Będąc nastolatką wraz z grupą 3 innych koleżanek często bawiłam się w tzw. eksperymentowanie. Nie były to jednak eksperymenty w stylu: w jakim makijażu mi najlepiej, w jakim kolorze mi najlepiej, czy też doświadczenia chemiczne.

Na przykład kiedyś wyczytałyśmy w prasie, że już małe Francuski z elit uczone są wciągania brzucha i jako dorosłe robią to podświadomie. Postanowiłyśmy więc sprawdzić w jakim czasie my nauczymy się chodzenia z wciągniętym brzuchem tak, żeby nie mieć świadomości tego, że właśnie to robimy. Były też eksperymenty z przekazywaniem pozytywnej energii, z odwzajemnianiem uśmiechów na ulicy, z granicami grzeczności, z nauką spożywania nielubianych pokarmów - dzięki eksperymentom polubiłam wodę niegazowaną, której nie mogłam wcześniej ścierpieć itp.

Jeszcze w czasach studenckich wspominałyśmy te nasze wyczyny ( na jednej z imprez ten nasz nastrój wspomnień udzielił się koledze, który będąc już po kilku piwach też nam się przyznał do eksperymentowania, otóż... w podstawówce mierzył pojemność swojego pęcherza wstrzymując się z jego opróżnieniem do ostatnich sekund, po czym biegł do łazienki ze stoperem w ręce... ).

Lata mijają, z bycia nastolatką wyrosłam już dawno, jednak coś mi z tego eksperymentowania pozostało i mniej czy bardziej świadomie ćwiczę je dzisiaj na własnych dzieciach. Między innymi dzięki temu moje młodsze dziecię słucha arii operowych, Mozarta, Bethowena.

A jak to jest u WAS?

--------------------

Oj my tez eksperymentowalismy. Tyle ze ja wychowywalam sie prawie na wsi wiec te nasze eksperymenty byly bardzo niebezpieczne. Dobrze ze moja mama o tym nie wiedziala

Przyklad - w upalne lato kiedy wysechl staw i zostala sama glina chcialysmy sprawdzic jak daleko da sie zajsc po tej glinie. Efektem bylo to ze ja z siostra weszlysmy na srodek stawu a tam zapadlysmy sie w ta gline do pasa i nijak nie moglysmy wyjsc. Krzyczalysmy o pomoc i jakis sasiad przybiegl na ratunek i zaczal nas wyciagac. W rezultacie cala trojka stracila obuwie w tej glinie. Teraz natomiast wiem ze w gline sie nie wchodzi.

Inny przyklad - ogromna stodola wypchana pod sufit sianem. Chcielismy sprawdzic jak sie mozna schowac w sianie wiec wykopalismy tunele przy podlodze i biegalismy tymi tunelami wchodzac na sam szczyt. To byl taki tor przeszkod. Do momentu kiedy ktores z nas biegnac gora przelecialo przez to cale siano do tunelu na dole. Jak sobie teraz o tym mysle to sama sobie w tylek bym najchetniej dala.

Takich zabaw i eksperymentow bylo bardzo wiele. Ale nie napisze wiecej bo ze mnie byl niezly gagatek

--------------------

Ja z koleżankami też eksperymantowałyśmy, np. trzeba było zjeść czosnek i sie nie skrzywić....
Najgorsze eksperymenty mieli koledzy, kładli sie na ulicy , czekając na samochód, jak się zbliżał to w nogi...o matko jak o tym pomyślę, to mnie ciary przechodzą

--------------------

A ja z koleżankami i kolegami postanowiliśmy wykopać tunel w kopalni gliny.Kopaliśmy w baaaardzo piaszczystej skarpie,a to co wykopaliśmy podpieraliśmy belkami i deskami(wtedy wydawało nam się to szczytem profesjonalizmu ).Kopaliśmy do czasu,aż nasz tunel się zawalił,na szczęście nie pogrzebał nikogo w środku.
Drugim z ekstremalnych eksperymentów było chodzenie na boso po śniegu w czasie tzw.zimy stulecia.Moja koleżanka wylądowała wtedy w szpitalu z odmrożonymi palcami.
O łażeniu po bagnach nie wspomnę(kilka par butów tam pozostało)...

