Dlaczego życie nie może trwać wiecznie ?

Potrzebuję pilnie konsultacji weta. Chciałabym mieć pewność, że zrobiłam wszystko co było możliwe.

Graf (CTR) ma 13 lat, co jak na tak dużego psa jest bardzo zaawansowanym wiekiem. Ok. 1-1,5 roku temu pojawiły mu się nadziąślaki. Wtedy, biorąc pod uwagę wiek psa, wet podjął decyzję o nie usuwaniu ich. Z perspektywy czasu myślę, że nie sądził, że Graf pożyje na tyle długo, żeby przeszkadzały mu one w funkcjonowaniu.
Niestety nadziąślak z jednej strony urósł już bardzo mocno. 10 dni temu zaczął krwawić. Udaliśmy się oczywiście do weta. Dostaliśmy antybiotyk. Wet powiedział, że nie podejmie się jego usunięcia. Logicznie mi to tłumaczył.
Przez chwilę było trochę lepiej, ale niestety guz wczoraj znów zaczął krwawić. Do tego mam wrażenie, że powoduje ból, więc Graf je dużo mniej niż powinien, co powoduje chudnięcie.
Jestem w tej chwili po konsultacji telefonicznej. Wet podtrzymuje swoją decyzję.
Mam patową sytuację. Nadziąślaki powodują, że pies nie mało je, chudnie i ma coraz mniej sił. Z drugiej strony jest radosny, cieszy się, chętnie wychodzi na spacer, domaga się michy. Wszystko oczywiście na miarę swoich lat.
Badania krwi, serce ma ok.

Jeśli nie zrobię czegoś z tymi cholernymi nadziąślakami, to on się w końcu zagłodzi.

Nie neguję decyzji weta, u którego byłam. To co do mnie mówił ma sens. Być może faktycznie jesteśmy w martwym punkcie i nic więcej nie da się zrobić. Chciałabym jednak podjąć najlepszą decyzje dla psa.

Dlatego szukam jakiegoś sensownego weta, który spojrzy na Grafa. Chciałbym poznać możliwe scenariusze działania. Czasem inne spojrzenie może podsunąć inne pomysły.

Znacie jakiegoś?

Ja znam weta, któremu ufam całkowicie. Robił przeszczepy więzadeł krzyżowych mojej suce, usuwał pęknięty ząb jamniczce, która ma 14,5 roku. Jest mega rozsądnym lekarzem. Przyjmuje jutro w Ząbkach, dzisiaj bodajże w piasecznie. Jakby co, służę telefonem. Druga lekarka - kompletna szajba, też świetny specjalista. Gdzie przyjmuje aktualnie, trudno powiedzieć, bo pracuje w kilku miejscach jednocześnie. Mój szwagier Ludeczku przyżegał nadziąślaki jamniczce, która miała lat 17.

Jujka dawaj namiary.

Ludku - Adam Pietroń, ul Nałęczowska, tel 22 858 23 32
jutro jest od 8 rano do 13/14, w środę od 15 do 21, to samo w czwartek. Jest GENIUSZEM weterynarii, do tego ma cudowną cechę - jeśli nie wie, to się konsultuje albo odsyła do konkretnego nazwiska.

Polecam z całego serca. Ostatnio zdiagnozował psa moich przyjaciół, którzy przyjechali do niego specjalnie z Rosji (rosyjscy lekarze się poddali).

Dzięki Lutnia.
Na jutro umówiłam się z wetem Jujki. Zobaczymy co powie.

Diagnozę mamy. Teraz szukam kogoś, kto podemie sie zabiegu. Kto w ogóle da nam jakąś nadzieję, że zabieg ma sens. Do duszy to wszystko

Z ciekawości - dlaczego Twój weterynarz wyklucza zabieg?

