Ignor

Filip nie potrafi zrozumieć celowosci stosowania znaków przestankowych. Największe problemy sprawia mu pytajnik. Wczorajsza rozmowa pozebraniowa z synem.

Ja - Synu, to jest pytajnik. Jak na końcy zdania postawiony jest taki znak, należy tak manewrować głosem, zebyś słyszał coś takiego - w tym miejscu na kilku przykładach pokazałam, jak modulować głos, by zabrzmiał pytajnik.

Syn kiwa głową.

Ja - Synu, zrozumiałeś?

Syn kiwa głową.

Ja - Synu, to moĹźe w takim razie przeczytaj mi tekst o dudku.
(De facto idiotyczny, i ja się wcle nie dziwię siedmiolatkom, że nie potrafią zinterpretować takiego tekstu. Młody czytując, np., Koszmarnego Karolka podobnych problemów nie miewa )

F (dukając, czyta z namaszczeniem) - A-kto-to-taki-to-dudek-Dodek-latem-dodek-tu-lata-i-ma-tu-dom-dudek-ma-grzebień-taki-grzebień-to-duma-dodka

F - To jest idiotyczne! Ja tego w ogóle nie rozumiem - złosci się

Ja - To może teraz przeczytaj to jeszcze raz używając znaków przestankowych. Tak, jak ci tłumaczyłam.

F - Nic z tego. Na te znaczki włącza mi się ignor i w ogóle ich nie widzę.

niezłe

Też by mi się włączał ignor na taki mądry inaczej tekst

Dobrze, że chłopakowi się tylko ignor włączył, mnie na takie durne teksty włącza się wk...

Tak, tak. Mój siedmiolatek ma ćwiczyć czytanie na tekstach typu Ja-ka-do-bra-wo-da-mó-wi-ta-ta-do-ma-my...

Co prawda nie ignoruje znakĂłw przestankowych, ale traktuje je jak wyrazy, za to bez odpowiedniej intonacji