Drukowana wersja tematu

Napisany przez: Silije czw, 07 maj 2009 - 23:21

Chciałabym żeby każda z Was mogła urodzić tak jak chce i mieć z tego ogromną satysfakcję. Ponieważ poświęciłam masę czasu na dokształcenie się w tym kierunku oraz mam bliskie kontakty z naturalnymi położnymi, to mogę się tym podzielić.


Najpierw, żeby mieć materiały w jednym miejscu, lektury porodowe:
Irena Chołuj: "Urodzić razem i naturalnie" (ta jest polska, nowa i obowiązkowa!)
Sheila Kitzinger: "Szkoła rodzenia" i dla zainteresowanych "Rodzić w domu"
Michel Odent: "Odrodzone narodziny"
Jane Balaskas "PorĂłd aktywny"
F. Leboyer "Narodziny bez przemocy"
Pierwszą książkę Ireny Chołuj można przeczytać tu: https://www.magdartur.republika.pl/porody.html#pierwszy
Dostępne w Polsce filmy: "Narodziny w ekstazie", "Birth as we know" oraz "Poród w harmonii z naturą" Preeti Agrawal - jedyny z tych trzech nakręcony w Polsce o polskich realiach.

Dzisiaj już późno a jutro do pracy, więc zacznę od linków, o które pytała Krolewienka oraz od pierwszego pytania zadanego przez Ancyp.
Wątek o organizacji porodów domowych jest tutaj, wyciągnęłam go na wierzch, są w nim też linki do poczytania i do pooglądania: https://www.maluchy.pl/forum/index.php?showtopic=46855&hl=

I teraz o wspomnianych w wątku obok hemoroidach. Jak najbardziej mogą być skutkiem wysilonego parcia, zwłaszcza podjętego zbyt wcześnie na żądanie personelu. Tak właśnie miałam ze średnią córką, kiedy to jeszcze nie czułam potrzeby parcia, ale lekarce się spieszyło, jak najbardziej zostałam nacięta, w dodatku rodziłam na leżąco 4-kilowe dziecko, co było godne strongmana i poznałam co to hemoroidy (a nawet obolała przepona).
Nacięcie ma niewiele z tym wspólnego, z założenia powinno skracać ostatnie sekundy porodu, kiedy to widać że krocze niezbyt dobrze rozciąga się przy przechodzącej główce. Na tym etapie to już nawet nie powinniśmy przeć, aby nie pęknąć! Oczywiście położna widząc, że są problemy z elastycznością zawsze jednak poprosi o parcie, aby nacięcie nie zabolało.
Jeśli jednak lekarka mówi że nacięcie oszczędza silnego parcia i dlatego nie pojawią się hemoroidy to chyba musi mieć na myśli jakieś skrajne wczesne nacięcie, gdy jeszcze nie wiadomo jak zachowa się tkanka, a więc wredne rutynowe nacięcie
Parę lat po 4-kilowej córce urodziłam 4,5 kilowego syna - w pozycji bardziej wertykalnej bez parcia, bez nacięcia i bez hemoroidów.

Generalnie naturalne położne prowadzą porody bez żadnego olimpijskiego parcia, bez dopingu, kobieta popiera wtedy, kiedy jej ciało samo to robi, dziecko wychodzi wręcz samo, wysiłek jest o wiele mniejszy i raczej to bym uznała za profilaktykę hemoroidów.
No ale na leżąco to przeć trzeba, bo dziecko ma pod górkę... i błędne koło konsekwencji nienaturalności się zamyka.

I na koniec żeby nie było żadnych wątpliwości cytat ze strony Fundacji Rodzić po ludzku:
"Badania prowadzone na całym świecie wskazują, że nacięcie powoduje dodatkowe pęknięcia krocza w czasie porodu; nie chroni bardziej główki dziecka przed urazami i nie zapobiega wysiłkowemu nietrzymaniu moczu w przyszłości. Zabieg ten raczej spowalnia gojenie ran po porodzie i zwiększa ryzyko infekcji; kobiety, które go przeszły mają słabsze dno miednicy i później wznawiają współżycie płciowe, niż po naturalnym pęknięciu, co może pogarszać relacje z partnerem; są też bardziej narażone na depresję."
Teraz nie mam czasu szukać, ale te powyższe obszerne badania zostały uznane przez Światową Organizację Zdrowia oraz przez Evidence Based Medicine czyli medycynę opartą na dowodach.

Z tego wynika że lekarze i położne, twierdzący że zawsze lepsze nacięcie krocza niż samoistne pęknięcie i że jest korzystne dla narządu rodnego kobiety - niestety - nie zaktualizowali swojej wiedzy albo kłamią, ponieważ nie potrafią poprowadzić porodu z ochroną krocza.

Napisany przez: ancyp pią, 08 maj 2009 - 12:35

Silije dzieki za obszerne wyjasnienie!

Rodzilam na najwiekszej belgijskiej porodowce, w swietnych warunkach aczkolwiek porod byl mozliwy jedynie na lezaco (to znaczy parcie, bo wczesniej jak najbardziej pilka i inne bajery). Tak jak juz pisalam, nie wiem czy bylabym wtedy w stanie przyjac jakakolwiek inna pozycje (i utrzymac sie dluzej na nogach - jak padlam kolo siodmego centymetra tak juz nie mialam sil wstawac) ale nawet nie mialam wyboru....

Porod i polog nie byly dla mnie zadnym traumatycznym przezyciem, wrecz przeciwnie, ale dobrze jest wiedziec, ze moglo byc jeszcze lepiej i latwiej. Tym bardziej ze powtorka z rozrywki juz jesienia! No coz, moze cos sie w tej kwestii zmieni w tym szpitalu przez poltora roku... Dam Wam znac juz po!

Napisany przez: Gośka z edziecka sob, 09 maj 2009 - 09:02

Tak sobie myślę, że można by sobie wydrukować karteczkę z trescią tych badań i iść z nią do porodu. Nawet jak nie uwzglednią, to jest szansa, ze zaczną się dokształcać

Napisany przez: orzechowa sob, 09 maj 2009 - 12:55

Chadzam sobie ostatnio po pobliskich szpitalach i mam wrażenie, że znaczna część położnych nie ma pojęcia, na czym w porodzie zależy kobietom... Dlatego chyba warto mówić co jest dla nas ważne.

Ja żałuję że nie wiedziałam o naturalnym rodzeniu więcej przy swoim pierwszym porodzie, bo prosząc o więcej (np. nie przyspieszanie masażami szyjki, kontakt z dzieckiem zaraz po urodzeniu) pewnie miałabym większą szansę to dostać. Szczególnie w sytuacji gdy byłam 'namówiona' z konkretną położną.

Problem niestety polega na tym Ĺźe:
- w wielu szpitalach są określone procedury których położne muszą się trzymać...
- sporo położnych po prostu nie umie: chronić krocza, czekać zamiast podać oksy, wspierać kobiety psychicznie zamiast ją osłabiać, stosować naturalnych metod łagodzenia bólu, przyjmować porodu kobiety będącej w innej pozycji niż na plecach

Dlatego warto tego wszystkiego dowiedzieć się ZANIM podejmie się decyzję o wyborze miejsca do rodzenia.
A gdy zaczniemy pytać, może ktoś zacznie to uwzględniać i się dokszałcać mimo innych wieloletnich nawyków.
Myślę też że mamy sporą moc, bo gdy wybieramy szpital, za nami idą pieniądze z NFZ, a to jest biznes dla szpitala - ja nie mam żadnego problemu z zadawaniem pytań.

Bo porĂłd to jeden z najwaĹźniejszych momentĂłw mojego Ĺźycia i Ĺźycia mojego dziecka.
I w dużej mierze od ludzi, którym się powierzymy, zależy czy będzie koszmarem, traumą czy cudownym przeżyciem.
I nie wspominam, że w porodzie chodzi o życie i śmierć.

Napisany przez: Silije nie, 10 maj 2009 - 01:02

Teraz będzie wykład o skurczach prawdziwych i fałszywych, a kolejny wykład już szykuję o grze hormonów w porodzie

Dość często pojawia się niepowodzenie w porodzie naturalnym jako efekt tzw. "skurczów kąsających" (to określenie położnej Kasi Oleś, pisze też o nich Irena Chołuj). To skurcze przedporodowe nie wpływające na stopień rozwarcia, ale bardzo męczące i boleśnie odczuwane, trwają godzinami i mogą być prawie regularne (choć zupełnie nieproduktywne), toteż często włączane są do czasu porodu i czasami stąd biorą się np. 30-godzinne porody. Pojawiają się najczęściej gdy kobieta jest przemęczona, niewyspana, zestresowana. Jeśli to te, należy spróbować je wyciszyć a nie podkręcać. Aby odpocząć i aby poród mógł się zacząć z lepszą dynamiką.
Fałszywe skurcze:
- mają zmienną regularność np. przez pół godziny są co 5 minut a drugie pół co 8, lub też jeden odstęp 3-minutowy a następny 10 minutowy!
- są regularne ale krótkie, np. poniżej 40 sekund
- są regularne ale odstępy w ogóle się nie zmniejszają czyli przez 3 godziny jest taki sam odstęp a nie coraz mniejszy.
Tętno dziecka nie powinno się zmieniać.


Co robić gdy nas dopadną te złośliwe bestyjki:
- nie jechać do szpitala,
- jeśli dręczy nas niepokój, albo nie jesteśmy pewni, pojechać do szpitala na badania i wrócić
- nie zostawać w szpitalu na zachęcającą obietnicę "My tu pani pomożemy i zaraz pani urodzi!"
- nie wpadać w panikę, że jak właśnie minął termin, to każdy skurcz należy wykorzystać byle już urodzić, a nie marnować
- próbować wyciszyć skurcze - wykąpać się w ciepłej wodzie,
- wypić coś co nas uspokoi, zjeść
- spróbować zasnąć: te skurcze serio bolą i może nam się wydawać że nie zaśniemy z bólu, ale jeśli potrafimy wyciszyć się psychicznie i rozluźnić, to może się udać zasnąć nawet w przerwie a kolejne skurcze będą coraz łagodniejsze, początkowo mogą nas jeszcze wybudzać, ale potem po prostu ustaną i rano wstaniemy jak te skowronki (Irena Chołuj opisywała to wielokrotnie)
-łyknąć No-spę (nie ma strachu, prawdziwego porodu jeszcze żadna No-spa nie powstrzyma%
- jeśli jesteśmy pewne że jesteśmy już wypoczęte, wyspane i damy radę wtedy możemy bawić się w rozwijanie takich skurczy do prawdziwych czyli spacery, biegi po schodach, mycie domu, seks i inne rycyny, ale oczywiście też do rozsądnych granic

Skurcze kąsające zawyżają odsetek indukcji i cc, bo czasem kobiety (albo lekarze) nie przyjmują do wiadomości że to jeszcze nie poród.

Napisany przez: sonia18a nie, 10 maj 2009 - 01:25

no niestety na te "kasajace" i ja trafilam zaczely sie w sobote o 4 rano i dopiero o 16 ustaly, caly czas regularne co 10 min i dosc mocne... kolo 7 rano udalo mi sie uspokoic i wycisztc tak jak mowi silije i mimo ze na poczatku mnie wybudzaly pozniej zasnelam. pozniej wziely mnie w sobote poznym wieczorem az w niedziele o 5 rano odeszly mi wody... co z tego jak urodzilam w poniedzialek o 5.45 uznali ze porod sie zaczal o 15 w niedziele a wczesniej to byly te skurcze ktore nic nie dawaly mimo swej sily w innym wypadku powiedzieliby ze rodzilam 48
jednak jak najbardziej jestem za porodem naturalnym

Napisany przez: użytkownik usunięty nie, 10 maj 2009 - 18:27

[post usunięty]

Napisany przez: CrazyMary nie, 10 maj 2009 - 21:40

Roso, ja od siebie napiszę tylko tyle, że nie robiłam nic aby wzmocnić, przy pierwszym porodzie mnie nacięli, a jeszcze popękałam masakrycznie, nie chodziłam i siedziałam dłuuugo.

Przy drugim porodzie nie zostałam nacięta i myślę, że to głównie zasługa tego, że był to drugi poród. Owszem było (ponoć nawet sporo) pęknięć, ale drobnych, więc były szwy, ale po porodzie brykałam bez żadnych problemów i zagoiło się bardzo szybko.

Położna nie wiem czy się bardzo starała, ja o kroczu jej nie wspominałam, chyba po prostu się udało, a dziecko było nawet większe od pierwszego (4300).

