Obowiązki domowe a sześciolatek

Napiszcie, proszę, jakie i czy w ogóle Wasze mniej więcej sześcioletnie dzieci mają obowiązki domowe.
Ola na razie miała za zadanie sprzątać swoje zabawki, z czego raczej się wywiązuje, wyrzucać do kosza na brudną bieliznę ubrania wieczorem, zetrzeć po sobie np. rozlany sok, włożyć do zlewu talerz po jedzeniu, od czasu do czasu nakryć ze mną do stołu... Mniej więcej tyle. Czy to mało? Ciekawa jestem Waszych opinii.

Ida mĂłj Dominik ma 7 lat.
Sprzata swoje zabawki.
Znosi talerze do kuchni.
Zmywa po sobie np. łyżeczkę, kubek ( ale to tylko dlatego, że strasznie się Mu to podoba, mam nadzieję, że już zawzse Mu rak zostanie ).
Robi małe zakupy, typu mleko, bułeczki, chleb.
Ściele swoje łóżko.

Mateusz lat prawie 8:
- sprzata w swoim pokoju
-wrzuca ubranie do prania (swoje) osobno białe, a osobno kolorowe
-pomaga w zakupach i ich rozpakowywaniu
-od czasu do czasu zajmuje się chwile 2-letnim bratem
-odrabia lekcje i ćwiczy na gitarze - codziennie, bo chodzi do szkoły muzycznej

Piotruś (wiek na dole):
-sprząta po sobie zabawki i czasem pomaga sprzątać młodszemu bratu
(nie wymagamy tego!)
-zanosi talerze do zmywania (nie zawsze)
-wkłada zdjęte ubranka do kosza na brudy (czasami )
-chętnie pomaga przy wszelkiego rodzaju porządkach na półkach,
ale dla niego to raczej zabawa
-od czasu do czasu czyści "Kaśką" dywany, absolutnie z wlasnego natchnienia , bynajmniej niezbyt brudne

MĂłj syn 7 lat:
- sprzata swĂłj pokĂłj
- zajmuje sie papugą
-karmi rybki kiedy tata jest w pracy
-zawsze sprzata po sobie talerze
Obowiazki zawsze miał, owszem zależne to było od Jego wieku...ale uważam, że nie należy wszystkiego robić za Malucha, musi miec jakieś poczucie obowiązku.

Oczywiście, że nie należy we wszystkim dziecka wyręczać. Dlatego właśnie założyłam ten wątek - zastanawiałam się, jakie obowiązki powinna mieć moja córka i czy nie ma ich za mało. Po przeczytaniu odpowiedzi wydaje mi się, że ma ich mniej więcej tyle, co inni, szczególnie, że jest młodsza od wszystkich Waszych dzieci. Zastanawiałam się nad samodzielnym ścieleniem łózka, ale u mnie to chyba nie wchodzi w grę, bo łóżko mamy piętrowe i Ola śpi na górze.
W każdym razie dziękuję za wszystkie wypowiedzi.

Z duĹźym zainteresowaniem przeczytałam książkę Anett Kast – Zahn pt. „KaĹźde dziecko moĹźe nauczyć się reguł”.
Autorka napisała, jak bez gróźb i kar można pohamować dziecięce wybuchy agresji i przyzwyczaić dzieci do przestrzegania reguł.
Aby dziecko mogło wywiązać się z jakiegoś obowiązku, musi wiedzieć, że go ma oraz na czym on polega. A zatem:
- Każde nowe zadanie omów z dzieckiem. Wytłumacz mu, na czym polega i dlaczego jest ważne dla każdego z Was!
- Obowiązki moĹźna stopniować – np. najpierw dziecko dba o to, aby pies miał świeżą wodę; potem jego obowiązkiem moĹźe być wyprowadzanie go na spacer w weekendy; a kolejnym etapem -robienie tego częściej.

Autorka książki „KaĹźde dziecko moĹźe nauczyć się reguł” pisze: KaĹźdy z Was, rodzicĂłw, posiada wystarczającą umiejętność, by znaleźć własne rozwiązania, ktĂłre są dobre dla dziecka w odpowiednim momencie.
Bo to właśnie Wy najlepiej znacie wasze dzieci.

