Wycieczka autokarowa do ParyĹźa i Disneylandu

Spełnia się mój sen i jadę za 3 tygodnie z córką do Paryża na 8 dni. Eliza skończyła pięknie szkołę podstawową i w nagrodę jedziemy. Bardzo się cieszę, ale również stresuję, ponieważ nigdy na tego typu wycieczce nie byłam. Wstyd się przyznać, ale my w ogóle przez wiele lat nie wyjeżdżaliśmy za granicę. To będzie pierwszy wyjazd mojej córki i bardzo mi zależy, żeby był niezapomniany. No ale nie będzie łatwo, bo po 1 Eliza ma chorobę lokomocyjną, po 2 zostawiam mojego malutkiego synusia.
Do rzeczy:
Proszę, poradźcie mi co wziąć do autokaru, żeby podróż szybko zleciała i co przygotować do jedzenia dla niejadka z wrażliwym żołądkiem. Co przygotować na wyjazd, jakieś leki? Na co jeszcze zwrócić uwagę? I jak poradzić sobie z samodzielnym wyjazdem, bez pilota, do Disneylandu z nie najlepszą znajomością j. angielskiego oraz żadną j. francuskiego. Co ważnego powinnam wiedzieć o Paryżu?
Mam mnóstwo pytań jeszcze.
Liczę na Waszą wiedzę i doświadczenie.

TO nie jest wycieczka zorganizowana? Gdzie będzie mieszkać? jedziecie tylko do Disneylandu czy macie w planie zaliczenie innych atrkacji Paryża?

Wycieczka jest zorganizowana oprócz 1 dnia wolnego, który my zamierzamy przeznaczyć na zwiedzenie Disneylandu. Śpimy w hotelu.

Do Dosneylandu dojeżdża RER A kierunek Marne la Valle. To jest ostatnia stacja. Wysiadasz i już jesteś w Disney. Kupienie biletu też jest łatwe. Można się dogadać na migi W środku poruszasz się z mapką.

Może prześlesz mi adres tego hotelu, to ja sprawdzę jak dojechać.

dla mnie tak długa podróż była masakrą, jestem wysoka i było mi strasznie niewygodnie w autokarze. nie jechałam z dziećmi, tylko w podróż poślubną więc z rad praktycznych takie moje własne:
- chusteczki mokre, szczoteczka i pasta do zębów w podręcznym bagażu,
- mała poduszeczka, jasiek, bądź taka pod szyję;
- drobne euro na kibelki na postojach

to tak na szybko, jak mi się coś przypomni to dam znać.

Tolala, nie mam nigdzie adresu hotelu. Przejrzałam całą umowę.

zadzwoń do biura

Generalnie rad to Ty bardziej potrzebujesz jak przetrwac w autokarze , byly takie czasy kiedy jezdzilam autokarem do Belgii i szczerze mowiac wspominam strasznie , zreszta dlugie loty ze spuszczonymi nogami tez nie najlepiej znosze .Zycze fajnej wycieczki , bawcie sie dobrze a nogi jak najczesciej podciagaj i cwicz .b

To mnie, agabr, pocieszyłaś, bo właśnie podróż mnie najbardziej stresuje.
Słuchajcie, nie podali mi nazwy hotelu, podobno nie dowiem się, gdzie będę mieszkać do dnia przyjazdu Dziwne. Dobrze, że założyłam wątek, bo coraz więcej rzeczy się dowiaduję.

Kaelse z moich rad , wszedzie gdzie sie dalo po drodze bralam prysznic , jedziecie we dwie wiec nie ma obaw , ze bedziesz siedziala kolo pani wcinajacej jaja na twardo i opowiadajacej o nietrzymaniu moczu .b

Z lekarstw to ja zawsze biorę:
na ból głowy
na bĂłl brzucha
na biegunkę
na zatwardzenie
na stłucznie
na nagłe przeziębienie (aspiryna najlepiej, jak dla mnie)
do ssania na ból gardła
przeciwgorączkowy
opatrunki
woda utleniona lub coś innego na przemycie rany
lek przeciwuczuleniowy
penseta
noĹźyczki

Jeżdziłam do Paryża wiele razy autokarem. Pamiętam, że zawsze mi się dłużyło.
Ale w autokarach sa telewizory i podczas podrózy puszczane są filmy. Nie wiem tylko czy będa odpowiednie dla dziecka. Moze weźcie laptopa/netbooka albo inne urządzenie do oglądania filmów do tego słuchawki i zestaw ulubionych filmow córki.
Na podróż polecam też zabawy z czu czu. Takie karty z zadaniami dla dzieci i pisakiem który można zmazać ściereczką. Są do kupienia np. w Rossmanie. Może jakieś gry podrózne.
Jako dziecko miałam chorobe lokomocyjna tylko jak sie nudziałam w podróży.

