Słowa:
Zaśpiewam wam balladę, której mnie nauczył mat,

A jemu pod Grenlandią tę balladę przywiał wiatr.

O marynarzu ona jest, co abstynentem był...

- Jej...!



To szczera prawda, mówię wam.

- Nie uwierzymy i spełnimy znów kolejny dzban.

Czy uwierzycie, czy teĹź nie, mnie nie obchodzi to.

- Gdy zbierze się żeglarzy kwiat, to czas napełniać szkło!

Czy uwierzycie, czy teĹź nie, nie moja sprawa ta.

- Hej, wiwat nam Ĺźeglarski stan...

Wypijmy aĹź do dna!



W tawernie, czy na morzu, albo w domu z żoną swą,

Nie znosił alkoholu, tylko mleko pijał on.

I nawet, kiedy mu stawiali, krzyczał: "Idźcie precz!"...

- O...!



I wszyscy mu mĂłwili: "Czemu, stary, cierpisz tak?

To mleko Ciebie zniszczy, zrobi z Ciebie, Bracie, flak!"

Lecz dobrych rad nie słuchał on, w uporze swoim trwał...

- U...!



To wszystko ku przestrodze wam, bo marny jego los,

Już wkrótce przestał pływać, na lekarzy wydał trzos.

Do dzisiaj ten nieszczęsny człowiek rozwolnienie ma...

- O...!



To szczera prawda, mówię wam...



To szczera prawda, mówię wam...