Graz, moja Ania śpiewała piosenki z przedszkola do 12 października 2004- wtedy właśnie urodzili się jej dwaj bracia i od tamtej pory ani jednej piosenki i ani jednego wierszyka



--------------------

Grzałka, to by wiele wyjasniało, bo Wojtus sie urodził przed pójściem Szymka do przedszkola, więc szymek po prostu juz nie miał sznas nic zaspiewac.


na akademiach spiewa az miło

--------------------

To ciekawe. A ona sama podaje jakiś powód?

--------------------

Aurelka dziś przyniosła pracę domową, na kartce ma odrysowaną dłoń i w srodku ma narysowac jak pomaga, rodzicom,rodzeństwu, lub zwierzętom itp.

Jak ona wcale nie rysuje, raczej stawia jakies tylko sobie znane bohomazy

Te Panie chyba na głowe upadły, jak myślą, ze ona tam cos narysuje, juz pogryzdała całą kartkę ku mojej radości Dodam, że kartka imienna

--------------------

Ona jak Picasso, on malował to co czuł ( a że nikt inny nie czuł tego samego to już nie jego problem)

--------------------

Nie, ale to nie jest typ, który mówi co myśli i co czuje

Meggi, panie mają niesamowite poczucie humoru , w grupie chłopaków póki co odciskali swoje łapki umoczone w farbie oraz próbowali kolorować prościutkie obrazki

--------------------

u nas w przedszkolu coraz lepiej, a w domu gorzej
dzisiaj było też pierwsze zebranie, oj muszę przywknąć do tych instytucji

--------------------

My też po zebraniu. Ścierpłam nieźle na tym małym krzesełku (przy okazji - nowe doświadczenie: już wiem, że na zebranie następnym razem wyłącznie w spodniach, jeśli nie chcę już dokonywać takiej ekwilibrystyki jak dzisiaj). Ale ogólnie - wróciłam w doskonałym humorze. Muszę przyznać, że przedszkole mamy ciekawe.

Dowiedziałam się, że mój syn robi za glonojada - ma tendencje do przyssawania się do pani do tego stopnia, że pani musi wręcz sposobem się od niego odklejać, jeśli cokolwiek chce zrobić. Aha, a jak go odklei, to musi mieć wzmożoną czujność, bo już niejednokrotnie go nadepnęła - po prostu staje za nią jak cień. Za to olewa totalnie rówieśników. Nie wiem, czy nam składek na wyżywienie nie podniosą, bo zazwyczaj prosi o dokładkę.

Swoją drogą - jak to się cżłowiekowi na starość zmienia. Ja, jednostka totalnie aspołeczna, zgłosiłam się na ochotnika (sic!) do dwójki grupowej.

--------------------

Mnie znowu powinny oddawać pieniądze, bo Gaba je tylko podwieczorek Nie wiem jak ją przekonać do jedzenia, w żłobku zaczęła jeść jak panie powiedziały, że jeśli nie zacznie jeść to nie wyjdzie na dwór itp. Logiczne argumenty na nią nie działają, nielogiczne również.
Męczy mnie już to wycie Gabrysi. Jest to ryk bez łez, gdziekolwiek musi zostać zawsze jest to samo. Wie, że po nią przyjdę ale mimo wszystko wyje (nawet u babci). Nie komentuję przy niej jej zachowania, ignoruję jej ryk; czasami jej tylko powiem, że jeśli jest jej naprawdę smutno i koniecznie musi płakać, to niech chwilę popłacze jeśli ma jej ulżyć. Ale to nie jest normalny płacz. Wiem, że się szybko mija jej ta histeria, w domu jest wszystko w porządku, opowiada czasami co się dzieje w grupie, śpiewa piosenki. Panie mówią, że w ciągu dnia czasami sobie popłacze, najczęściej po drzemce, często się pyta kiedy mama przyjdzie, ale ogólnie nie mają z nią żadnych kłopotów.
A moje serce matki nie ściska się z żalu tylko moje uszy potrzebują chwili odpoczynku

U nas coraz lepiej, rano tylko sa drobne problemy, ale zawsze znajdzie się jakis sposób. Nie chciałabym zapeszac, ale i w przedszkolu i w domu jest ok, jednak wiem, że taki stan nie będzie trwać wiecznie. Bo to po prostu niepodobne do mojego dziecka

--------------------

Majce chyba w przedszkolu jest dobrze. Wczoraj, jak po nią przyszłam, to najpierw radośnie uwiesiła się na mnie, ale potem zlazła i poleciała się żegnać z paniami, każdej z nich wieszając się na szyi i mocno ściskając. I już pierwszą pracę plastyczną ma na koncie, mają takie zajęcia z panem plastykiem, niekoniecznie typowe rysowanie kredkami - wczorajsza praca wyglądała jak kluski śląskie przylepione do kartonika. Dziecko było baaaardzo dumne z osiągnięcia

