A ja jestem przeciwna codziennym wychodzeniom na ogród. Bo jeżeli chodzi o sam spacer to ok.

Owszem jeżeli spadnie snieg, czy przynajmniej jest przymarznięte to niech biegają dowoli. A jeszcze do tego gdy świeci słońce to jak najbardziej

Ale nie w dni, gdy wszędzie jest pełno błota, z nieba leci mżawka a do tego jeszcze wieje zimny wiatr. Czy to może byc zdrowe?

--------------------

jak najbardziej może


--------------------

Imho wychodzenie na spacer powinno być przede wszystkim przyjemnością - w takich warunkach nijak nie sprawia to przyjemności moim zdaniem, więc wolę, żeby moje dzieci nie były na takie "przyjemności" skazane.

--------------------

Dla mojej Tuśki wyjście w pluchę,ba nawet w ulewę jest większą frajdą niż wyjście w ładną pogodę. No chyba,że skanna myśli o swojej przyjemności,a nie dziecka
Z młodą wychodzimy codziennie na parę godzin i najczęściej przychodzimy do domu brudne(często obie).W miarę możliwości wychodzi z dzieciakami także Pani Kasia,którą wielbię za stwierdzenie ostatnio,że dziecko brudne to dziecko szczęśliwe...

--------------------

dziewczynka nie była przemoczona błotem, buty miała suche, mamie nie chodzi o PRZEMOCZENIE ubrania, mama ma pretensje o pobrudzone ubranie, bo błoto przy bieganiu moze prysnąć, bo można się potknąć i przewrócić na ubłoconych schodkach do drewnianego domku i pobrudzić spodnie, bo dzieci się bawią w chowanego a kora na drzewach za którymi się chowają jest wilgotna i mokra i jak ktoś się dotknie to się pobrudzi....

Skanna, nie biegałaś jako dziecko po deszczu?
nie wychodziłaś na dwór jak wiało i jak było mokro?

ja biegałam po podwórku zawsze, w każda pogodę, w domu było po prostu nudniej - a pogoda mokra potrafi być w Polsce przez kilka miesięcy- wtedy dziecko nie wychodzi?

--------------------

Zdarzało mi się wyjść i zawsze potem żałowałam. Kiedy jest mokro, to jest obrzydliwie zimno, zimniej niż wtedy, kiedy jest prawdziwy trzaskający mróz.



Ja się w domu nie nudziłam Owszem, uwielbiałam się bawić ze znajomymi na dworze, ale nie w zimnym deszczu.



Nie wtedy, kiedy jest do tego zimno. Kiedy jest mokro ale ciepło, czemu nie - kalosze itd. Ale wychodzić dla zasady tylko po to, żeby się trząść z zimna? Jest tyle przyjemniejszych rzeczy, które można robić w ciepłym domu.

I żeby nie było - moje dzieci prawie nie chorują, więc upada mit o tym, że koniecznie trzeba dzieci wietrzyć hartować, żeby nie chorowały

A brudne bywają, oj bywają , czemu nie? Ale czy o od razu musi oznaczać taplanie się w błocie?

--------------------

Chyba jednak wydaje mi sie że uogólniacie dziewczyny, po pierwsze nikt nie pisal, ze ma sterylne dzieci (czy takie wogóle są ? ) moje sa brudasami do potęgi, po deszczu biegają a jakze, wracają do domu brudne nieraz a ciągle

Jednak w przeszkolu wolałabym żeby w taką błotnista pogodę były spacerki, no ja mam to szczęście, ze mało tego błota na naszym terenie dziś byli i wcale umorusana nie wróciła.
Gdy dziecko jest brudne tak normalnie wogole to mi nie pzreszkadza, ale bieganie po błocie to już tak, bo po pierwsze, nie wyobrażam sobie tych brudnych ciuchów wciśnietych w szafki, bo rozwiesić to niebardzo jest gdzie, po drugie czasami po przedszkolu jesczze zaliczamy kilka miejsc, i tylko i wyłącznie ze względu na te miejsca wolę by moje dzieci nie wygladały jak blotnisty potwór.
Nie zawsze wozenie dodatkowych rzeczy jest mozliwa.

Czyli jednym słowem wolę ja decydować kiedy i gdzie moje dziecko po błocie będzie chodzić





--------------------

DZIEWCZYNIY NAM MAMUŚKĄ MOŻE BŁOTO I BRZYDKA POGODA NIE ODPOWIADA ALE DZIECIACZKI JĄ UWIELBIAJĄ(WIĘKSZOŚĆ).


SZCZĘŚLIWE DZIECI TO BRUDNE DZIECI!!! KIEDY BĘDĄ SIĘ BAWIĆ W BŁOĆKU JAK BĘDĄ DOROSŁE???

O własnie, może my matki decydujmy kiedy nasze dzieci potaplaja sie w błocie, a nei gdy odprowadzam do przedszkola z myslą ze zaraz po mam wizyte np. u okulisty i wstyd mi z moim dzieckiem iść gdziekolkwiek.
A w przedszkolu mozna na sali też zorganizowac tak zajęcia aby dzieciaki były szczesliwe.

