Tak sobie pomyslałam, bo kiedys pokazywała mi w necie swoje dzieła i ta strona inaczej wygladała niż ta, która masz w podpisie

Hmm... Z tego co wiem to kołderkowe ciocie są tylko jedne . Kiedyś (ja jeszcze wtedy ciocią nie byłam) stronka była inna podobno, gdzie indziej założona... więc pewnie też i inny wystrój miała...

PS. a pamiętasz może nicka koleżanki?? bo może się znamy

--------------------

A wiesz- to mozliwe A nicka nie pamietam, ale jak bedę z nią wieczorem rozmawiać - zapytam

Aniu wszystkiego najlepszego dla Karolki
super ta kołderka, zazdroszczę talentu

mcda fakt, mały mafioso z niego

jutro wkleję zdjęcia z naszego majowego wypadu do Pragi
uciekam, pa

--------------------

Clio... dziękujemy za życzenia

A co do talentu... hmm... nie ma co zazdrościć, trzeba spróbować...
Jeszcze rok temu w życiu bym nie uwierzyła, że kiedyś taką kołderkę uszyję

PS. kołderka ma już wierzch ... tyle, że komputer domowy odmówił mi wczoraj współpracy (i nie wiem kiedy zacznie współpracować) i zdjęć wrzucić na swoją stronkę nie mogłam

--------------------

Aniu jak tylko kołderka będzie gotowa pochwal się Zapowiada się bardzo ciekawie

A ja pochwalę się moim zdobywcą w miedzyprzedszkolnej olimpiadzie złotego medalu

A tu Kacperek na tronie w Manufakturze

Na spacerze z psem, podczas polowania na dinozaury


Linkowe wspinaczki

Obgryzany przez wielbłąda

I na koniec z braciszkiem

--------------------

Dorotko sliczne dzieciaki

Dzięki Miriam Twoje dziewczyny też zawsze wprawiały mnie w zachwyt Tak marzę jeszcze o córeczce, tylko kto mi da gwarancję?

--------------------

Gwarancji to chyba nie da nikt... Trzeba próbować do skutku

A chłopaki super

PS. kołderka Karolki gotowa, fajna wyszła nawet ... Karola zachwycona, jak dostała kołderkę to rozłożyła ją całkowicie i z minutę stała z szeroko otwartą buzią i patrzyła
Niestety komputer domowy jeszcze zbuntowany. Ślubny wziął go do pracy, gdzie mają się nim informatycy zająć (sprawa poważniejsza, bo raczej ślubny sam sobie radził z kompem)... Tak więc zdjęcie najwcześniej pokażę w czwartek (jak dobrze pójdzie)...

--------------------

Chciałam dodać jeszcze, że...... moje dziecko dziś na wycieczkę przedszkolną pojechało... a ja tu siedzę, drżę sobie i czarne myśli mnie nachodzą . Boję się najbardziej choroby lokomocyjnej (choć ostatnio się polepszyło z tym u nas), boję się jeszcze miliona innych rzeczy... ale już lepiej nic mówić nie będę...
Wycieczka całodniowa, autokarem w okolice Kamieńca. Tytuł wycieczki "od ziarenka do bochenka", więc pewnie będą poznawać krok po kroku jak się chlebek robi...

--------------------

Aniu spokojnie To już duża dziewczynka. Moich chłopaków przedszkole organizuje średnio jedną wycieczkę w miesiącu, Kornel jak pierwszy raz jechał miał niespełna 2.5 roku. Wrócił szczęśliwy i co najważniejsze cały. A od teściów jak wraca to zawsze ma coś rozbite

--------------------

Wycieczek raz w miesiącu to bym chyba nie przeżyła . Choć z drugiej strony... może wtedy człowiek się uodparnia, przyzwyczaja... Hmmm...
Karolka wycieczkę całodniową ma raz w roku. Do tego dochodzą jakieś wyjścia do teatrów, pobliskich szkół, klubu Stodoła (tam mają zakończenie roku i przygotowania do zakończenia)...
Pierwszą dłuuugą wycieczkę miała w pierwszej grupie - co prawda tylko do ZOO pojechali, no ale autokarem. Miała lekko ponad 3 lata, a wycieczkę pamięta do dziś .

Chciałabym ją już zobaczyć, zobaczyć, że jest cała, zdrowa i zadowolona... i że nie było jej niedobrze podczas jazdy (o innych ewentualnych atrakcjach nie wspominam już nawet )




--------------------

Aniu i jak Karolka po wycieczce?
Ja na ostatniej byłam razem z moimi chłopkami, ich grupą i jeszcze jedną. Byliśmy w mini zoo, było pieczenie kiełbasek, przejazdy bryczką, czylki całe mnóstwo atrakcji dla maluchów Było bardzo przyjemnie aj się cieszyłam, że mogłam spędzić trochę czasu z moimi urwisami i zobaczyć ich w grupie. Powyższe zdjęcie, na którym wielbłą zjada kapelusz Kacperkowi jest właśnie z tej wycieczki

--------------------

Aniu, ja teraz po Zosi powrocie mogę już udawać wyluzowaną mamę Pierwszą wycieczką denerwowałam się okropnie, ale z każdą następną jakoś łatwiej. No i dużo rzeczywiście daje zobaczenie dzieciaków "w akcji". Ja byłam bardzo zaskoczona, że są tacy grzeczni i samodzielni. My jednak trochę kaleczymy te nasze "maleństwa", bo wydaje się nam, że na tyle rzeczy są za mali. A przy pani jakoś cudownym sposobem wszystko umieją

Dorotka, śliczne chłopaki

Karolka po wycieczce przyjechała :
1. CAŁA
2. szczęśliwa
3. wybawiona
4. zmęczona

Jak ja się ucieszyłam, że ją widzę, całą i zdrową . W dodatku okazało się, że WCALE jej się nie robiło niedobrze w czasie jazdy...

