, przystępujemy do I komunii Opcje

[sdw]

Sabina, pewnie bedą miały dzieci spotkania przygotowawcze w kosciele tuż przed komunią, prawda? Wtedy się pieśni nauczy. Nie naciskaj na moflitwy, bo ją jeszcze bardziej zrazisz, i na zlość się wlaśnie uprze i uczyć nie bedzie. Spróbuj może pouczyć modlitw maluchy. Na tyle glośno, zeby słyszała. Albo choć po domu i powtarzaj teksty dwoch, trzech wybranych modlitw. Rownież tak, zeby slyszala. Załapie w trymiga.

[Meggi]

To mnie pocieszyłaś.

Sabinko u nas tez jeszcze o pieśniach mowy nie było

Kasandra to co pani katechetka w szkole zadaje ma pozdawane na bierząco, choc sama reki do tego nie przykładam. Religia na która chodzi do kościoła to taki pic na wode narazie, czasmi trwa krótko jak dla mnie , ale moze dlatego dzieci bardziej chętne do nauki bo tam sie spotykają z ksiedzem, kóry jest naprawdę sypatyczny i taki wesołek Choć dziś mnie znajoma zmartwiła podobno leży w szpitalu ma mieć opreację na tzrustkę czy watrobę Dzieci go bardzo lubią i pewnie tez im smutno będzie jak sie ksiądz prowadzący zmieni Cały czas mocno wierzę, że tak sie nie stanie.

My nawet żadnego zebrania nie mielismy w związku z Komunią, wiekszosc wiem bezpośrednio od ksiedza, szatki mają być po wielkanocy. Córka własnie mi przypomniała, ze nadal nie mamy książeczki kupionej , choć podbno w październiku mieli święcenie

Sabinko będzie dobrze

Ten post edytował Meggi nie, 09 mar 2008 - 18:29

[anax]

witajcie
szymek ma prawie wszystko zdane.Zostało mu wierze w Boga,20tajemnic rózanca i spowiedz.
poswiecenie ksiazeczek było wczoraj na mszy.przmiarki alb zamówione.ja mam swoja.

sabinko szymek tez sie nie lubi uczyc. mówi ze to najgorsza klasa i siostra jest wredna.i u niej nie ma zmiłuj wszystko ma miec zdane.szymon przeczyta dwa razy ijuz by chciał wszystko umiec.od soboty wałkujemy 20 tajemnic a idzie tak topornie ze szok ja juz zdazyłam sie tego nauczyc a on dalej nie kuma.trudne słowa i nie moze ich zapamietac.

Szymek zdaje wszystko w szkole a komunię ma u siebie w parafi.chodzi tam raz w miesiącu na spotkania i ksiądz go uczy piosenek i piesni.Dostał też wydruk jakie będa i ma sie nauczyć.

Od dziś zaczynają rekolekcje.Ma obciete zajęcia szkolne i w ramach nauki idą do kościoła.potem wracają na 1 czy 2 lekcje do szkoły.

[sdw]

Tajemnic rożańcowych najlepiej uczyć skojarzeniami. Przecież one ukladają się w historię, logiczną, mającą początek (zwiastowanie) i koniec (ukoronowanie NMP). Moje dzieci co prawda odmiawiają rozaniec i teoretycznie znają tajemnice, kiedy jednak przyszło Kindze nauczyc sie ich na pamieć i wyrecytować na wyrywki, był problem. Pomogło nam wtedy własnie odwoływanie się do skojarzeń i chronologia. Nauka polegal.a na tym, że siedzieliśmy sobie w kręgu (moje dzieci osobiste i kilka koleżanek Kingi) i opowiadałam im historię Jezusa kładąc najwiekszy nacisk na te fragmenty, które są tajemnicami różańcowymi. W pół godziny, no, moze 40 minut, jedenastka dzieci miała opanowane tajemnice rózańcowe na wyrywki, od tyłu, od środka, od początku i wspak.

[Adasia]

Myślałam, że padł nam wątek, bo żadnych donosów na pocztę mi nie przysyła

U nas modlitwy też zdane. Julia uczyła się ich metodą Ciotki Manueli (ciekawe, czy o tym wie?) - wszystko łączy sobie w logiczną całość, a jak się nie da, dorabia ideologię (tak było w przypadku przykazań kościelnych).

W piątek była próbna spowiedź. Byłyśmy razem i tak bardzo mi się podoba sposób, w jaki siostra katechetka ich przygotowuje. Ciepło, ze zrozumieniem, zwracając szczególną uwagę na to, co naprawdę ważne. Dzięki temu dzieciom układa się w głowach jakoś hierarchicznie.

