, przedstawienia przedszkolne Opcje

[operetka]

poradźcie

starszy jest czterolatkiem. jest raczej nieśmiałym dzieckiem. ja i mąż też byliśmy nieśmiali (nie wiem czy to istotne:) ). za tydzień w przedszkolu jest wieczór poetycki. syn pięknie recytuje w domu wszystkie wierszyki ale z tego co wiem w podczas przedstawienia nie będzie nic mówił. pani nie przydzieliła mu żadnego wierszyka. raz został dołączony do dwóch innych chłopców. ale to było chyba jednorazowe bo twierdzi, że dzisiaj znowu całą próbę siedział w kółeczku. dotychczas podczas przedstawień coś tam mówił ale zawsze w grupce. i o co mi chodzi? czy są jakieś metody na ośmielenie dziecka? czy porozmawiać z panią żeby go mobilizowała do pokonywania własnych barier? jeśli tak to nie wiem jak z nią o tym rozmawiać? nie chcę wchodzić w jej kompetencje. z drugiej strony coś mnie w środku dręczy i czuję, że nie powinnam odpuszczać. bo nieśmiałym ludziom trudniej w życiu. ja z tego wyrosłam. ale późno. właściwie po studiach. dużo straciłam na mojej nieśmiałości. synowi chciałabym tego oszczędzić.

a może któraż z Was może mnie odesłać do jakichś mądrych publikacji nt nieśmiałości? dopiero zabieram się za ten temat.

mam nadzieję, że ktoś przez to przebrnął i napisze coś mądrego

[agnese]

ja nie bardzo rozumiem, czemu nie dostał swojego wierszyka. Rozumiem, że jest nie śmiały,ale swoja role powinien mieć i uczestniczyć w próbach. Najwyżej nie wystąpi. W grupie mojego syna tez była taka dziewczyna, która jeszcze na próbach ćwiczyła, ale już przed widownią spędzała czas na kolanach u mamy i nie chciała występować i nagle w zerówce wow zaskoczyła i nie dość, że wstąpiła do nawet nie podeszła do mamy przez całe przedstawienie. Uważam, że dziecko powinno jak wszyscy mieć role i ćwiczyć i zachęcać do wystąpienia np razem z Panią - ale też nie zmuszać.

[operetka]

agnese no ja też nie wiem dlaczego syn nie ma żadnego wierszyka do powiedzenia (sam czy chociaż grupowo). wykluczam złą wolę pani przedszkolanki. nie było go dwa dni w przedszkolu i może wtedy były przydziały. albo pani go zapytała czy chce mówić i odpowiedział, że nie chce. chociaż syn twierdzi, że nikt go o to nie pytał i jestem skłonna mu wierzyć.
my jesteśmy typem rodziców bezproblemowych. jak odbieram syna z przedszkola to nie dopytuję czy jadł, spał itd. czasami rzucę pytaniem czy wszystko ok. w odpowiedzi słyszę same pochwały. ostatnio syn wygrał konkurs plastyczny i pojechał z panią na rozdanie nagród do innego przedszkola. no nie jest z niego "sierota". gdyby miał wierszyk do powiedzenia to kręciłby dziurę w rękawie, wywijał nerwowo nogą ale powiedziałby go. konformista z niego. w grupie wierszyki mówił. stał, nieuciekał.

i pal licho jeśli chodzi o wierszyk i ten konkretny przypadek. zastanawiam się jak w ogóle pomóc mu w pokonaniu nieśmiałości. rozmowa z panią jest chyba nieunikniona. syn opowiada, że dzieci kłócą się o to, kto ma dostać "husteczkę haftowaną", być niedźwiedziem (stary niedźwiedź mocno śpi) a on nie chce bo musiałby wyjść na środek.

pustki na forum ... nie wiem czy ktoś mi coś jeszcze doradzi :/ w każdym razie wypisałam się i trochę mi lżej

[MilenaM]

Witam,
To, że Pani syn jest nieśmiały to nic niezwykłego. Nie każde dziecko musi być pewne siebie, opowiadać o wszystkich swoich przeżyciach. Warto z nim porozmawiać w delikatny sposób, co powoduje, że jest nieśmiały w gronie swoich rówieśników. Być może zdarzyła się sytuacja, że podczas wystąpienia ktoś zaczął się śmiać lub Pani zwróciła mu uwagę co spowodowało nieśmiałość. Warto też porozmawiać z Panią z przedszkola, która spędza z synem tyle czasu, może okazać się, że zauważyła taką sytuację.

Jeśli synek nie chce występować, nie zmuszaj go. Przymusem niczego nie załatwimy. Chwal go za jego prace plastyczne - to w czym jest dobry. Spróbuj zorganizować w domu przedstawienie. Zaproś dziadków i zróbcie mini-publiczność. Przygotuj syna do występu, powiedz kto będzie na widowni. Być może dzięki temu, że dziecko będzie w swoim bliskim otoczeniu, przyzwyczai się do takich wystąpień również poza domem.

W internecie znalazłam kilka rad doktora psychologii pana Marcina Florkowskiego: edit:moderacja

Polecam również książkÄ™ dostÄ™pnÄ… w ksiÄ™garniach internetowych- „Wychowaj szczęśliwe dziecko. Praktyczne rady dla rodziców.”- G. Weil, D. Marden; strony 54-73

Pozdrawiam

[Katarzyna 55]

Moja trzylatka też w domu jest wygadana cały czas nawija a jak tylko pójdziemy do kogoś to z kolan nie schodzi, chodzi do przedszkola od września zaklimatyzowała się szybko myśleliśmy że będzie gorzej potrafi upomnieć się o jedzenie że jest głodna ale jest taka spokojna ciągle chwalona że wszystko zjada, sprząta zabawki jak pani każe jest taka wg mnie bardzo nieśmiała może przez to że w grupie jest najmłodsza reszta dzieci jest w wieku 4 lat to jednak rok różnicy. Czekamy

[megajza]

Jeśli to bardzo silna nieśmiałość to może psycholog pomoże? We Wrocławiu na ul. Szybowcowej jest poradnia https://psycholog-ms.pl/poradnia/ właśnie dla najmłodszych może tam coś zaradzą, jako mama będziesz spokojniejsza

[nauczycielkaaa88...]

Drodzy Rodzice! Prowadzę anonimowe badanie do pracy magisterskiej na temat bajek terapeutycznych, jeśli macie 5 minut, proszę wypełnijcie poniższą ankietę! Z góry dziękuję!
https://www.ankietaplus.pl/s/67114VEH