Opcje

Ja jestem przeciwna karom, zdecydowanie odpowiednia rozmowa pomaga

Też jestem przeciwny systemowi kar. Wzmagają upór i złośliwość u dzieci

Ciężko jest tak jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, bo każde dziecko jest inne. Ja moje dziecko wsadzam po prostu do kąta.. jeśli jest niegrzeczny, mówię mu, że tak nie wolno , jak robi to dalej ostrzegam, że pójdzie do kąta i jak dalej nie pomaga wsadzam go do kąta. Tam ma siedzieć dopóki się nie uspokoi i nie przeprosi. Moim zdaniem skuteczne.

Powinno sie tłumaczyc dzicku co zrobił żle zamiast go karać

sprobuj z nim porozmawiac i mu wytlumaczyc najlepsza jest zawsze rozmowa pokieruj co mu wolno a co nie:)

Ja jeszcze dodam, że może trzeba z synkiem spędzać więcej czasu - bawić się, wspólnie wychodzić tam, gdzie będzie to dla niego ciekawe i gdzie nie będzie się nudził (musi być więź i dziecko musi wiedzieć, że jest ważne i kochane). Trzeba doszukać się przyczyny złego zachowania - może w ten sposób on tylko chce zwrócić na siebie uwagę? Np. dla mojego 5-latka największą karą jest (i prawie zawsze skutkuje takie zagrożenie), że mu wieczorem nie poczytam do snu.

Hej!!! Dziecko w tym wieku potrzebuję jasno określonych reguł i zasad. Zachęcam do stworzenia wspólnego regulaminu, w którym zostaną zapisane najważniejsze zasady, których powinno przestrzegać dziecko.
Regulamin powinien zostać podpisany przez Ciebie, dziecko i pozostałych domowników, oraz wywieszony w widocznym miejscu. Tak, abyś mogła się do niego odwołać w chwili złamania zasady przez dziecko. Pamiętaj że najważniejsza jest konsekwencja, najpierw należy omówić wszystkie zachowania i oczekiwania z dzieckiem, wytłumaczyć wszystkie skutki złego postępowania, a następnie konsekwncje ustalonych reguł. Twoje samopoczucie i inne sytuacje nie powinny mieć wpływu na wyznaczanie konsekwencji. Dawanie konsekwencji dziecku wpływa na to że samo czuje się bezpieczne ponieważ zna rekacje rodziców na swoje zachowania i uczy sie odróżniać dobro od zła.
Dziecko powinno przed otrzymaniem konsekwencji dostać upomnienie przypominające o ogólnej zasadzie. Jesli mimo to zachowanie dziecka się nie zmieni, należy dać dziecku konsekwencję.
Konsekwencja powinna trwać adekwatnie do wieku: 3 minuty - 3 lata.

nie zapominaj o tym żeby wzmacniać w dziecku pozytywne zachowania.

Zachęcam Cię do przeczytania książki Thomasa Gordona "Wychowanie bez porażek" gdzie znajdziesz cenne informacje o systemie kar i nagrod.
Pozdrawiam

Ja jestem przeciwnikiem karania dzieci...bo w tym wieku one nie rozumieją sensu kar i tylko przez takie zachowanie robi się im krzywdę !!

Dla mnie kara i konsekwencja to są dwie różne rzeczy. W konsekwencji chodzi przede wszystkim o to, żeby zwrócć uwagę na zachowanie dziecka. Jeśli zachowało się niewłaściwie, a rodzice nic z tym nie zrobią, dziecko nie zrozumie, że należy postępować inaczej. Podczas dawania konsekwencji nie oceniamy tego jakim jest człowiekiem, tylko zwracamy uwagę na to, że nie podoba nam się jego zachowanie. Wcześniej wspomniałam także o tym, że konsekwencja następuje , gdy dziecko pomimo przypomnienia o zasadzie i pierwszego upomnienia nadal zachowuje się niewłaściwie, więc kwestia rozmowy także jest dla mnie bardzo istotna.