Narośl jest duża i mocno ukrwiona. Jest prawdopodobieńswo, że jest złośliwa. Istnieje również prawdopodobieństwo, że trzeba będzie usunąć część kości. Biorąc pod uwagę wiek i zmiany zwyrodnieniowe Grafa nie chce się podjąć operacji.
Usunięcie tylko części na niewiele się zda, bo prawdopodobieństwo, że odrośnie w krótkim czasie jest duże. o może byc nawet w ciągu 3 tyg.

Tak w ogóle powiedział, że to powinno być usunięte jak było wielkości zarnka fasoli. Szczerze mówiąc nie wiem dlaczego wtedy wet (inny) tego nie zaproponował. Podejrzewam, że sądził, że wcześniej pies odejdzie niz to urośnie do rozmiarów przeszkadzających w normalnym funkcjonowaniu. A jak jakoś nie przewidziałm skutków, nie sądziłam, że o będzie taki problem.

W bardzo podobnej sytuacji (duża narośl, tyle że na nosie - także w niewiarygodnie ukrwionym miejscu) jest teraz bliski mi dog niemiecki. Pół roku temu miał zabieg - udał się. Niestety zaczęło odrastać i tym razem złośliwe i nieoperacyjne. Teraz, po konsultacji Pietronia z Mikłuszem (wybitny chirurg) i Jagielskim zdecydowano na podawanie chemii + steryd - i jest poprawa!!!! Zmniejszyło się dość znacznie. To oczywiście nie jest leczenie tylko wydłużanie psu życia w niezłym komforcie - bo funkcjonuje zupełnie normalnie, ale o to już w tym wypadku chodzi.

Ludku - jeśli to złośliwe i nieoperacyjne to szukałabym pomocy u Jagielskiego, który się w tym specjalizuje i naprawdę dobrze prowadzi psy z nowotworami. Jeśli operacyjne - to Mikłusz (na Gagarina), mają tam niezłych anestezjologów, potrafią znieczulać psy starsze.
Na pewno nie zostawiłabym tego bez operacji lub leczenia poprawiającego komfort psa.

Lutnia dzięki, na pewno tego tak nie zostawię.

Umówiłam sie na jutro na zabieg. Trzymajcie kciuki.

Trzymamy!

Aneta

Trzymam z całych sił!

Trzymam!

i ja trzymam!

i ja potrzymam

Ja nie mogę usiedzieć spokojnie... Graf na stole od 45 minut...

Ja też mam w głowie tylko Grafa...

Trzymam kciuki !!!!

Też zaglądam.... i trzymam...

Graf zniósł zabieg bardzo dzielnie, człapie sam, acz jak to stary pies po narkozie.. W każdym razie nadziąślaków nie ma, zabieg przebiegł DOBRZE i miejmy nadzieję, że Graf dalej będzie bił rekord długości życia CTR. Kciuki przydadzą im się nadal, ale wygląda to optymistycznie.

Dobre wieści! Dzielny Graf! Kciuków nie puszczam

Dzięki dziewczyny. Kciuki nadal potrzebne.
Na razie sobie śpimy i odpoczywamy.

Cała masa kciukow dla Grafa &&&&&&&&&&

Graf wrócił już do kondycji sprzed operacji
Drepcze sobie po Grafowemu, domaga się jedzenia
Z racji rany w pysku dostaje gotowane, już widze oczami wyobraźni jak mnie wyśmieje po powrocie do suchego.

Teraz tylko pozostaje mieć nadzieję, że paskudztwo szybko nie odrośnie.

cudne wieści!

Szalenie się cieszę Ludeczku!

Ja też się cieszę
Mam wrażenie, że jest w lepszej kondycji niz przed operacją, lepiej chodzi, lepiej wstaje

lubię to

I ja też lubię! I macie pozdrowienia od mojego Weta (z którego jestem jak zwykle dumna, O!).

Dzięki. Wysłałam mu dziś SMSka

My miesiąc po operacji i Graf ma się świetnie , oczywiście na swojej lata.

