, czyli jak przekonać Opcje

[Dragon]

Witam,

Pisalem o drugim to i o trzecim napisze.
Otóż mamy już dwóch chłopaków, ale ja bym chciał jeszcze jedno ( coprawda wolałbym czworo dzieci ) i tu pojawia soie problem, bo małżonka nie bardzo chce, twierdzi że nasz drugi synek daje na tyle popalic, że boi się czy wytrzyma z trzecim.

Ja wiem, że cały dom, dzieci jest na jej głowie przeważnie, ale to chyba ostatni dzwonek na kolejnego bobaska.

Jak mam ja przekonać ?? Jak to było u was ??
Może to nie trzeba przekonywac, tylko bardziej się starać i pokazać małżonce, że może na mnie liczyć ??
poradźcie coś.

pozdrawiam,
dragon

[grzałka]

u nas było tak, że mąż chciał tak bardzo troje dzieci, że druga ciąża była bliźniacza

ale jeśli to na żonę spada większosć obowiązków związanych z dziećmi, to obawiam się, że niełatwo będzie ją przekonać (i czy warto?)

[Mariola***]

Załóż kolejny wątek jak przekonać żonę do czwartego dziecka.....

[fafura]

Ja wiem, że cały dom, dzieci jest na jej głowie przeważnie, ale to chyba ostatni dzwonek na kolejnego bobaska.

a ja dobrze rozumiem twoją żonę.... skoro opieka nad dziećmi i prowadzenie domu spada na nią w całości....
poza tym, dla mnie słowa "ostatni dzwonek na kolejnego bobaska" brzmią jak "kochanie stara już jesteś"...
musisz żonie udowodnić, że chcesz kolejnego dziecka nie po to, żeby tylko móc się chwalić gromadką.....
życzę powodzenia i pozdrawiam

pees. mój ślubny też zaczyna ostatnio zagadywać, że dookoła same maluchy- jakoś tak wyszło, że spora grupa znajomych ma teraz małe dzieci lub oczekuje narodzin..... zobaczymy co się z tego zagadywania rozwinie.....

[Kocurek]

Ja nie dałabym się przekonać do trzeciego dziecka, mnie cierpliwości wystarcza zaledwie dla dwójki - i to optymalnie. Mogłoby nawet tego być więcej
Nie wyobrażam sobie wręcz naszej rodziny jeszcze z niemowlęciem, o nie. I nie wiem, czy zmiana sposobu bycia/ życia mojego męża, dotąd zapracowanego, obecnego "czasami" - coś by zmieniła. Nie czuję braku dziecka, niedosytu rodzicielskiego, nie uważam, żeby nasza rodzina była niepełna... Może Twoja żona tez tak ma?
Myślę, że najważniejsza byłaby szczera rozmowa, nie zaś stawianie żony pod presją upływającego czasu, bo "ostatni dzwonek". Ja dzwonki olewam na przykład

[AnkaSkikanka]

Ja dzwonki olewam na przykład

To uważaj, bo kiedyś może Cię prąd kopnąć

Do wątkotwórcy: nie ma przepisu. U nas żona namawiała na ten przykład. Szablony precz. Sam musisz coś uknuć

[Potwora]

Ja natomiast knucia nie polecam - może się źle skończyć.

[Dragon]

Załóż kolejny wątek jak przekonać żonę do czwartego dziecka.....

Co ma to znaczyć ? Taka wypowiedź, dziwi mnie troszkę ,jesli miało to na celu obrażenie mnie to .... echh

Rozmawiamy czasem z żoną, o trzecim i narazie wychodzi na tym że to tylko ja chcę, ale nie załamuje się i może kiedyś.

Jesli chodzi wiek, to widze po mojej rodzinie i znajomych z dziećmi ( wiek rodziców ok 35 lat ) to już nie to samo co 20 latki. Cierpliwość już nie ta.

Moje chcenie może wyniakc z tego że sam pochodze z rodziny 6 osobowej ( 2 rodziców i 4 dzieci ) i chciałbym mieć podobną gromadke u siebie.