Napisany przez: pirania nie, 10 maj 2009 - 22:16

bogusia masowala olejkiem migdalowy i z czyms jeszcze.

ja sobie masowalam z oliwka dziecieca bo ja leniwa jestem i to wylacznie od czasu do czasu- znaczy naciagalam te skorke pomiedzy pochwa a odbytem po kapieli, tak do granicy odczuwania dyskomfortu- ale nieragularnie

Napisany przez: agabr nie, 10 maj 2009 - 22:24

Jesli chcesz mam cala butelke" olejku do krocza " chetnie oddam ,jesli bedziesz rodzila w Zofii to dostaniesz od poloznej.b

Napisany przez: aluc nie, 10 maj 2009 - 22:37

dopiero po urodzeniu Maksa (bez nacięcia) przeczytałam, że względem ochrony krocza na wejściu miałam łatwiej, bo byłam tzw. starą pierworódką - znaczy po trzydziestce

jędrność młodych, dwudziestoparoletnich tkanek jest bowiem tutaj ich zasadniczą wadą - a mianowicie z większymi oporami się rozciągają i mają większe skłonności do pękania
podobnie jest z rozstępami - ciąża z Maksem kosztował mnie dosłownie parę rozstępów, ciąża z Olkiem - żadnego
owszem, jest też cena za rozciągliwość - a mianowicie mniejsza elastyczność, znaczy mniejsza skłonność do powrotu do stanu poprzedniego

Napisany przez: kalarepa78 nie, 10 maj 2009 - 22:53

Możesz też ćwiczyć z balonikiem epi-no, acz opinie o nim są rózne. Ja ćwiczyłam i masowalam też, nie byłam nacieta - rodziłam do wody małe dziecko (3 kg), z dobrą położną. I jeszcze mi się przypomniało - ponoc pływanie żabką też pomaga (choć głównie na ułożenie dziecka), no i ćwiczenia Kegla, oczywiście.

Napisany przez: Gothica czw, 14 maj 2009 - 00:27

Silije dziękuję za wątek

Planuję rodzić w Pucku, gdyż tam mam największe szanse na jak najmniejszą medyczną interwencję medyczną w poród. Mówię NIE: oksytocynie, farmakologicznym znieczuleniom, masażowi szyjki, porodowi na leżąco, nacięciom, wypychaniu dziecka z brzucha, przyśpieszaniu urodzenia łożyska itp. Mam nadzieję, że w Pucku uda mi się urodzić "po mojemu" Choć czytałam opinie, że nawet tam czasem te zabiegi wykonują rutynowo. Myślę jednak, że mój plan porodu i odpowiednio wyedukowany mąż pozwoli mi urodzić godnie.

Z filmów bym dodała "porodowy biznes" dostępny na youtubie. Pokazuje amerykańskie realia, ale świetnie przedstawia wyższość porodów domowych, naturalnych nad szpitalnymi. Przedstawia też ciekawie błędne koło oksytocyna-znieczulenie i wiele innych.

Napisany przez: orzechowa czw, 14 maj 2009 - 14:31

oprócz masażu warto też ćwiczyć. To wszystko co rozciąga krocze i jednocześnie wzmacnia mięsnie krocza. Nie tylko zwiększa szansę uniknięcia nacięcia, ale także przyśpiesza powrót do formy sprzed porodu.

czyli:
- mięśnie Kegla
- siad krawca
które są opisane tutaj:
https://www.rodzicpoludzku.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=49
- z jogi uwielbiałam i uwielbiam: przysiad (kucanie) ze stopami na szerokość bioder, lekko rozchylonymi stopami, złożone ręce i rozpychanie łokciami kolana. Pomaga także wstawić się dziecku do kanału rodnego. UWAGA: wykonywać wyłącznie jeśli dziecko jest w prawidłowym główkowym położeniu.
Poszperam może znajdę jakiś link ze zdjęciem.

Napisany przez: maja2006 pon, 18 maj 2009 - 21:57

hej
a ja mam pytanie co robic gdy ciąża jest zagrozona przedwczesym porodem?ćwiczenia odpadają,masowanie też,jest jakis sposób żey uniknac nacięcia?
przy Hani mnie nacieli,rodziłam bardzo krótko ,ale porodu prawei nie pamietam bo byłam taka wykończona psychicznie.położna rewelacja.do momentu partcyh mogłam robic co chciałam ,ale mówiła żebym kucała.aha rodziłam w pozycji pó łsiedzącej

Napisany przez: Silije wto, 19 maj 2009 - 10:06

Maja jeśli jednak przedwcześnie nie urodzisz i od któregoś (36?) tygodnia będziesz mogła sobie na wszystko już pozwolić to nawet kilka dni ćwiczeń i masażu już coś da. I powtórzę że najlepszy sposób, żeby uniknąć nacięcia to jednak bardziej położna, która potrafi chronić krocze niż nasze przygotowania.

Napisany przez: kalarepa78 śro, 20 maj 2009 - 14:42

Ja tam jednak myśle, że przygotowania mają duży wpływ na to, czy kobieta urodzi z nacięciem czy nie.

I jeszcze link (pewnie większości znany) do broszurki FRpL: https://www.rodzicpoludzku.pl/images/stories/publikacje/nacieciekrocza.pdf

Napisany przez: użytkownik usunięty śro, 20 maj 2009 - 17:31

[post usunięty]

Napisany przez: użytkownik usunięty śro, 20 maj 2009 - 17:34

[post usunięty]

Napisany przez: orzechowa pią, 29 maj 2009 - 14:27

Silije, a napiszesz coś o 2 etapie porodu ? Naturalny vs typowy szpitalny...

Bo mam wrażenie że tutaj jest największa strefa zmroku... przynajmniej była dla mnie, niby wykształconej i naczytanej rodzącej.

Mój drugi etap porodu gdy rodziłam Zuzię był taki pół - naturalny (pozycja nie na plecach: kolankowo-łokciowa bo po przebiciu(?)/pęknięcia pęcherza podczas badania miałam mocne krzyżowe ALE parcie na prikaz położnej, zanim dziecko się wstawiło do kanału, wspominam jako horror, dodam: parcie zdaniem położnej, nie takie jak trzeba, źle parłam ). A przecież można inaczej

Poza tym: na razie jestem teoretykiem, a nie praktykiem...
Oby udało mi się doświadczyć naturalnego II etapu porodu najbliższym razem
to opiszę

A więc, co to oznacza NATURALNY II etap porodu ?

Napisany przez: Silije pią, 29 maj 2009 - 17:42

Naturalna druga faza oznacza:
- wybraną przez rodzącą pozycję
- cierpliwe oczekiwanie na potrzebę parcia - dość często sie zdarza że po uzyskaniu pełnego rozwarcia skurcze słabną trochę na jakiś czas, to umożliwia wypoczynek i matce i dziecku przed kulminacyjnym momentem
- i ta czasowa zmiana dynamiki porodu jest normalnym zjawiskiem a nie "brakiem postępu"
- brak parcia na rozkaz! żadna położna i żaden lekarz nie powinien wiedzieć lepiej od nas czy mamy przeć czy nie
- w przypadku wieloródki i pionowej pozycji poród może się odbyć w ogóle bez parcia na wstrzymanym oddechu czyli z oddychaniem w każdym skurczu partym
- spokój w otoczeniu, aby rodząca mogła "wyłączyć się"
- musi byc ciepło aby energia nie uciekała na ogrzanie organizmu
- bez pośpiechu, poród to nie wyścigi jeśli tętno dziecka sprawdzane po każdym skurczu jest prawidłowe
- bez zbędnych manipulacji przy kroczu i rodzącej się główce - głowkę można podtrzymywać a nie ciągnąć! główka rotuje się sama w kierunku uda
- położna może przypomnieć by nie przeć przy przechodzeniu główki dla ochrony krocza, zachęcić do oddychania, do otwarcia ust
- jeśli kobieta ma potrzebę krzyknięcia, może jej to pomóc w rozładowaniu energii oraz w rozluźnieniu mięśni
- nie wpadamy w panikę kiedy dziecko "nie daje głosu" zaraz po urodzeniu - ono wciąż jeszcze dostaje tlen przez pępowinę, kiedy jest już na zewnątrz!
- nie przecina się pępowiny od razu, ma czas by samodzielnie powoli nauczyc się oddychać
- nie trzeba dzieci rutynowo odśluzowywać, większość samo wypluje i wyparska co trzeba (czasem są wskazania do odśluzowania ssakiem)

Naturalna trzecia faza oznacza:
- dziecko leży u mamy na brzuchu, kontakt "skóra do skóry" powoduje wytwarzanie u mamy ogromnej ilości oksytocyny (największe stężenie w życiu) co ułatwia urodzenie łożyska
- wówczas nie trzeba podawać oksytocyny dożylnie, co rutynowo fundują w szpitalu
- 30 minut oczekiwania to jeszcze norma! (w szpitalach czekają kilka minut)
- w porodzie naturalnym nie wolno ciągnąć za pępowinę by wyszło łożysko ani uciskać brzuch (wtedy mogą zostać resztki łożyska) - a to normalne szpitalne praktyki
- uwaga pomocna dla porodów błyskawicznych, bez asysty tzw. "ulicznych": nic się nie stanie złego matce ani dziecku, jeśli urodzi się łożysko, zanim pępowina zostanie przecięta! ważne by było w całości więc trzeba je zachować do obejrzenia

Napisany przez: orzechowa nie, 31 maj 2009 - 21:58

Dzięki Silije !

Napisany przez: kalarepa78 pią, 19 cze 2009 - 21:56

Fundacja Rodzic po Ludzku wydała nową broszurke o rytmie i czasie porodu: https://www.rodzicpoludzku.pl/images/stories/publikacje/rytm_i_czas_porodu.pdf

Napisany przez: użytkownik usunięty wto, 21 lip 2009 - 17:40

[post usunięty]

Napisany przez: Rzodkiewka wto, 21 lip 2009 - 21:04

czuję, jakbym czytała o sobie.
kryzysu siódmego centymetra doświadczyłam przy obydwu porodach. i to dokładnie w ujęciu egzystencjalnym, jak to ujmuje autor.
i jak wspominam, co się mi działo wtedy w głowie- to mam ciarki na plecach. dziwne, bartdzo dziwne uczucia mną szarpały. nie przezyłam czegoś podobnego w nigdy wcześniej.
generalnie wszystko mogę odnieść do siebie, jestem widać stereotypowa
może jedyna różnica, to taka, że nie miałam chęci na cesarkę, czy znieczulenie- nie biegały mi takie myśli po głowie. chyba dlatego, ze operacji panicznie się boję, a wiedziałam, że anestezjologa nie ma i nie mam co nawet liczyć na zzo.
przy parciu nie odczuwałam potrzeby izolacji od partnera może rzecz w tym, że byłam dość skupiona a może po prostu nie zdążyłam chcieć się izolować, bo za pierwszym razem drugi okres porodu trwał 7 minut, za drugim razem parcia w zasadzie nie pamiętam, bo po pierwsze- urodziłam bez parcia, a po drugie- cała atrakcja trwała nie dłużej niż 3 minuty.

a tak swoją drogą, to niesamowita ta biochemia mózgu.

Napisany przez: banshee wto, 21 lip 2009 - 21:17

to ja chyba jakaś maszyna jestem bo do mnie ten artykuł nie bardzo przemówił, chociaż jest "ładnie" napisany

nie przeszłam żadnych kryzysów 7-go centymetra, nie przeżywałam żadnej euforii, umrę nie umrę itepe, nie miałam żadnych przypływów mocy wewnętrznej, a jedyne o czym marzyłam, to to, żeby alien w końcu ze mnie wyszedł i przestało tak boleć
nie myślałam o znieczuleniu, obecność partnera, czy kogokolwiek innego, na sali porodowej całkowicie po mnie spływała, oni sobie ja sobie, bo i tak cała robota spada na mnie

przygotowana byłam na ból i że muszę to przejść bo sama chciałam
aż się wstydzę to napisać normalnie

Napisany przez: aluc wto, 21 lip 2009 - 21:48

rodząc Maksa, najbardziej bałam się, że nie wytrzymam i zażądam znieczulenia

miałam bardzo silne parcie na sukces w postaci naturalnego, niezmedykalizowanego porodu, jeśli jednakowoż takie intelektualne podejście spowodowało,że mój poród był dłuższy i cięższy... to może dobrze, że je miałam, bo w przeciwnym razie urodziłabym młodego na dywaniku w łazience ale to właśnie przy Maksie nieco odpłynęłam i się zezwięrzęciłam - chociaż nie totalnie, pamiętam własne myśli o bólu, że jeszcze ten skurcz jest do wytrzymania, więc nie bedę robić bydła, kontrola była do końca

przy Olku nie było żadnych jazd, aż do parcia plotkowałam z położną głównie o bzdurach wypisywanych na forach (powiedziała potem, że byłam jedyną jej rodzącą, która powyżej szóstego centymetra swobodnie podtrzymywała konwersację na dowolny temat), to był poród w przerwie na lunch, jak w amerykańskich sitcomach, łącznie z zabawnymi dialogami

kontrol kontrol uber alles

co nie zmienia faktu, że porody były najsilniej nacechowanymi emocjonalnie wydarzeniami w moim życiu

Napisany przez: carrie wto, 21 lip 2009 - 22:25

Po lekturze linkowanego tekstu stwierdzam,że poród przebiegał książkowo.Jedyne czego nie doświadczyłam to uczucie poniżenia, odarcia z cżłowieczeństwa i takie tam.

"Miłe otoczenie pomaga porodowi"

Szpital wybierałam przed porodem. Instynktownie.Po prostu czułam,że to ten szpital a nie inny.Tu rodziły się dzieci z mojej bliskiej rodziny.W tej części miasta mieszkałam zanim nie przeprowadziłam się do męża. Już jak widziałam charakterystyczny park otaczający go - od razu czułam się spokojniejsza.
Z równowagi nie wytrąciła mnie ani niemiła doktor z izby przyjęć ani obojętna położna.Byłam tak pozytywnie nastawiona,że nie brałam sobie do serca ich postawy. Widok akcesoriów medycznych normalnie wywołujący u mnie ataki paniki wywołał tym razem głupawy chichot.Taki stan pt. "Przyszliśmy tu urodzić Dominika i nikt mi tego nie popsuje".