A czy Francuzi rozmawiają z turystami po angielsku?
Polasiu, laptop wytrzyma ze 3 godziny, więc to chyba odpada. A z chorobą lokomocyjną un Elizy jest podobnie jak u Ciebie.

rozmawiają. słyszałam, że niechętnie, ale szczerze mówiąc nigdzie w Paryżu się z tą niechęcią nie spotkałam.

Byłam dwa lata temu w Paryżu, nie spotkałam się z niechęcią rozmawiania po angielsku, wszyscy byli mili i symaptyczni, mówili lepiej albo gorzej ale zawsze się dogadaliśmy

Na Twoim miejscu zaniepokoiła bym się tym hotelem, dziwne, ze nie chca podać nazwy, z osobistych doświadczeń powiem Ci, ze jechałam kiedyś na wycieczkę z biura do Pragi, mieszkaliśmy w tragicznych hotelowcach, brudnych i ogólnie nie fajnych, brrrr nigdy więcej takich wycieczek, natomiast w Paryżu byliśmy sami, to znaczy sami sobie organizowaliśmy wszystko i zdecydowanie taką formę polecam

Jeśli chodzi o hotel to biuro podróży zapewnia określony standard, np. 3 gwiazdki. Tak mnie poinformowała pani, kiedy zadzwoniłam.

Kaelsa podaj na pw nazwę biura to spróbuję się dowiedzieć gdzie śpicie.
Nie bardzo rozumiem czemu jedziecie bez pilota... Biuro organizuje i bez pilota? Dziwne...
Do autobusu koniecznie weź kocyk, przydaje się głównie w nocy. Nie wiem co Cię jeszcze interesuje, bo wiesz że ja o autobusach z punktu widzenia pilota mogłabym pisać bardzo dużo...
Nie zajmuj miejsc pierwszych za kierowcą i przy środkowym wejściu, bo tam jest najmniej miejsca na nogi. A napisz jeszcze o której wyjeżdżacie. Dla dziecia w autobusie to na pewno jakąś książkę - pod warunkiem, że nie ma choroby lokomocyjnej i komórkę z grami i muzyką, słuchawki.
Nie wiem co jeszcze Ci pisać..

Basiu, córka właśnie ma chorobę lokomocyjną, więc książki odpadają. Gdzie najlepiej usiąść w autokarze? Wysyłam prw.

Aha, pilot jedzie z nami, ale jest jeden dzień wolny, który my chcemy poświęcić na Disneyland.

Napisałam do znajomych, mają się wywiedzieć gdzie będziecie mieszkać. Najlepiej usiąść Wam na 2 siedzeniu, koniecznie aviomarin weźcie. Dobrze że macie przejazd nocą. Bardzo dobre biuro, świetny program, tylko pozazdrościć dobry wybór!
Jak się dowiem gdzie macie hotel to napiszę.

Basiuw, tolalu, dziękuję,
Wasze rady na prw i tu-bezcenne

Weronika na chorobę lokomocyjną dostaje Lokomotiv w pastylkach, działa na nią dość długo, a nie działa tak usypiająco jak Aviomarin (choć na długą podróż senność i możliwość zaśnięcia to nie taka zła opcja). Na wszelki wypadek ma też zawsze papierowe torebki w miejscu skąd można szybko wyjąć.
Oprócz mokrych chusteczek, do zestawu toaletowego ja bym do bagażu podręcznego dołożyła jakiś mały ręczniczek, albo kilka papierowych ręczników kuchennych, wodę w sprayu i mała butelkę wody mineralnej. Po chusteczkach mam nieprzyjemne uczucie klejących się nieco rąk, od tego środka nawilżającego, po zwykłej wodzie komfort jest większy.

A ile godzin jedzie się autokarem do Paryża? i jaki jest koszt takiej wycieczki?

Kaelsa ale super wycieczka Wam się szykuje, zazdroszczę

Oj, ja pewnie doswiadczenia mam podobne do Ciebie, ale ja pamietam ze te miejsca przy srodkowym wejsciu (ja pisze o tych nad toaleta, gdzie nikt za Toba nie siedzi) byly zawsze najbardziej oblegane
Kaelsa, ja tez moge zapytac z jakim biurem jedziesz? Na pw moze byc, ja co prawda za bardzo nie pomoge jak Basia, ale opinie pewnie slyszalam.

wyslalam Ci pare wskazowek na priva
pozdrawiam

Jolanta91, dziękuję.

Nie mam pojęcia o kosztach, ale jedzie się ok 30-tu godzin z północno-zachodniej Polski. Przynajmniej ja tyle jechałam 12 lat temu.

Z Wrocławia autobus nie jedzie aż tak długo ja liczę tak 21 godz na dojazd.

