, przystępujemy do I komunii Opcje

[Adasia]

Dziś moje dziecko mnie zaskoczyło tak bardzo, że postanowiłam popełnić osobny wątek - zresztą noszę się z tym zamiarem od dawna, tylko leniwie czekałam, aż ktoś rozpocznie za mnie.
Pozwolę sobie, mimo że rocznik trochę przecież nie nasz

Otóż przygotowania do majowych uroczystości w pełni, Julia mniej więcej wie, jak wyglądają - rok temu bardzo przeżywała komunię Kuby.
Myślałam, że skoro uczymy się modlitw (właściwie tylko zaliczamy, bo jako scholanka i członek tzw. krucjaty eucharystycznej, znała większość wcześniej), odrabiamy naprawdę trudne prace domowe (siostra katechetka zadaje oddzielne dzieciom, odzielne rodzicom), śpiewamy do znudzenia po kilka zwrotek planowanych pieśni (już nie mogę chwilami, słowo), to jestem na bieżąco.
Okazało się jednak, że nie. Moje dziecko od jakiegoś czasu ("trudno mi, mamusiu, określić od kiedy, bo na początku robiłam próby, dopiero później się udawało") głównie wieczorami ("wtedy najlepiej działa Anioł Stróż")przygotowuje się do pierwszej spowiedzi. I dziś wyznała mi (ominę szczegóły objęte tajemnicą), że ma problemy "z nazwaniem niektórych uczuć, które chyba nie są dobre - tak czuję, bo zawsze jak przychodzą, jestem niespokojna". Chodzi głównie, jak udało nam się ustalić, o zazdrość "ale wiesz, nie taką, że koniecznie chcę coś mieć, bo to bym mogła zaliczyć do przykazania dziewiątego i dziesiątego, ale taką, że chcę być chociaż tak dobra jak ktoś, komu zazdroszczę - no właśnie nie wiem, czy zazdroszczę"
Poza tym ma problem z tym, że kiedyś miała szanse być świętą, a teraz "ta myśl poszła gdzieś daleko, jest taka bardzo smutna, kiedy mnie nachodzi". Ja wiem, że to dobrze, że widzi swoje wady - tak tłumaczę, ze teraz będzie łatwiej coś z nimi zrobić, ale problem na razie w nazwaniu i sklasyfikowaniu grzechu (praca domowa na ferie do wykonania przy pomocy rodziców).
Boję się, że ona jest jeszcze za mała (to tylko niewielka próbka jej - wieczornych z reguły - zwierzeń) na takie nieustanne analizowanie. Boję się, żem za maluczka na roztrząsanie takich dylematów.


Wracając do mniej duchowych aspektów:
Uroczystość zapowiada się naprawdę pięknie - w sobotę - podczas odnawiania przyrzeczeń chrztu przez dzieci komunijne - będzie chrzczona Zosia. Siostry uszyją jej albę - taką samą jak dzieciom komunijnym. Kuba będzie tuż po przyjęciu do grona "prawdziwych ministrantów". Takie naprawdę niezwykłe zamknięcie klamry kompozycyjnej , która otworzyła się trochę sama w poprzednim maju - komunią Kuby i wieścią o tym, że dołączy do nas Zosia.

Komunia u nas 25 maja (dzień wcześniej moje imieniny, dzień po - Dzień Matki ), dzieci idą w albach, dziewczynki mają "żywe" wianki - wszystkie takie same.
Kupiłam Julii sukienkę na zmianę - prawie nigdy nie kupuję eleganckich rzeczy, to poszalałam. Zosi też kupiłam, niech mają dziewczyny
Zamiast prezentów (taka jest u nas umowa, że nie dostają niewiadomoczego) babcie organizują obiad z deserem na działce - taka sala okropna, w której było też nasze wesele. Rodzina naprawdę duża, a Julia marzy jeszcze o zaproszeniu kilku osób spoza niej. To chyba było najrozsądniejsze wyjście. Jakoś przeżyjemy folklorystyczne przyjęcie pod wodzą babć

W przyszłym tygodniu zaczniemy myśleć o zaproszeniach. Julia bardzo chce dla tych najbliższych gości ułożyć "zapraszające" wierszyki, "a wiesz, że z tym natchnieniem różnie bywa, a czasem nie bywa wcale"...


Czy u Was też przygotowania do komunii na etapie zaawansowanym?

