Pozegnanie ze smoczkiem

Witam wszystkim jestem mama Oliwki która ma niecałe dwa latka i chciałabym odstawić ją od smoczka. Tylko nie wiem jak to zrobić? Słyszałam już wiele rad, ale nie chce żeby Moje dziecko przeżyło jakąś traumę.Panie w żłobku do którego chodzi też mi sugerują aby mała już nie używała smoczka,nawet podczas pobytu w żłobku go nie używa ale w domu nie potrafi o nim zapomnieć. Chciałabym to zrobić w rozsądny sposób,tylko jak?
Mama Oliwki

Historia mojej cĂłrki:
smoczka wiecznie gdzieś podziała,rzuciła,położyła.Tłumaczyłam pilnuj bo przyleci ptaszek i Ci zabierze. Raz nie mogliśmy znaleźć i podjęłam decyzję.Ptaszek zabrał. Były płacze,histerie,i takie tam ale nie mogłam się poddać. Tłumaczyłam nie pilnowałaś i taki efekt.Po tygodniu smoczek się znalazł ale córce jakoś nie pasował(smakował?).Do dziś wspomina jak ptaszek jej smoczek zabrał bo ona go nie pilnowała.
Dziś córka ma prawie 4 lata jak odstawialiśmy miała 1,5.Żadnej traumy nie było.Produkt zastępczy :kocyk , zabawka...

U mnie na początku smoczek pozostawał tylko do snu - w dzień zabierały go ptaszki,kotki, a nawet samoloty (jako, że mieszkamy w niedalekiej odległości od lotniska). Ale największym bodźcem było porównywanie - że Jasio z 3 piętra już nie ma smoczka Z tygodnia na tydzień smoczka było coraz mniej, aż nie było go w ogóle

Odstawienie smoczka nie jest łatwą sprawą. Niektórym dzieciom pożegnanie z nim przychodzi z łatwością, a innym wręcz przeciwnie. Opowiem o odstawieniu smoczka na przykładzie mojej bratanicy. Używała ona smoczka dość rzadko, ale zawsze do spania. Bratowa chciała już ją odzwyczaić od tego, więc przed świętami Bożego Narodzenia mówiła małej, że w zamian za prezent od Mikołaja, ona też musi mu coś dać. Padło na smoczka. Bratanica kilka dni przed świętami chodziła i mówiła, że "smoczka da Mikołajowi do domku". Kiedy nastał ten dzień, Mikołaj przyszedł (wcześniej wiedząc, że ma od bratanicy wziąć smoczek) i zapytał małą czy ma coś dla niego. Ona trochę przestraszona, trzymała w ręce smoczka, wahała się dłuższą chwilę, ale po namowach Mikołaja oddała mu go. Potem jeszcze kilka razy mówiła, że chce smoczka, ale bratowa miała argument, że przecież smoczka nie ma, bo oddała go Mikołajowi. Bratanica w tej chwili już nie używa smoczka. Zamiast niego zasypia z misiem. Myślę, że takie wyjście jest dobre, kiedy dziecko samo decyduje się na oddanie smoczka, chociaż często nie jest świadome, że to oddanie jest już na zawsze. Wtedy rodzic może mu powiedzieć, że przecież samo oddało smoczka i ani mama ani tata nie mogą nic na to poradzić. W większości przypadków nie obejdzie się bez protestów i płaczu. Warto więc smoczka zamienić na coś innego. Ważna jest konsekwencja i nie uleganie dziecku.

Odstawienie dziecka od smoczka to czasami trudna sprawa, tym bardziej podczas pobytu tak małego dziecka w żłobku. Zazwyczaj większość dzieci, ktĂłre uczęszczają do grup dla najmłodszych mają ze sobą smoczki, gdyĹź jak wiadomo „ciągnięcie smoczka” kojarzy się z bliskością piersi matki, co daje poczucie bezpieczeństwa i chwilowy spokĂłj. Dodatkowo chęć posiadania smoczka w żłobku potęguje fakt, Ĺźe dzieci je tam po prostu mają i być moĹźe Oliwka będzie z czasem szukać swojego smoczka, bo inne dziecko teĹź ma smoczek. JeĹźeli udaje się Wam zapominać o nim w żłobku to super, jednak nie byłabym pewna tego, Ĺźe rzeczywiście tak jest poniewaĹź zastanawia mnie fakt, Ĺźe Oliwka podczas pobytu w żłobku o nim zapomina, natomiast w domu jest reakcja odwrotna. MoĹźe warto skontrolować, czy Mała naprawdę nie uĹźywa smoka w żłobku? Czy masz tą pewność, czy teĹź jest to wersja opiekunek?
Dobrym sposobem na porzucenie smoka moĹźe być na przykład wizyta u dziecięcego stomatologa, ktĂłry w sposĂłb prosty wytłumaczy maluszkowi, Ĺźe smoczek nie jest dobry dla jego ząbkĂłw. Dentystka mogłaby pokazać dziecku model szczęki, oraz opowiedzieć o higienie jamy ustnej- wchodząc w fazę mycia ząbkĂłw, posiadania własnego kubeczka, szczoteczki i pasty i poprosić o „oficjalne zostawienie smoczka w gabinecie”.
Innym sposobem na zapomnienie o smoku, moĹźe być umowa z dzieckiem. Mogłabyś zabrać dziecko do sklepu, gdzie samo mogłoby wybrać sobie przybory do mycia zębĂłw z ulubionymi postaciami z bajki. MoĹźesz powiedzieć do dziecka: „kupię Ci taki zestaw, ale smoczkowi mĂłwimy papa”, i prosisz o oddanie smoczka. Przechodzicie potem do etapu codziennego mycia zębĂłw smaczną, pachnącą pastą dla dzieci.
Kolejnym sposobem, moĹźe być zainicjowanie zgubienia smoczka. Na przykład gdy jesteście nad wodą, pozbywacie się smoczka (przykładowo „przypadkowo” upuszczając go do wody). MĂłwisz dziecku wtedy: „patrz ,tam jest rybka i rybka zabrała smoczek , nie ma smoczka”. Kiedy dziecko będzie dopytywało, dawało sygnały o zgubie, przypominaj mu „pamiętasz, rybka zabrała smoczek”, „rybka była malutka i potrzebowała twojego smoczka, a Ty juĹź jesteś duĹźa, masz ząbki i nie potrzebujesz go, oddałyśmy smoczek rybce” i ciągniesz opowieść. Po takim poĹźegnaniu moĹźna kupić dziecku fajny zestaw do mycia zębĂłw-zamiast smoka, albo pluszową złotą rybkę do zabawy
Pamiętaj tylko, Ĺźe jeĹźeli juĹź się zdecydujesz na całkowitą rezygnację ze smoczka to waĹźne jest abyś była konsekwentna. Nie kupuj nowego smoczka, niech stary smoczek „magicznie” nie pojawia się znowu w buzi dziecka, gdyĹź powrĂłcicie do punktu wyjścia, dziecko będzie się niepotrzebnie stresowało i odzwyczajenie będzie trwało dłuĹźej.
Pozdrawiam

