Witam,pytanie jak w temacie,niechce czytac i już mówi że nudna,pomyslalam ze w komputerze włączę jej lektora,ale niewiem czy to dobry pomysł,ogólnie to nie lubi czytać

Może spróbuj poczytać jej na głos, a jak już się wciągnie w akcję, to umów się, że ileś tam ma przeczytac sama, a potem znowu Ty ?

Albo kup/wypożycz audiobook. Wszystko lepsze niż czytanie streszczenia.

--------------------

nic mądrego nie poradzę, ale przypomniało mi się jak mnie rodzice zmusili akurat mnie nauczycielka przyłapała przed wywiadówką, że nie przeczytałam, ojciec sie dowiedział i była taka awantura, że w rezultacie rodzice stwierdzili, że poprostu mam codziennie po lekcjach siedzieć i czytać aż do kolacji, aż skończe. I nie śmiałam się sprzeciwić, taka byłam przerażona. Ach te stare metody wychowawcze...

--------------------

To zależy, co się chce osiągnąć. Jeśli zmusić dziecko do przeczytania tej jednej ksiązki, to OK. Ale jeśli chcemy, żeby polubiło czytanie i w przyszłości czytało nie tylko lektury, to nie rekomenduję tej metody

--------------------

Chyba nie zmusisz, bo bardziej zniechęcisz.... . Moja Dominika nie cierpiała tej lektury, w formie książki czytała głównie dialogi, omijała opisy. Miała lekturę z opisem typu: "opis pustyni". Omijała więc ten opis, a wracała do niego gdy było zadanie związane z tym opisem. Moze w ten sposób jakoś przetrwa . Audioboki i film działały na nią przygnębiająco.
Najlepsze było gdy napisała prace domową pt; " co mi sie najbardziej podobało i dlaczego?". Napisała, że nie podobała jej sie książka w ogóle, bo było w niej za duzo przemocy, polityki, brutalności i nie powinno sie jej kazać czytać dzieciom w tym wieku . Myślałam, że zła ocenia będzie, ale nieeeee. Dostała 5-.

--------------------

Wspolczuje dziecku Ja zaczytanym dzieckiem bylam. Rodzice mi nawet limity ustanawiali a ja i tak z lampka pod koldra slepalam. No ale w Pustyni i w puszczy przejsc nie dawalam rady. Ryczalam niemilosiernie zmuszona do czytania. Poczatek byl ciezki, pozniej zrobilo sie miejscami nawet znosnie tudziez ciekawie wiec poszlo:)
Moze poczytaj poczatek na glos sama to moze jakies zainteresowanie zakielkuje?

--------------------

No cóż... poznałam dziś, po dwudziestu paru latach, inny pogląd na tę powieść. Ja uwielbiałam "W pustyni i w puszczy". I wszystkie dostępne książki podróżniczo-przygodowe.
Jeśli zaczniesz jej czytać na głos, to będziesz mogła pominąć pewne zbędne fragmenty. Ten początek jest trudny. A potem? Trudno mi sobie wyobrazić, że w pewnym momencie nie zechce sama się dowiedzieć, czy Nel nie wydobrzeje albo jak wyjdą z danych tarapatów.

--------------------

Moja córka nie przepada za czytaniem lektur. Zgadzam się na audiobooka ale pod warunkiem, że prócz niego ma książkę przed nosem i równocześnie śledzi tekst.

--------------------

Jeśli nie ma polonistki, która robi "sprawdziany z treści lektury", w których pytania są typu: "Jaki był kolor firanek w pokoju Wokulskiego?" itp., to zachęć ją, żeby wczytała się w akcję a pomijała opisy.... Ja tak zrobiłam jako dziecko i tylko dzięki temu udało mi się przebrnąć przez wszystkie książki Sienkiewicza (i jeszcze kilku innych "wielkich polskich autorów".

Prawda obiektywna jest taka, że opisy w książkach Sienkiewicza SĄ ZA DŁUGIE i ZA NUDNE. Współcześnie, dobry edytor przed wydaniem książki po raz pierwszy na pewno prosiłby autora o wprowadzenie korekt (chociaż nie... Współcześnie to chyba już nie istnieją dobrzy edytorzy, o ile w ogóle jacyś istnieją... A jeśli istnieją to pewnie są bezrobotni, bo nikt ich nie chce słuchać i korzystać z ich wiedzy...). Ech, taka dygresja...

W każdym razie - ŚWIETNIE rozumiem Twoją córkę, że ją lektura nudzi. Znam ten ból. Ale jak się pomija opisy, to nagle się okazuje, że to kawałek fajnej, ciekawej książki...

Trylogię przeczytałam jak Pogoda- bez opisów, po łebkach. Nie zdzierżyłam tego języka.
Nie dziwię się.
Nie wiem czy i kiedy w gimnazjum mają "Krzyżaków". Już drżę, choć czytają dużo.