"Kryzys 7-10 centymetra"

I faktycznie gdzieś na 40 minut, może pół godziny, przed finałem -skurcze, które były względnie znośne nagle przechodziły płynnie jeden w drugi nie kończąc się.Nie nadążałam nabierać powietrza.Czułam jakby mi rozpalono ognisko nad spojeniem.Po raz pierwszy pomyślałam przerażona"O matko! Jak tak ma boleć jeszcze kilka godzin to umrę.Nie dam rady." Wtedy oddychanie nad którym pięknie panowałam do tej pory padło - zaczełam dyszeć marząc o ugaszeniu tego ogniska.Wtedy podali mi tlen bo już nie kontaktowałam totalnie.Po raz pierwszy( i jedyny) doświadczyłam uczucia oblewającego mnie gorącego potu.Dziwny stan - jakbym stała nad przepaścią i płonęła.Nie było końca,nie było początku było wrażenie,że zaraz spłonę.
Coś ode mnie chciała położna ( jakieś zdejmowanie kolczyków i łańcuszka) ale byłam na innej orbicie.Jakoś tak wewnątrz siebie i mąż zdejmował to ze mnie bo ja niby je słyszałam ale jak na filmie raczej.
Ułożyłam się na boku.Było mi lepiej.Ale położnej się nie podobało.Zawzięcie namawiała mnie na zmianę pozycji bo niby szkodziłam dziecku.Nie miałam siły patrzeć, ani słuchać,a już tym bardziej przewracać się na inny bok.Zapadałam się w siebie. "Przecież ja umieram!Dajcie mi spokój"

"Naturalne endorfiny, szukanie wygodnej pozycji, niewiarygodna siła"

Pełne rozwarcie.Możemy rodzić.Pierwsza myśl - Juuuuż??? Ale zaraz potem dostałam skrzydeł.Drugie życie.Nagle zachciało mi się siedzieć i walczyłam z położną o możliwość zaparcia sobie nóg,żeby było mi wygodniej.Szukałam oparcia dla rąk ale uszy od fotela jakiś idiota przewidział w okolicy głowy rodzącej a nie tak by się mogła złapać i pomóc sobie.Nie czułam bólu.Nic nie czułam.Potrzebowałam usiąść i się zaprzeć nogami.Tylko to pamiętam.
A gdy Dominik nie wychodził i lekarz zleciła szykowanie vacuum nagle wróciła mi chęć na rozmowę i negocjacje.Oprzytomniałam całkowicie.Wróciłam na ziemię"Nie zgadzam się, ja będę jeszcze próbować" Odepchnęłam rękę lekarki,usadowiłam się tak jak mi pasowało,zaparłam się wygodniej,maż wszedł między fotel a moje plecy i ....udało się.

Tak "na prawdę" rodziłam te ostatnie 40 minut.Bo wtedy działo się się ze mną.Działo się samo.Nad niczym nie miałam kontroli, nie panowałam nad własnym ciałem.Poddałam się biegowi wydarzeń.
I wiecie co sobie teraz myślę? Że rodzić pierwszy raz jest fantastycznym doznaniem.Bo nie wiesz kompletnie czego sie spodziewać.A jak przygotujesz się psychicznie do porodu i na tyle zaufasz swojemu ciału i pozwolisz sobie właśnie tak "odlecieć" to doznania są niewiarygodne.Poród postępuje sam.W pewnym momencie nie ma już ani sali porodowej, ani kafelków, ani ktg, ani męża...nic.Jest tylko postępujący poród.Nie umiem tego jaśniej napisać.
Nie wiem jak jest za drugim razem.Mam nadzieję,że wyobraźnia i wspomnienia nie pracują zbyt mocno.


przemyślenie nr 2 to to,że położna odbierająca mój poród była całkowicie do dooopy, robiła wszystko machinalnie i wbrew naturze, ale to chyba inny temat

Napisany przez: użytkownik usunięty wto, 21 lip 2009 - 23:30

[post usunięty]

Napisany przez: użytkownik usunięty czw, 23 lip 2009 - 09:03

Ja tylko do postów Silije chciałam się odnieść. Nie mogłam niestety urodzić w Domu Narodzin, choć przygotowywaliśmy się do tego całą ciążę (przeszkody, to pierwszy poród, duże dziecko i zbyt duża ilość płynu owodniowego).

Rodziłam w szpitalu i mimo, że wcześniej wydawało mi się to koszmarem, było bardzo dobrze. Jeśli chodzi np. o trzecią fazę porodu, to przebiegała dokładnie tak jak opisała Silije, więc i w szpitalu się da.

Napisany przez: użytkownik usunięty nie, 09 sie 2009 - 11:41

[post usunięty]

Napisany przez: carrie wto, 11 sie 2009 - 23:22

Dominik cały czas siedział sobie plecami w stronę mojego pępka więc tak na prawdę niewielkie pole do popisu miałam w zgadywaniu co gdzie jest.Pojawiały mi się więc te plecy raz na jednej stronie brzucha raz na drugiej.Coś jak bochenek chleba Rączek nie czułam.Nóżki pod koniec ciąży jak mu się nagle przeciągać zachciało i walczył z oporem moich żeber.Główkę też poczułam dopiero jak mi sie brzuch obniżył ( wtedy czułam małą kulę nad spojeniem).No i w czasie porodu jak zaczęły się parte czułam jak się ta kula obniża i obniża.

Generalnie byłam "rozczarowana" tym aspektem ciąży.Pamiętałam jak mama była w ciąży z moim młodszym bratem i na jej brzuchu było widać absolutnie wszystko.Łokcie, pięty, pupę.Prawdopodobnie inaczej sobie siedział.Twarzą do pępka.Widok był fenomenalny - niemal widzieliśmy jak się przeciąga i gdzie ma ręce i nogi. Ja strasznie byłam napalona podobne rewelacje i ...niestety niemal do końca nie wiedziałam jak i gdzie ten Dominik siedzi.Szkoda mi trochę.

Aha, jak się sama ruszałam, chodziłam, sprzątałam etc to też niemal do tego 7 miesiąca nie czułam jak się rusza.Dopiero jak się zatrzymałam, wsłuchałam w siebie to dawał znaki życia.

Tak więc pogodzona z rzeczywistością w letnie wieczory leżałam i głaskałam Dominika przez mój brzuch po pleckach.

Napisany przez: pirania śro, 12 sie 2009 - 00:13

Bardzo lubie w porodach wlasnie to ze sie nie da kontrol do konca i go with the flow chociaz mam sklonnosc do analizowania zbyt doglebnego co tam sie dzieje- ale mi to np. pomaga zapadac sie w bolu... no dobra nie bede obrazac kobiet ktore bolalo- w dyskomforcie
Ale musze uczciwie rzyznac ze wszystkie dzieci- nawet 17 lat temu- rodzilam dosc po ludzku. Oczywiscie porod w domu to inna kategoria ale na szczescie rodze na tyle szybko ze nikt sie z oksytocynami specjalnie nie mogl wychylac.

Napisany przez: aluc śro, 12 sie 2009 - 00:26

względem aktywności ruchowej i położenia dziecka - umiałam bez pudła, ale dopiero pod koniec ciąży - łomot nóg (szybki, mocny, wyraźnie naprzemienny) był silniejszy niż piąstek, a łeb był wielki i twardy i naciskał, a nie walił jak z karabinu czasem wychodziły też pojedyncze drobne odnóża i naciskały (podejrzewałam pięty)

łba od tyłka jednakowoż nie odróżniałam, być może tyłkiem się nie napierali

nigdy również nie udało mi się wysłuchać czkawki, ale moje dzieci w ogóle bezczkawkowe były i są

w tym okresie ciąży, w którym ty teraz jesteś, czułam jedynie gwałtowne falowanie i nagłe wybrzuszenia czegoś bliżej niezidentyfikowanego
oraz miewałam wrażenie, że osobnik w srodku jest ośmiornicą

Napisany przez: użytkownik usunięty czw, 13 sie 2009 - 00:20

[post usunięty]

Napisany przez: Silije pią, 06 lis 2009 - 20:51

Znalazłam na forum położnej Kasi Oleś jej bardzo ciekawą wypowiedź na temat techniki parcia.
Przeczytanie jest obowiązkowe.

katarzynaoles 05.11.09, 23:50 Odpowiedz
Nie ma potrzeby zamykania oczu, bo przy prawidłowej technice parcia
ciśnienie rośnie w jamie brzusznej, a nie w okolicy głowy . Bardzo
życzyłabym wszystkim Paniom, żeby nie słyszały już na salach
porodowych słów, które zresztą ja sama kiedyś wpowiadałam: przyszedł
skurcz? a teraz proszę nabrać dużo powietrza, zamknąć oczy, zamknąć
buzię,przygiąć głowę do klatki piersiowej i przeć tak, jak na
stolec! Przy takim kierowanym parciu, dodatkowo najczęściej
uskutecznianym w półleżącej pozycji (naprawdę niewiele, o ile w
ogóle, lepszej od leżącej) trudno jest prawidłowo przeć. Przygięcie
głowy i skurczona pozycja nie sprzyjają parciu na otwartej głośni -
a tylko wtedy moĹźliwe jest unieruchomienie przepony. Dodatkowo
nabranie dużej ilości powietrza powoduje, że przy próbie parcia nie
mieści się ono w płucach uciekając do buzi jak para z czajnika.
Nawet odgłosy bywają podobne - rodząca piszczy - i efekt podobny:
para idzie w gwizdek . Skutkiem takiego parcia jest właśnie
zwiększenie ciśnienia, które powoduje pękanie naczyniek w oczach, a
czasem na policzkach. Proponuję (bez obaw) wykonać ćwiczenie: nabrać
dużo powietrza i poprzeć w stonę odbytu. Proszę zwrócić uwagę co
dzieje się z mięśniami brzucha, w gardle, w buzi. A teraz nabrać do
płuc niewiele powietrza i wydając głuchy odgłos (otwarta głośnia)
poprzeć w stronę spojenia łonowego. Czują Panie różnicę? Takie
parcie, najlepiej w wertkalnej pozycji albo na boku wykonuje się
jedynie na szczycie skurczu, kiedy odruch parcia jest juĹź nie do
powstrzymania, przez resztę czasu oddychając. Skuteczne i o wiele
mniej męczące dla dziecka i matki. I proszę mi wierzyć, że żadna
położna ani żaden lekarz nie mają możliwości zmusić rodzącej do
tego, żeby parła siłowo - trzeba tylko wcześniej poternować "na
sucho" alternatywne zachowanie, o wiele bardziej zgodne z
naturalnymi odczuciami i uparcie trzymać się swego, a na pewno
dziecko urodzi się sprawnie a mama nie będzie miała czerwonych oczu."

Napisany przez: Magdawro czw, 12 lis 2009 - 13:33

No tak to ze mną było. Na nic przyszlo obczytanie, wiedza i nastawienie gdy "przyszedł mój czas" po prostu podporządkowałam się położnej, która "wiedziała lepiej". Po 1 porodzie został mi strach i lęk przed szpitalem a przy 2. zaoowocowało to wszystko zagrożeniem życia dziecka i moim krwotokiem. Zaczęło się od kapci, ktore pani zaaresztowała stwierdzając że "nie będą potrzebne", bo przecież wygodniej było mnie uwięzić pod KTG, niż pozwolić pochodzić, czy skorzystać z worka sako i innych bajerów zgromadzonych w sali porodów rodzinnych. Pytanie o to, co mi podaje pod jezyk pani skwitowała odzywką "a pani jaki ma zawód". a skończyło się wyciskaniem młodego przez lekarza przez uwalenie sie na mój brzuch, niezbezpiecZNym spękaniem w kierunku pęcherza, krwotokiem i cewnikowaniem. A synuś urodził się z 7 apgarami i jest (na szczęście tylko) dyslektykiem.

A tekst "Przyjrzyjmy się porodowi" jest w moim odczuciu niezwykle trafny. Jasne, że nie każdej z nas powinno się dziać dokładnie wedle tamtego opisu, jednak widać, ze pisząca potrafi się wczuć w sedno całego procesu. U mnie bardzo odczuwalny był właśnie ów kryzys 7 cm. Pamiętam, ze byłam gotowa zgodzic się na wszystko, włacznie z cesarką, byleby to wszystko już mieć za sobą...

Napisany przez: Magdawro czw, 12 lis 2009 - 20:14

Chciałam sie jeszcze pochwalić, ze 1.na liście piśmiennictwa Preeti Agrawal , to moja ginka i zarazem prowadząca szkołę rodzenia - mam nadzieje, że z taką pomocą i przy Waszym wsparciu będę miała więcej siły na walkę z systemem, niż 10 - 13 lat temu...

Napisany przez: Silije pon, 21 cze 2010 - 20:15

I znowu na odnowienie tematu cytat z położnej, której jestem wielbicielką, czyli pani Katarzyny Oleś

Katarzyna Oleś położna niezależna

Moje największe zdumienie to odkrycie, jak logicznie skonstruowany jest prawdziwie fizjologiczny poród. Ani szkoła położnych, ani późniejsza praca w szpitalu nie dały mi tej wiedzy.