--------------------

Moimi ulubionymi "eksperymentami" sa:
- przy takim maksmyalnym smianiu sie zrobienie rybki (usta w rybke)
- zjdedzenie lukrowanego paczka bez oblizania sie

Z dziecinstwa to pamietam nasze wyczyny na drabinkach, im bardziej niebezpieczne tym lepsze oraz jak wysoko mozna skakac w gume. Jedna taka proba skonczyla sie moim upadkiem mocnym na plecy i niemozliowscia powiedzenia czegokolwiek przez kilka minut.

W liceum próbowałyśmy się z koleżanką zahipnotyzować. Ona miała poradni z tekstem do czytania.

Nigdy się nam nie udało, bo wymiękałyśmy przy fragmencie: "czujesz jak szczęka swobodnie Ci opada"

--------------------

jednym z eksperymentow, ktore pamietam to smarowanie brzucha (lub innych czesci ciala, ktore uznawalo sie za nadmiernie duze) woda z sola bo przeciez woda "wyciaga" a juz szczegolnie morska (wiec slona)
no i sztampowo wariacje roznego rodzaju na sniegu: zjezdzanie na tornistrach (wtedy byly takie tajne z foli czy innego plastiku) i robienie "skoczni" i zjezdzanie po nich (jedna z takich prob jazdy i to w sankach wtedy bardzo modnych plastikowych skonczyla sie niezlym obiciem plecow az do bezdechu)

--------------------

--------------------

Eksperymentowało się, oj eksperymentowało

Ja zasadniczo byłam boidudek bądź "niezwykle ostrożna", jak mawiała ś.p. Babcia ma aczkolwiek pomysły miewałam głupie. I brdzo często, za często, dawałam sie namawiać na wariacje starszemu ciotecznemu rodzeństwo.

Doskonale pamietam test sprawnościowy pod wiele znaczącym tytułem "kto wlezie wyżej na młodą czereśnię". Czereśnia była bardzo młoda, więc cieniutka i wiotka, acz wysoka. Ja też młoda ale w przeciwieństwie do czereśni, niska i gruba. Bardzo gruba Wlazłam z pomocą kuzyna na sam czubek czereśni (lęk wysokości starannie przed nim ukrywając) o wczesnoporannej godzinie. Kuzyn wlazł takoż, nażarł się owoców i zlazł, mnie zostawiając. Tkwiłam na kiwającej się mizernej gałązce do wieczora, bop się bałam wolać żeby mnie kto ściągnął. Zakaz włażenia na drzewa funkcjonował jako naczelny tuż obok zakazu włażenia do studni. Po zmroku, mokra od łez i drętwa ze strachu postanowiłam zleźć. tyle, że mizerna gałązka kiwała się przy każdym najlżejszym ruchu. Postanowiłam zamknąć oczy i zeskoczyć. Żyję, choć ruszać nie mogłam się ze dwa tygodnie.

Doskonale eksperymentowało się również w rozjuszanie byka, barana i gąsiora. Hurtem i indywidualnie. Też żyjemy co niewątpliwie jest zasługą opatrzności.

Zjeżdżanie na zjeżdżalnie z wyrzutem w pozycji stojącej też było niezłe. Mnie daleko nie wyrzucało, bo masa ciała robiła swoje. Kolega miał gorzej. Dwa miesiace z kulasami w gipsie.

Lata prawie młodzieńcze rozumu mi nie przyniosly, niestety. Pamiętam jak zrobiłyśmy zawody w niesikanie w i niewydalanie. Cud, że mam caly pęcherz, nerki oraz nieposzarpane jelita

Inetersujące było też testowanie polskiego ferrari lat osiemdziesiątych popularnie zwanego maluchem. Test na pakowność, dodam. Okazalo się, ze pojazd jest z gumy i swobodnie może do niego wleźć przejechać 30 kilometrów 9 osób plus dwie gitary i plecak. Wleźć i przejechać. Wysiąść się nie dało. My żyjemy. Samochód miał się zdecydowanie gorzej.

Najdebilniejszym eksperymentem jaki pamiętam było testowanie siły aviomarinu. Nalezało zeżreć kilka opakowań aviomarinu, iść na imprezę, lać w siebie sangrię i sprawdzić czy się porzyga. Stwierdzam, że aviomarin jest doskonale przeciwwymiotny Acz dwie sztuki skończyły w szpitalu. Ja, z racji oszukiwania (zeżarłam tylko 10 pastylek) i dzięki resztkom poniewierającego się rozumu, które kazaly mi po powrocie z imprezy lać w siebie hektolitry wody z solą, na intensywnej terapii nie wylądowałam. Za to spałam trzy doby non stop. Głupota ludzka nie zna granic.

