Opcje

[Tuni]

Panie Maćku, Panie Tomku...
... chociaż logika podpowiada co innego, wierzę, jeszcze wierzę...

[Agnes84]

Przeżywam bardzo od wczoraj...
Najpierw sukces i ogromna radość a chwilę później
Cały czas liczę na cud

[moko.]

Cudu nie będzie...
Ale to było wpisane w tę wyprawę.
Współczuje rodzinom ;(

[Fragosia]

Ciężko wierzyć że zyją chociaz tak bardzo by się chciało....

Wiem, że nie kazdy rozumie sens zdobywania szczytów w obliczu takich tragedi,
ale ja ich rozumiem.
Wiedzili, kazdy z tych ludzi wchodzących na osmiotysięczniki wie co ich czeka.
Pocieszeniem jest może to, że podobno jak się zamarza to nie czuje się bólu...

[moko.]

Tak, gorzej jak sie spada, ale każdy z nich wiedział, że może nie wrócić

[szeklanka]

wiedzieli ale bez wchodzenia też by zginęli z tęsknoty za górami
cały wczorajszy dzień czekałam na informacje

[Wiewi]

ja też myślami jestem cały czas TAM wysoko... Smutek wielki mnie ogarnia.
Że zacytuję pewne słowa przeczytane na fb, które sprawiły, że przeszły mnie dreszcze :
... i zasnęli na wieki tam, gdzie od zawsze były ich serca...

[Wiewi]

[użytkownik x] ja wiem... i czuję podobnie. To zdanie po prostu jest tak prawdziwe i tak pięknie ilustruję tą tragedię, że dotarło do mnie to z całą siłą

[Tuni]

Wiewi, sama prawda jest w tych słowach.
Fragosiu, ja też rozumiem.
Daleko mi do nich, bardzo daleko ale ich pasję świetnie rozumiem.
Pamiętam spotkanie z Jerzym Kukuczką i to z jaką pasją opowiadał o górach... zazdroszczę im tej pasji.

[milutka]

A ja nie rozumiem takich pasji, nic na to nie poradzÄ™.

Ale i tak mną to wstrząsnęło, jest mi ich bardzo szkoda Jak sobie pomyślę co Oni tam przeżywali, jak koledzy mówili, że nie mieli siły, byli słabi

[Assalia]

Szacunek dla nich

[Assalia]

A ja nie rozumiem takich pasji, nic na to nie poradzÄ™.

Milutka, ale co tu rozumieć?Czy miłość da sie ogarnąć rozumeim?Czy pragnienia da sie ogarnąć rozumiem?
Jeden pragnie być najpiękniejszy, inny chce śpiewć, inny ktoś marzy aby być cudownym rodzicem, a oni marzyli o górach. Oczywście te pragnienia sie nie wykluczają, można być cudownym rodzicem i himalaistą.

DObry komantarz dziś przeczytalam:"Przerażają mnie te komentarze, dominuje oburzenie że narazili - samych siebie (!) - na niebezpieczeństwo zamiast siedzieć w kapciach przed telewizorem.

Co się z wami stało, czy my już wszyscy tak skarleliśmy, że nie odczuwamy potrzeby dokonania czegoś wielkiego, niecodziennego? Czy ambicją mężczyzny ma być już tylko domek pod miastem i "realizowanie się" poprzez karierę accounta w korporacji?

Podziwiam tych ludzi szczerze i całym sercem - także dlatego, że sam nie mam sił i odwagi zrobić czegoś podobnego. No ale przynajmniej potrafię przyznać, że dokonali więcej ode mnie, zamiast na nich pluć."

[tolala]

O, ja tez rozumiem Milutka. Naprawdę nie pojmuję ludzi, którzy zakładają rodziny i jednocześnie cały czas oddają się swojej pasji - niebezpiecznej pasji. Nie krytykuję, po prostu nie pojmuję swoim małym rozumkiem.

Jest taki dokument - Ślad Marcina Latallo, próba zrozumienia, dlaczego jego ojciec, postanowił wyruszyć w Himalaje (wyprawa zakończyła się tragicznie).

[basiau]

Jest też ksiązka Olgi i Piotra Morawskich "Od początku do końca" - Piotr, himalaista, też zginął podczas próby zdobycia szczytu.
W jakimś tam stopniu odpowiada na dylematy milutkiej - tzn. co znaczy taka pasja, jak się człowiek w niej spełnia, jak przeżywa, jakie dylematy niesie ze sobą.
I w konteście tego czego się dowiedziałam z tej książki o wyprawach wysokogórskich - dla tych dwóch himalaistów szans już raczej nie ma.

[Lutnia]

Po drodzę mi z [użytkownik x].
Tzn. rozumiem pasję i podziwiam ją - ale bardzo współczuję partnerom i dzieciom ludzi ogarniętych pasją, która w każdej sekundzie może pozbawić ich wcześniej życia.
Nie wiem, czy zdobyłabym się na związek z kimś takim (mimo ogromnu uczucia), mam chyba za słabą psychikę, by umieć to oswoić i żyć spokojnie.

Panie Maćku i Tomku... [']

[Wiewi]

Zgadzam się z Wami dziewczyny. Podziwiam pasje, szanuję, ale nie chciałabym pokochać kogoś z miłością do tak niebezpiecznego życia.
O ile dorosłe osoby, jeszcze mają wybór czy chcą się pakować w życie z kimś takim, czy są w stanie tak wiele poświęcić i oswoić ten strach który będzie im w życiu towarzyszył, czy zniosą ryzyko wiążące się z pasją partnera, o tyle dzieci nie będą miały wyboru. Dziecko urodzi się i będzie kochało tatę bezwarunkowo i na ryzyko Jego straty będzie po prostu skazane na starcie.

Piękna to pasja ale i z wielkimi kosztami i smutkiem związana niestety...

[Sokolica]

Piotr Morawski ma wydane 3 ksiązki o wspinaniu, wszystkie 3 wydane pośmiertnie. Był wielką nadzieją polskiego himalaizmu. Olga Morawska mówiła kiedyś w wywiadzie w Trójce, że po śmierci męża odczuła, m.in. również ulgę. Że już nie będzie się bała. Bo całe wspólne z nim życie to strach o niego.

[Dorotka25]

Wiem, co to jest miłość do gór - nie dla nas Grecja, Egipt i plaże ze słońcem, ja urlop muszę spędzić w górach, inaczej jestem do niczego - góry ładują mi akumulatory na 3/4 roku. Wiem też, co to jest ryzyko i od pewnego czasu wiem, jak bardzo miłość do pasji bierze gorę nad rozsądkiem i świadomością tegoż ryzyka. Od wiosny ubiegłego roku kocham latanie. Latam jako pasażer oczywiście, wraz z mężem. W niespełna rok mam na koncie 21 przelotów (mąż wiele więcej, a przed sobą mamy zaplanowane do końca kwietnia kolejne 6), latamy głównie po to, aby latać.

Macku, Tomku, jak ja Was rozumiem