Czytaj jej sama. To jedyne wyjście, poza jakimś wstrętnym szantażem

--------------------

Julka "Krzyżaków" miała w pierwszej klasie gimnazjum - pomógł audiobook.

--------------------

Jako dziecko uwielbiałam czytać (zostało mi to do tej pory). Rodzice nie mogli mnie wieczorem zagonić do spania, bo chciałam czytać. Przez cały okres edukacji nie przeczytałam tylko kilku lektur:
"W pustyni i w puszczy", "Krzyżacy", "Potop". Zabierałam się za nie wiele razy i nie dałam razy.
Nie zmuszaj do czytania, zwłaszcza jeśli ogólnie nie lubi czytać. Czytaj jej na głos albo włącz audiobooka.
Powodzenia córce życzę

--------------------

Uważam, że w chwili, gdy zmusisz córkę do czytania tej książki, zniechęci się do czytania w ogóle. Nie mam doświadczenia pod tym względem, bo moja córka ma dopiero 6 lat, ale myślę, że w podobnej sytuacji szukałabym audioooka lub czytałabym razem z nią książkę.

--------------------

Eeeej... Wypraszam sobie, wcale nie "po łebkach"! ))))))))))))))))))))).
Zdanie o tym, że Sienkiewicz pisał opisy przesadnie rozwlekłe i przynudne wypłynęły z ust mojego wykładowcy z filologii - a to nie byle jaki profesor był, tylko prof. dr hab. Sławek. YTak więc - chociaż nie zalecam mówienia tego dziecku wprost, to jednak uważam, że pomijanie części opisów (większej lub mniejszej, wg uznania) podczas czytania, tylko i wyłącznie DODAJE literaturze Sienkiewicza i wydobywa jej "ukryte piękno" ;-P.

Również miałam z nim zajęcia i również na filologii
Mój ulubiony fan Iron Maiden i William'a Blake'a

Co do Sienkiewicza "po łebkach"- wybacz pomówienie ja o swoim czytaniu dzieł Waćpana Henryka stanowczo mogę tak powiedzieć, gdyż oprócz opisów, skracałam również przydługawe przemowy i wywody acanów wszelakich




--------------------

Hahahaha, ukryte piękno - dobre! Ja "przeleciałam" pierwszą część książki, dopóki Staś i Nel nie uwolnili się - to chyba jest znaczna część, prawda? A reszta całkiem mi się podobała.

Czasem się zastanawiam, czy ukrytym celem lektur szkolnych nie jest zniechęcenie dzieci do czytania

Chociaż dziwi mnie, kiedy książki, którymi ja się zaczytywałam, dla moich dzieci są nie do przetrawienia (a czytają bardzo dużo i sprawnie) - np. Ania z Zielonego Wzgórza, czy Musierowicz.

--------------------

"Anię z Zielonego Wzgórza" uwielbiałam i czytałam kilka razy Jedna z lektur, którą pamiętam do dziś.

--------------------

Próbowałam Gabie czytać "Anię z Zielonego Wzgórza" i zupełnie jej nie podeszła a ja do tej pory czytam ją z wypiekami na twarzy. Młoda twierdzi, że jest nudna (nudna??!!). Za to dla mnie niezrozumiała książka "Charlie i fabryka czekolady" została przez nią przeczytana 2 razy, nowy film i stary pooglądane też po dwa razy - ja zasnęłam w połowie.

Choć kocham czytać sporo lektur przeczytałam z niesamowitą udręką. "Chłopi" to dla mnie czarna dziura, nic nie pamiętam. Teraz Gabie najpierw opowiadam krótką historię o książce, żeby ją zachęcić do czytania. Jeśli są długie i nudne opisy to proszę żeby omijała jeśli jest to dla niej nie do przejścia. Tłumaczę jej, że gdyby nie lektury pewnie większość osób nie przeczytałaby z własnej woli tych książek a czasami warto wiedzieć jak kiedyś ludzie żyli, o czym myśleli czy o czym marzyli.

Na początku pomagałam przy czytaniu lektur (czytałyśmy na zmianę).

Teraz czytanie lektury jest traktowane jako "obowiązek". Wspólnie ustalamy ile stron dziennie trzeba przeczytać i dopiero po przeczytaniu "przydziału" są ewentualne przyjemności. Działa. Nie ma protestów. Dziecko nawet przyznaje, praktycznie za każdym razem, że książka ciekawa.


--------------------

Z ta Ania to cos dziwnego jest. Swego czasu sie zaczytywalam, mam nawet wlasny egzemplarz sprzed wiekow i najpierw moja Zoska zaczela i sie poddala. A chciala bardzo wiec ja zaczelam jej czytac i...lomatko. No nie moge. Jak sie to ciezko czyta (na glos zwlaszcza). Droga przez meke. Ona nalega a ja sie ociagam

--------------------