--------------------

heh.. może i większość uwielbia - moje jest przykładem że jednak nie wszystkie dopóki ładnie, ciepło na dworzu to w domu utrzymac jej nie można - nawet jak deszcz pada to chętnie po kałużach biega ale kiedy przychodzą chłody, jest szaro, ponuro i do tego zimny wiatr smaga po buzi moje dwuletnie dziecko samo mówi, że na dworzu jest "bebe" i ona chce siedziec w domu! I pomimo iż do dziadków lubi chodzić i być u nich to w taką pogodę jak teraz cięzko ją namówic, a po drodze do nich cały czas się w nas wtula-na swoich nóżkach wogóle nie idzie, buzię sobie zasłania itp

--------------------

Kłaniam się.
Zgadzam się z Twoim podejściem, jak najczęściej na powietrzu, to najlepsze, a błotko, jak to błotko, się spiera.


--------------------

dziękuję wszystkim za zainteresowanie... tak jak myślałam - ile mam tyle zdań..., muszę teraz sama znaleźć złoty środek, albo chociaż wybrać mniejsze zło...

Gaba w brzydką pogodę nie wyjdzie
ja takoż

nie przepadałam za błotem i pluchą w dzieciństwie

argument o brudnym ubraniu w ogóle mnie nie przekonuje, bo przeciez można zostawić w przedszkolu specjalne spodnie na deszcz i błoto (do dostania w HM, Cubusie i lumpeksach) i wtedy problem znika, kalosze tez można zostawic jako buty dodatkowe, tak jest w wielu krajach na zachodzie, myslicie, że to źle?

a nie macie wrażenia, że nastawienie do wychodzenia na dwór się przejmuje od rodziców?
rodzic nie lubi wychodzić jak jest mokro i dziecko też się uczy, że wtedy się nie wychodzi, jego dzieci też potem nie wyjda, bo błoto jest fuj, a jak jest mokro to jest zimno- no, chyba, że trafia do przedszkola, które im pokaże, że niekoniecznie

argument o zimnie też mnie w ogole nie przekonuje, może za naszych czasów to był jakiś problem, ale teraz, w dobie goretexów i innych bajerów?

poza tym chyba nie mówimy o tarzaniu się w błocie tylko o wychodzeniu na dwór gdy jest mokro i o nierobienie z tego problemu

ale tak obserwując dzieci w przedszkolu myslę, że rodzice a priori zakładają że dzieci na dwór nie pójda, patrząc na to w co ubierają swoje dzieci- do samochodu, potem 8 godzin w przedszkolu, samochodem do domu

nie żeby mi to jakoś przeszkadzało, ale irytuje mnie, że moje dziecko nie może wyjść na dwór w przedszkolu, bo inni rodzice robią z tego problem

--------------------

Grzałko - nie wiem jak u Ciebie wygladaja szafki w przedszkolu,
ale u mnie włożenie kozaczków jest b. cięzki a co dopiero kaloszy, ubran na wyjscie na spacer.
Tuptamy do przedszkola ok 12 min. i wiem jak wyglada rozbieranie w szatni i przebieranie w rzeczy lżejsze a potem upachanie tych ubrań w szafki.

Jezeli tak bardzo niektórym rodzicom zalezy na zabawie dzieci jak jest plucha, zimno i deszczowo
to niech sobie zabierają dzieciaki w taką pogode na spacer po przedszkolu.

A jeszcze jedna kwestia - dopilnowaia tych np. 25 - ro dzieci aby odpowiednio sie ubrały wychodząc na spacer. Wiem jak u mnie to bywa - np. pomimo iz córka ma rajstopy w szafce nikt nie raczy jej założyć pod spodnie albo kurtka była ubierana na podkoszulek bo Panie nie zauważyły...

--------------------

mnie i tak jest ciągle zimno

Co do spacerów w przedszkolu, to nie powiem - były mi bardzo na rękę. W grupie Gaba sie nie nudziła, pobrykała na swieżym powietrzu, ja miałam nieco mniejsze wyrzuty sumienia , że z nią nie wychodzę..
Być może faktycznie od nas nauczyła się tego nie-wychodzenia..

W Szwecji, zdaje się, jest takie przysłowie: Nie ma złej pogody, jest tylko złe ubranie. Oddkąd je usłyszałam, włąściwie nie jest mi zimno .
Moje dzieci nie chcą wychodzić na spacer z moją mamą. Tylko ona opowiada o tym jak to na dworze jest zimno i wieje i wogóle. Mnie się też wtedy odechciewa wychodzenia. Tyle że ja codziennie prawie muszę wyjść po drewno do kominka i zaobserwowałam, że jak mi zimno i wyjdę to się rozgrzeję i już mi ciepło .

Ze mną z kolei dzieci nie wychodzą na otwarte słońce (25 stopni to już upał). Bo jest gorąco i je spiecze .