Jak mi opowiadała podobały jej się najbardziej :
1. długie tańce, panie też tańczyły, a dzieci się z nich śmiały
2. jedzenie - bo były kiełbaski z rożna, które wprawdzie mojemu dziecku nie zasmakowały, no ale do kiełbasek był jeszcze KETCHUP i chleb (ło matko, to się najadło moje dziecko... ; w dodatku koleżanka miałą czipsy, którymi częstowała Karolkę... w domu nie mamy takich atrakcji jak czipsy i ketchup, więc dziecię było w 7 niebie . Na szczęście nie ma wysypki, ani kataru po tych specjałach jak na razie
3. plac zabaw pod koniec dnia - uwaga ze zjeżdżalnią i huśtawkami :!:
4. przejażdżki brydżką - z których moje dziecie najbardziej zapamiętało to, że jak koń machnął ogonem to było mu widać... (domyślcie się co ) i w dodatku jeszcze zrobił... (no domyślcie się również )

Poza tym widzieli jak robi się chlebek. Ale to już nie było szczególną atrakcją

To wcale nie była pierwsza długa wycieczka Karolki... a wcale mniej się nie denerwowałam jak przy poprzednich... chyba nawet bardziej


--------------------

To niesamowite, że dla dzieciaków jest zupełnie atrkcyjne co innego niż dla dorosłych. Pamiętam jak kiedys zorganizowaliśmy dla Kacperka wycieczkę do wioski indiańskiej, było mnóstwo atrakcji a on do dziś pamięta (choć miał wtedy 2 latka) osiołka którego karmił kończynką.
A atrakcją ostatniej wycieczki był Dominik w przymałej pelerynie z kapturkiem w kształcie głowy kaczuszki. Kto się go nie pytał jak bylo, opowiadał jak śmiesznie wyglądał Dominik i dopiero po jakiś czasie był wielbłąd zjadający czapki
i cała reszta wycieczki.

Cieszę się że Karolka wróciła cała i zdrowa a przede wszystkim szczęśliwa


--------------------

Zapomniałam się pochwalić wcześniej, to zrobię to teraz ... moje dziecię zaczęło wymawiać "r"

Oj były problemy z tym, były... do logopedy (raz w tygodniu) chodziła właściwie od początku roku przedszkolnego. Najpierw logopeda skupiała się na nauce "r"... Dłuuuuugo to trwało i nic z tego nie wychodziło.
W końcu - w domu zauważyłam, że Karola wymawia "r" ale tylko w połączeniu z "l", czyli "rl". Inaczej za nic jej "r" wyjść nie chciało...
W końcu logopeda stwierdziła, że Karolka widocznie ma jeszcze "nie dojrzały język" (czy jakoś tak ) i że narazie przerwiemy naukę "r".
Przeszła do ćwiczeń szeleszczących głosek (w sumie to Karola może nieco niewyraźnie, ale jednak je wymawiała).

A tu ni z gruszki, ni z pietruszki - kilka dni temu... moje dziecię samo z siebie zaczęło mówić "r" . Na razie w wyrazach nie za bardzo jej to wychodzi - kwestia przyzwyczajenia .
Ale jak ją poproszę - "powiedz rower" to to powie...

--------------------

aaaaaaaaaaale Wam zazdroszczę
u nas też logopeda
kurcze "sz" Janek wymawia a zwykłego "s" nie umie
nie mówiąc już o "r"

pamiętam jak Ola załapała na Madrycie - dr najlepiej jej szło

--------------------

A ja poniekąd zazdroszczę również. Z drugiej zaś strony znajoma logopeda pocieszyła mnie- jeśli Kuba zamiast "r" wymawia "l" to nie jest źle , gorzej, gdyby zmieniał na inną głoskę.

Kubie ruszają się kolejne 2 zęby. Wreszcie zaczął go interesować angielski i na zajęciach jest najgrzeczniejszym dzieckiem (trudno mi w to uwierzyć), dotychczas angielski był beznadziejny i nudny. A Pani śmierdziała

--------------------

Kacper od dawna interesuje się jezykami obcymi, ale miał powiedziane, że najpierw ładnie zacznie mówić w języku ojczystym dopiero wtedy zapiszemy go na dowolny język. Wytrwale więc ćwiczy ładne mówienie, sam z siebie podłapuje słówka i zwroty z jęz angielskiego, niemieckiego a ostatnio i holendreskiego oraz uczy się języka migowego.
Zajęcia z logopedą ma dwa razy w tygodniu, czasami zdarza się trzy razy. Z "r" nie miał nigdy problemu, za to zamieniał "t-k" i "f-w". Teraz opanował wszystkie dwuznaki. Wie kiedy mówić "sz" a kiedy "s" czy "ś", tak samo jest z "ż" "cz" i "dż". Jednka jak się dziwi czemuś bardzo zwykle słyszę "o JEŻU" : z dwojga złego wolę tak niz poprawnie

--------------------