Tak czy siak nie będe kombinował, ja lubie wszystko mieć zaplanowane. ( blizniaki cięzko zaplanowac, ale jak się by trafiło to by było super )

Macie rację, na pewno powinienem bardziej pomagac w domu, dać poczucie bezpieczeństwa małżonce, oraz aktualnym dzieciom.
Zresztą zdanie najstarszego też się tu bardzo liczy, młodszy jeszcze nie bedzie wiedział o co chodzi, ale tez bedzie pytany.

tak czy siak dziekujÄ™ .

[oliweczkas]

Skoro żona mówi, że nie da rady z kolejnym maluchem to daj jej spokój. To ona w końcu nosi ciążę, rodzi i przez pierwsze miesiące jest z dzieckiem 24 h/dobę. Rozumiem ją, że ma dosyć. Wy faceci to tylko byście chcieli, a na kobiety spada później ciężar wychowania, siedzenia w domu, monotonii dnia codziennego.
Sorrki, nie rozumiem Cię. Mam nadzieję, że żona Ci nie ulegnie i nie zgodzi się na kolejne dziecko!

[AnkaSkikanka]

A przeczytałaś ostatniego posta? Tego tuż przed Twoim?

Czy chciałabyś rozmowy w zaprezentowanym przez Ciebie stylu? Spodziewasz się teraz odpowiedzi typu "a Wy baby to tylko byście gderały"? Facet ma jakieś pragenienie, napisał o nim, pojawiło się kilka odpowiedzi, które dały mu do myślenia. Złożył na egzekutywie nawet samokrytykę. A Ty wylatasz z biczem i walisz na oślep... Oj Oliweczka...

[Choco.]

Skoro żona mówi, że nie da rady z kolejnym maluchem to daj jej spokój. To ona w końcu nosi ciążę, rodzi i przez pierwsze miesiące jest z dzieckiem 24 h/dobę. Rozumiem ją, że ma dosyć. Wy faceci to tylko byście chcieli, a na kobiety spada później ciężar wychowania, siedzenia w domu, monotonii dnia codziennego.
Sorrki, nie rozumiem Cię. Mam nadzieję, że żona Ci nie ulegnie i nie zgodzi się na kolejne dziecko!

Brak mi słów Oliweczko! Według Ciebie tylko kobieta ma prawo decydowania o tym kiedy i czy chce mieć dziecko? Mąż nie ma w tej kwestii nic do powiedzenia? Rozumiem, że może Ty masz takie doświadczenia, że sama wychowujesz, siedzisz w domu i dopada Cię monotonia, ale nie zawsze tak jest. Ja jestem aktywna zawodowo, nudy nie znam z autopsji a mój mąż wkłada w wychowanie i pielęgnację Michała tyle samo wysiłku co ja. I gdyby chciał mnie przekonać do drugiego, trzeciego dziecka to myślę, że przynajmniej próbować ma prawo bo tak samo kobieta, tak samo mężczyzna mogą pragnąć dziecka.
Nie pisz o wszystkich facetach przez pryzmat swoich doświadczeń.
I chyba nie byłoby Ci miło gdybyś napisała, że marzysz o kolejnym dziecku a ktoś by Ci napisał, że ma nadzieję iż mąż nie będzie chciał i nie ulegnie...
Więc, jak to napisał Plombiusz- nie wal na oślep!

Ten post edytował Chocolate czw, 10 lip 2008 - 17:17

[konto_usunięte]

Oliweczko, pewnie Cię to zdziwi, ale są na świecie ludzie pojmujący Rodzicielstwo nie tylko w kategorii utyrania i uciemiężenia pieluchami, są tacy którzy widzą w posiadaniu dzieci nie tylko przykry obowiązek i umieją odnaleźć w tym nawet frajdę (dziwne, no nie?).
są też mężczyźni, którzy te pieluchy potrafią, ba- chcą zmieniać, a których rola nawet znacznie wyrasta ponad sprawy defekacji dziecka (nie może być....).
nie wspominając już o tym, że są kobiety, które świadomie (!?) i całkiem dobrowolnie (cooo????) zachodzą w ciążę- czyli ulegają samczym chuciom.
tak, tak.