Pieśni tez jeszcze nie śpiewają, ale to specyficzna grupa - 6 spośród 20 dzieci przystępujących do komunii śpiewa w scholi. Pewnie liczą na jakieś śpiewanie spontaniczne

Zapadła ostateczna decyzja w sprawie wianków - gipsówka, którą będzie też udekorowana chrzcielnica i z której zrobimy też maleńkie wianuszki do powieszenia przy ławkach.
Zawsze wydawało mi się, że to mniej ważne - cała ta oprawa - ale po zeszłorocznej komunii Kuby wiem, że od niej wiele zależy - nastrój, poczucie wyjątkowości chwili.

Zośka w ramach przygotowań do chrztu drzemie na drogach krzyżowych i niedzielnych mszach świętych.

Idzie wiosna i pomału zaczynam wierzyć, że wszystko będzie dobrze

[anax]

Tajemnic rożańcowych najlepiej uczyć skojarzeniami. Przecież one ukladają się w historię, logiczną, mającą początek (zwiastowanie) i koniec (ukoronowanie NMP). Moje dzieci co prawda odmiawiają rozaniec i teoretycznie znają tajemnice, kiedy jednak przyszło Kindze nauczyc sie ich na pamieć i wyrecytować na wyrywki, był problem. Pomogło nam wtedy własnie odwoływanie się do skojarzeń i chronologia. Nauka polegal.a na tym, że siedzieliśmy sobie w kręgu (moje dzieci osobiste i kilka koleżanek Kingi) i opowiadałam im historię Jezusa kładąc najwiekszy nacisk na te fragmenty, które są tajemnicami różańcowymi. W pół godziny, no, moze 40 minut, jedenastka dzieci miała opanowane tajemnice rózańcowe na wyrywki, od tyłu, od środka, od początku i wspak.

próbowałam mu tym sposobem wytłumaczyć ale i tak nie kuma.

[Silije]

Właśnie Julia zdała egzamin teoretyczny przedkomunijny. Nie chodziło o modlitwy, które zdają po kolei już od kilku miesięcy, tylko o teorię np. Co to jest zadośćuczynienie, jak dzielimy żal za grzechy, co to jest grzech śmiertelny itp..
Julka mówi że dziś czyli w pierwszym terminie zdało tylko troje dzieci z klasy Nie wiem czy katechetka nie przesadza.

Modlitwy, regułki - to zupełnie mnie nie martwi, bo Julia jako typowa humanistka ma taką pamięć do tekstów, że wystarczy jej trzykrotne przeczytanie i już recytuje, nie muszę jej nigdy odpytywać, notatki z zeszytu od religii tez mówi z pamięci. Ale problemy mamy spore, jeśli chodzi o nastawienie, dojrzałość duchową, chęć chodzenia do kościoła (przed drogą krzyżową jakoś źle się czuje i z domu wyjść nie może, tylko kiedy miała do przeczytania którąś stację do mikrofonu czuła się doskonale).
Ja tez nie bez winy i zła jestem na siebie. Przegapiłam rekolekcje wielkopostne dla dorosłych, bo zawsze były po rekolekcjach dla dzieci a w tym roku przed. Bardzo by mi się przydały.

[Adasia]

Silije, spróbuj internetowych rekolekcji. Kiedyś były cudne na www.mateusz.pl
Swego czasu ściągnęłam sobie różne wielkopostne rozważania i ratowałam się nimi, gdy z domu trudno było wyjść.
Okazało się zresztą, że owocniejsze niż nauki rekolekcjonistów naszoparafialnych

W ubiegłym roku, kiedy do komunii szedł Kuba, zamiast "egzaminu" siostra zrobiła spotkanie, podczas któego dzieci losowały z wielkiego słoja niespodzianki - niespodziankami były pytania, dostawały punkty, jakieś słoneczka czy kwiatuszki. Niby to samo, ale zabawy miały przy tym trochę więcej niż stresu.
Nawet moja Julia podeszła i awansem "zaliczyła". Niby w tym roku powinna mieć z głowy, ale kto to pamięta?

