marmur nie jest głupim pomysłem, trzeba tylko wybrać odpowiedni marmur
granit niestety jest dla mnie zbyt nagrobkowy w kolorze i wzorkach, chociaż teraz waham się między marmurem a granitem, bo kuchnię będę miała bez kolorów i granit wydaje się bardziej logiczny
przez siedem lat byłam szczęśliwą użytkowniczką blatu marmurowego (różowo-beżowego, dość mocno plamiastego) i jedyne, z czym trzeba naprawdę uważać, to z kładzeniem cytryn i limonek przekrojoną stroną oraz rozchlapywaniem octu, ale szybka interwencja oliwą wystarcza
przyznaję jednakowoż, że lubię naturalne materiały i nie przeszkadza mi zupełnie ich szlachetne starzenie się, więc wolałabym pochlastany nożem drewniany blat albo poplamiony i poobtłukiwany marmurowy niż np. z korianu albo konglomeratu zawsze jak nowy, dlatego też wolę drewniane fronty niż mdf, bez względu na trwałość i łatwość czyszczenia (teraz niestety mam mdf odziedziczony po poprzednich właścicielach i zmieniać go nie będę, bo mi szkoda kasy), pomijam już zupełnie, że sama ich nie czyszczę
co do reumatyzmu - myślę, że w warunkach domowych raczej nie stoi się przy blacie 8 godzin dziennie dzień w dzień, więc można sobie pozwolić na kamienną ekstrawagancję, znacznie gorszy na wejście reumatyzmu w nagdarstki i łokcie jest np. stół jadalniany z kamiennym lub szklanym blatem, przy którym się siedzi, je, czyta etc. całymi godzinami
aha - waniliowe właśnie będę zmieniać na bezkolorowe (znaczy szare absolutnie średnie, bez żadnych odcieni), od wanilii mnie mdli, ale to oczywiście kwestia upodobań
pią, 19 paź 2007 - 12:54
). Można go używać zamiast stolnicy, jest od tejże lepszy. 
nie sądzę, aby sprawdziły się jako blaty robocze na dłuższą metę.
ale dzięki za linka, bo może skorzystam
jakie meble do kuchni?, chodzi mi o kolor