Ten post edytował Adasia pon, 05 maj 2008 - 11:53

[Adasia]

Sabina, ja w ubiegłym roku znalazłam sobie pana , który ma restaurację, a oprócz tego "robi" catering. Koleżance przyniósł do domu wszystko, łącznie z krzesełkami, stołem nakrytym białym obrusem, kelnerce na czas podania obiadu, że o samym obiedzie nie wspomnę.
Kuby komunia była w sali kominkowej w klasztorze naszych urszulanek, więc o gotowaniu nie było mowy. Do zamówienia dostaliśm w prezencie takie coś (no cały czas mnie wzrusza;-) )I nie był to duży wydatek.

Co do strojów - u nas po prostu w parafii taka tradycja. Może trzeba księdza zmotywować do zajęcia stanowiska w kwestii alb, bo jak się rodzice za to biorą to wiadomo, że ich za dużo. U nas nawet o wianki była awantura.

Mamy szczęście, bo moje dzieci do komunii przygotowuje siostra. To jednak duża różnica. Naprawdę.
Jej zapał, zaangażowanie i to, ze jest niejako "na wyłączność" zaraża dzieci. Przy Kubie musiałam się naprawdę porządnie zatrzymać, przemeblować to, co mi gdzieś w środku się poprzestawiało, bo był szalenie wymagający, jeśli chodzi o towarzyszenie mu w duchowym przygotowaniu.
Tak sobie myślę o tym, co napisałaś o przygotowaniu Wiki i.. jak coś wymyślę, to napiszę

[niewidzialna]

Sabina właśnie obejrzałam te sukienki i alby, w ty drugim linku jest taka jaka my będziemy mieli,taką ze złotymi lamówkami,(wybór był taki ze albo białymi albo ze złotymi lamówkami)nie wiem czy to że taka modelka,ale teraz spodobała mi sie ta z białymi niestety teraz to już za późno na zmiany, bo alba już zamówiona. Ładne te sukienusie,skromne ale eleganckie

Adasia arbuz super;)
Bardzo dojrzałe przemyślenia jak na ten wiek, sama nie wiem,jak bym sobie z tym poradziła, myślę że mogłabyś jej powiedzieć że to że chciałaby być dobra jak ten ktoś, że to nie jest zazdrość, może nawet modlić się by być tak dobra jak ten ktoś, ale jeśli chciałaby być taka jak ktoś żeby wszyscy ja podziwiali i wychwalali i tego zazdrości to to już nie jest takie dobre, ale jak to nazwać jako grzech to nie wiem, może pycha? Powiedz jej ze wciąż ma szanse na bycie świętą,każdy ją ma;)
Moja jakoś niechętnie rozmawia na temat spowiedzi, w sumie sama często tłumacze jej jak coś w rozmowie wyjdzie ,ale żeby ona sama tak to nie bardzo. Pamiętam moja pierwszą spowiedź, siostra wypisała ileś tam grzechów (była cała zapisana tablica) żeby na to ułatwić i wszystkie grzechy mieliśmy zapisać sobie na kartce żeby o niczym nie zapomnieć.

W sklepiku kościelnym widziałam książkę" Jak przygotować dziecko do I komunii Św." ale pewnie mojej tez nie będzie się chciało tego czytać, no ale chociaż ja poczytam, kurcze za moich czasów(jeny jak to brzmi)to jakoś rodzice nie musieli tyle z dziećmi się przygotowywać i tez było dobrze, nie stwierdzam tego z lenistwa,ale jakoś inaczej było.

Któraś wspomniała o żywych wiankach, u nas katechetka odradzała, bo to może być troszkę ciężkie( zależy kto jak robi) no i kwiatki szybko więdną a przecież jeszcze jest później biały tydzień i pozostaje chodzenie z suszkiem na głowie

pozdrawiam

[Silije]

Zazdroszczę bardzo. Też miałam założyć taki wątek tylko w dużo bardziej pesymistycznym tonie
Lokal to akurat mam zarezerwowany od stycznia zeszłego roku, ale to jedyna rzecz, najmniej chyba ważna, którą dobrze przygotowałam.
Julka dojrzałaby do pierwszej komunii może za 5 lat, a może nie. Na razie jest bardzo na bakier z chodzeniem do kościoła (nie znosi tego, odkąd darła się na cały kościół jako niemowlę, ma na koncie przewrócenie wózka na mszy, czołganie się na brzuchu pod ławkami i nie do końca z tego wyrosła), wytrzymuje ewentualnie, gdy wolno jej czytać Biblię przez całą mszę (dzięki temu akurat Biblię zna na wyrywki).
Panicznie boi się spowiedzi!!!! Mogę tylko mieć nadzieję, że nie ucieknie spod konfesjonału. Ja nie wiem, czy tych dzieci nie mogą jakoś podnieść na duchu na lekcjach religii?
Potem ksiądz mówi na spotkaniach w kościele zwracając sie do drugoklasistów: "Pewnie nie możecie się już doczekać tego dnia i jesteście takie szczęśliwe, że nadchodzi" i te jego słowa są kompletnie nieadekwatne do sytuacji
Brakuje nam wciąż książeczki do nabożeństwa, bo były rozdawane w Adwencie jak akurat byliśmy na 80 urodzinach babci męża i teraz nie sposób zdobyć odpowiedniej.
Brakuje mi jakichś zebrań informacyjnych dla rodziców!!!! A dzieci w zeszytach zapiszą, co trzeba, albo równie dobrze nie zapiszą, wiadomo jak jest