Dopiero odkrylam ten watek. Od razu czlowiek sie usmiecha czytajac tak pozytywnie konczace sie historie. Duzo zdrowka dla Grafa i oby swinstwo jednak nie odroslo &&

Ludku, cudownie się czyta takie posty jak Twój!

Dużo zdrowia dla Grafa! (psi seniorzy wzruszają mnie ogromnie)

Wiecie, ja zdaję sobie sprawę, że on podwyższa statystyki , więc każdy wspólny miesiąc mnie cieszy.

Jakbym posłuchała poprzedniego weta, to Grafa juz by nie było

Dlaczego wszystkie złe rzeczy się dzieją jak jestem 1500 km od domu i nie mam możliwości powrotu

Co sie dzieje Ludku? Cos z Grafem?

dobrego weta szukaj na myzoo, tam sporo osób zamieszcza opinie nt wetóe będziesz wiedzieć do którego warto iśc.

Dziś Graf przeszedł ponowną operacjię. Nadziąślak odrósł i niestety zaatakował również kość żuchwy oraz obszar po językiem. Wet usunął co się dało, ale rokowania nie są dobre. Cholerstwo na pewno odrośnie pytanie kiedy.

I tak naprawdę zastanawiam się, czy ja już go nie męczę, czy nie powinnam pozwolić mu odejść.
Kiedy jest ten właściwy moment.

Z jednej strony jest słaby, trudno mu się poruszać, czasem zsiusia się pod siebie, a z drugiej strony widzę chęć w wychodzeniu na spacery, czy zainteresowanie zabawkami.

Dopóki Graf chce żyć to bym o niego walczyła - o ile po zabiegu szybko wraca do siebie.
Myślę o Was cały czas...

Nie je i bardzo mało pije. Karmię go strzykawką. Wczoraj zjadł 200 g kociej puszki, dzisiaj jeszcze mniej, ale za to trochę wypił.

Za to kondycyjnie lepiej. Jeśłi położy się na dywanie, a nie na podłodze, to nawet wstaje bez pomocy. Zupełnie nie wiem skąd on bierze na to siły.

Ludku, jak sie miewa Graf?
Mocno Was wspieram.

Ja tez o Was myślę... Mam nadzieję, że brak wiadomości jest dobrą wiadomością...

Ludku, jak Twoja psina?

A u nas trochę lepiej. Apetyt się poprawił, Graf samodzielnie je, nawet suchą karmę. Trzeba mu dosmaczyć, czasem karmię ręką, ale nie muszę już walczyć ze strzykawką. Fizycznie też nie najgorzej. Sam wstaje z dywanu, ma problem z powierzchniami śliskimi.

Ze złych wieści, mam wrażenie, że narośl znów odrasta. Raczej nie zdecydujemy się już na kolejną operację. Patrząc jak cierpiał po ostatniej, chyba nie chcę, aby jeszcze raz przez to przechodził. Teraz oprócz dziąsła były ogniska pod językiem, zostały usunięte. Niestety zaatakowana jest kość żuchwy i tu wszystkiego nie dało się usunąć.

Staram się pogodzić z tą myślą, że wkrótce się pożegnamy, choć to nie jest łatwe. Mam tylko nadzieję, że będę umiała podjąć decyzję we właściwym momencie.

Ludeczku, Graf powie Ci kiedy... Tak kiedyś powiedziała mi Lutnia, jak płakałam nad umierającą Busią... Że ona powie... i powiedziała. Poprosiłam weta, żeby przyjechał do domu, absolutnie nie chciałam jej fundować pojazdu do przychodni. Przyjechał NASZ lekarz, mimo, że był po drugiej stronie Wawy i nie planował być u nas...

Przytulam Was

Super, Ĺźe masz swojego lekarza.
Tez bym tak chciała.
U nas dochodzi jeszcze problem pochĂłwku.

Kochany Ludku, umów się dużo wcześniej z jakimś dobrym weterynarzem, niech to będzie dla Grafa godne odejście. Bywa różnie, dlatego uczulam. Nie decydowałabym się na kolejną operację... Przeżyj z nim te chwile tak intensywnie jak potraficie.