Pozdrawiam

Witam,
Proszę pani może warto zmienić sposób postępowania wobec dziecka i zamiast karania wskazać, w czym dziecko mogłoby pomóc w domu, wyrazić ostry sprzeciw na zachowanie nie atakując charakteru dziecka, wyrazić swoje uczucia i oczekiwania wobec dziecka, pokazać dziecku jak może naprawić zło, zaproponować wybór, przejąć inicjatywę w działaniu, dać dziecku odczuć konsekwencje złego zachowania. Te i inne porady znajdzie pani w książce Adele Faber i Elaine Mazlish „ Jak mówić żeby dzieci nas słuchały”.
Powodzenia.

Kary są tak samo potrzebne jak i nagordy. Najważniejsze to duzo z nim rozmawiać i nie pokazywać, że może wszystko bo dziecko bardzo szybko może to wyczuć i będzie pokazywało na co je stać. Również trzeba dawać mu dobry przykład, że jednak porządne zachowanie może przynieść o wiele wieksze korzyści niż kłótnie i płacz. Pozdrawiam

Witam porozmawiaj z dzieckiem na ten temat, wytlumacz mu, ze nie podoba Ci się jego zachowanie. Jasno musisz okeslic zasady , dziecko w tym wieku uczy sie odrozniania zachowan poprawnych od zlych. Mozecie ustalic, ze kazde dobre zachowanie bedzie nagradzane , motywacja jest potrzebna , mozecie stworzyc "tablice motywacyjna" , na ktorej po kazdy dniu naklejac bedziecie zielone i czerwone buzki. Konsekwetnie przestrzegaj zachowań- nie zachowales sie tak, jak sie umawialismy, wiec nie mozesz np. obejrzeć bajki. Musisz tlumaczyc dziecku dlaczego nie powinien sie tak zachowywać , ze jest Ci wtedy przykro itd. Wzmacniaj pozytywnie zachowania pożadane

Witaj musisz porozmawiac z.dzieckiem i wytlumaczyc mu ,czego nie chcesz aby dziecko robilo. Wazne sa pozytywne wzmocnienia ,nagradzaj dziecko za kazde osiagniecia ,mozecie zalozyc tablive motywacyjna ,gdzie zaznaczavie zielone lub czerwone buzki. Mozecie usyalic ze za okreslona liczbe buziek ,czeka go niespodzianka. Wszystkie zasady omawiaj z dzieckiem i.

Neska,
Ty na akord pracujesz ? Po co piszesz dwa razy to samo w tym samym wątku ?

na YouTube pojawił się ostatnio ciekawy kanał Vademecum Świadomego Rodzica i pani psycholog w jednym z odcinków omawia ten właśnie problem karania dzieci. Przemawia do mnie szczególnie argument, że dziecko, które się kara zachowuje się później grzecznie jedynie po to by uniknąć kary, a nie z własnego poczucia, że robi coś źle.


Ta wszystkich zainteresowanych przesyłam link do nagrania: https://www.youtube.com/watch?v=dlQBMLRQtM4