Co do alby. U nas są od lat takie same dla wszystkich i ja jestem niezadowolona ponieważ są ciężkie i strasznie sztywne. Cóż pięknego, jak dziecko ledwie się w tym porusza i oddycha? U Julki kuzynki wszystkie dziewczynki miały takie same sukienki, skromne, ale ładne i lekkie, to mi idealnie odpowiadało. Ale cóż, to tez nie jest takie istotne. Sukienkę na zmianę po uroczystości w kościele oczywiście mamy.
(Przymiarki do alby też zresztą były załamujące, ale już zupełnie z innego powodu, okazało się, że Julka ma mieć uszyty najwęższy rozmiar z wszystkich dzieci ze szkoły więc jednak padł jakiś empiryczny dowód, że jest najchudsza w całej okolicy.)

Aha komunię mamy 11 maja.

Ten post edytował Silije pon, 18 lut 2008 - 10:53

[Meggi]

No to obecnośc odchaczam i ja

Narazie mam mniej wiecej takei same obawy co Silije, niestety wszystko co tak starałam sie mojemu dziecku wpoić do głowy co znaczy ten Wielki dzień dla niej niestety legł w gruzach Powoli wszystko zbiega sie do prezentów itp , no ale dzieci w szkole tylko o tym rozmaiwaja

Wczoraj bylismy na zebraniu, tzn bardziej na braniu miary na szatki, które wcale mi sie nie podobały, nie żebym chciała czegoś wyszukanego, ale za cenę 80zł to dla mnie porażka, większośc rodziców nosem kręciła ale wkońcu nikt nie protestował. Wogóle nie widze żadnego zgrania w rodzicach, nie wiem każdy sobie byleby mieć to z głowy i co sie dziwić dzieciom Tak jak juz kiedyś pisałam, jedyny temat to lokal czy mieszkanie ( tak więc ja nadal nei mam lokalu a mieszkanie malutkie )
Wkońcu tez zamówiłam te szatke, materiał żorżeta, jka myslicie czy nie zapoci mi sie dzieco w tym? Cały czas się zastanawiam czy jednak nie odwołac tegoz amówienia i nei kupić czegoś np. ze strony którą podąła Sabina, ale z e wzgledu na wczorajsza awarię nie mogłam bliżej przyjrzeć sie tym albom. Jak myslicie z jakiego materiału byłaby najlepsza ?

Z nauki to teraz uczymy się spowiedzi, z tym akurat idzie nam narazie dobrze.

[Saskia]

Adasiu,jestem pod ogromnym wrażeniem dojrzałości i mądrości Twojej córki

[anax]

Adasiu,jestem pod ogromnym wrażeniem dojrzałości i mądrości Twojej córki

ja też.

u nas alby są cieniutkie.Takie zwykłe proste.a dla szymka na zmianę mam jeszcze spodnie z tuniką do pupy i ten strój by mi bardziej odpowiadał ale ksiądz zaprotestował.wszyscy mają być tak samo ubrani.Ale w białym tygodniu napewno pójdzie w to ubrany i do zdjęc super.

Oj szymek nie ma przemyśleń na temat tych pytań co zdaje.dla niego to najgorsza klasa bo tyle sie trzeba uczyć.
zdawanie idzie powoli.zostały mu najtrudniejsze i najdłuższe regułki.

Ten post edytował anax wto, 19 lut 2008 - 19:17

[amania]

my z kolei mamy załatwiony catering (przywiozą obiad, deser, kolację, dekoracje i kelnerów), bo przyjęcie bardzo chciałam robić w domu - miejsca mamy sporo
Marysia idzie do komunii w lokalnym kościele, a do szkoły chodzi zupełnie gdzie indziej, tak więc nie mamy żadnych informacji, nawet nie była mierzona jak inne dzieci (ksiądz kazał się pojawić jak będzie miała zdane wszystkie modlitwy, a zdała w ubiegłym tygodniu)
ale może to i dobrze - przynajmniej kupię jej inną albę, skoro te nasze są takie grube i ciężkie (Marysia idzie razem z Julką Silije)
strona duchowa leży odłogiem, bo pójście Marysi do komunii to było wielkie życzenie mojego męża (ja byłam przeciw), a teraz oczywiście sprawę olewa
jedynie teściowa i czasem moja mama, zabierają ją na niedzielne msze dla dzieci
no i siostra od religii jest chyba dość logiczna, bo Maryśka uczyła się tych modlitw bardzo przykładnie i do komunii chce iść (cokolwiek to oznacza)

[sdw]

Mogę?

