Może na wstepie chciałabym napisać, że nie mam zamiaru na siłe wciskac dziecku zaburzeń. Tak oceniła mnie jedna z pan psych. Mam już traume na tym punkcie
bo fakt popełniam błędy, jestem nadopiekuńcza i pewne jego zachowanaia sa być może wynikiem moich niewłaściwych oddziaływań wychowawczych, ale ja gdzies podswiadomie czuję, że jemu (i nam) mozna pomóc.
Może najpierw link
https://www.centrumedukacji.com/?integracja-odruchow-inpp,16i pozwole sobie wkleić:
Integracja Odruchów INPP
Opóźnienie neurorozwojowe (NDD)
Według definicji przyjętej przez INPP opóźnienie neurorozwojowe jest to przedłużające się nagromadzenie odruchów pierwotnych powyżej pierwszego roku życia oraz brak lub występowanie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół lat. Występowanie lub brak odruchów pierwotnych i posturalnych podczas kluczowych etapów rozwoju stanowi wiarygodny wskaźnik dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego. Wykazano także że nieprawidłowe odruchy mogą być jedną z przyczyn specyficznych trudności w nauce (Fiorentino 1970, Bobath & Bobath 1975, Ayres 1972/3, Bender 1976, Blythe, McGlown 1979, Goddard 1994/96, Wilkinson 1994,Goddard Blythe 1998) oraz niedojrzałego zachowania.
U wielu dzieci z trudnościami w uczeniu się obserwujemy opóźnienie neurorozwojowe związane z obecnością niezintegrowanych odruchów pierwotnych, które negatywnie wpływają na rozwój ruchowy, poznawczy i emocjonalny uczniów.
Program skierowany jest do dzieci z:
- dysleksjÄ…
- dysgrafiÄ…
- dysortografiÄ…
- dyspraksjÄ…
- zaburzeniami koncentracji uwagi
- nadpobudliwością w tym z ADHD
- zaburzeniami koordynacji
- trudnościami w czytaniu i pisaniu
- dysfunkcjami ruchowymi i percepcyjnymi
- zespołem Aspergera
- obniżoną sprawnością percepcji wzrokowej i słuchowej
- opóźnionym rozwojem mowy
Program Integracji Odruchów został opracowany przez Instytut Psychologii Neurofizjologicznej INPP w Wielkiej Brytanii w latach 70-tych. Jego twórcami są dr Peter Blythe i dr Sally Goddard - Blythe. Ma na celu usprawnianie umiejętności koniecznych do efektywnego uczenia się. Jest to metoda terapeutyczna, opierająca się na naturalnych wzorcach ruchowych, które wykonuje rozwijające się dziecko podczas 1 roku życia. Wyniki badań przeprowadzonych na terenie Wielkiej Brytanii, Niemiec, Holandii, Szwecji i USA potwierdzają skuteczność stosowania programu ćwiczeń integrujących INPP *.
Dzieci z trudnościami w uczeniu się mogą poprawić zaburzone funkcje dzięki wykonywaniu codziennego, prostego programu ćwiczeń, który zajmuje około 10 minut i może być realizowany w szkole lub w domu. Po kilku tygodniach ćwiczeń terapeuta decyduje o zmianie programu i przejściu do kolejnego etapu. Zwykle trwa terapia trwa ok. 10 miesięcy.
Jeśli obserwujemy u dziecka:
Trudności w uczeniu się :
-
podpiera głowę drugą ręką,
- zakrywa oko ręką lub włosami,
- pokłada się na ławce, zakrywa oko,
- ręka podczas pisania jest wyciągnięta w przód, a ciało odchylone do tyłu,
- siedzi na ugiętej nodze podczas pisania,- powyżej 8 r. ż. przestawia litery, słowa lub/i liczby, ma nieustaloną lateralizację powyżej 8 r. ż.,
- popełnia liczne błędy w trakcie przepisywania,
- przepisuje tekst z tablicy w wolnym tempie,
- trzyma długopis w nieprawidłowy sposób,
-
ma trudności z pisaniem,- pismo dziecka staje się mniej czytelne,
- ma trudności z czytaniem,
- obniżoną koordynację wzrokowo-ruchową.