A duchowym podejściem (lub jego brakiem) się nie zamartwiaj - nie podejrzewałam o głębię wiary mojego syna, a on tymczasem wszystkie ważne sprawy "załatwia" modlitwą. Kiedy to odkryła, nabrałam pokory w sądach

[Saskia]

Silije, spróbuj internetowych rekolekcji. Kiedyś były cudne na www.mateusz.pl

kiedyś znalazłam świetne na stronie jezuitów

[amania]

Sabina, u mnie chyba będzie całkiem podobnie ilościowo. Też trochę tego rozgardiaszu się boję, ale liczę na ładną pogodę - wtedy dzieciaki wyślę do ogródka Najpierw zastanawiałam się czy i stołów nie wynieść na taras, ale jednak będą w domu, za to tuż przy oknie na taras - żeby było blisko do wyjścia (bo mam nadzieję, że jednak będzie ładnie i ludzie zechcą większość czasu spędzić na dworze)

A wiecie, przypomniała mi się komunia mojej sąsiadki. Przyjęcie oczywiście w domu, jak to zazwyczaj w latach osiemdziesiątych bywało. Ja też miałam w domu, ale jakby nie było, mieliśmy 4 pokoje i jedynie 17 osób.
A u niej 2 pokoje i chyba ze 30 osób. Nawet mnie zaprosili. Nie pamiętam ani ścisku, ani hałasu, pamiętam za to że to było naprawdę fajne przyjęcie

[Adasia]

Julia zrobiła listę gości
Nie wiedziałam, że mamy tylu "bliskich znajomych i przyjaciół, którzy na pewno się ucieszą, jak będą mogli razem z nami przystąpić do komunii"
Amania, mam biały arcopac na 12 osób. Nosi normalne ślady użytkowania I jeszcze na 6 osób sztućce Gerlacha.

Ja też nie pamiętam ścisku i tłoku z przyjęcia komunijnego mojego młodszego brata, a było 30 osób na 38m2.
Może jacyś mniej wymagający byliśmy.
Albo mniejsi...

[Meggi]

Widzę temat wrócił na ten watek

Amaniu jak ja ci zazdroszcę tego ogrodu, napewno goście w trakcie imprezy przeniosą sie na świeże powietrze
U mnie jest jeden minus, brak trawnika wokół lokalu, bo znajduje się on w samym centrum Starówki
O lokalu poza centrum nawet nie myślę z kilku powodów, trzy czwarte rodziny nie zmotoryzowana i na nasze barki spadłoby wozenie, w te i zpowrotem. Nie z lenistwa ta klakulacja a z doświadczenia, ze to naprawde czsochłonne jest i zamiast cieszyć sie dzieckiem byłabym kierowcą

U nas góra 14 osób dorosłych i 7 dzieci.

[Meggi]

A wiecie, przypomniała mi się komunia mojej sąsiadki. Przyjęcie oczywiście w domu, jak to zazwyczaj w latach osiemdziesiątych bywało. Ja też miałam w domu, ale jakby nie było, mieliśmy 4 pokoje i jedynie 17 osób.
A u niej 2 pokoje i chyba ze 30 osób. Nawet mnie zaprosili. Nie pamiętam ani ścisku, ani hałasu, pamiętam za to że to było naprawdę fajne przyjęcie

Tak mi się troszkę smutno zrobiło, bo po tym wpisie przypomniało mi się moje przyjecie, tez robione w domu ilośc osób przybliżona. Mielismy zawsze duża rodzinę moja mama robiąc mi przyjęcie miała do pomocy trzy wspaniałe kobiety , czyli obie moje babcie i straszą siostre, która zawsze umiał wszystko super zaplanować. Teraz ja gdybym chciałA coś takiego zorganizować to nie mam na kogo liczyć bo mój mąz raczej wylewny nie jest i stawia tylko na najbliższych czyli w przypadku jego rodziny to mama i siostra z mężem, faktem jest, ze nie ma wiecej rodziny. Oni są pzryjezdni i napewno przyjadą na gotowe. U mnie tez mało wylewnie w stosunkach rodznnych najblizszych sie porobiło, brat tez napewno o nic nie zapyta. Każdy ma raczej gdzieś czy pomóc, choć naprawdę mi o pomoc nie chodzi tylko, ze marzy mi sie taka rodzinna impreza, gdzie każdy ma swój wkład każdy w czymś pomaga, ale neistety nie ma głupich trzerba samemu.
Nie wiem czy wiecie o co mi chodzi, bom zagmatwała, ale w skórcie, to o to, ze kiedyś gdy nie było lokali to takie pzryjęcia organizowała cała rodzina i sąsiedzi, kazdy coś tam dorzucił i tak miło mi sie to wspomina, było wtedy tak rodzinnie. (Hmm do czasu kiedy moja "mamusia" nie wystawiła alkoholu i wpadła w zapomnienie , ale to inna historia)