Co prawda pracując na sali porodowej, zaczęłam już coś podejrzewać, ale nie był to jasny obraz tego, czym naprawdę może być rodzenie. Podczas porodów domowych, które przebiegały bez ingerencji z zewnątrz, kiedy kobieta czuła się bezpiecznie, okazywało się, że wcale nie muszę kierować porodem - on sam się dzieje, a kobieta zwykle wie, co ma robić. Dyskusyjna okazała się przydatność technik, które uważałam za podstawowe. Rzadko potrzebne jest kierowanie rodzeniem się główki, nacinanie lub aktywna ochrona krocza, bo kiedy rodząca nie leży na plecach i nie jest zachęcana do mocnego parcia, to główka powolutku sama się rodzi. Że wcale nie trzeba koniecznie urodzić całego dziecka natychmiast po tym, jak ukaże się łepek. Że są dzieci, które zaraz po ukazaniu się buzi robią miny i otwierają oczy. Że barki rotują się same i wcale nie trzeba ich ciągnąć. Że pępowina może tętnić nawet 40 minut, a łożysko rodzi się dopiero potem i wobec tego bez sensu jest odcinać pępowinę kilka minut po porodzie. Zaskoczyło mnie, że pęknięcia goją się znacznie lepiej niż standardowe nacięcie. I że kąpiąc noworodka, można nalać mu wody do uszu i zamoczyć pępek - i nic złego się nie dzieje. Zaskoczyło mnie, że poród, choć niełatwy, może być taką manifestacją kobiecej mocy, a rola położnej jest zupełnie inna, niż skłonna byłam uważać.

Napisany przez: M4R7U6H4% pon, 21 cze 2010 - 21:31

silije a ja dzisiaj po raz kolejny czytałam Twój 'epos' o porodzie domowym i po raz kolejny poryczałam sie jak bóbr.... I tak jak rosa pod względem objaśniania 'mechanizmów' płodności i ciąży jest mi wyrocznią tak Ty jesteś niezastąpiona w temacie porodu... Gdyby nie odległość nalegałabym na przeniesienie forumowej 'znajomości' np... na sale porodową która mam nadzieję W KOŃCU będzie mi dane ''zwiedzić'' Coż to by była za nieoceniona pomoc i wsparcie

Napisany przez: fizula sob, 14 sie 2010 - 22:03

Silije, kawał dobrej roboty wykonałaś!
Dla mnie poród naturalny to ten, gdzie kobieta może ujawnić swój talent do rodzenia, a żaden personel jej w tym nie przeszkadza.
Zwróciłabym też uwagę na jeszcze jedną rzecz, która wydaje mi się dość często przemilczana:
1. rodzi matka;
2. ale rodzi też (się) dziecko.
Czyli nie cała aktywność należy do matki, nie wszystko od niej zależy. Dziecko świetnie potrafi pomagać mamie w urodzeniu się: zdrowe dziecko wkręca swoją główkę w kanał rodny, odpycha się nóżkami, dokonuje tych wszystkich niezbędnych rotacji, jeśli mu nie przeszkadzać, jeśli ma ku temu siłę. Odczułam to najbardziej podczas rodzenia najmłodszej Tosi.
Uważam, że to jej aktywnemu zachowaniu zawdzięczam fakt, że położna się parę minut spóźniła. Otóż Tosieńka między skurczami tak intensywnie kręciła głową, tak odpychała się, że postanowiła przywitać świat na rękach rodziców z radosnym okrzykiem "hurrra!"
Uważam, że wszystkie zdrowe dzieci aktywnie pomagają w ich rodzeniu, ale nie zawsze matka chce/umie skupić się na ich zachowaniu, niektóre mamy mimowolnie skupiają się głównie na bólu. Łatwiej też wyczuć te ruchy, zaangażowanie dziecka w poród przy kolejnych porodach, gdy powłoki brzuszne są już bardziej rozciągnięte, miękkie, nie tak napięte.

Napisany przez: kurkawodna_haha nie, 21 sie 2011 - 19:14

hej, chciałam podzielić się z Wami moimi przejściami! Pół roku temu urodziłam śliczną córeczkę - niestety porób nie obył się bez komplikacji. Rodziłam 18 godzin!! Miałam okropne skurcze..dziecko było już tak zmęczone (ja zresztą też) że urodziło się z guzkiem na głowce. Myślałam, że jej już tak zostanie. Poradziliśmy się z mężem specjalisty i ten powiedział nam, że guzek sam się wchłonie, i tak też się stało - dziś moja mała ma śliczną główkę

Napisany przez: Ika nie, 21 sie 2011 - 21:07

Niesamowite!


A link usunęłam, to posunięcie nie było takie sprytne, jak mogłoby się wydawać

Napisany przez: gosia123 pon, 19 wrz 2011 - 10:10

Ja jestem przerażona myślą o kolejnym porodzie "naturalnym". Skurcze miałam od początku dość silne i częste - zaczęło się w piątek o 16, a skończyło w sobotę o 17 - 25 godzin męczarni, 2 kroplówki z oksytocyną, a od 13 do 17 w sobotę miałam bóle parte bez rozwarcia. Lekarz był stanowczym przeciwnikiem cesarki, co podkreślał od początku (mówił, że choćby nie wiem co, to urodzę naturalnie, bo za dużo kobiet teraz ma cesarki). Siedział ze mną i wlewał wodę do ust, a ja myślałam, że umieram. Najgorsze jest to, że ten sam lekarz jest w dalszym ciągu ordynatorem i dalej przeciwnikiem cc - już teraz na samą myśl kolana się pode mną uginają

Napisany przez: aisha1111 pon, 03 paĹş 2011 - 11:43

gosia a gdzie tu porĂłd naturalny, skoro kroplĂłwke ci dali?

Napisany przez: Ika pon, 03 paĹş 2011 - 18:19

PorĂłd naturalny, nie operacyjny. To nie jest toĹźsame z porodem bez medykalizacji.

Napisany przez: aisha1111 pon, 03 paĹş 2011 - 19:07

ah.. no mój błąd. zawsze mi się to wydawało jednym i tym samym - skoro naturalnie, to 100% jak natura chciała - bez wspomagaczy typu oxy

Napisany przez: Silije pon, 03 paĹş 2011 - 19:15

Poród naturalny czy też siłami natury to ten bez "dopalaczy" i innych interwencji medycznych.
Natomiast poród nieoperacyjny na kroplówce może nosić miano porodu drogami natury.

Ale Gosia123 chyba już czuje różnicę ponieważ "naturalny" wzięła w cudzysłów i słusznie. Gosiu współczuję. Ja nie o takim czymś piszę w tym wątku.

Napisany przez: Ika pon, 03 paĹş 2011 - 20:08

Skoro drogi natury to naturalny. Rozgraniczałabym na naturalny bez medykalizacji lub z medykalizacją. Chyba, że terminologia medyczna jednak precyzuje to inaczej? Chętnie zerknę do źródła w takim przypadku.

Napisany przez: aisha1111 pon, 03 paĹş 2011 - 20:18

ika, ja specjalistką nie jestem. do tej pory wydawało mi się, że to jedno i to samo, i że jak już wprowadza się jakieś "ulepszenia" typu oxy, masaże szyjki macicy itp, to już takiego porodu naturalnym nazwać się nie powinno (chyba, że nazwiemy go "prawie - naturalnym porodem").

Napisany przez: Ika pon, 03 paĹş 2011 - 20:57

Nie no, tym sposobem za chwilę by się okazało, że jak poród w szpitalu, to też nie naturalny, bo naturalnie to tylko te porody, co w domu (a najlepiej w lesie ), jak z nacięciem, to nie naturalny...

Napisany przez: użytkownik usunięty pon, 03 paź 2011 - 21:27

[post usunięty]

Napisany przez: Silije pon, 03 paĹş 2011 - 22:06

Ale Rosa mówię przecie że siłami natury to jeszcze bez oksytocyny musi być, a z oksytocyną to DROGAMI NATURY. Oksytocyna we wlewie to siła chemiczna, a nie własna

Mogę akurat dopowiedzieć "co autor miał na myśli" tytułując wątek tak a nie inaczej.
Pisałam tu od początku o porodzie nie przyspieszanym, nie znieczulanym, bez wspomagania medycyną, tak jak rozumiem poród naturalny.

Napisany przez: Ika pon, 03 paĹş 2011 - 22:14

Bardziej mnie interesowało, co o tym myśli medycyna. Ale aluzję paniałam i opuszczam wątek. Pozostanę jednak na stanowisku, że jednak w końcu urodziłam naturalnie.

Napisany przez: albinka wto, 25 paĹş 2011 - 12:36

Ja mam nadzieję urodzić naturalnie, ale bezpiecznie. Ostatnio moja koleżanka był o krok od porodu naturalnego, ale tętno dziecka zaczęło gwałtownie spadać, więc w ostatniej chwili zrobili jej cesarkę, a tak chciała urodzić naturalnie bidulka No ale nic to ważne, że maluszek zdrowy

Napisany przez: tolala nie, 06 lis 2011 - 10:08

Przycztałam i mam takie wątpliwości - pytania dotyczące II fazy porodu.
Poród pierwszy był sn, ale z dodatkiem antybiotyku, oxy i gorączką 40st i na leżąco (choć położne próbowały mnei przekonać do zmiany pozycji). I teraz ciekawi mnie jedna rzecz. Odczulam wyraźnie zmianę rodzaju skurczy, tzn. nagle poczułam mega rozrywanie. Po moim krzyku położne poznały, że to już 10cm. Ja natomiast kompletnie nie czułam potrzeby parcia, w ogóle niczego. Czułam jedynie ból (cześniej ten ból był inny i łatwiej było mi się w niego wczuć, zrozumieć), i strach, że nie wytrzmam, ale kompletnie nie miałam pomysłu co z tymi skurczami robić. Położna tylko powiedzała, że 10cm, żebym parła jak poczuję narastający skurcz, ale ja nie wiedziałam co i jak. I to, że położna wtedy postanowiła mi pomóc - wytłumaczyla jak przeć, mówiła patrząc na ktg, keidy skurcz narastał - przyj, pomogło mi bardzo. Ból minął, zaczęła się akcja - działanie i po trzech skurczac Zosia byla po drugiej stronie brzucha.
I stąd moje pytanie. Czy ten brak odpowiedzi ze strony mojego ciała - co robić - wziął się z tego, że była oxy i antybiotyk, że gorączka? Czy może natura i instynkt są, ale odczytanie znaków jakie ta natura nam wysyła nie jest łatwiejsze, kiedy jesteśmy już doświadczone? Czy nie po to właśnie jest położna, dobra położna, która towarzyszy a nie decyduje za nas, że pomaga w pierwszym porodzie, odczytuje znaki i tłumaczy nam co z nimi zrobić?
Czy to nie jest podobnie jak z karmieniem piersią? Niby wszystko jest naturalne i proste, ale zawsze są jakieś problemy, które rozwiązujemy radząc się innych - doświadczonych?

Napisany przez: agawhite pią, 18 lis 2011 - 00:51

tolala, a już myślałam, że jesteym jedynym przypadkiem, gdzie kobieta nie odczuwa potrzeby parcia.
No nie czułam przy żadnym porodzie.
Pomijając szczegóły, przy pierwszym powiedziano mi, że jest 10cm i mam przeć. Więc parłam. Faza parcia-55minut. Długo.
Drugi poród-mawet bóle były "takie sobie", ktg też średnie skurcze pokazywało a rozwarcie miałam, absolutnie nie czułam, że musze przeć, położna zachęciła mnie do parcia i też z pół godziny trwała faza wypierania, udało się.
Trzeci poród, choć Wojtuś był maluteńki, był bardzo podobny, podczas badania stwierdzono, że jest między 8 a 10cm i mam przeć. Również nie czułam takiej potrzeby a parcie trwało ze 20 minut.

Ileś lat wstecz jeden lekarz powiedział, coś w stylu, że gdzieś moja budowa wewnętrzna jest taka, że jest jakby hm zwężenie w pewnym momencie i każde dziecko, muszę najpierw "zepchnąć" parciem, nie wiem jak to wyjaśnić-do kanału, gdyż żadne dziecko same z siebie w ten kanał się nie wstawi.
I to jedynie uratowało Wojtusia przed jeszcze wcześniejszym porodem, bo mimo tego, że był hm "wysoko" to szyjka sie rozwierała i rozwarła (nawet szew nie trzymał)

I tak, we wszystkich przypadkach położna, czy lekarz, którzy mnie badali, musieli powiedzieć mi, że to już pora na parcie.

Napisany przez: Silije pią, 18 lis 2011 - 10:35

Ja sądzę że potrzebę parcia odczułabyś Tolala nieco później, gdyby nie wydano ci wcześniejszej komendy.
Normalna praktyka w szpitalach jest taka, że każą przeć, kiedy tylko szyjka pozwala, a nie dopiero wtedy kiedy dziecko się obniży i zaczyna napierać chcąc już wyjść. No bo czas ich goni.
W porodzie naturalnym, bez oxy i bez komend, często jest tak, że po osiągnięciu 10 cm następuje chwila przerwy, skurcze są nieco słabsze, dziecko zbiera siły i daje czas na zebranie sił matce. Położne mówią nawet o półgodzinnych takich przerwach.
Równie normalne jest, ale zdecydowanie bardziej męczące, jak potrzeba parcia pojawia się przed pełnym rozwarciem.

Na temat budowy wewnętrznej Agiwhite się nie wypowiem, bo nie mam takiej wiedzy.