Bo nie będzie, rzadko kiedy jest, a w biurze podróży nie zawsze są w stanie podać dokładną nazwę hotelu, bo np. touroperator dysponuje kilkoma hotelikami o standardzie 3*.


Tak na szybko, oferta z Triady.

Mam jeszcze jedno pytanie, co wziąć do jedzenia, żeby 30 h podróży przetrwało.

Kaelsa ja zawsze biorę chleb lub bułki z serem żółtym, a do Paryża, nie wiem czemu, ale prawie zawsze robię sobie tosty takie w domu normalne i tylko z serem. Nie biorę żadnych owoców dla siebie, a dla chłopców obrane jabłko pokrojone. Dla chłopaków wiadomo jakieś cukierki i żelki, ale oni nie mają choroby lokomocyjnej. Do picia, to kawę i herbatę możesz zawsze kupić w autobusie, ok 3 zł, ja biorę sobie wodę i colę.
W ogóle nie wiem czy Ci pisałam, że na czas zwiedzania świetnie sprawdzają się suszone morele, mają dużo cukru więc jak opadniecie z sił to warto taką morelę lub dwie zjeść i zwiedzać dalej!!!!

Mam nazwę i adres hotelu! Hurra!
Powiedzcie mi, czy jest tam gdzieś stacja i czy to daleko od centrum Paryża.

HĂ´tel Kyriad Le Bourget Centre

134-136 AVENUE DE LA DIVISION LECLERC 93350
LE BOURGET

A w ogóle to jakiś stres mnie złapał. Już jutro wyjeżdżam i nocuję u pewnej przesympatycznej Poznanianki. Wyjazd w niedzielę.

Kaelsa, więc aby dostać się do disneylandu to musisz wsiąść w pociąg - taka kolej miejsko-podmiejska RER B, wsiadasz "niedaleko" hotelu na stacji Le Bourget i wysiadasz na Chatelet Le Halles, przesiadasz się w RER A (A4) i jedziesz do Marne la Vellee Chessy i jesteś w Disneylandzie.
Jakbyś miała jakieś pytania to pisz.
P.s.1 przepraszam za błędy językowe, nie znam francuskiego
P.s. 2 nigdy nie mieszkałam w Paryżu dłużej niż na czas wycieczek, więc jeśli ktoś wie to może napisze dokładniej jak gdzie dojechać, ja z Le Bourget tylko RER poruszałam się..

[post usunięty]

Ostatnie RER odjeżdża około 23.46 czyli nie możesz być póżniej na le Halles, żeby zdążyć na B do hotelu.

