Na zakończenie przedszkola u F. były oczywiście kwiaty i prezent- album ze zdjęciami dzieci: zdjęcia z imprez w przedszkolu ( datą), ale też "prywatne"- wakacyjne, portrety itp (podpisane imieniem i nazwiskiem).
Myślę, że prezent całkiem udany i niezobowiązujący, a do tego bardzo miła pamiątka. Na ile znam wychowawczynię wiem, że absolutnie nie przyjęłaby innego prezentu.
Za "moich czasów" prezenty w szkołach oczywiście były- i to baaardzo różne. W pamięci utkwił mi ten na zakończenie liceum. Wychowawczynię mieliśmy świetną- tuż przed emeryturą, "stara panna" ze wszystkimi swoimi dziwactwami, a jednocześnie świetny człowiek i wspaniały matematyk. Za nami rzuciłaby się w ogień i nigdy nie dała nikomu z zewnątrz powiedzieć o nas (klasie) złego słowa, choć nie raz toczyliśmy z nią wojny. Bywaliśmy u niej w domu na spotkaniach- kawach, naukach gry w brydża, plotkach, przygotowaniach do testów itp. I wtedy wypatrzyliśmy, że ma stare, rozlatujące się radio. Na zakończenie kupiliśmy radio- z odtwarzaczem CD oraz kasetowym. Wychowawczyni była bardzo zaskoczona i chyba nawet przez moment poczuła się niezręcznie, ale rozmawialiśmy z nią o naszym prezencie i przyczynach jego oferowania- zrozumiała i w efekcie bardzo ucieszona rozpłakała się. Po maturze i zakończeniu szkoły spotykaliśmy się u niej regularnie przez jakieś 2 lata- zawsze wspominała, że ilekroć włącza radio czy płytę zawsze o nas sobie przypomina.
Natomiast nie wyobrażam sobie sytuacji, która znam ze słyszenia. Znajoma mojej mamy zastanawiała się co kupić w imieniu klasy na zakończenie roku u jej syna. Stanęło na mikserze kuchennym. Ponoć w latach wcześniejszych (od tej samej klasy) dostała czajnik elektryczny i coś tam jeszcze. Na koniec szkoły planowali mikrofalówkę.
Szkoda, ze nie prowadziła ich do samej matury- wtedy pewnie nowe meble kuchenne byłyby w sam raz
sob, 20 cze 2009 - 20:42
Rodzice przyjeżdżają, odbierają dzieci szczęśliwi że ktoś się z nimi przez rok mordował a nie oni. Ta praca to w jakimś sensie mój wybór (czytaj - gdzie indziej nie było dla mnie miejsca), ale wierzcie bardzo bym chciała usłyszeć czasem, że ktoś mnie widzi i docenia... Czym ja się różnię od innych wychowawców? To fakt, że miejsce niecodzienne ale najbardziej zależałoby mi na słowach uznania. Dlatego swojej córce na zakończenie zerówki kupię dużą bombonierkę, nich poczęstuje wszystkich, podejdę do pani i powiem że doceniam jej pracę. A zrobie tak bo mała bardzo ja lubi 
... bo świat się pomylił. 
podziekowanie dla pań,czyli tak zwany prezent