Słowo w sprawie albo chciałam. Nie wiem czy tutaj opisywałam perypetie z albą Kingi, zdaje się, ze tak, w każdem razie też było podobnie jak u Silije. Krawcowe uszyły alby z najgorszej jakościwo, grubachnej żorżety a żółtawą poświatą Szaty, mimo, ze zamówiłam, nie odebrałam (bo miały uszyć z innego materiału i na miarę a to, co próbowały nam wcisnąć daleko odbiegało od zamówienia). Kupiłam satynę, śliczną, delikatną i bielutką i uszyłam albę dziecku indywidualnie, u krawcowej. Taki sam fason, tyle, ze z innego materiału i istotnie na miarę. Niewielkie poprawki wprowadziłam, bo nie byłam w stanie strawić bylejakości. Na przykład paskudnie podkrojonych rękawow, halek szytych z prostokąta (metr dwadzieścia w pasie, jakby kto chciał wiedzieć ) albo zwłokowatych sznurków wiszących z tyłu, których nijak nie dało uwiązać sie w kokardę. Efekt był super - Kinga miała "taką samą" albę jak inne dziewczynki a jednocześnie spełniającą wszystkie moje, wygórowane a jakże , wymagania.

Polecam patent. Silije, zaczekaj aż alby będą gotowe, pozycz jedną na wzór i uszyj dziecku coś, co będzie piękną szatą liturgiczną.

[Meggi]

Nasza szatka ma być z żorżety czyli to co ciotka Manuela to odradza , nie jest aż taka ciężka, ale boję sie, ze w razie upałów będzie za ciepło K, z drugiej zaś strony nasz kościół nalezy do tych wielkich i najstarszych wiec zimno nawet latem w nim jest. Tego materiału nie tzreba parsować, i szybko schnie. Niewiem co ważniejsze moja wygoda czy córki
Na stronach z Albami ciezko tez znaleźć info o typie materiału z którego są wykonane.

No mam dylemat, do piatku chce podjąc decyzje czy sobei odpuścić te i szukac zcegos nowego.

Sabinko za to jakie plusy, normalnie cięzko by było Wikę do tej matematyki zagonić

Adasiu tak jak poprzedniczki, jestem pod wrazeniem córki, ale to nie tylko jejezalsuga napewno w największej mierze to Twoja zasługa.
Arbuz przepiękny, prezent moze i nie trwały ale mi bardzo sie podoba, zdjęcia tez oddaja jego urok. Kocham żywe kwiaty i ozdoby z owoców, mój mąz i tesciowa tego nigdy nie zrozumie.

[Adasia]

Adasiu tak jak poprzedniczki, jestem pod wrazeniem córki, ale to nie tylko jejezalsuga napewno w największej mierze to Twoja zasługa.
Arbuz przepiękny, prezent moze i nie trwały ale mi bardzo sie podoba, zdjęcia tez oddaja jego urok. Kocham żywe kwiaty i ozdoby z owoców, mój mąz i tesciowa tego nigdy nie zrozumie.

Meggi, jak znajdę w Julce swoją zasługę, od razu poczuję się lepiej. Tymczasem jednak przyglądam się i w miarę moich skromnych mozliwości - towarzyszę.

Arbuz rzeczywiście nietrwały - natychmiast został skonsumowany

Jeśli chodzi o gości - zapowiada się dużo ludzi, bo Julii się marzy przyjęcie też dla przyjaciół. Rozważam, bo to w końcu jej święto. I Zosi. Niech im będzie

Alby mamy bardzo przeciętne. Od trzech lat są te same, by dzieci mogły od siebie odkupić. Mam więc męsą i damską wersję

Nie wiem, czy to zgodne z regulaminem, ale moze któraś z dziewczynek sukienkę na przebranie? Julia ma dwie białe, nie pozwolę sobie na zostawienie dwóch kreacji... Napisałam w sklepiku, może się spodoba.

[Yulita]

Witajcie, chyba tu przycumuję na jakiś czas.
Nas w maju również czeka wielkie święto, dla mnie to debiut, jako mamy oczywiście więc chętnie skorzystam z rad mam doświatczonych

[amania]

Maryśka zdała to co niezbędne i dostała od siostry zaświadczenie, że jest przygotowana do I komunii.
Za to pieśni nie zna chyba ani jednej.