Relacja
Muszę to opisać, żeby na zawsze zapamiętać moje wrażenia, bo było niesamowicie.
Muszę zacząć od napisania, jakim cudownym ojcem i mężem jest mój S. To też muszę sobie utrwalić na wypadek zaników pamięci, jakże charakterystycznych dla naszej płci w tych kwestiach. Ad rem: Mój mąż poradził sobie świetnie nie tylko z synem, ale też i ze mną i z Elizą na odległość. Był oazą spokoju, mediatorem, negocjatorem, politykiem, et cetera. Jestem z niego dumna, z siebie też, bo potrafiłam bawić się dobrze i skupić na starszej, umiejętnie panując nad tęsknotą i troską o Jaremę.
Moja podróş rozpoczęła się od wizyty w Poznaniu u wspaniałej Orinoko. Co to za cudowna osoba! Naprawdę. Przyjęła nas tak ciepło i zatroszczyła się dosłownie o wszystko, w czasie tej wizyty miałam wraĹźenie, Ĺźe znamy się bardzo długo, a przecieĹź zobaczyłam ją pierwszy raz. I muszę to napisać: Ma boskiego męża  Mam nadzieję, Ĺźe to nie była ostatnia wizyta u niej
W niedzielę o godzinie 14:45 wyjechałam autokarem do Paryża. Podróży nie będę opisywała, dałyśmy radę, chociaż nie jest to coś, co chciałoby się często przeżywać.
Od samego początku okazało się, że mamy świetnych kierowców, którzy jechali tak, że moja Eliza, cierpiąca na chorobę lokomocyjną, właściwie obyła się bez leków.
Do ParyĹźa dojechałyśmy rano. Pierwsze promienie słoneczne przywitały nas, wyłaniając się nieśmiało zza przepięknych budynkĂłw, o niesamowitej architekturze. I to nazywa się właśnie miłość od pierwszego wejrzenia. Słuchajcie, od pierwszych chwil po prostu wpadłam po uszy. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Cmentarza Père-Lachaise. Nie zachwyciłam się nim, ale nie dlatego, Ĺźe był nieciekawy czy brzydki, po prostu nie odpoczęłam po kilkunastu godzinach jazdy, chciało mi się kawy i czegoś ciepłego do jedzenia. W trakcie pierwszego wspĂłlnego oglądania mogliśmy stwierdzić, Ĺźe trafiła się nam wyjątkowa przewodniczka, elokwentna i z ogromną wiedzą, a takĹźe umiejętnością opowiadania, podczas ktĂłrego w jej głosie moĹźna było usłyszeć estymę i miłość do tego miasta oraz ludzi tworzących jego historię. To w ogĂłle świetna kobieta, ciepła, miła, kompetentna i bardzo troskliwa. Uwierzycie, Ĺźe ona np. nie usiadła do Ĺźadnego posiłku zanim nie sprawdziła, czy wszyscy otrzymali swoją porcję i czy są zadowoleni? Ja nie jestem wytrawną uczestniczką tego typu wycieczek, więc mogłam być nieobiektywna, ale wszyscy byli pod wielkim wraĹźeniem pani Ewy. Właśnie, czy gdzieś moĹźna wystawić jej dobrą ocenę lub w jakiś sposĂłb pokazać jej szefom swoje zadowolenie?
Wracając do moich refleksji.
Nie będę Was zanudzać opisem miejsc i zabytków, które pisałam. Powiem jedno, mogłabym zamieszkać w Paryżu, mimo że zawsze deklarowałam, że TYLKO w Polsce mogłabym mieszkać. Teraz wiem, że to nieprawda. To miasto też mogłoby stać się moim domem. Gdybym tam żyła, na pewno stałabym się kimś wielkim i znanym , artystką, może tancerką albo pisarką. Będąc tam, oddychając tamtejszym powietrzem, czułam, że mogłabym tworzyć.
Widziałam wiele pięknych miejsc, ale najbardziej urzekło/urzekł(?) mnie Montmartre. Zjawiskowe miejsce z niesamowitą atmosferą. I nawet nie chodzi tu o obecność artystĂłw i specyficzny klimat tych przepięknych brukowanych uliczek, ale o wielokulturowość i wielobarwność. Siedząc na schodach prowadzących do Bazyliki SacrĂŠ-Cœur, czułam się jak krĂłlowa Ĺźycia, jak obywatelka świata i jego integralna część. Wiedziałam, Ĺźe rozumiem sens istnienia. Niebywałe wraĹźenie.
Najbardziej lubiłam, kiedy spacerowaliśmy po ulicach Paryża. Lubiłam patrzeć na kamienice, architekturę, mosty, uliczki, Sekwanę i wyłaniające się znad dachów najwyższe budynki. Lubiłam oddychać atmosferą tego miasta, słuchać jego szumu i oddechu. Ech...Szkoda, naprawdę szkoda, że Paryż jest tak daleko.
Cdn.
Później jeszcze opiszę wrażenia dotyczące wizyt w Disneylandzie.

Kaelsa czy Pani Ewa to pilotka czy przewodniczka? Jeśli pilotka to możesz ją ocenić.
Druga sprawa, jak przeczytałam o schodach na Montmartre, przypomniał mi się mój pierwszy wjazd do Paryża z grupą i właśnie na tych schodach okradli mi połowę grupy.. tak właśnie pamiętam te schody

Basiu, a jaka to różnica, bo ja naprawdę nie wiem i nie wiem, czy ona jest pilotką czy przewodniczką.

Pilotka to osoba, która wsiada z Wami do autokaru i pilotuje całą drogę, dba o turystów w autobusie i w hotelu, a przewodniczka to ta, która oprowadza po mieście, może być też w przypadku Paryża bez dodatkowych uprawnień, że jest i pilotką i przewodniczką

[post usunięty]

Basiu, to nasza pani jest pilotką. To mogę ją gdzieś pochwalić?
Roso, toż za chwilę tam będziesz!

Tak Kaelsa moĹźesz
albo tu ustnie Dział transportu autokarowego i pilotażu: tel. 42/680 38 95; fax. 42/680 38 89/90
albo najlepiej napisać i wysłać faxem lub listem tu 90-361 Łódź, ul. Piotrkowska 270
Tylko zaadresuj do działu transportu autokarowego i pilotażu.

Kaelsa, jak ja doskonale rozumiem o czym piszesz! Jest coś magicznego w tym miejscu. Nawet dziś, kiedy oglądam na zdjęciach panoramę Paryża widoczną spod Bazyliki Sacré-Coeur w wieczornym słońcu, serce mi ściska i czuję taką dziwną tęsknotę... Spędziłam w Paryżu tylko 2 dni, w tym jeden zabrał nam Louvre, ale jeśli mogłabym pojechać gdzieś na tydzień, to właśnie tam. Kiedyś jeszcze tam pojadę...

Tu są obiecane zdjęcia.