--------------------

Chyba cos mi wkońcu zaświtało, szybko, prawda? Aurelka została przydzielona do małej grupy dzieci,ale właśnie skojarzyłam, że w tej grupie są 4-latki. Nie wiem dokładnie ilu, ale moja córka ma dopiero 3,5 roczku.
Dzis zauważyłam u Pani stertę książeczek o których wiedziałam juz od czerwca,ale na nich jak wół widziałm napis ... CZTEROLATKA......, no i zastanawiam się czy takie ponad pól roku róznicy nie jest problemem
Fajnie, na poczatku myslałm, że to taka mniejsza grupa została utowrzona bo dzieci w tym roku duzo, ale bez mojej wiedzy została przydzielna bądź co bądź do starszej grupy i ma teraz z ich programem nauczania iśc ,a potem co ?? Dołączy do innej grupy wiekowej sobie odpowiedniej

Dobrze, że dziś zebranie, ale ja kompletnie nie nadaje się do takich spraw, albo mnie nerwica bierze i wale kawę na ławę bezpośrednio, albo jakiś lęk i można minie zbyć

Przenosic jej znowu tez juz bym nie chciała bo wkońcu do Pani Dorotki tez już się przyzwyczaiła, ech chyba martwię się na zapas

--------------------

Ja też po zebraniu. Panie zyskały moją sympatię mimo wszystko. Wyjaśniły na wstępie, ze grupa jest dość trudna pod wzgledem dyscypliny, że muszą zaczynać od podstaw, uczciwie powiedziały jakie stosują kary. Chcą nauczyć dzieci dłuższej koncentarcji uwagi, żeby było im łatwiej w zerówce. Panie mają też szerokie plany współpracy z rodzicami, już w październiku jedziemy całymi rodzinami na grzyby w sobotę. Doceniam, że panie chcą poświecać swój prywatny czas.

Gorzej będzie w grudniu - każda rodzina ma przygotować na występ kolędę i ją odśpiewać . Staram się na razie o tym nie myśleć. Zimą będzie jescze kulig, a w maju wspólne grilowanie - to już lepiej

--------------------

Az miło się czyta,ze są dzieco, które chetnie chodza do przedszkola i prosza jeszce żzze chca spać po obiedzie zinnymi dziećmi.
A ja sie dzisiaj ugięłam i MIłosz nie poszedł do przedszkola. Ale to przez tatusia, bo juz widziałam jaką ma minę, pt:" co za wredna matka jetsem" kiedy próbowałąm młodego zmusiać,żeby się ubrał.
W ogóle miałam ciężki dzień dzisiaj, a zaczęło się właśnie od tego,żzze młody nie poszedł do przedszkola.
Od poniedziałku nie chodził, bo był przeziębiony, ale dizsiaj juz mógł spokojnie iść. Płakać mi się chce bo sobie zaczynam coś zgościem nie radzić, a jak już coś wyegzekwuje to w stylu mama-gestapowiec.

--------------------

No i po zebraniu, wszystko juz jasne.
Grupa Aurelki to 13 czterolatków, które są od zesżłego roku, + 10 trzylatków, czyli nowych.
No i nikt z rodziców ani tych starych ani my nie wiedzileiśmy o tym, szkoda, bo ja cały czas byłam przekonana, ze te czterolatki to tez nowi. Niby nic wielkiego, ale widac , ze te nasze maluchy dlatego czują sie troszkę niepewnie, bo tamci juz wszystko wiedzą a oni nie.
Zapytałam dziś pani czy Aurelka nadal unika zabaw z innymi dizećmi, to odpowiedziała, że jak ta grupa 4-latków była dizs na spacerze to ona pięknie i zgodnie bawiła sie z rówieśnikami. Pani równiez prosiła, żebyśmy my rodzice uzbroili się w cierpliwość bo to napenwo zmieni się i to szybko i cała grupa niedługo będzie ze sobą współpracować. No cóż poczekamy.

Sprawa książek wyjasniona, dla trzylatków są inne, takie karty pracy, czyli kolorowanki

A i jest jesczze jedna sprawa, która dziś wyszła , nasza Pani Dorotka, spodziewa się dziecka w styczniu , więc długo z naszymi dziećmi nie popracuje, i niestety narazie nie umiała nam powiedziec czy wróci do pracy i kiedy, czyli zmian w naszej grupie ciąg dalszy.

Generalnie po wyjaśnieniu kilku spraw, moje nastawienie się zmieniło, generalnie przedszkole super wyposazone, Panie naprawdę wszystkie miłe i sympatyczne.
Narazie wiec wyluzujÄ™ i poczekamy, na nowÄ… PaniÄ…

--------------------

u nas też będzie nowa pani - już się martwię na zapas, ale coż
w tym tygodniu wylÄ…dowalismy na zwolnieniu
pewnie od przyszłego poniedziałku adaptacja na nowo

--------------------

Aurelka w piatek poszła bez zadnego płaczu ), i nie był to jednorazowy wyczyn bo dziś tez poszła chetnie
Chyba najgorsze za nami.
Katarek mały nadal nam dokucza, ale nie az taki, żeby nie chodzić.

--------------------

U nas niestety zaczęło się - tydzień w przedszkolu - 2 tygodnie w domu chory.Zasmarkany, z chrypką, na szczęście bez gorączki.
Nawet farmaceutyki wzmacniające odporność zawiodły. Pani doktor powiedziała, że jak dziecko ma chorować to itak będzie.



Dobrze że Babcia może się zająć Bartoszem, bo tak niewiem jakbym to wszystko ogarnęła.

--------------------

J po kilku dniach w domu jest grzeczniejszy, spokojniejszy, hmm nie napawa mnie to optymizmem

--------------------