Witajcie kochane. Od jakiegoś czasu gryzie mnie strasznie pewien problem. Zajrzałam przypadkiem do skrzynki mailowej mojego męża i znalazłam w nim maile (dwa) które wysyłał do jakiejś baby w stylu "chcę się z tobą spotkać, podaj szczegóły i termin" itp. Poczułam się.... - wiadomo jak, zresztą mam wrażenie że po prostu "film mi się urwał" - nie do końca kojarzę te parę następnych godzin, w których ryczałam i klęłam naprzemian. Odruchowo zadzwoniłam do męża (był w pracy) i byłam w stanie powiedzieć mu tylko o tym żeby wylogowywał się z portalu jak sprawdza sobie pocztę. Generalnie miałam wtedy głębokie przekonanie że mąż mnie zdradza - tak to wyglądało. Później na spokojnie sprawdziłam sobie adres na który wysyłał tą treść - i tu szok - wyświetlały mi się strony z sex-anonsami ! Po prostu mój mąż wysłał maila płatnej dz....

Od początku naszej "poważnej" znajomości mąż zna moje przekonania na temat zdrady małżeńskiej - to po postu koniec związku i tyle.
Natomiast on po powrocie z pracy jakby nic się nie stało przywitał się ze mną, szukał obiadu - normalny, zwyczajny dzień jak każdy inny..... Tylko ja byłam "niezwyczajna" i zapytałam do której torby mam spakować jego rzeczy.... I tutaj nastąpiło coś czego nie umiem do dzisiaj pojąć - on nie poczuł się do żadnej winy. Stwierdził że to był tylko głupi wyskok, bo był "wyposzczony", bo miał kosmate myśli, bo był ciekawy jak taka korespondencja wygląda, bo koledzy tez tak zrobili.... itd. Przysięgnął mi że nigdy mnie nie zdradził i nie miał takiego zamiaru.
I tutaj właśnie zaczyną się mój problem - uwierzyłam mu niby, ale właśnie - niby...
Skoro to był tylko żart, impuls czy jak to nazwac to dlaczego wysłał dwa maile - w parodniowym odstępie czasu dlaczego akurat do panienki z bliskiej nam miejscowości?
Do tego dochodzi jeszcze fakt, że od tego czasu nie sprawdza juz sobie poczty od nas z domu - a wcześniej robił to parę razy wieczorem - no chyba że wykasowywuje historię na bieżąco - tak jakby korespondował z nią dalej...Nie wiem juz sama co myśleć, w co wierzyć, nasze życie z wierzchu wygląda normalnie, ale ja ciągle mam tego maila przed oczyma -nie mogę zapomnieć, i chyba straciłam zaufanie do męża....

Przepraszam że tak długo i chaotycznie, ale sama sobie nie poradzę - zwariuję prędzej
ProszÄ™ was - napiszcie jak to wyglÄ…da tak z zewnÄ…trz, mnie trudno tu byc obiektywnÄ…...
Agnieszka

[post usunięty]

Jedyną metodą dla spokoju ducha, nawet jeżeli jest pozorny, jest nie zaglądanie do cudzej poczty.
Mój mąż wie, że ja znam wszystkie (no może prawie wszystkie) jego konta, znam hasła, bo czasem na życzenie, kiedy sam nie może, sprawdzam czy coś nie przyszło...on zna moje. Profilaktycznie nie sprawdzamy i nie czytamy, bo tajemnica korespondencji istnieje.

Jeżeli coś będzie nie tak, to i tak "poczujemy, będziemy wiedzieć"...bo oboje wiemy, że tego ukryć sie nie da.

Innymi słowy, jeżeli czujesz, że coś jest nie tak, to spróbuj porozmawiać, ale możliwie szczerze. Niech mąż wypowie się czego szukał, czego mu brak...a tu zawsze można dojść do porozumienia, bo znakomitą większość potrzeb naszych mężów zaspokoić jesteśmy w stanie Bez potrzeby szukania innych inspiracji.

--------------------

Dziękuję za odzew.
niestety ja chciałabym wiedzieć!!!, a muszę tylko wierzyć - a do końca nie jestem w tym jakoś najlepsza.
Nietety metody przez Rosę opisane nie wchodzą u mnie w rachubę - po pierwsze pracujemy na linuxie (nie znam jeszcze do końca tego systemu), po drugie jakoś ja w głównej roli "przyczajony tygrys, ukryty smok" vel Rutkowski II - chyba nie bardzo...
Jedyne co mi zostaje to wydrukować i powiesić na ścianę cytat z Rosy - " ludzie są naprawdę dziwni i robią niewiarygodne rzeczy z głupoty" i uznać że mój mąż to raczej głupi po prostu a nie rogotwórczy...