Z pochówkiem nie ma problemu - pod Warszawą, w Koniku Nowym jest cmentarz dla zwierząt, zawozi się do nich zwierzaka po wcześniejszym ustaleniu telefonicznym (albo przyjeżdżają w każde miejsce w PL), oni zajmują się wszystkim, właściciel ma możliwość skupić się wyłącznie na swoim bólu.
Leży tam Koreczek, jest mi lepiej z tym, że nie został gdzieś spalony z jakimiś innymi odpadami weterynaryjnymi, ale ma miejsce, gdzie mogę go odwiedzać. Tam jest cudnie - przy większości grobów obraca się kolorowy wiatraczek (to tamtejszy zwyczaj), ludzie przyjeżdżają, wspierają się, rozmawiają... dla mnie to miejsce jest wyjątkowo ważne.

Piszę o tym, bo wcześniej czy później Graf (tak jak każde nasze zwierzę) odejdzie, dobrze jest wiedzieć, że ma się też taką opcję...

Ludku wspieram. Wiem jaka trudna decyzja Cię czeka, ale tymczasem jeszcze trochę dni przed Wami, odwiedźcie stare kąty, niech Graf pożegna się z tym światem.
Na lekarz przyjechał, późno wieczorem, zmęczony po całym dniu, ale nie odmówił. Była 21.30. Wszystko odbyło się w ciszy, bezboleśnie. Tylko ja cały czas mamrotałam przepraszam. Strasznie to trudne.

Jak piszecie o tym sygnale ze strony psa, że to już czas, to tak sobie myślę, że Zeus nie był jeszcze gotowy. On chciał żyć, być z nami. Jeszcze dzień wcześniej "zszedł" z tarasu i próbowała bawić się piłkami. Całymi dniami szczekał na nas, żebyśmy go przenieśli tam gdzie w danym momencie jesteśmy. Chciał być przy nas. Nie miałam siły go dźwigać
Tak , to była moja decyzja nie jego. Przerosła mnie jego chęć życia.
Uparciuch i postrzelony pies. Zawsze taki był "waryjat", nie do zdarcia.
Tęsknie zanim strasznie, a to już rok. Ktoś by powiedział, przecież to pies. Większe tragedie Cię w życiu spotkały. Owszem spotkały i to była jedna z nich.

Dla mnie to członek rodziny.

Juz dwa razy podjęłam decyzje o uśpieniu. Raz w lipcu, nie było nas w domu (nie mogliśmy szybko wrócić, u nas zamieszkała na ten czas koleżanka), a on nawet głowy nie podnosił. Na wieczór umówiłam kolegę do pomocy. Przepłakałam cały dzień. Wieczorem dzwoni kolega, że Graf wyszedł z nim na spacer o własnych siłach (trzeba było tylko pomóc mu wstać). Drugi raz było to 3 dni po naszym powrocie. Graf znów osłabł, sprawiał wrażenie dyskomfortu. Mówię do męża, że on się męczy. Pomogłam mu wstać, a on podszedł do kosza z zabawkami i przyszedł z piłką. No nie mogłam.

On nie okazuje bólu, trzyma się życia i boję się, że nie będę potrafiła podjąć tej decyzji we właśwym momencie.
Teraz mam założenie, że jeśli guz odrośnie na tyle, że bedzie utrudniał funkcjonowanie, to bedzie ten moment, ale czy na pewno bede umiała o zrobić?

Jakiś czas temu koleżanka wyprowadzala na spacer 17-letniego ONKA. Pies często miał problemy z poruszaniem się, czasem załatwił się pod siebie, bo nie mógł wstać itp. Wtedy uważałam, że ja w takiej syuacji uśpiłabym psa. Teraz nie jestem juz tego pewna.

Do d... to wszysko.

Ludku, ściskam!