Napisany przez: agawhite pią, 18 lis 2011 - 10:53

Silije, teraz uświadomiłam sobie, że faktycznie, zwłaszcza przy drugim porodzie, jakby chwilę czekano, ale że nic nie ruszyło, to stało się tak a nie inaczej.
Ja też się nie znam na mojej budowie wewnęrznej pamiętam jeno co doktor powiedział.

Napisany przez: Martalka sob, 19 lis 2011 - 11:21

Ja budowę mam raczej sprzyjającą parciu, bo czułam skurcze parte przy II i III porodzie. I to jak!!!
Za to przy pierwszym nic. Ktg i położna wiedzialy, że mam przeć, więc parłam. Nie kojarzę zupełnie naturalnej potrzeby parcia.
Może miał na to wpływ podany mi dolargan (jakieś 15-20 min wcześniej)? Byłam otumaniona, zdezorientowana. Mogłam nie czuć skurczy? Nawet za bardzo bólu nie pamiętam, momentu wyjścia Bartka... (a to takie niesamowite, wielki napór a potem ślizg, i znowu ślizzzzg). Możliwe, żebym i tego mogła nie czuć?
A może to przez to, że leżałam na płasko? (finał był taki, że lekarz ucisnął na mój brzuch swoim ciężarem).. znaczy się parłam nieskutecznie.
jednak w porodach kolejnych byłam już lekko uniesiona, oparcie łóżka było ciut wyżej, ale nadal na leżąco jednak...
nie pamiętam bym musiała jakoś szczególnie przeć świadomie, samo się parło, a ja tylko popychałam jak czułam potrzebę...

Już bym sobie tymi pytaniami głowy nie zawracała, ale kolejny poród przede mną, prawdopodobnie domowy, i zastanawiam się, czy mogę nie poczuć skurczy partych znowu?

Napisany przez: Silije nie, 20 lis 2011 - 17:35

Martalka nie obawiałabym się zupełnie na twoim miejscu.
Przyjdzie czas to parcie poczujesz a zresztą w pozycji spionizowanej to dziecko nawet bez parcia się urodzi.
A Dolarganu NIE WOLNO podawać tak późno tuż przed narodzinami dziecka. Może mieć ono nawet kłopot z oddychaniem.

Napisany przez: aisha1111 pon, 21 lis 2011 - 22:06

o to to. ja to nawet (nie wiem jak mi sie udało) na 15 minut zasnęłam. obudziłam się jak poczułam skurcz dzieki ci panie za połozną, która miała parcie żeby niczego nie pospieszać i ulepszac na szpitalną modłę.

Napisany przez: Martalka wto, 22 lis 2011 - 12:53

Zupełnie nieświadoma tego byłam niestety, podobnie mój mąż. Myślę, że taką wiarę w personel medyczny ma wiele pierworódek i takie zaufanie bo to SZPITAL, i tam się nic złego dziecku i matce nie stanie... Ja wręcz wyszłam z noworodkiem ze szpitala zadowolona, że miałam dobry poród
A jak kilka lat po porodzie, czyli w drugiej ciąży zaczęłam drążyć temat, to mi włosy dęba stanęły!! Byłam strasznie zła! czułam się oszukana!

Silije, i wyobraź sobie, że chodząc w drugiej ciąży do szkoły rodzenia zapytałam o ten dolargan położną Oczywiście argumentowała to czymś bardzo bardzo koniecznym, że tak się robi itede straciłam zaufanie do wszystkich... Oczywiście nie pamiętam czym to argumentowała, niewarte to było zapamiętania... mętne bardzo...

Bartek oczywiście urodził się siny, i został wyciśnięty, bo nie ma czasu, bo tętno spada

jeszcze jedno mnie zastanawia. Przyjeżdżając z Mili do porodu miałam skurcze od rana co 10, potem 7 minut (koło godziny 11). Jak dojechałam do szpitala ustały.
Albo adrenalina miała na to wpływ (mimo, że bardzo na luzie podchodzilam do wszystkiego), albo to, że jak się potem okazało Mila była raz owinięta pępowiną...
Teraz więc mam stres pt. "a co jak dziecko będzie owinięte i tym razem"
Pierwsze dwa porody były szybkie. Zwłaszcza drugi. W trzecim coś przystopowało i zastanawiam się dlaczego.
A może to nie była jeszcze akcja porodowa, a jedynie oksytocyna wywołała już typowe skurcze???
Aż wstyd, nie wiedzieć przy trzecim porodzie czy to poród czy jeszcze nie

Jutro mam wizytę połoznych "domowych" u mnie w domu mam do nich stos pytań M.in. o to co robią jak akcja ustaje i wiele wiele innych, nieco przyjemniejszych też

Napisany przez: weda wto, 22 lis 2011 - 13:27

piszecie o parciu
wiec napiszę tylko swoje spostrzeżenia -wynikają one tylko i wyłącznie z MOJEGO doświadczenia

troje dzieci aktywnie ''wypierałam'' chciałam to zrobić jak najszybciej ,żeby juz nie czuć tego koszmarnego bolu;ostatni rodził się jakby sam,siłą skurczu tylko
ja go leciuteńko popierałam ale nie parłam
i to było super jak dla mnie,sam moment''wychodzenia ''dziecka trwał nieco dłużej jednak nie popękałąm ani nie było żadnych otarć

edit: uważam jeszcze,że ni bez znaczenia jest pozycja przyjmowana podczas parcia,wcześniej siła skurczy ''rzucała''mnie na kolana i w takiej pozycji urodziłam swoich chłopaków- na kolanach,podpierajac się rękami-obydwóch w bardzo podobnej

na 4 porody dwa były domowe,jeden przypadkowy i jeden w szpitalu
zdecydowanie najmilej wspominam te domowe,hmm...naturalne?...
ot,po prostu będąc w terminie, poczułam skurcze,bez wariackiego gnania do szpitala,tak bardzo spokojnie urodziłam swoje dziecko(nie namawiam tu nikogo do pd ,piszę tylko o swoim odczuciu)


Martalko,położne będą miały dla ciebie szereg rad ,co zrobić aby sobie pomóc,jakie pozycje i kiedy możesz przybierac
a w ostateczności gdy czujesz ty lub położna,ze coś idzie nie tak,jedziesz do szpitala
daj znać po wizycie,bo aż ci normalnie kibicuję i ciekawość mnie ''zżera''jak to z wami będzie

Napisany przez: tolala pon, 12 gru 2011 - 09:55

Mam kolejne pytanie, tym razem nie oparciu, ale o krzyku w czasie porodu.
Wczoraj na babskim spotkaniu padło zdanie, że "lekarz mi powiedział, że moje dziecko byo niedotlenione, bo krzyczałam w czasie porodu". Na to druga potwierdziła, że krzyk może być pryczyną niedotlenienia i że ona przez wszytkie 3 porody siedziała cicho. A trzecia dodała, że jej lekarz powiedział, żeby tak nie krzyczała, bo zedrze sobie gardło.
Byłam w szoku jak to usłyszałam i na początku gwaltownie zaprotestowałam, że jak to. Mi w szkole rodzenia mówili, że wydawanie dźwięków, wycie, śpiewanie, jęczenie, krzyk pomaga, bo rozluźnia. Ja w czasie porodu wyłam, jęczałam i generalnei byłam głośna. Na koniec krzyczałam, po czym położne rozpoznały, że to już 10cm Dziecko dostało 10pkt i rozwija się dobrze. I nikt mi nie zwrócil uwagii, że mam siedzieć cicho.
Potem się zreflektowałam, że może ja mówię o innym krzyku, bo chodziło mi o takie wydawanie dźwięków bez zaciskania się, bez napinania. A może koleżanka darła się czy też krzyczała ze złością?

TO jak to jest z tym krzykiem? MoĹźna czy nie?

Napisany przez: roksana1985 sob, 17 gru 2011 - 17:18

Jak widzę jak kobiety podchodzą do porodu podziwiam, ja miałam dwa, jedna z nich cesarka nagła... OBYDWA TRAUMY, niestety nie chcę nigdy więcej dzieci z tego powodu, nadal śni mi się po nocach, po prawie 3 latach...

Napisany przez: Martalka pon, 19 gru 2011 - 13:07

wrzeszczeć raczej się nie powinno, bo to raczej napina mięśnie i całe ciało niż rozluźnia. No i traci się energię.

Należy wydawać z siebie buczenie, takie aż ze środka, ale więcej nie napiszę, bo zwyczajnie za mało szczegółów znam. Wiem jaki to odgłos, skąd go wydobyć, ale opisac nie potrafię

Napisany przez: tolala pon, 19 gru 2011 - 13:37

MArtalko, ale to buczenie to przez cały czas czy podczas II fazy? Pamiętam, że o tym pisałaś.

Ja myślę o takim jęku, śpiewaniu, takim czymś związanym z oddechem. W szkole rodzenia tłumaczono to tak, że takie wydawnie dźwięków pomaga otworzyć gardło, rozluźnić się, że to zapobiega zaciskaniu zębów z bólu, które właśnie źle wpływa na poród bo zaciska całe ciało. Natomiast głośność tych dźwików zależy od momentu. ja na początku tylko sobie cicho pod nosem jęczałam, a później jak bardzij bolało, to głośniej, ale jak to było głośno to trudno powiedzieć.
Natomiast zgadzam się co do takiego wrzasku, takiego histerycznego krzyku zw. ze strachem; on zaciska i powoduje wzrtos dwutlenku we krwi, więc może rzeczywiście prowadzić do niedotlenienia.

Napisany przez: agawhite pią, 23 gru 2011 - 00:27

Można, można, tylko się faktycznie na spinaj i nie zaciskaj
Niektórzy z personelu chcą mieć spokój a niektóre mamy faktycznie nie współpracują lub źle współpracują.

Napisany przez: misia.xs czw, 29 gru 2011 - 19:16

Podziwiam was dziewczyny. Ja miałam cc i nie wiem czy bym dała radę naturalnie urodzić. jestem osobą, która jest strasznie boleściwa. Chociaż pewnie musiałabym dać radę, ale zawsze bałam się, że sobie wstydu na porodówce narobię. U nas w szpitalu choć jest bardzo miło, obsługa ok, lekarze też super, nie ma żadnych luksusów, jest czteroosobowa porodówka. Nie wyobrażam sobie leżeć i czekać na poród jak trzy inne panie rodzą i wrzeszczą z bólu, bo tak też bywa. Nie planowałam cc, ale tak wyszło, jeśli się zdecyduję na drugie dziecko to bym chciała naturalnie, ale jak tylko sobie pomyśle to się boję

Napisany przez: eigr pon, 09 sty 2012 - 20:48

mój poród odbył się o czasie (jak ja to mówię) wszystko było dobrze do momentu przyjscia lekarza, która był na cyku....

Napisany przez: Duśka sob, 14 sty 2012 - 18:39

Ja podziwiam Panie które urodziły za pomocą cesarskiego cięcia. Może to wynika z tego że panicznie boje się jakich kolwiek operacji ale oddam wszystko zeby tylko nie dac sie pokroic. Za pierwszym razem jakos sie udało. Bardzo mało brakowało, poniewaz bylam juz przygotowana do operacji (skurcze od 48 godz. i brak rozwarcia), w drodze na sale poszlam jeszcze na badanie. Lekarz widzac moj paniczny strach za moja zgoda i wczesniejszym uprzedzeniem bolu duzej rangi rozciagnal mi szyjke praktycznie na sile.Faktycznie bolalo jak nie powiem co. Podczas calego porodu nie przypominam sobie pojawienia sie rownie mocnego bolu. I dalej jakoś poszło. Do 7cm nie bylo zle. Potem oksy 15 minut drzemki 2minuty parcia i po krzyku.
Teraz czeka mnie drugi porod. Znow okropnie boje sie ze bede musiala poddac sie cc. Bardzo boje sie samej operacji ale i tego co dzieje sie po niej z matka , z dzieckiem oraz z relacja miedzy nimi. Mając szczescie w nieszczesciu szyjka skraca sie juz od 2 miesiecy a dwa tygodnie temu lekarz twierdzil lekkie rozwarcie, wiec jest szansa, ze pojdzie latwiej i cesarka ominie mnie szerokim lukiem ;D

Napisany przez: mysza74 czw, 19 sty 2012 - 23:52

Ja przeszlam 4 porody i musze powiedzieć, że najgorzej wspominam drugi kiedy podali mi oxy ze względu na skurcze nieregularne, maly urodzil się w godzinę, ale mialam wszystkie naraz zwlaszcza krzyżowe, jakby kręgoslup na pól mialo rozerwać. Zdecydowanie polecam poród naturalny, organizm sam wie jak ma reagować na poszczególne fazy porodu, a jeszcze jak się trafu na fajną polożną, która podpowiada jak ćwiczyć w danej fazie.

[edit: moderacja]

Napisany przez: kalarepa78 wto, 07 lut 2012 - 11:37

TRZEBA wszystko co dyktuje ciało.

I mam taką OT prośbę - czy ten watek mógłby być wolny od krwawych opowieści porodowych?

