Advertisement
Subskrypcja

Powiadomienia o nowościach

Sprawdź koniecznie
Ważne tematy

pyłki roślin

Alicja Wierzbińska

-
   

Uczulenie na pyłki to najbardziej rozpowszechniony rodzaj alergii. Dokuczliwe i nieustanne pociąganie nosem to jej znak rozpoznawczy. Łzy w oczach, które temu towarzyszą to również nie oznaka radości z nadejścia upragnionej wiosny. W tym właśnie okresie alergia na pyłki osiąga swoje apogeum, a katar sienny staje się codziennością i udręką alergika. Jednak okres zimowy nie jest wolny od pylenia: jego początki mają miejsce już w lutym, kiedy pierwsze rośliny budzą się do życia, a w powietrzu unosić zaczynają się pyłki leszczyny, olchy i wierzby. Natomiast wiosna i lato to już pełnia ciepła i słońca, a co za tym idzie – pełnia kwitnienia i pylenia uprzykrzających życie alergika pyłków. Alergia na pyłki mieści się w I typie alergii, która nazywana jest typem anafilaktycznym lub zależnym od IgE, ponieważ reakcja uczuleniowa w tym przypadku rozwija się niezwykle szybko, niemal od razu po kontakcie z alergenem. Pyłkowica jest najczęstszą chorobą alergiczną.

Nazywana bywa inaczej nieżytem pyłkowym nosa lub gorączką sienną. Gdy dziecko nieustannie kicha, a z noska wydostaje się obfita, wodnista wydzielina, to mamy pewny objaw choroby. Dodatkowo dokucza mu swędzenie oczu i nosa oraz ma częste problemy z oddychaniem. Może reagować również suchym kaszlem oraz napadami duszności, czyli tzw. astmą sienną. Choroba ta częściej dokucza podczas pogodnych, wietrznych dni. Kiedy alergik zetknie się bezpośrednio z roślinami może wystąpić u niego również tzw. wyprysk powierzchniowy. Organizm alergika reaguje nadwrażliwością na pyłki drzew, krzewów, traw, zbóż, a także chwastów. Do najpopularniejszych należą uczulenia na pyłki brzozy, olchy, topoli, leszczyny, traw, żyta, pokrzywy zwyczajnej, mniszka i bylicy. Kiedy dolegliwości dziecka występują sezonowo i po każdym dłużej padającym deszczu łagodnieją, wówczas właśnie ten rodzaj alergii jest najbardziej prawdopodobny. Rozpoznanie wstępne nieżytu nosa wywołanego alergią opiera się na wywiadzie i stwierdzeniu objawów opisanych powyżej. W dalszej diagnozie pomagają skórne testy alergiczne z alergenami pyłkowymi, które potwierdzą lub wykluczą chorobę. Leczenie choroby w jej ostrym przebiegu łagodzić ma objawy poprzez stosowanie leków przeciwalergicznych, tzw. antyhistaminowych. Podaje się je doustnie, a także miejscowo w postaci np. kropel do oczu czy w postaci kortykosteroidów donosowo. Można zdecydować się również na odczulanie (immunoterapię) przy pomocy stosowania przez kilka lat szczepionek z alergenem. Kiedy nie leczymy nieżytu nosa lub leczony jest źle, wówczas może dojść u alergika do rozwoju astmy oskrzelowej. Równie groźnym następstwem jest w takim wypadku zapalenie ucha środkowego, rozwój polipów nosa oraz występujące infekcje dolnych dróg oddechowych. Profilaktycznie najważniejsze jest po prostu unikanie kontaktu z uczulającymi pyłkami. Warto więc wystrzegać się przebywania na łąkach, w lasach, na wsi czy w parkach podczas okresu zaostrzenia choroby. W tych właśnie miejscach możemy bowiem spodziewać się największej koncentracji pyłków, zwłaszcza gdy mamy słoneczny i wietrzny dzień. Świeżo skoszona trawa jest najczęstszym źródłem uczuleń, w jej pobliżu jest aż gęsto od podrażniających pyłków traw. Ważne jest również to, aby ubrania alergika nie były suszone na dworze, a także, aby po każdym przyjściu do domu z dworu przebierał się w inną odzież, co ograniczy wnoszenie pyłków do wewnątrz. Po powrocie z powietrza dobrze jest też się opłukać i umyć włosy. Aby nie dopuścić dalej do wtargnięcia alergenów należy zamykać drzwi i okna, szczególnie w godzinach największego stężenia pyłków w atmosferze (w mieście najmniej pyłków jest rano, między godziną 6. a 8., natomiast na terenach wiejskich gwałtownie wzrasta stężenie tych alergenów między godziną 4. a 6., więc lepiej wietrzyć wieczorem). Jeżeli tylko jest taka możliwość, w okresie pylenia roślin dobrze jest zmienić miejsce pobytu, np. pojechać na urlop w góry czy nad morze. Innymi chorobami wywoływanymi przez alergeny pyłkowe roślin wiatropylnych są m. in. dychawica oskrzelowa, objawiająca się napadami duszności, suchym kaszlem, a także świszczącym oddechem i obrzękami naczyniowymi , najczęściej w okolicy powiek i warg. Pyłki mają swój udział także w występowaniu atopowego zapalenia skóry czy w pokrzywce. W prasie codziennej, radiu, telewizji i w Internecie podawane są komunikaty dla alergików dotyczące aktualnego stężenia pyłków, co pozwala nam uniknąć narażenia na poszczególne pyłki i podjąć decyzję o opuszczaniu domu lub zaniechania spaceru z naszym dzieckiem.


pyłki roślin - dodano: 2006-10-17


Portal maluchy.pl jest serwisem edukacyjnym. Informacje zawarte na naszych stronach służą wyłącznie celom informacyjnym. Wszelkie problemy muszą być konsultowane z odpowiednim lekarzem specjalistą. Autorzy i firma ITS MEDIA nie odpowiadają za jakiekolwiek straty i szkody wynikłe z zastosowania zawartych na stronach informacji lub porad.