A co do tajemnicy korespondencji - hmm, takie niesprawdzanie "na wszelki wypadek bo a nuż coś śmierdzącego się znajdzie" uważam właśnie za totalny brak zaufania , który dla mnie jest podstawą związku - i dlatego tak mnie skręca...

Nie wiem jak to jest z odbudową nadszarpniętego zaufania w małżeństwie - tabletki jakieś na to dają??? - przydałyby się.....
Agnieszka

Myślę, że Rosa napisała w zasadzie wszystko w temacie.

Ja co do zdrady mam takie zasady (na chwilę obecną) jak Ty i mój mąż też jest o tym doskonale poinformowany. W związku z tym mogę sobie wyobrazić, że jeżeli na przykład zdarzyłby się takiej osobie skok w bok - której mimo wszystko na związku bardzo zależy i wie czym skończyłaby się prawda - zrobi wszystko żeby go zatuszować i się nie przyznać. I nie zgodzę się tutaj z ullą, że zawsze da się cośtakiego poczuć, wyczuć że coś jest nie tak.

Ja w opisanej przez Ciebie sytuacji - oj chyba długo nie odzyskałabym spokoju ducha i pełnego zaufania i byłabym bardzo bardzo podejrzliwa. Szczera aż do bólu rozmowa z mężem - chociaż biorąc pod uwagę akapit powyżej - nie wiem czy jest możliwa - ale na pewno warto spróbować.

A w kwestii nieczytania czyjejś korespondencji - nie czytam - ale przyznam się - gdyby zobaczyła na ekranie monitora listy męża wysłane, odbiorcą byłaby powiedzmy Anna Kowalska i temat by był typu "Było tak przyjemnie" czy też "Kiedy następny raz" - zapewne bym go przeczytała

--------------------

Nie odzyskałabym spokoju - znając siebie udawałabym, że wszystko jest w porządku ale jednak w jakiś sposób próbowałabym sprawdzić czy wszystko jest nadal ok.

Jestem z tych co wolą wiedzieć najgorszą prawdę niż udawać, że wszystko jest ok.

Szczera rozmowa - no coż, jeżeli ktoś zaczyna oszukiwac a chce trwac w związku podejrzewam, że zrobi wszystko aby prawda nie wyszła na jaw.
Powiedziałbym co myślę ale do końca bym nie wierzyła w to co mówi - taki typ ze mnie niedowiarka jak mam jakies ku temu przesłanki.

Oczywiście nie wiesz czy to była zdrada czy faktycznie tylko zabawa - jak na teraz to tylko pozostaje Ci miec oczy szeroko otwarte

--------------------

Cóż...ja nie rozważam potencjalnych skoków w bok, takich bez zaangażowania, w odniesieniu do mojego męża. Jeżeli jednak mu się zdarzy, to mam nadzieję, że mi o tym nigdy nie powie. Nie chcę wiedzieć, jeżeli nic za tym nie idzie...jeżeli jest między nami ok.
Zdrada zdradą, ale czego nie wiem, to mnie to nie boli. Niech w razie czego męczy się sam....a wyrzuty sumienia to nic przyjemnego.

Jeżeli jednak gdzieś by się zaangażował, to zauważę....bez czytania poczty, sprawdzania sms-ów i rozmów.

--------------------

Dla mnie też nie przychodzi do glowy nic innego jak rozmowa.
Z tym, ze, tak sobie myślę, że jeśli On naprawdę zdradził lub zdaradza, to nie będzie szczery
Nie wiem dlaczego tak myślę....
Kłamstwa mojego męża mogę wyczuć nawet przez telefon, nie wiem jak ta kwestia wygląda u Ciebie.
Więc może obserwuj.

a moj dostał ostatnio na gg zdjęcia gołej babki i co Wy na to!!!!!!

--------------------

tym akurat bym się nie przejmowała - ja tez je dostaję a zapewniam was że orientacji nie zmieniłam...
to po prostu zwykły spam - doszedł też na gg...

Niestety tak to już jest. Plus jedyny z tego taki, że masz ewidentny dowód jego zdrady. Sporo ciekawych sytuacji zostało również opisanych na tym blogu: https://kobieta-przed-rozwodem.pl/blog
Myślę, że zdrada to straszliwa rzecz i ciężko byłoby wybaczyć drugiej osobie..

ja uważam, że jeśli masz jakieś podejrzenia to powinnaś o tym z nim porozmawiać. Jeśli ma trochę cywilnej odwagi to się przyzna.

Najlepiej to porozmawiaj z mężem, tylko w ten sposób rozwiejesz wszystkie swoje wątpliwości

Dla mnie to nie tłumaczenie, że dla żartu. Potrzeba poważnej rozmowy, bo po co sie zadręczać.

Tez bym poważnie porozmawiała, bo to raczej nie wygląda na żarcik. Ogólnie to przykre że faceci sa tacy beznadziejni. jakby odejsci po prostu nie mogli

i to jest głos rozsądku....