Napisany przez: joobler nie, 23 gru 2012 - 12:50

Strasznie się boję naturalnego powodu mimo tego co przeczytałam, ale jeszcze bardziej bopję się cesarki .. I co począć? urodzę siłami natury

Napisany przez: ismena11 nie, 23 gru 2012 - 17:49

robiłam dokładnie tak samo

Napisany przez: oliwia02445 pią, 04 sty 2013 - 08:51

U mnie było podobnie, bardzo chciałam urodzić naturalnie, jednak przy pierwszym porodzie nie miałam rozwarcia, wymęczyłam się w szpitalu ok 24 godziny zwijając się z bólu, a maleństwo zaczeło tracić tętno... dalej potoczyło się błyskawicznie, powrót do sprawności i sił po cesarce trwał wieki. Za drugim razem ponownie zdecydowałam sie na poród naturalny (tym razem dano mi wybór, może dlatego, że rodziłam za granicą) sytuacja powtórzyła się, jednak tym razem obyło się bez bólu, dostałam epidural... poród wspominam jako cudowne przeżycie, w pełni świadoma obserwowałam na wydruku kiedy pojawiały się skurcze, jak doszliśmy do rozwarcia 10 cm maluszek zaczął tracić tetno po zmianie mojej pozycji, po czasie okazało się, że miał szyjkę owiniętą pępowiną. Szczęśliwie skończyło się cesarką, synuś urodził się zdrowy
Tym razem nie dostanę wyboru- na 100% będzie cesarka, ale jeśli miałabym taki wybów rodziłabym naturalnie- oczywiście ze znieczuleniem.
Nie mogę się nadziwić jak można świadomie zdecydować się na cesarskie cięcie (bez wskazań medycznych) tylko po to, żeby oszczędzić sobie bólu parcia... mamusie, uwierzcie mi, po cesarce dochodzi sie do zdrowia 10 razy dłużej, wszystko strasznie boli i jeśli ktoś chce pójść "na łatwiznę" to nie jest najlepsza droga.

Napisany przez: iceflovers śro, 06 lut 2013 - 14:05

Mój poród zbliża się wielkimi krokami (jestem w 37 tc), ale bardzo chcę urodzić naturalnie, najlepiej zrobić wszystko żeby nie nacięto mi krocza, a także aby obyło sie bez znieczulenia. To mój pierwszy poród i co po niektórzy myślą, że jeszcze nie wiem o czym mówię, ale...od 3o tc leżę w łóżku (do dziś) ze względu na ryzyko przedwczesnego porodu, nie dość, że nałykałam się tych wszystkich tabletek na podtrzymanie to jeszcze nie udało mi się przez to uczestniczyć w szkole rodzenia, miałam zabronione masowanie krocza i cholernie nie jestem gotowa, ale zrobię wszystko aby oszczędzić mojemu dziecku traumy po cc, jeśli chodzi o znieczulenie, to dość już zaaplikowałam mojemu dziecku chemii, przez pół ciąży no-spa, fenoterol i inne...pragnę żeby natura pozwoliła mi w pełni wykorzystać te 3 tygodnie abym mogła przygotować siebie i moje ciało do naturalnego porodu tak abym jak najlepiej mogła poświęcić się mojemu dziecku, bez marnowania czasu na tzw. "dochodzenie do siebie". Wiem, że to życie napisze scenariusz do mojego porodu, ale świadomie mówię, że zrobię wszystko aby odbyło się to jak najbardziej naturalnie.

Napisany przez: aniakuleczka śro, 06 lut 2013 - 14:24

Iceflowers,
witaj na maluchach
Jeżeli termin masz na luty lub marzec - dołącz do wybranej grupy (wątki poniżej)
będziesz miala tam wsparcie od dziewczyn, które są tuż przed lub tuż po porodzie.

a przy okazji - nie przejmuj się porodem i nacięciem.
Jeżeli będziesz rodziła w dobrym szpitalu, który chroni kroczę, to bez konieczności nie będziesz nacinana.
Nawet, jeżeli nie przygotowałaś sie do porodu, to od predyspozycji Twojego ciała zależy czy dziecko wyjdzie i zostawi mamę w całości.

Zaglądaj do nas będzie ci ciekawiej

Napisany przez: martarrr czw, 18 lip 2013 - 14:56

PODSYŁAM POMOCNY LINK DLA MAM [edit: moderacja]

Napisany przez: ewelajna pią, 19 lip 2013 - 11:09

[edit: moderacja]

Napisany przez: Mailowa śro, 24 lip 2013 - 22:07

A co powiecie na poród naturalny w wodzie? Poczytałam trochę o tym [edit:moderacja] i jakoś nie jestem przekonana, ale może po prostu potrzebuję czasu, bo dla mnie nadal poród w wodzie wydaje się czymś niespotykanym i innym, a przecież to poród jak każdy inny

Napisany przez: keszja wto, 30 lip 2013 - 12:25

[edit: moderacja]

Napisany przez: mama nadzieja śro, 21 sie 2013 - 08:18

Mailowa
Też zastanawaiłam sie nad porodem w wodzie, bo dużo zebrałam materiałó na ten temat świadczących za tą metodą. Niestety tu gdzie mieszkam zrobli lifting poródówki i wanne zastapił prysznic, na "wodna porodówkę" musiałabym jechać jakieś 30 km stąd. W czasie porodu rozmawiałam na ten temat z położną, i ona tez jest zwolenniekiem tej metody, ale tylko pod pewnymi warunkami. Nie jest to pierwszy poród, bo nigdy nie wiadomo jak zachowa sie amtka podczas rozwiązania, niektóre babki wpadają w histerię/panikę i trudno się z nimi współpracuje, a w wodzie poród co do minuty musi być kompatybilny. Szyjka lepiej się rozciąga w wodzie, i II faza jest zdecydowanie łatwiejsza do przeżycia, łatwiej obrać pocycję w kucki, a to sprzyja łatwiejszemu otwarciu szyjki i wstawieniu się dziecka i żadko dochodzi do nacięcia krocza. Jak masz warunki i chętną położną - polecam. chyba, że są inne uwarunkowania ciążowe.

Napisany przez: kasienek śro, 28 sie 2013 - 13:20

Hej Dziewczyny...jestem tu pierwszy raz i nie wiem czy wogole w dobrym miejscu piszę...
mam do Was takie pytanie:
jak radziłyście sobie ze stresem związanym z nadchodzącym porodem?
moze pytanie wyda Wam sie dziwne...ale ja ewidentnie sobie z tym nie radzę...zanim zaszlam w ciąże wiedzialm co czeka kobiete podczas porodu...teraz oczywiście tez wiem:)nawet więcej bo jestem obczytana itd. tylko pojawiły sie we mnie uczucia o ktore samej siebie nigdy bym nie podejrzewała... Wiem ze poropd jest bolesny i tego boje sie najmniej...przeraza mnie fakt iż towarzyszyć mi będą obcy ludzie...bede w obcym miejscu...zero intymnosci...NIe potrafie tego opisać...czuję taki wewnętrzny bunt ze nie zgadzam się na to...ale wiem ze nie mam wyjścia...Potrafię przeplakać cały dzień z tego powodu i sama nie wiem czy bardziej z żalu czy ze złości ? Kilka razy pojawily sie myśli że byłoby lepiej gdybym jednak w ciązy nie była...z tego powodu mam ogromne wyrzuty sumienia...Podczas porodu bedzie mi towarzyszył mój partner...tylko coraz czesciej zaczynam miec wątpliwosci czy chce żeby mnie widzial w tak upokażającej chwili?bo ja mam wrazenie ze porod jest upokarzajacy...i co lepsze kiedyś(zanim zaszlam w ciąże) porod wydawał mi sie czymś cudownym, pięknym, wspanialym! a teraz odbieram to co mnie czeka jak jakąś karę za coś...nie umiem tego wyjaśnic...i nie wiem skąd ta zmiana w mojej głowie? całymi dniami siedze i czytam, oglądam filmiki... ale przez to nie śpie, jestem zdenerwowana i odbija sie to na moich relacjach z innymi...albo zupelnie wyrzucam z głowy mysli o nadchodzącym porodzie-jakby mnie to nie dotyczyło-i wówczas jestem w stanie jakos funkcjonować... Niebardzo wiem co mam robić...?i jak sobie z tym radzić...? dodam, że moj partner bardzo mnie wspiera, mówi,ze przejdziemy przez to razem, że mam sie nie przejmowac bo on cały czas ze mną bedzie...i to piekne co on mowi...tylko że mi momentalnie pojawia sie mysl:Łatwo ci mówic bo tak naprawde Ciebie to nie dotyczy...to nie ty brdziesz musial sie spinac napinac przed obcymi, to nie ty bedziesz nagi i obdarty z godności...
Mialyście podobnie? czy raczej euforia że malenstwo pojawi sie na świecie przysłaniała wszystko?

Napisany przez: aniakuleczka śro, 28 sie 2013 - 13:43

A kiedy rodzisz?
mozesz zamiast partnera wziąć ze sobą jakąś bliską kobietę - mamę/siostrę/przyjaciółkę, która już rodziła

Napisany przez: kasienek śro, 28 sie 2013 - 19:07

Jestem w 31 tc.
Własnie jesli miałabym rodzić z kimś to tylko z partnerem...

Napisany przez: kalarepa78 pią, 30 sie 2013 - 11:10

Kasieniek, a rozważałaś rodzenie z "własną" położną?

Napisany przez: mariplossa pią, 30 sie 2013 - 12:19

'kasienek' przedewszystkim musisz troszke wyluzować!!! sama siebie nakręcasz, możesz się nakręcać ale w drugą strone mów sobie że wszystko będzie dobrze przecież tu chodzi tylko o to by dziecko przyszł ezpiecznie na świat! Ja tak sobie powtarzałam i nawet ni yślałam o tych wszystkich osobach które był w trakcie podu n sali, maszwsparcie mężu to bardzo dobrze! Ja tego nie miałam bo mój napewno by tam zemdla dlatego postanowiliśmy że nie będzie przy porodzie na początku byłamtylo jai położna która co jakiś czas podłączała KTG i sprawdzałajak rozwarcie, rozmawiałam z nią i bardzo mi pomogła, trzeba ją potraktować jak bliską osobe i o ile położna będzie wporządku to zobaczysz zapomnisz o męczących cię rozterkach a jak zacznie sie właściwy poród to nawet nie pomyślisz o tym że jesteś do połowy naga niebędziesz miała czasu na to by tak myśleś będziesz myślała o parciu i o odpowiednim oddychaniu. Zobaczysz nim się obejzysz urodzisz i będiesz trzymała w ramionach swoje maleństwo Teraz wydaje ci się to takie straszne ale wies co Ci powiem kochana dla mnie dużo gorsze było leżenie na sali po porodzie i obchód lekarski gdy każdy ci w krocze chce zajrzeć ;/ dla mnie to było bardzo krempujące...

Poród to coś cudownego twoje myśli będą skierowane wyłącznie na dziecko parcie i oddychanie sama się przekonasz że to nic strasznego !!! Nie myśl teraz o tym co cię czeka jak przyjdzie pora by rodzić twoje myślenie zupełnie się zmieni. A teraz pomyśl o.. np o mięśniu kegla ćwicz go kiedt tylko będzie ci sie zbierało na jakieś myśli albo też mięśnie rąk ćwicz bo po porodzie silne ręce też ci się przydadzą jak się o tym sama przekonałam.

Trzymaj się cieplutko i myśl o niebieskich migdałach
A jakbyś chciała pogadać miała znów takie myśli to pisz priv juz ja Ci zajme myśli czymś innym
Pozdrawiam

Napisany przez: wellington śro, 04 wrz 2013 - 11:14

Chyba nie ma takiej kobiety, któa potrafiłaby podejśc do porodu z dystansem i w ogóle się tym nie przejmować. Przecież to normalne, że się denerwujemy, bo czegoś nie znamy i mamy przed sobą nowe doświadczenie. Wiadomo, że paniczny strach/stres nie sprzyja naszemu samopoczuciu i samopocuzciu dziecka, ale moim zdaniem nie da się od tego uciec. Ale jak już coś miałoby zredukować ten strach, to chyba tylko rozmowa z kimś bliskim, bardziej od nas doświadczonym

Napisany przez: Magic_wawa pią, 13 wrz 2013 - 12:22

Ja też się stresuję porodem, to chyba naturalne, tym bardziej, że to moja pierwsza ciąża. Mój sposób jest taki: nie czytać i nie słuchać bzdur o komplikacjach i zadbać o to by w trakcie ciąży i porodu mieć dobrą, fachową opiekę Do ginekologa chodzę do prywatnej kliniki w Warszawie i chyba w niej zdecyduję się na poród. Rodziła w niej Beata Sadowska, Małgorzata Socha, i inne celebrytki więc standard jest wysoki A jakie są Wasze doświadczenia z prywatnymi klinikami?

Napisany przez: tatary pon, 23 wrz 2013 - 10:04

To, że rodziły tam jakieś celebrytki nie znaczy, że ogólnie mają dobry standard, może lepiej dowiedz się z innych źródeł, nie bazuj na znanych osobach, bo lekarze i ogólnie personel mógł być dla nich akurat szczególnie miły, bo wiadomo, że sława (nawet ta najmniejsza) daje pewne przywileje.

Napisany przez: Magic_wawa wto, 24 wrz 2013 - 21:37

słuszna uwaga Jak najbardziej szukam innych opinii, zrobiłam już wywiad wśród koleżanek i jedna z nich tam rodziła, powiedziała, że nie mam się czego obawiać i polecała mi tę klinikę. No i z uporem maniaka przeglądam fora, szukam, sprawdzam

Napisany przez: bunia23 wto, 05 lis 2013 - 09:45

Czytam te Wasze historie i mnie ciarki przechodzą jak myślę o porodzie Mój byłnieprzyjemny, rodziłam ponad 15 godzin i wołałabym już tego nie powtarzać. Gratuluję tym, dla których było to wspaniałe przeżycie

Napisany przez: agata25 pon, 19 maj 2014 - 16:05

A mój poród coraz bliżej i jestem coraz bardziej przerażona. Z jednej strony już nie mogę się doczekać, a z drugiej boję się jak to będzie. Boję się bólu i tego na jaki personel uda mi się trafić.