Dzień dobry,
Na samym początku chciałabym zapytać jakie stosuje Pani kary? Napisała Pani tylko, że nie jest to zakaz grania w gry komputerowe, ponieważ jeszcze z nich nie korzysta.. Odpowiedź na to pytanie jest bardzo istotna, ponieważ skoro kary są nieskuteczne, to warto byłoby zastanowić się dlaczego, a wtedy z łatwością można by polecić inne metody. Co rozumie Pani przez słowo niegrzeczne? Co konkretnie robi Kuba? Mając niewiele informacji o dziecku trudno jest dobrze doradzić, jednak spróbuję już teraz podpowiedzieć jak należy radzić sobie z różnymi problemami. Przede wszystkim uważam, że najważniejsze jest okazywanie miłości swojemu dziecku: przytulanie, okazywanie radości na jego widok. Nie mówię tu oczywiście o sytuacjach, w których dziecko jest niegrzeczne. Należy zwracać uwagę na sposób spędzania czasu z dzieckiem, poświęcać mu swoją uwagę i zainteresowanie. W wypowiedziach różnych osób dosyć często pojawiał się problem kar i nagród. Trzeba tutaj uważać, ponieważ nie zawsze są one dobrym i wystarczającym sposobem, by dziecko zrozumiało swoje postępowanie i chciało je zmienić na lepsze. Jestem zdecydowaną przeciwniczką kar fizycznych, nawet klapsów. Mogą one jedynie sprawić, że dziecko będzie się lepiej zachowywało w strachu przed rodzicem. Nie rozwiąże to problemu, a pokaże dziecku, że przemoc może rozwiązywać konflikty. Jeśli Kuba bardzo rozrabia, myślę, że może Pani pomyśleć nad nudnym dla niego miejscem (niekoniecznie kąt) w którym dziecko mogłoby się wyciszyć i przemyśleć swoje zachowanie, a kiedy już to zrobi, powinien przeprosić. Jeśli chodzi o czas, to nie zawsze 3 minuty wystarczą 3-latkowi, warto zastosować to indywidualnie do każdego dziecka. Dla niektórych dzieci w tym wieku, 3 minuty to nie kara;). Wiem, że Pani syn jest starszy, dlatego czas powinien być zwiększony i dostosowany do dziecka. Czasem karą, może być brak nagrody, tak jak napisała Parasolka35 - nieprzeczytanie bajki na dobranoc. Nagrodami natomiast nie mogą być zabawki, rzeczy materialne, które kupimy dziecku. Należy dziecko jak najczęściej nagradzać słowem: chwalić, doceniać, wzmacniać pozytywne zachowania. Polecam przeczytać książkę prof. Tadeusza Gałkowskiego: „Jak zrozumieć swoje dziecko” i zwrócić szczególną uwagę na rozdział: „Karać czy tylko nagradzać”, który pomoże dostosować metody wychowawcze do Pani dziecka. Życzę sukcesów, pozdrawiam.

Dzieci źle reagują na , rozkaz, krzyk ze strony rodziców. Zamiast karania rodzicu: Daj dziecku wybór, zareaguj na daną sytuację, sprzeciw się, dziecko powinno poczuć konsekwencje złego zachowania.
Polecam książkę autora Adele Faber. Elaine Mazlish pod tytułem: Jak mówić,żeby dzieci nas słuchały?Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?Od strony 110 do 114 znajdują się scenki z hipotezą reakcji dziecka i rozwiązania problemu.

Każdy z nas stosuje kary. Nic nie jest tylko czarne albo tylko białe. Kara nie jest niczym złym jeśli jest stosowana adekwatnie do danej sytuacji i powinna prowadzić do zaprzestania danego zachowania. A od tego jest rodzic żeby stawiać dziecku granice i uczyć. Co innego jest rozmowa z dzieckiem na temat tego czy wolno i czy powinno się sypać inne dzieci piaskiem w piaskownicy a co innego jeśli dziecko nie stosuje się do zachowania zasad swojego bezpieczeństwa. Raczej wątpię że którakolwiek matka pozwoli dziecku przebiegać przez ulicę albo będzie "tłumaczyła" *****yliard razy że tak nie powinno się robić czekając swobodnie czy dziecko zrozumie już teraz czy może po nieszczęśliwym wypadku. Nie jestem zwolennikiem kar i są one faktycznie często nadużywanie ale są sytuacje które wymagają kar i o tym również mówi nauka, tyle że trzeba dokładnie przeglądać literaturę a nie psychoporadniki.
Zdecydowanie jednak nie polecam karnego jeżyka https://lupiko.pl/karny-jezyk .... Nie powinno się karać przez samotność ale tłumaczyć.

Ten post edytował Ceda pią, 05 lut 2021 - 14:04