--------------------

Przypomniał mi się jeszcze jeden "super eksperyment"-założyliśmy się,kto zje więcej soli.Do tej pory jak o tym pomyślę,to przechodzą po mnie ciarki.

--------------------

Moja babcia opowiadała, jak dziewczęciem bedąc wraz z grupa rówiesników brała udział w ekperymentach... Jeden z nich miał dac odpowiedź na pytanie, czy da sie odrabac palec siekierą Eksperyment niestety sie powiódł. Wszystkie moje ekperymenty przy tym wypadaja na tyle blado, że nie ma o czym pisać...

--------------------

--------------------

Jednym z naszych eksperymentów było to kto najdłużej wytrzyma na mrozie z językiem dotykającym żelaznego trzepaka

--------------------

Oj eksperymentowało się.
Taki najgorszy... Z bratem jako malcy chcieliśmy zobaczyć ile kopniaków będzie w stanie znieść nasza młodsza koleżanka. Kopaliśmy tak długo aż już się nie ruszałą . Nie mam pojęcia jak dotarła do domu, bo my oczywiście uciekliśmy. Szczęście od Boga, że nic się jej nie stało i o dziwo ona dziś nic nie pamięta...

Ha całkiem niedawno robiłam test z mężem kto dłużej utrzyma "otwartą" drewnianą klamerkę do bielizny. Palcami kciukiem i wskazujący jednej ręki. Wydaje się błache ale to naprawdę ciężko...

O wywoływaniu duchów nawet nie wspomnę

--------------------

nawet odcięty kciuk nie zrobił na mnie tak okropnego wrażenia jak to.. biedne dziecko...


--------------------

z koleżanką sprawdziłyśmy czy da się we dwie zjeść garnek surowej kiszonej kapusty (jakieś 2 kg) - da się
jak również 1 kg pomidorów na głowę - też się da
tudzież zrobić balon z 2 opakowań donaldów
albo wybić szybę jadącego malucha mrożoną pyzą głupoty się nie sieje i nie orze....

Na mnie też. Gdybym była rodzicem tej dziewczynki, pożałowalibyście dnia swoich narodzin

--------------------

Eksperyment w leżeniu na ulicy i czekaniu na samochód tez mam na swoim koncie.
I rzucanie w przechodniów kulką śnieżną z kamieniem w środku .
Albo balonami wypełnionymi wodą, brat rzucał słoiczkami z atramentem na podjazd nielubianego sąsiada .
Skakaliśmy również z cegieł jak rodzice garaż budowali, mam do tej pory bliznę na lewej ręce jak spadłam prosto na stłuczony słoik...



Jak sobie pomyślę o innych wyczynach to się dziwię, że nie zginęliśmy z bratem w dzieciństwie .

Jak sie nazywają te kulki zielone co sie przyczepiają do ubrań, roslina to jest, rzepy na to wołalismy

Tak wiec ja od najmłodszych lat posiadaczka długich i gęstych włosów, uparłam sie, ze sie da wejśc pod krzak tego czegoś i nic sie nie pzrylepi , niestety przylepiło sie chyba ze sto do mojej głowy, nie musze pisąc jaka była mina mojej mamy i babci jak mnie zobaczyły O swojej w trakcie usuwania tego nie wspomnę Chyba z 6 godizn mi to usuwały, o ścieciu nie było mowy bo do Komunii miały być dlugie

Skaknie z miejsca budowy domu mojego wujka, z pierwszego pietra, na kupe piachu, kto dalej

Pełno tego było, musze starą głowę rozruszac i sobie pzrypomnieć

--------------------

I pożałowaliśmy

Jagorzej wspominam rozstawianie bałwanów na jezdni. Jeden samochód (o to był przejazd przez wieś) wylądował na przestanku. Kiedyś tak samochodów nie było, a ciemno w zime rozbi się bardzo szybko. Oj mama biła . Szalonej jazdy na rowerze w 5 osób też nie zapomnę. Cudem żyjemy wszyscy. Nasza głupota naprawdę nie znała granic...


--------------------