[oliweczkas]

Brak mi słów Oliweczko! Według Ciebie tylko kobieta ma prawo decydowania o tym kiedy i czy chce mieć dziecko? Mąż nie ma w tej kwestii nic do powiedzenia? Rozumiem, że może Ty masz takie doświadczenia, że sama wychowujesz, siedzisz w domu i dopada Cię monotonia, ale nie zawsze tak jest. Ja jestem aktywna zawodowo, nudy nie znam z autopsji a mój mąż wkłada w wychowanie i pielęgnację Michała tyle samo wysiłku co ja. I gdyby chciał mnie przekonać do drugiego, trzeciego dziecka to myślę, że przynajmniej próbować ma prawo bo tak samo kobieta, tak samo mężczyzna mogą pragnąć dziecka.
Nie pisz o wszystkich facetach przez pryzmat swoich doświadczeń.
I chyba nie byłoby Ci miło gdybyś napisała, że marzysz o kolejnym dziecku a ktoś by Ci napisał, że ma nadzieję iż mąż nie będzie chciał i nie ulegnie...
Więc, jak to napisał Plombiusz- nie wal na oślep!

Uważam, że to kobieta ma decydujące zdanie w kwestii posiadania dziecka (pierwszego czy kolejnego). Na nią spada ciężar bycia w ciąży, porodu, połogu i pierwszych kilkunastu miesięcy bycia w domu. Mężczyzna nawet najlepiej radzący sobie z dziećmi matki nie zastąpi. Pracuje, dzieckiem zajmuje się wieczorem lub w weekendy. A dzień w dzień obowiązki matki i kury domowej przejmuje kobieta. Piszcie co chcecie, ale nigdy nie zrozumiem kobiet, które twierdzą, że realizują się tylko w siedzeniu z dziećmi w domu i rodzeniu kolejnych!
Dlatego mąż może sonbie chcieć-a ja i tak stanowczo mówię nie. Całe szczęście, że mój mąż ma takie samo zdanie jak ja!

[jaAga*]

Na nią spada ciężar bycia w ciąży, porodu, połogu i pierwszych kilkunastu miesięcy bycia w domu. Mężczyzna nawet najlepiej radzący sobie z dziećmi matki nie zastąpi. Pracuje, dzieckiem zajmuje się wieczorem lub w weekendy. A dzień w dzień obowiązki matki i kury domowej przejmuje kobieta.

Mam dwoje dzieci i nigdy nie siedziałam kilkunastu miesięcy z żadnym, normalnie urlop macierzyński trwa 18-20 tygodni +/- jakiś urlop i wraca się do pracy, ba nawet skrócić ten czas na rzecz ojca można . I mi np. nie przeszkadza to w dalszym karmieniu piersią, no i nawet zarabiam więcej niż mąż. Oj stereotypy....

[AnkaSkikanka]

Dlatego mąż może sonbie chcieć-a ja i tak stanowczo mówię nie. Całe szczęście, że mój mąż ma takie samo zdanie jak ja!

Nie dziwię się, że ma takie zdanie, jak Ty. Najwyraźniej, gdyby spróbował mieć inne, to wirujący wałek poszedłby w ruch. Nie ma to jak dialog w małżeństwie

A teraz informacja, która może Cię zwalić z nóg, więc lepiej usiądź. Albo od razu się połóż na dywanie, żebyś spadając nie obiła sobie lędźwi. Uwaga. To jadę. U nas Sabina parła na dużą ilość dzieci. Ja też chciałem, ale widziałem sporo przeciwwskazań. Żeby było "gorzej" - uznała, że chce na razie odpuścić sobie pracę zawodową i zająć się porządnie dziećmi, za co całuję Ją wszędzie, gdzie dosięgnę po trzykroć. Nie namawiałem, nie krzyczałem. Ba! Nawet Jej nie przylałem!

[Choco.]

Nie dziwię się, że ma takie zdanie, jak Ty. Najwyraźniej, gdyby spróbował mieć inne, to wirujący wałek poszedłby w ruch. Nie ma to jak dialog w małżeństwie

Plombiusz- nic dodać, nic ująć.