Napisany przez: aniu23 czw, 31 lip 2014 - 21:50

porod jest bardziej intuicyjny niz sie nam wydaje, wszystko przychodzi naturalnie, oczywiscie jezeli porod jest bez komplikacji, ale samo dostanie malenstwa zaraz po porodzie jest nie do opisania i caly bol i zle wspomnienia uciekaja

Napisany przez: EstiiG wto, 30 wrz 2014 - 16:54

jejku, jestem przeraĹźona tym co tutaj piszecie

Napisany przez: patrycja82 pią, 17 paź 2014 - 08:10

dla mnie żaden z 3 porodów nie należał do najprzyjemniejszych, ale finał zawsze jest przyjemny jak widzi się dziecko , jakoś tak mnie przerażają porody, przed ostatnim nawet piłam herbatkę na rozluźnienie na bazie liści malin z baby and mama med niby stres był mniejszy ale i tak to przeżyłam, no i ciało tez już przy ostatnim porodzie było bardziej przyzwyczajone do takiego wysiłku

Napisany przez: Miszka33 nie, 04 sty 2015 - 17:20

Ja do porodu poszła w slodkiej niewiedzy ,nie wiedziałam co mnie czeka i to chyba tak jest najlepiej, miałam dziecko poprzecznie ulożone, położna wepchnela mi łapę i jednym ruchem dziecko przekreciła, strasznie sadystyczna była, a lekarz, który odbierał poród cały czas sie na mnie darł. Mam bardzo przykre wspomnienia, straciłam tyle krwi, ze przez 2 tyg chodziłam o kulach...mam jedno dziecko, oj na drugie juz się nie zdecyduje...

Napisany przez: synapsa czw, 29 sty 2015 - 11:50

Jestem własnie w tym okresie, gdzie pojawia się stres... 8 miesiąc ciąży, poród przede mną tuż tuż a ja drżę bardzo się boje, też tak miałyście? mam dziwne myśli normalnie momentami przechodzi mi nawet narkoza przez myśl ale wiem że to wariactwo i szybko tego się pozbyłam. Jednak przechodzi mnie myśl żeby w razie czegoś prosić o cesarskie cięcie.. oczywiście to bd jeszcze wszystko w praniu się robiło ale i tak bardzo się boje ;/ nawet czytałam o tym tutaj: https://www.biomedical.pl/ciaza/cesarskie-ciecie-vs-porod-naturalny-4352.html i cholernie ale to cholernie kurcze się boje, totalna lipa. Miałyście też takei dziwne wahania? gadałam z paroma dziewczynami znaojmymi, a że jestem starsza w towarzystwie to jestem powiedzmy sobie pionierką w tym temacie te co przeżyły mówią że świruję... reszta sama nie wie co mówić a ja i tak bardzo się boje ;/ czy ten strach i lęk przejdzie?? jeju

Napisany przez: Monik77 pon, 16 mar 2015 - 17:26

Na samą myśl jeszcze kregosłup mnie boli

Napisany przez: samanta23 pią, 08 maj 2015 - 16:50

strasznie boję się porodu, ale ten temat mnie trochę uspokoił

Napisany przez: s.sz27 nie, 10 maj 2015 - 19:56

Witam, jestem studentką 4 roku pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Pedagogicznym. Piszę pracę magisterską na temat: wiedzy kobiet w ciąży o wczesnym wspomaganiu rozwoju. Byłabym bardzo wdzięczna za wypełnienie anonimowej ankiety. Z góry bardzo dziękuję i pozdrawiam
https://www.ankietka.pl/ankieta/187618/wiedza-kobiet-w-ciazy-o-wczesnym-wspomaganiu-rozwoju-dziecka.html

Napisany przez: dorotii wto, 26 maj 2015 - 13:19

Z własnego doświadczenia wiem, że najgorsze co można zrobić podczas ciąży to słuchać opowieści znajomych o porodach co ich spotkało. Każdy człowiek jest indywidualny i każda kobieta przechodzi to inaczej. Ja bardzo bałam się porodu a okazało się to zupełnie niepotrzebne.

Napisany przez: MarzenaH czw, 15 paĹş 2015 - 13:02

Z jednej strony chciałabym urodzić naturalnie aby dziecko było w pełni zdrowe, a zdrugiej nie chcę mieć po porodzie typowej "oponki". Mam wielki dylemat

Napisany przez: agnese czw, 15 paĹş 2015 - 21:17

a przy cc to co wcinają?
poza tym dzieci przez cc to jakie niby się rodzą ?

Napisany przez: s.sz27 wto, 20 paĹş 2015 - 18:43

Witam serdecznie
jestem studentką ostatniego roku na Uniwersytecie Pedagogicznym. W przyszłym roku będę broniła pracy magisterskiej, Bardzo proszę o pomoc Panie, które są aktualnie w ciąży, aby zechciały wypełnić ankietę. Nie zabierze ona dużo czasu, a wyniki posłużą mi jedynie do ogólnych wniosków. Z góry bardzo dziękuję i pozdrawiam.
Oto link do ankiety:
https://www.ankietka.pl/ankieta/203071/wiedza-kobiet-w-ciazy-o-wczesnym-wspomaganiu-rozwoju-dziecka.html

Napisany przez: kasia99 śro, 25 lis 2015 - 13:13

Kochane dziewczyny, szukam opinii na temat porodów rodzinnych. Zdaję sobie sprawę, że to kwestia subiektywna, skupiona na dogadaniu się z mężem/partnerem, ale chciałabym wiedzieć co Wy sądzicie na ten temat ; ) Jesteśmy po trzecim spotkaniu w twojej położnej, gdzie omawiany był ten temat i przyszli rodzice mają podzielone zdania.

Napisany przez: mamcia123 nie, 06 gru 2015 - 21:38

Weszłam tu przypadkiem.
Przeczytałam wcześniejsze komentarze o nacinaniu podczas porodu i zaciekawiło mnie też o możliwości zaśniecia podczas bóli. Szkoda że nie wiedziałam tego wcześniej bo myślałam że to ja jakaś dziwna jestem...
Mój poród miał na prawdę szybki i lekki przebieg, wszystko razem trwało około 4 godz. To moje pierwsze dziecko ogólnie wyobrażałam to sobie inaczej <gorzej>
Na porodówkę zabrałam tatusia jednak gdy zaczeły się mocniejsze skurcze poprosiłam aby wyszedł myślałam że jego obecność będzie mi pomagała jednak nie krepowało mnie to bardzo wszedł jedynie żeby pepowine obciać, więc na przyszłość już będę wiedziała żeby go ze sobą nie zabierać, myślę że lepiej jest mieć przy sobie kogoś kto to przeszedł ze mną była moja siostra bardzo mi pomogła...
To napisałam tak przy okazji dla mam zastanawiających się nad porodem ze swoim partnerem.
Chodzi mi tu bardziej o sam przebieg porodu o bólach o tym nacieciu...Jeżeli się słucha rad przyjmujacych poród wszystko idzie lepiej na początku oczywiście byłam mądrzejsza i było bardziej bolesne to wszystko nie będe sciemnać ze nie bolalo ale nie jest to coś przez co trzeba histeryzować wydzierać się na cały oddział smieszne sa tylko dzwieki ktore wydaje sie naturalnie...
Co do zasypiania podczas bóli wszędzie się naczytałam że to taki ból nie do wytrzymania <wcale tak nie jest> i jak można spać ja miałam bóle już dzień przed porodem leżałam już w szpitalu i normalnie spałam podczas porodu też udało mi się zasnąć między skurczami jeszcze rozwarcie nie było tak duże a skurcze coraz silniejsze jednak jak jest wyżej napisane trzeba się wyciszyć <głupio to sie czyta jak podczas porodu sie wyciszyc moje drogie Panie można>
aaa i jeszcze nacinanie krocza ja niestety miałam nacinane nie jest to jakaś tragedia ale srednio sie funkcjonuje przy siadaniu przeszkadza baaardzo, najgorzej jest z tym gojeniem aa i to ciagniecie dziwne przy zmianie pogody np.
Więc przyszłe mamy poród nie jest niczym strasznym jeżeli sie nie histeryzuje słuchajcie rad lekarza a bedzie dobrze

Napisany przez: orzechówka śro, 20 sty 2016 - 13:51

Właśnie ja planuję ciążę i uspokoił mnie Twój komentarz trochę Jak się słucha doświadczonych kobiet to od razu lepiej. Każdy poród jest inny, ale to jednak duży stres. mimo, że ciąża jeszcze przede mną to myślę jak to będzie. Czy poród rodzinny, czy będzie w ogóle naturalny? W Lublinie mamy darmową twoja położna, więc zdążę się opanować z paniką. Ważne jest tez, aby znać swoje prawa.

Napisany przez: rudawredna pon, 01 lut 2016 - 22:42

Porody są różne. Bałam się, jak każda kobieta. Jednak ani ból nie jest nie do wytrzymania ani sam poród nie jest bolesny. Choć po oglądaniu różnych dziwnych filmów, na których kobiety krzyczą, kiedy prą, można odnieść inne wrażenie. Jeśli nie ma komplikacji, to nie ma też czym się martwić.

https://dobre-betonowe-sZamba.pl/konin

Napisany przez: konica23 pią, 26 lut 2016 - 16:54

Oczywiście, że lepiej naciąć krocze, nizli miałoby samo pęknąć, bo peknięte gorzej się goi, ale nie znaczy to, że trzeba je nacinać profilaktycznie. Ja mialam spore dziecko i szczerze mowiac panicznie balam się, że pęknę, więc dopytatywalam, jak juz rawie pol glowy widzialam. Ale nie nacinacie?? No nie ma takie potrzeby - usłyszałam:) bylam lekko przerazona, ale udalo się.

P.S. nie jestem lekarzem, ale nie lubię strasznie, kiedy ludzie mądrzą się, co lekarz umie, a czego nie i mimo, że nasza potoczna wiedza, jakbyśmy się nie starali jest niepelna i duzo w niej przeklaman, lubimy się mądrzyć kilka razy tez mialam takie zapedy i grono popierajacych osob. Przeciez nasze argumenty byly takie logiczne i rzeczowe. Po czasie dowiedzialam się, że guzik prawda. Więcej pokory w pouczaniu mądrzejszych od nas:) to, że nie zawsze da się uniknąć pęknietego krocza, nie oznacza, że lekarz jest do d..

https://szambo-eko-betonowe.pl/rzeszow/

Napisany przez: NanaMa pią, 27 maj 2016 - 11:39

Po porodzie:
Nie jest tak źle! Nie jest to przejście przez ulicę po pasach, ale też nie jest to najbardziej traumatyczne przeżycie jakie może Was spotkać. Mój przebiegł całkiem sprawnie, położne doświadczone, pomocne. Mąż był cały czas przy mnie i pomagał. Jak ktoś wcześniej wsponniał: starajcie się nie słuchać "mądrych" przed porodem. Wszystko zależy od człowieka, jeden zniesie to lepiej, inny gorzej.
Powodzenia!

Napisany przez: Mozi pon, 04 lip 2016 - 12:10

Gród to dobre nastawienie i cudowna opieka. Warto mieć swoją położną i czuć się po prostu bezpiecznie. A poród na prawdę nie będzie niczym strasznym. Stres na pewno nam w tej chwili nie służy więc warto o swój spokój zadbać.

Napisany przez: Nadiaoo pią, 29 lip 2016 - 07:45

Większość najbardziej boi się bólu (nie dziwię się). Według mnie warto się zaopatrzyć w jak największą ilość bezinwazyjnych "środków przeciwbólowych" jak nasza ulubiona muzyka, a nawet zainteresować się np. akcesoriami do elektrostymulacji. Może pomóc w uśmierzeniu bólu i zrelaksowaniu się. Zainteresowanych odsyłam na stronkę https://www.elektrostymulatory.com/elektrody-specjalne.html gdzie można doczytać więcej szczegółów.

Napisany przez: moromen czw, 18 sie 2016 - 20:08

Seks jak porĂłd szpitalny
https://www.youtube.com/watch?v=XXnVMwt7a4c

Co by się działo, gdyby seks wyglądał jak poród w szpitalu?

Podczas porodu oksytocyna odpowiada za przebieg akcji, jak również zmniejszenie bólu. Niestety stres i nieznane środowisko sprawiają, że hormon nie wydziela się w odpowiednich ilościach. Aby pokazać, jak nieodpowiednie warunki mogą wpłynąć na poród, grupa Freedom For Birth Rome Action wpadła na pomysł, by pokazać problem celnie i w sposób dający do myślenia.

Napisany przez: gilly wto, 27 wrz 2016 - 08:19

Ja zastanawialam sie nad porodem w domu. Nie zdecydowałam się jednak z uwagi na obawę o komplikacje ( w domu nie ma specjalistycznej aparatury). W szpitalu jesli coś się stanie personel ma możliwosć uratowania dziecka i mamy szybciej... Szanuję jednak kobiety, które się na to zdecydowały. Jest to indywidualna decyzja.

