Glistnik jaskółcze ziele, jaskółcze ziele (Chelidonium maius), bylina z rodziny makowatych. Występuje w Europie, północnej Afryce, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolitym chwastem rosnącym w miejscach nieco zacienionych, przy drogach, na nieużytkach, obok zabudowań lub w ogrodach. Roślina posiada walcowate, ciemnobrunatne kłącze, z którego wiosną wyrasta rozeta dużych, jasnozielonych, pod spodem sinych liści. Dolne liście na ogonkach, górne siedzące, blaszki liściowe nieregularnie pierzastosieczne. Łodygę ma 20-50 centymetrów wysoką, rozgałęzioną. Kwiaty żółte, promieniste, czteropłatkowe, szybko odpadające. Owocem jest podłużna torebka, przypominająca łuszczynę. Po złamaniu łodygi lub liścia wycieka mleczny, żółtopomarańczowy sok, zawierający substancje trujące.
Surowcem zielarskim jest ziele glistnika zbierane w okresie zakwitania. Ziele zawiera około 20 alkaloidów, flawonoidy, saponiny, histaminę, tyraminę, kwasy organiczne, sole mineralne i inne związki. Najważniejsze działanie lecznicze mają zawarte w zielu glistnika alkaloidy. Powodują one ustąpienie skurczu mięśni gładkich jelit, dróg żółciowych, moczowych i układu oddechowego, co przywraca normalne funkcje tych narządów. Preparaty z glistnika stosuje się przy wystąpieniu kolki wątrobowej, jelitowej, lub nerkowej. Leki z glistnika działają również, przeciwbólowo, uspokajająco i przeciwalergicznie oraz hamują rozwój bakterii chorobotwórczych i grzybów. Zewnętrznie preparaty z glistnika używane są w leczeniu grzybic skóry.
Glistnik jaskółcze ziele był znaną rośliną leczniczą już w czasach starożytnych. Stosowany był również, w medycynie ludowej do usuwania brodawek skórnych. Ze względu na znaczną toksyczność, zawartych w glistniku substancji, nie należy stosować samodzielnie preparatów doustnych. Przy niewłaściwych dawkach pojawiają się objawy zatrucia, bóle brzucha, nudności i wymioty.
Brodawka, wirusowa choroba skóry, spowodowana przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV).
Rozróżnia się:
1) brodawki pospolite - grudki hiperkeratotyczne (zrogowaciałe), zwykle mnogie, niezapalne, barwy szarożółtej lub brunatnej (szczególnie bolesne oraz trudne do leczenia są b. umiejscowione na wałach paznokciowych, podpaznokciowo i na skórze podeszew),
2) brodawki płaskie - liczne grudki naskórkowe, o średnicy kilku mm, niezapalne, o prawidłowej barwie skóry, które często ustępują samoistnie.
Brodawki można usunąć przez wycięcie, przyżeganie elektryczne (elektrokoagulację), zamrożenie ciekłym azotem (krioterapię) lub przez przykładanie kwasu salicylowego czy formaliny.
pon, 09 cze 2003 - 20:33
Olena
Ciekawe tylko ile ta przyjemność kosztuje???podobno trochę boli po zabiegu...ale co tam
Moja córeczka ma 2 na pięcie i jedną na palcu.
)
(o wymrażaniu nawet z mamą nie słyszałyśmy ). Wtedy ktoś poradził by zastosować jaskólcze ziele, a ponieważ rosło tego pełno koło domu więc chodziłam tam, łamałam łodyżke i smarowałam te moje paskudki pomarańczowym sokiem.
Kurzajki, brodawki?!!!