Zachęcam do przygotowania wspĂłlnie z dzieckiem „Tygodniowej listy obowiązkĂłw domowych”. Warto zrobić to na spokojnie. Przemyśleć. OdłoĹźyć i wrĂłcić do tego po paru dniach. Chodzi o to, aby mieć świadomość, co wywołuje najsilniejsze konflikty, a co dziecko robi w miarę chętnie. Jeśli dziecko nie czyta, moĹźna listę opatrzyć odpowiednimi rysunkami lub fotografiami. Samo przygotowywanie tej listy, to świetna okazja do rozmowy o tym, Ĺźe kaĹźdy ma swoje obowiązki.
Następnie ustalcie system punktacji: za określone zachowania dziecko dostaje punkty, a potem te punkty może wymienić na nagrodę. Nie zabierajcie punktów za karę, bo to ma być system nagradzania, a nie karania. Ryzyko utraty punktów może zniechęcić do ich zdobywania.
Kolejny krok to ustalenie listy nagrĂłd i ilości potrzebnych punktĂłw. Oczywiście wszystko tu zaleĹźy od tego, co dziecko lubi. MoĹźna np. załoĹźyć „Skrzynię nagrĂłd”, czyli mieszaninę róşnych drobiazgĂłw: naklejek, kart z postaciami z bajek/filmĂłw, cukierkĂłw, malutkich modelinowych zwierzątek –losowane zawsze są niespodzianką.
Przykłady nagród:
* granie w dowolnie wybraną grę na komputerze przez 40 minut (5 punktów)
* granie w grę w planszową z rodzicami (3 punkty)
* jajko z niespodzianką (5 punktów)
* książka lub kaseta na określony temat (20 punktów)
* wyjście do kina (30 punktów)
* zabawka lub inna rzecz (15)
* skrzynia nagrĂłd (2 punkty)
Na koniec sprawa techniczna – punkty to np. kolorowe pinezki przypinane do tablic korkowych lub kropki stawiane flamastrem.
„Lista” powinna wisieć w widocznym i łatwo dostępnym miejscu. Co wieczĂłr, przed pĂłjściem do łóżka
„rozliczcie” dzień i przydzielcie punkty. „Listę obowiązkĂłw domowych” moĹźna modyfikować według uznania i wprowadzać do niej nowe zadania. Na koniec doceniajcie wysiłek dziecka! Chwalcie i okazujcie uznanie! Nie ma
znaczenia, że na początku naczynia będą niedomyte, a łóżko nierówno pościelone. Najważniejsze to chęci i udział dziecka w czynnościach domowych. Fakt, że posiada ono jakieś zadanie do wykonania, pomaga w budowaniu
poczucia własnej wartości i zaangażowania w życie rodziny. Wychowując dziecko wspólnie z małżonkiem lub dziadkami, zawsze mówcie jednym głosem! Dzieci, które czują się cennym członkiem zespołu rodzinnego, chętniej współpracują i towarzyszą w rozwiązywaniu wspólnych problemów.

Powodzenia i pozdrawiam !

Ido, obowiązki domowe to doskonały sposób uczenia dzieci odpowiedzialności i sprawienia, by poczuły się pożytecznymi i cenionymi członkami rodziny, toteż dobrze, że Twoja córka ma określone obowiązki domowe. Czy ich ilość jest wystarczająca? Trudno powiedzieć. Jeśli dotychczasowe obowiązki wykonuje bez marudzenia i widzi Twoją wdzięczność z faktu, że bądź co bądź pomaga Tobie, później będzie pomagać Ci w większym stopniu. Strzeż się, by nie wykonywać tych czynności za córkę. Dobrze, gdy dziecko widzi, że i Ty masz obowiązki i sumiennie je wykonujesz. W ten sposób uczy się odpowiedzilności za wspólne dobro - ale to z pewnością bardzo dobrze wiesz.
W celu utrzymania obecnego stanu i rozwiania Twoich wątpliwości odnośnie ilości obowiązków domowych zgodnie z wiekiem, polecam zajrzeć do rozdziału "Obowiązki domowe" w książce "Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić? R. J. MacKenzie. Autor w prosty sposób, przywołując wiele sytuacji z życia, tłumaczy zagadnienie. Życzę wytrwałości. Pozdrawiam!

Wspomniana cĂłrka Idy ma juĹź 17 lat.....