Słowa:
Zapomniałam siebie w Bieszczadach,

zagubiłam się w blasku dnia.

Rozpuściłam włosy na halach,

starym bukom dodałam lat.



Zadziwiły się połoniny,

zatarł ślad mój bieszczadzki trakt.

Nawet drobne okruchy pamięci

porozrzucał po lasach wiatr.



Ref.:

By przeżyć

to, co w sercu wciąż miłością się tli.

By przeżyć

spokój zwykłych, dobrych, szczęśliwych dni.

I to co było i co będzie

i nie spełnione sny.



Przegoniłam mgłę po ścierniskach,

pozwoliłam odpocząć snom.

Wygasiłam ogień w ogniskach,

przeżegnałam zielony dom.



Jeszcze tylko trochę popatrzę,

jeszcze w duszy wyrzeźbię ślad.

I odejdę, i znowu powrócę,

by spróbować tak jak od lat...



Ref.:

By przeżyć...