[Adasia]

Meggi, doskonale rozumiem, o co Ci chodzi.
Do końca podstawówki mieszkaliśmy w pokoju z kuchnią. Jak zjeżdżała rodzina na imieniny mamy, pożyczało się koce, kołdry, śpiwory od zaprzyjaźnionych sąsiadów i spaliśmy w kilkanaście osób, jedna na drugiej . Właściwie tego spania było niewiele, bo tyyyyle się nazbierało do opowiadania od jakichś poprzednich imienin. Zawsze było o czym rozmawiać - kilka pokoleń razem - zawsze było co jeść, bo każdy coś przywiózł.
Nie pomyślałam wtedy, że można nie mieć np. dwóch dni na odwiedziny najmłodszej siostry (moja mama jest najmłodsza) albo zapomnieć o obchodach jakichś jubileuszowych okazji kogokolwiek z jej rodzeństwa (było ich siedmioro).
A już chrzest, komunia - obowiązkowo potem cała rodzina w komplecie do domu na przyjęcie.

Coś chyba się porobiło...

I tak mnie naszło - gdyby na Julii komunię zaprosić ich wszystkich? W końcu jeszcze chrzest Zosi - można podwójnie gości przyjąć
Policzę i pomyślę

[niewidzialna]

My maglujemy spowiedź, kilka razy dziennie mała zasypuje mnie pytaniami dotyczącymi spowiedzi, grzechów, jak to mówić i czy ksiądz pamięta te grzechy itp. Jednym stwierdzeniem mnie rozwaliła " czy tylko mamy sie wyspowiadać i potem będzie ta komunia, i tylko to?"no to stwierdziłam ze w sumie to tak, a ona" łee takie coś a taka impreza??" normalnie ręce mi opadły, ona chyba ciągle nie rozumie o co w tym wszystkim chodzi, w sumie ogólnie ma racje ale przecież nie do końca, cały czas stwierdza że sie boi tego wszystkiego,pytała jak ja miałam, w sumie ja poszłam do komunii rok wcześniej bo rodzice uznali że sie nadaję i poszłam z rok starszym bratem, bardzo się cieszyłam,co prawda bałam sie spowiedzi ale byłam szczęśliwa, a ona skwitowała to " ale ty dziwna jesteś mama" , no tak, jestem dziwna i ręce mi opadają

Meggi u nas było dużo przyjęć i komunijnych i na chrzciny (7dzieci) wtedy mama i jej siostry działały razem a teraz mimo e ja mam 2 siostry to chyba przyjdzie mi samej tym walczyć bo nawet maż się wycwanił i przyjedzie dzień lub dwa przed imprezą...kiedyś było fajniej.ludzie otwarci, mili, serdeczni a dziś to nawet sąsiadów prawie nie znam, czasem tylko "dzień dobry" sie powie..ech stare dobre czasy,

[Meggi]

Najpierw napisze tu bo jesteście w temacie mam takie dwa małe dylematy, że tak to ujmę

Pierwsza sprawa to świeca do Komunii, ma być nowa, czyli ta od chrztu sie nie nadaje, czy tak ???
Hmmm nie żebym oszczędna była bo to nie o to wcale chodzi, ale jedna świeca lezy na szafie raz tylko odpalona i co z nia teraz??? Pamiętam, ze moja od chrztu czy komuni (nie pamiętam, która bo była tylko jedna ) została wykorzystana jakos oświetlenie w domu przy braku ( w tamtych czasch dośc częstym ) prądu.

W naszym kościele własnie zbieraja świece do grobu pańskiego, czy mogłabym tą od chrztu dać, czy nie bardzo? To był drugi dylemat ?

Jak to jest u Was z tymi świecami? Kupiliście nowe? Temat u mnie dość pilny bo do soboty musze ewentualnie kupić na potrzeby Komunii nową

[Silije]

U nas właśnie miały być te od chrztu! Chyba że ktoś nie zachował to kupował nową. Ja dokupuję tylko stroik na tą świecę z typowo komunijnym wzorem.

[amania]

Meggi, ja tę od chrztu wywaliłam, ale gdyby się ostała, to dałabym ją Marysi do komunii. Ja jestem niewierząca, ale sentymentalna i taka świeca z chrztu miałaby dla mnie właśnie sentymentalne znaczenie ("zapalaliśmy ją kiedy byłaś taka maleńka" itd.) dlatego z radością bym ją wykorzystała.