Witam
Proponuję przede wszystkim szczerze córce powiedzieć dlaczego dzieci w jej wieku nie powinny już używać smoczka - na pewno dziecko uczy się dbać o higienę jamy ustnej, wie że ma ząbki, o które należy dbać. Pożegnanie ze smoczkiem powinno być wcześniej wspólnie z dzieckiem ustalone. Dobrze aby to dziecko wyrzuciło smoczek do kosza.
Zdecydowanie nie zalecam metody o przypadkowym zagubieniu smoczka.
Jeśli dziecku bardzo trudno jest rozstać się ze smoczkiem skuteczną może okazać się również metoda zastąpienia smoczka jakimś prezentem np. na urodziny lub pod choinkę dziecko oddaje wszystkie smoczki i wtedy dostaje prezent.
Życzę powodzenia

u nas obyło się bez cyrku. najpierpr odstawilismy w dzień. zajmowałam go czymś innym i przerwy się wydłużamy. potem już tylko zasypiał ze smokiem i w nocy czasem go szukał,ale dawałam mu swoją rękę i tak trzymając ja zaczął zasypiać bez smoka.

U mojego młodszego brata jego już jedyny pozostały smoczek został zwyczajnie wrzucony do ognia i spalony na jego oczach i z tego powodu on się już nigdy potem o niego nie upominał, bo chyba pamiętał to zdarzenie. Nie była to dla niego jakaś wielka trauma. Ale był dużo, dużo starszy niż 2 latka i faktycznie odstawienie smoczka było koniecznością.

Droga mamo Oliwki. Każde dziecko reaguje inaczej na odstawienie smoczka. Boisz się, że córka przeżyje traumę. Kochana przecież nie jesteś w stanie zapobiec wszystkim złym doświadczeniom jakie będą ją spotykały przez całe życie. Nigdy nie wiesz, jak będzie reagowała w sytuacjach stresowych. Nie jesteś w stanie odgrodzić jej od całego zła tego świata. W postępowaniu wychowawczym ważna jest jednak konsekwencja. Jeżeli raz zdecydujesz, że smoczek jest jej zbędny to trzymaj się tego konsekwentnie nawet za cenę płaczu dziecka, trudnego zasypiania. Nie wynagradzaj jej tej straty inną przyjemnością. Nie powracaj do smoka. Czy dziecko dwuletnie dojrzało do zrozumienia konieczności porzucenia smoczka ? Fajną sprawą jest wdrożenie do dbania o higienę jamy ustnej oraz "pokazanie" , że na gumowej części znajduje się bardzo dużo zarazków. Może jakiś filmik, obrazek, rozmowa z pielęgniarką. Ty znasz najlepiej córkę i wiesz co najszybciej trafi do jej świadomości. Ponieważ dziecko w tym wieku rozumie to co zobaczy, więc zadziałaj tym sposobem. Przeciwna jestem demonstracyjnemu cięciu, wyrzucaniu czy "wykradaniu smoczka przez ptaszki". Strata, utrwalona jakimś "obrzędem" może być trudna do zaakceptowania. Lepiej, że wszytko stało się naturalnie. Powiedz: smoczek jest już stary, zepsuty, nie nadaje się do użytku. Teraz będziemy inaczej dbali o ząbki i spokojne zasypianie. Od dzisiaj będziemy więcej bawiły się ze sobą a na dobranoc poczytamy bajki.
Moja mama, nie miała ze mną żadnych problemów. Ja po prostu nie używałam smoka. Ale za to długo byłam karmiona piersią (dwa lata). Sposobem mojej mamy na odstawienie od piersi okazał się zwykły plaster, którym zakleiła sutki. Dwa razy zajrzałam czy rzeczywiście nie ma już "cyca". Wszystko sprawnie, bezboleśnie, spokojnie i naturalnie, po prostu już tego nie było. Życzę droga mamo wytrwałości, cierpliwości i konsekwencji. Kieruj się nie tylko sercem ale i realną potrzebą córki.

Mimo wszystko uwaĹźam, Ĺźe to bardzo drastyczna metoda.