Piszcie co chcecie, ale nigdy nie zrozumiem kobiet, które twierdzą, że realizują się tylko w siedzeniu z dziećmi w domu i rodzeniu kolejnych!

To kwestia priorytetów- każdy realizuje się w inny sposób. Ty możesz tego nie rozumieć- ja rozumiem to w pełni, za to nie mogę pojąć przedkładania kariery nad własne dziecko.

Widzisz, w moim pojęciu bycie w domu z dzieckiem to nie "siedzenie". Ja jestem z tych, którzy chcą mieć aktywny udział w wychowaniu dziecka i bardzo mnie ono pochłania. Gdyby nie fakt, że mamy mega kredyt to pewnie byłabym nadal z Miśkiem w domu i już nosiła pod sercem drugie dziecko. Ja marzę o domu pełnym dzieci i o mnie razem z nimi! Fascynuje mnie to jak dziecko się rozwija, jaki ja mogę mieć w tym udział- dla mnie to nie nuda, monotonia- dla mnie to pasja. Owszem, jak ktoś będąc w domu z dzieckiem skupia się na gotowaniu a dziecko sadza na pół dnia przed tv to może nudzić, my z Michałem nie nudziliśmy się nigdy i teraz jak mam wolne na wakacje też jej nie znamy. Zawsze robimy wszystko razem i dla mnie to szczyt szczęścia. Za pracą ani przez chwilę nie tęsknię chociaż bardzo, bardzo ją lubię.

Ponadto matka może iść do pracy a ojciec być z dzieckiem- to już kwestia umowy między partnerami. Mój mąż nie miałby z tym najmniejszego problemu, jeszcze jakiś czas temu planowaliśmy że tak właśnie będzie, jednak okazało się, że mogę tak zaplanować godziny pracy abyśmy oboje mogli opiekować się Michasiem. Co do tych pierwszych miesięcy to ja przez pierwszy TYLKO karmiłam, ba czasem w nocy jak mi się nie chciało (oj wyrodna matka ze mnie) to ściągałam wieczorem pokarm i karmił mąż. Przez pierwsze 7 miesięcy nigdy nie kąpałam dziecka, i to mąż po tym gdy Michał miał 8 tygodni wracał do pracy uczył mnie fachowego przewijania i ubierania. Widać bywa różnie.

Grunt to mieć szerokie horyzonty a nie klapki na oczach.

Sabina...Ty wiesz:) JesteÅ› dla mnie wzorem...

[oliweczkas]

Nie dziwię się, że ma takie zdanie, jak Ty. Najwyraźniej, gdyby spróbował mieć inne, to wirujący wałek poszedłby w ruch. Nie ma to jak dialog w małżeństwie

A teraz informacja, która może Cię zwalić z nóg, więc lepiej usiądź. Albo od razu się połóż na dywanie, żebyś spadając nie obiła sobie lędźwi. Uwaga. To jadę. U nas Sabina parła na dużą ilość dzieci. Ja też chciałem, ale widziałem sporo przeciwwskazań. Żeby było "gorzej" - uznała, że chce na razie odpuścić sobie pracę zawodową i zająć się porządnie dziećmi, za co całuję Ją wszędzie, gdzie dosięgnę po trzykroć. Nie namawiałem, nie krzyczałem. Ba! Nawet Jej nie przylałem!

Wiesz co, ciekawi mnie jeszcze jedna sprawa. Jak zapatrujecie się na przyszłość Waszych dzieci, czy stać Was będzie na danie wszystkim wykształcenia, na ułatwienie startu w dorosłe życie?
Wiesz sam ile to dzisiaj wszystko kosztuje. Mam tylko jedno dziecko i widzę ile potrzeba pieniędzy aby zapewnić mu godziwe warunki (chociażby same szczepienia to wydadek ok 1000 zł).
Skoro wiecie, że bez problemu Was na to stać to ok, ale co z rodzicami których nie stać-a bezmyślnie płodzą kolejne dzieci?
To tyle mojego zdania w tej sprawie.