Zachowanie w klasie i w domu:
- ma chorobÄ™ lokomocyjnÄ…,
-
Å‚atwo siÄ™ rozprasza,
- nie potrafi się skoncentrować,
- nie potrafi wysiedzieć bez ruchu, powstrzymać się od mówienia i wydawania odgłosów,
- wyłącza się w trakcie lekcji, pogrąża się w rozmyślaniach,
- nie potrafi zapamiętać prostych instrukcji,
- ma tendencję do ,,rozsiadania się" w ławce: odchyla głowę do tyłu i wysuwa nogi do przodu,- je w sposób niechlujny,
- ma trudności z łapaniem piłki,
- obniżoną sprawność fizyczną,
- trudności z nauczeniem się jazdy na rowerze,
- trudności z nauczeniem się odczytywania czasu z zegara z wskazówkami,
- trudności w nauce pływania,
- opóźniony rozwój mowy i zaburzenia artykulacji,
Jeśli obserwują Państwo u dziecka w/w zachowania, wówczas sugerujemy wypełnienie kwestionariusza wstępnego, jeśli zaś otrzymacie Państwo wysoki wynik z kwestionariusza zalecamy wykonanie pełnej neurorozwojowej diagnozy dziecka przy pomocy baterii testów INPP, a na jej podstawie opracowanie szczegółowego programu indywidualnej terapii.
O odruchach pierwotnych.
Toniczny Odruch Błędnikowy (TOB)
Wywoływany jest przez zmianę położenia głowy w przestrzeni. TOB w zgięciu wywołany jest przez ruch głowy do przodu, a TOB w wyproście przy odchyleniu głowy do tyłu.
Pojawia się - TOB w zgięciu: 12 tydzień życia płodowego, integruje między 3-4 m.ż., TOB w wyproście: pojawia się podczas porodu, a integruje stopniowo od 7 tygodnia do końca 3 roku życia. Jeśli pozostanie niewygaszony, wówczas dziecko może mieć:
-
nieprawidłową postawę ciała - garbienie się lub tendencja do chodzenia na palcach,- obniżone napięcie mięśniowe lub zwiększone napięcie mięśniowe,
- zaburzenia równowagi,
- chorobÄ™ lokomocyjnÄ…,
- niechęć do ćwiczeń sportowych,
- problemy z percepcjÄ… wzrokowÄ… ( mylenie liter podobnych jak p/b)
- problemy z ocenÄ… przestrzeni,
- niskie umiejętności tworzenia sekwencji,
-
niskie zdolności organizacyjne,- upośledzone poczucie czasu,
- zaburzenia mowy,
- szybką męczliwość w pozycji stojącej,
- lęk wysokości,
- szybkie męczenie się w pozycji z rękoma uniesionymi do góry,
- szybkie męczenie się podczas chodzenia po nierównym podłożu,
- utrudnioną kontrolę głowy,
- trudności z postrzeganiem wzrokowym.
Asymetryczny Toniczny Odruch Szyi (ATOS)
Ten odruch wywoływany jest spontanicznym i pasywnym obrotem głowy w bok - następuje wówczas wyprost kończyn tej strony ciała, w którą odwrócona jest głowa dziecka i jednoczesne zgięcie kończyn przeciwnej strony ciała.
Pojawia się - 18 tydzień życia płodowego, integruje - do 4-6 miesiąca.
Jeśli pozostanie niewygaszony, wówczas dziecko może mieć:
- zachwiania równowagi przy ruchach głowy w którąkolwiek ze stron,
- ruchy jednostronne zamiast naprzemiennych (np. w czasie chodzenia, skakania itd.),
- trudności z przekraczaniem linii środkowej ciała,
- słabo rozwinięte ruchy wodzenia wzrokiem,
-
nieustalona lateralizacja,- brzydkie i wolne pismo,
- nieprawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego,
- trudności z opanowaniem ortografii i gramatyki,
- trudności z wyrażaniem myśli pisemnie,
- trudności z percepcją wzrokową szczególnie symetrycznych przedstawień kształtów.
Symetryczny Toniczny Odruch Szyi (STOS)
Odruch jest aktywizowany w dwóch pozycjach: w reakcji na zgięcie głowy - zginają się ręce a prostują nogi, natomiast w reakcji na wyprost głowy - prostują się ręce a zginają nogi.
Jest odruchem pomostowym pomiędzy odruchami pierwotnymi i postularnymi.
Jeśli pozostanie niewygaszony, wówczas dziecko może mieć:
-
nieprawidłową postawę, pochylona sylwetka podczas chodzenia, tzw. małpi chód,
- tendencjÄ™ do garbienia siÄ™ podczas siedzenia w Å‚awce,
- podczas siedzenia nogi ułożone w kształcie litery "W",- zaburzoną koordynacja ręce - oczy,
- syndrom niezdarnego dziecka,
- niechlujnie jeść,
- trudności z widzeniem obuocznym,
- wolno przepisywać, szczególnie z tablicy,
- trudności z nauką pływania, szczególnie na brzuchu,
- trudności w grze w piłkę,
- zaburzenia uwagi.