Odsyłam do poradnika na temat porodu;
https://www.medme.pl/internetowa-szkola-rodzenia/

jest to internetowa szkoła rodzenia. Każda z Was może znaleźć na niej sporo przydatnych informacji.

Napisany przez: Maminka30 śro, 28 wrz 2016 - 14:33

Kiedy rodziłam pierwsze dziecko było inaczej, zastanawiałam się wtedy co i jak, jak byłoby lepiej jak wygodniej. Chyba nie jesteśmy w stanie wielu rzeczy przewidzieć bo za cały komfort odpowiada w dużej mierze personel szpitalny, który w jakiś sposób nastawia nas samych:) Fajnie byłoby mieć w pełni wybór jak chce się rodzić może kiedyś przyjdzie taki postęp i w tej dziedzinie:) Mój wybór padłby na poród w wodzie:)








Portal ogłoszeniowy dotyczący branży dziecięcej
https://nambi.pl

Napisany przez: kamama pią, 30 wrz 2016 - 13:30

Mnie teraz czeka drugi poród. Niby powinnam czuć się pewniej niż przd pierwszym, ale szczerze mówiąc boje się równie bardzo

Napisany przez: amurawska pon, 17 paĹş 2016 - 14:07

ja właśnie jestem przed, weszłam, żeby poczytać i teraz boję się jeszcze bardziej ;/

Napisany przez: jolka77 wto, 25 paĹş 2016 - 09:08

Nie mogłam urodzić naturalnie ze względu na komplikacje i już jestem 6 miesięcy po porodzie i nadal boli mnie kręgosłup po znieczuleniu. Boli mnie też blizna po porodzie. Dziwie się kobietom które nie chcą rodzić naturalnie, a decydują się na cesarskie cięcie. Tutaj jest ciekawy artykuł porównujący obie metody rodzenia https://www.biomedical.pl/ciaza/cesarskie-ciecie-vs-porod-naturalny-4352.html. Może komuś pomoże zdecydować, czy lepiej rodzić naturalnie czy jednak wybrać cesarskie cięcie. Ja gdybym miała taką możliwość to nawet bym się nie zastanawiała tylko rodziła naturalnie

Napisany przez: jojoasia wto, 04 kwi 2017 - 12:30

Po porodzie warto pomyśleć o świeczeniach mięśni odpowiednich, pomoga na pewno kulki gejszy, tutaj https://www.kochajsiebie.pl/ jest szeroki wybór kolorów kształtów i rodzajów.

Napisany przez: MamaJacka pon, 19 cze 2017 - 12:42

Tak czytam i powiem, że Wam zazdroszczę! Mam na razie tylko jedno dziecko (synka 2,5 roku) ale poród to moja trauma. Rodziłam w jednym ze szpitali w Szczecinie i to był dla mnie koszmar. Pomijając już ból, naprawdę nie wiem czy miałam takiego pecha czy co, ale akcja rodzić po ludzku u mnie w szpitalu nie zadziałała. Mąż odwiózł mnie do szpitala jak odeszły mi wody. w sumie to rodziłam kilkanaście godzin i po pewnym czasie czułam że coś jest nie tak. Ale położona tylko na mnie nakrzyczała że to ona tu sie zna, a to mój pierwszy poród i histeryzuje jak nastolatka. Usłyszałam jeszcze że na pewno mnie aż tak nie boli! Miałam ochotę zapaść się ze wstydu pod ziemię (choć to nie była moja wina). Lekarz który przychodził też był średnio miły. W czasie samego porodu czułam się koszmarnie! Ból, stres i ciągłe popędzanie z komentarzem że nie jestem jedyna na oddziale. Całe szczęście synek urodził się zdrowy, choć wymęczony. Za to ja nawet nie chcę wspominać pierwszych dni. Krocze pękło mi aż do odbytu, byłam zmęczona i przez pierwsze dni bałam się wziąć dziecko na ręce. Po porodzie jak ledwo stałam na nogach, cała zakrwawiona, zszyta - to wepchnęli mnie pod prysznic i kazali się umyć. Dlatego ja przy następnym dziecku chce cesarkę! Chyba że porody tu wyglądają inaczej... Ale jestem już tak zrażona że mnie chyba nic nie przekona.

Napisany przez: Katka27 wto, 31 paĹş 2017 - 21:18

MamaJacka bardzo współczuję, bo również mam podobne doświadczenia, moja położna też lepiej niż ja wiedziała, że na pewno mnie aż tak nie boli...

Napisany przez: damiantymko666 pon, 20 lis 2017 - 13:15

Wszystko zależy od przypadku i kobiety bo moja żona drugi raz rodziła za pomocą cesarki i twierdzi, że jest to o wiele lepsze rozwiązanie.


________________________
https://www.ubezpieczeniaonline.pl/komunikacyjne/0.html|https://www.ubezpieczeniaonline.pl

Napisany przez: MAMITA123 pią, 16 mar 2018 - 12:01

Ja nie rodziłam naturalnie, miałam cc i wcale nie ubolewam z tego powodu z dwojga złego chyba wiolę mieć pocięty brzuch niż krosze. Poza tym całą cesarkę wspominam naprawdę dobrze,.

Napisany przez: Majka3008 śro, 25 kwi 2018 - 21:13

Ja rodziłam naturalnie i nigdy z własnej woli nie zdecydowałabym się na cesarkę. Mój poród akurat nie należał do ciężkich mimo to zrobiłam wszystko by pomóc i ułatwić swojemu ciału dojście do siebie. Bardzo pomógł mi w tym spray z motherlove, przyspieszający i wspomagający gojenie, łagodzi ból i zmniejsza obrzęki. U mnie spray okazał się niezbędny, teraz szykuję się do drugiego porodu i również znajdzie się on na wyposażeniu mojej kosmetyczki.

Napisany przez: Oliwkaaa wto, 26 cze 2018 - 11:22

Ja też zabrałąm ze sobą do szpitalua kosmetyki matherlove. Miałam spray regenerujący, który świetnie się spisał, łagodził ból i obrzeki krocza w tych najgorszych pierwszych dniach po porodzie. Dzięki niemu szybciej doszłam do siebie i mogłam w pełnym komforcie zajmowac się córeczką

Napisany przez: AndziaLe pon, 23 lip 2018 - 16:36

Ja miałam cesarkę, z tym, że nie z własnego wyboru. Ale za to jak koleżanki wyżej również stosowałem spray z motherlove. U mnie dodatkowo przyspieszał gojenie rany i zmniejszał bliznę.

Napisany przez: Natalka6 wto, 14 sie 2018 - 21:03

U mnie również spray z motherlove zrobił robotę. Dzięki niemu rana po cesarce zagoiła mi się bez żadnych komplikacji i dość szybko a blizna jest praktycznie niewidoczna.

Napisany przez: EwelaB pon, 24 wrz 2018 - 18:00

Poród miałam naturalny ale bardzo ciężki. Do tego musiałam być nacinana i gdyby nie spray z motherlove, który poleciła mi koleżanka nie wiem kiedy doszłabym do siebie. Kosmetyk Łagodził ból, tamował krwawienie i przyspieszał gojenie. Całe szczęście, że miałam go przy sobie.

Napisany przez: katarynka86 czw, 27 wrz 2018 - 23:22

przyznam się, że bałam się porodu jak diabli :) jeszcze pamiętam jak dziś, że przed samym porodem czytałam sobie na ukojenie nerwów ten artykuł https://www.bedziedziecko.pl/przebieg-porodu-silami-natury/ żeby się podmieść na duchu ;)

Napisany przez: Evelona śro, 03 paź 2018 - 21:03

Fizula - jakże rozczulił mnie Twój post o Tosi, która tak wdzięcznie pchała się na ten świat. Szkoda, ze sama tego nie odczułam.

Napisany przez: Asiaa23 pon, 08 paĹş 2018 - 21:16

U mnie na szczęście odbyło się bez komplikacji i dość szybko. Zaraz po porodzie zaczęłam wspomagać się sprayem z motherlove, który przyspieszał gojenie i łagodził ból. Dzięki niemu mój okres połogu był łagodny a ja szybko wróciłam do pełni sił

Napisany przez: WiktoriaB pon, 29 paĹş 2018 - 12:44

Również używałam tego sprayu;) Jestem zdania, że jeśli można się czymś wspomagać w szybszym powrocie do pełni sił to nie ma co robić z siebie męczennicy tylko trzeba korzystać! Po to w końcu są takie kosmetyki, żeby kobietom ułatwić przejście przez ten ciężki okres jakim jest połóg.

Napisany przez: troskliwa_mama pon, 29 paĹş 2018 - 23:04

zamiast szukać na forach weryfikacji faktów i mitów to lepiej sobie poczytać wpisy na blogu znanej położnej Jeannete Kalyty na https://pinknomore.pl/blog/artykuly Myślę, że jednak będzie to o wiele wiarygodniejsze źródlo informacji...

Napisany przez: mamaamelki123 śro, 31 paź 2018 - 11:51

A ja mam pytanie związane z porodem naturalnym, czy po porodzenie naturalnym mogą szybko pojawić się problemy z laktacją? Wczoraj wieczorem rozmawiałam z pewną położną, która stwierdziła, że w przypadku porodu naturalnego jest mała szansa na problemy z laktacją, pod warunkiem że wcześniej nie było takich problemów (a ja miałam przy Amelce):/ powoli oswajam się z myślą o drugiej dzidzi i szukam w miarę dobrych rozwiązań...

Napisany przez: naddia wto, 15 sty 2019 - 15:23

czy faktycznie poród naturalny waszym zdaniem (tych, które mają to już za sobą) jest lepszy?? spośród moich kilku znajomych tylko jedna rodziła naturalnie i w porównaniu z resztą (po cesarskim cięciu) ma najwięcej i najdłużej utrzymujących się skutków ubocznych tj. nietrzymanie moczu, bóle i tym podobne. czy są tu jakieś kobiety, które rodziły i naturalnie i przez CC i mogą się obiektywnie wypowiedzieć na ten temat? z góry dzięki

Napisany przez: Halina Kozioł pią, 25 sty 2019 - 17:55

Ja rodziłam naturalnie i moim zdaniem kobieta nie powinna tak cierpieć czy to jest fizjologiczny poród, naturalny....

Napisany przez: milenka20 śro, 29 maj 2019 - 22:06

a wiecie, za co konkretnie sa przyznawane punkty apgar? bo ja sie tak ostatnio zastanawialam i zlapalam sie na tym nie nie wiem za bardzo, to znaczy tak mniej wiecej tylko wyczytalam i juz jestem bogatsza w wiedze https://adamed.expert/zdrowa-mama-i-dziecko/zdrowy-noworodek/punkty-apgar-co-mowia-o-zdrowiu-noworodka/

Napisany przez: milenka20 śro, 29 maj 2019 - 22:06

Napisany przez: Dorotta.a wto, 04 cze 2019 - 17:21

Czytam i czytam wasze wpisy i ja będę rodzić naturalnie, ale nie powiem, lekko się wystraszyłam przez niektóre Wasze historie.. Mam nadzieję, że wszystko pójdzie ok... Dodatkowo jeszcze chcę pobrać krew pępowinową i sznur i zależy mi żeby wszystko poszło ok! Myślicie, że CC jest lepszą opcją ogólnie na poród? Czytając właśnie Wasze doświadczenia zaczynam tak sądzić

Napisany przez: ipanienko śro, 22 sty 2020 - 14:13

Szkoda że wcześniej nie słyszałam o tych skurczach kąsających. Mogą zdezorientować, a kobieta po terminie niewiele potrzebuje żeby biec do szpitala. Ja akurat byłam na oddziale już po obserwacją. Jednego wieczoru skurcze się wyciszyły po 2 godzinach, następnego wieczoru męczyły okrutnie nie dając rozwarcia. Było to straszne. W końcu wzięli mnie na porodówkę i tam też strasznie się dłużyło. W sumie 15 godzin męki, nacięte krocze i ogromna satysfakcja. Uważam że poród jest straszna ale warto się pomęczyć. Oczywiście nikt na szkole rodzenia nie mówił o pielęgnacji naciętego i szytego krocza przez co dłużej się goiło niż powinno. Więcej się dowiedziałam od koleżanki niż od położnych, gdyż każda ma inne zdanie na ten temamt.

Napisany przez: ewelka89 czw, 09 kwi 2020 - 10:14

a stosowałyście może balonik do ćwiczeń przed porodem? planuję kupić: https://www.apo-discounter.pl/balonik-epino-delphine-plus-1szt-pzn-02534668 i nie wiem czy to dobry pomysł

Napisany przez: muppet wto, 15 cze 2021 - 14:38

Ja bym chciała mieć dziecko, ale strasznie boję sie porodu. Swoją drogę mam juz swoje lata, więc spodziewam się, ze może być jeszcze ciężej, Jedyna opcja to cesarka...

Napisany przez: Brigit wto, 04 sty 2022 - 13:07

Każdy poród jest inny, więc nie ma sie co nastawiać.

Napisany przez: Brigit wto, 04 sty 2022 - 13:07

Każdy poród jest inny, więc nie ma sie co nastawiać.

Napisany przez: śrubka pią, 23 cze 2023 - 09:10

Nie ważne jak, ważne żeby dziecko urodziło się zdrowe. Ja miałam cesarkę, a o naturalnym porodzie nie było nawet mowy.