Nie wierzę w ADHD!

Moja cĂłrka, normalny dzieciak, a niby ma jakieś ADHD?! Jakoś wierzyć mi się nie chce, kolejny wymysł psychologĂłw. Chyba dobrze Ĺźe dziecko jest ruchliwe, ciekawskie, pomysłowe, ma własne zdanie… To „zaburzenie” jest naciągane, teĹź tak mieliście?

Nie.
Może i Twoje dziecko nie ma ADHD i ktoś ją źle zdiagnozował, ale problem jako taki, moim zdaniem, istnieje i są dzieci (i rodzice), które muszą się z nim zmierzyć.

W swoim życiu spotkałam się też z twierdzeniem, że depresja to wymysł, że anoreksja to fanaberia, więc problem jest wymyślony itp. A ADHD to nie tylko kwestia ruchliwości lub nawet nadruchliwości, bo pozostałe wymienione przez ciebie el. są normalne dla zdrowego dziecka.
\Moje też jest ruchliwe, pomysłowe i ciekawskie, co gorsza własne zdanie miała, nawet mając dwa lata i dopiero zaczynając zdań używać. A jednak nikt nawet przez moment nie chciał jej diagnozować w kierunku ADHD, bo nie spełnia kryteriów. Nawet jeżeli ja uważam, że ma pewien "deficyt uwagi", co widać na klasówkach z matematyki, gdzie potrafi zrobić naprawdę głupie błędy rachunkowe, choć liczyć umie i tabliczka mnożenia nie sprawia jej trudności.

Kiedyś nie było ADHD, jest to wymówka nadpobudliwego zachowania dzieci, które nie mają dyscypliny w domu.

Wiesz, ale to całe ADHD to nazwa objawów, nie ich źródła. Jak psycholog mówi o ADHD, to ma na myśli określone zachowania, a nie to, skąd one się wzięły. To jest takie trochę bez sensu, bo u niektórych mogłaby wystarczyć suplementacja, u innych psychoterapia rodziny, a u jeszcze innych - terapia przez zabawę.

Ponoc ten co wymyslil Adhd na lozu smierci powiedzial, ze wymyslil to dla pieniedzy, lecz niestety sa pewne zaburzenia u dzieci i ludzi, ktore jakby nie nazywac sa zaburzeniami. Np. problemy z koncentracja, skupieniem itp. - takie problemy sa. Mozna byc tez na krawedzi, byc bardzo pobudzonym ale jeszcze sobie radzic spokojnie i nawet wykorzystywac to dla osiagniecia sukcesu - czemu nie?