To tak na szybko. Jest kilka punktów, które nie pasuja do niego wiekiem (on ma 5 lat) a niektórych umiejętności nie potrafie ocenic lub nie wiem np jakie sa normy.
Od siebie mogła bym dodać, że Gustaw jest dzieckiem inteligentnym, wysławia sie w sposób perfekcyjny stosując wielokrotnie rozbudowane zdania. Ma ogromna wiedzę i pamięć. Podczas pracy indywidualnej potrafi wykonac zadania przeznaczone dla jego wieku. Jest 'bawidamkiem" w przedszkolu, wszystkie panie go znaja i jest widac lubiany. Bo to słodki dzieciak, przytula się, opowiada, zagaduje. Problem zaczyna sie podczas pracy w grupie. Np pani prosiła o zakup miękkich kapci, bo Gucio ciagle kogoś kopie, nie celowo, nie potrafi zapanowac nad nogami. Obserowałam go na zajęciach otwartych, cały czas podryguje, podskakuje do dzieci i zaczepia, dotyka. W szatni głaszcze, przytula sie. Bawi sie sam.
Nie potrafi wykonywac zadań w grupie. Wygłupia sie, wydaje rózne odgłosy, smieje się. I ciagle w ruchu. To co podkreslłam powyzej.
Uparte dziecko, jak on sobie cos postanowi to wszelkimi siłami próbuje to przeforsować. Jak zdecyduje, że nie bedzie brał udziału w zajeciach to nie będzie.
Mamy problem np z zasypianiem. Trudno nam zapanowac nad ustalonymi zasadami, on nie potrafi ich przestrzegac. Ciagle wychodzi z łóżka, próbuje przeforsowac swoje. I tak codziennie, choc bezskutecznie. Uparty a przy tym przebiegły, bo inteligentny.
Przykład: Podczas wywiadu pani psycholog zarzuciła mi brak konsekwencji. Że go rozpieszczam (fakt mam skłonności, ale sie pilnuję).Postanowiła wdrozyć swoja metodę. Gustaw miał grzecznie siedzieć na krzesełku podczas naszej rozmowy, nie dotykac mnie, nie wchodzic na siedzenie butami. Powiedziała, że zabierze mu samochodzik z którym przyszedł. Oczywiscie zabrała w koncu, bo on nie potrafi siedziec spokojnie. A co Gustaw na to? " Bardzo się cieszę, że pani bedzie miała mój samochodzik". Dodam tylko, ze to była ciężąrówka maniek z która on codziennie chodzi/chodził do przedszkola.
No pani była zaskoczona.
A mówiłam, ze mam problem z egzekwowaniem zasad
Do teraz mam go schowanego w szafie. Ani razu się o niego nie upomniał.
Wkładamy w niego wiele pracy, czytałam teorię, wiem np jak nauczyc dziecko zasypiac itd itp ale on jest zupełnie inny niz typowe dziecko (np jego siostra) które reaguje na ogólnie stosowane triki wychowawcze. Musze się sporo nagimnastykować, żeby osiagnąć cel.
grzałka trudno jest podac zachowania które konkretnie odbiegaja od normy, ja nie potrafie tego zrobić. Bo np dla mnie siedzenie z podparta reka, pokładanie sie na stole nie wydaje sie podejrzane, a okazuje sie, że to moze byc objaw. itd itp.
On ma w przedszkolu bardzo doświadczoną wychowawczynię. Ona średnio sobie z nim radziła. Tzn póki próbowała wcisnąc go we własne normy (czyli takie, które sa przestrzegane przez inne dzieci) to ponosiła porażke. Gustaw stawiał sie, nie chiał w ogóle współpracowac. Zamykał się w sobie, nie chciał chodzić do przedszkola. Do niego trzeba indywidualnego podejscia. Trzeba sie go nauczyć i tak dostosowac metody oddziaływania, żeby jednoczesnie osiągnąć cel ale nie stosować przymusu, represji.
Popełniłam juz kilka watków na jego temat
https://www.maluchy.pl/forum/index.php?show...c=92105&hl=https://www.maluchy.pl/forum/index.php?show...c=88831&hl=https://www.maluchy.pl/forum/index.php?show...c=92924&hl=https://www.maluchy.pl/forum/index.php?show...c=81309&hl=https://www.maluchy.pl/forum/index.php?show...c=76343&hl= Ten post edytował Kanuś czw, 27 lut 2014 - 10:08