Jestem jestem. Zosia zdrowa. Rozrabia jak zawsze. Zdjęcia dostalam; bardzo fajne. Dziękuję!!!!!!!

Podczytuję ale nie piszę, bo mam kiepski humor . nareszcie (nie wierzylam, że mogę tak napisać) jestem w pracy. Urlop na szczęście się skonczyl. Powiem krótko, z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach.
Jak mi się polepszy to napiszę coś więcej.

Gremi super musi być ten park! Baardzo mi się podoba i gratuluję przezwyciężenia lęku. No a Iduśka śliczna

asiaad ja to wypadł na głowę? Odpiął się z fotelika? Ale nic mu się nie stało jak rozumiem?
Nie zazdroszczę przeżyć, ale ja w drodze nad morze też to przerabiałam - Ida zahaftowała dokładnie wszytko wkoło. Generalnie ona nie ma takich problemów, ale oglądała misia, który miał kokardkę na szyi, rozwiązała mu ją i tasiemkę sobie żuła, aż ją do połowy miała w przełyku, ta ją posmerała i śniadanie wylądowało na wszystkim wkoło. A w drodze powrotnej z wakacji wyciągnęła z plecaka naszykowaną dla Kajtka na noc kaszkę i cały pojemnik z dwiema paczkami kaszki wysypała z tyłu na swoje siedzenie, na brata siedzenie i na wszystko wokół. Miałam więc przymusowy postój w Połczynie Zdroju na odkurzanie auta. A że było ponad 30 stopni i żar się z nieba lał to myślałam, że ją uduszę gołymi rękami. Wszystko musiałam wypakować, foteliki powypinać, zdjąć pokrowce itd... godzina w plecy... a po powrocie do domu całe siedzenie do prania Karcherem

--------------------

jakos tak chaotycznie napisałam przepraszam , było to tak że małemu chyba cos w gardle staneło albo włos...nie weim zaczął pokaszływac i jak zaczęłam krzyczec to mąż na środku drogi hamował a ja leciałam bo on na czerwono wymiotował więc sie przeraziłam. Rozebrałam go, wzięłam do przodu, posadziłam na siedzenie pasażera i siegnęłam po telefon żęby dzwonic do rodziców żeby wracali z kluczami, a małemu od razu lepiej sie zrobiło i przelazł na siedzenie kierowcy, maż był z tyłu bo sprzatał a ten sie wychylił i wyleciał, miałam dość

uciekam bo burza

--------------------

tolala super że jesteś i jest ok ,bo zaczynałam sie martwić zdjecia ci jeszcze doslę bo wtedy nie przeszły chyba wszystkie,ale musze nad tym przysiaść i sprawdzić co jeszcze

gremi super, ja ci powiem ze ja raczej z tych odważnych i chętnie podejmuje wszelakie wyzwania,ale szczerze przyznam ze mam stracha wejsć na ten park linowy,jest to raczej spowodowane tym ze teraz zanim cos zrobię to zastanawiam się czy jest to bezpieczne ,jestem przecież mamą ,moze to głupie bo jest wiele bardziej niebezpieczniejszych rzeczy,dlatego jestem pełna podziwu dla twojej odwagi ,moze dzieki tobie i ja się skusze zdjęcia fantastyczne i faktycznie ostatnie zdjęcie Idusi jest pieknym dopełnieniem

oj nie zazdroszczę wam tych sprzątań w samochodzie u mnie błysku w aucie nie ma ale jak maluchy cos rozsypią co zdarza się non stop to mnie już coś trafia ,ale sprzątanie po wymiotach i to jeszcze w trasie szok,no nie zazdroszczę

--------------------

Gremi, gratuluję odwagi. Ja też w tym roku chcialam coś takiego zrobić, ale w koncu się nie zdecydowalam. Ale jak widzę takie zdjęcia to żaluję. W przyszlym roku na pewno się odważę.
Jak bylam mala to nie mialam lęku przestrzeni a teraz mam lekkiego stracha jak patrzę w dól z wysokiego budynku. I kręci mi się w glowie jak się trochę pokręcę w kólku. Czy Wy też tak macie? Czy to tak z wiekiem się robi?

Wspólczuję Wam tych wszystkich "przygód" samochodowych.

Werjula, a ja się wlaśnie chcialam Ciebie zapytać jak Julka zniosla kolonie. Coś mi się pokręcilo, że wcześniej wyjeżdża.
Dzwonilaś do niej? Jak się czuje?

Dziewczyny, mogę zadać Wam pytanie? Jakie Wasi mężowie mają relacje z Waszymi mamami?

tolala - sprobuj koniecznie i nie czekaj do kolejnego roku. Naprawde warto.

Co do relacji mojego meza z moja mama to powiem tak - czasem wydaje mi sie ze to on jest jej synem a nie ja corka. Mama zawsze faworyzuje i dopieszcza np. ulubionymi potrawami. Faktem natomiast jest to ze moj maz jest dla niej wyjatkowo mily. I jesli mama zrobi cokolwiek co mu sie nie spodoba to najpierw dyskutuje problem ze mna a ewentualnie potem mowi to mamie.

Widze ze w te wakacje króluja historie samochodowe. U mnie co prawda zadnych "specjalnych niespodzianek" nie bylo ale juz dwa razy padl mi akumulator.

A Iduska wczoraj poszla pierwszy dzien po wakacjach do przedszkola. Niby do tego samego ale z nowymi paniami bo to juz jest ta grupa starszych dzieci. Siedzialam z nia godzinke zeby jakos sie przyzwyczaila choc troche i nawet ladnie sie bawila ale nie odeszla ode mnie na krok. Efektem tego bylo to ze jak wyszlam to byl okropny placz. Ale dwie minuty po moim wyjsciu mala juz biegala cala szczesliwa ze jest wsrod kolezanek. Dzisiaj jak ja odprowadzalam to miala usmiechnieta minke i choc nie chciala sie przebrac to pobiegla sie bawic od razu. Chyba spodobaly jej sie nowe ciocie.

No i pochwale wam sie czyms na co czekalam cale zycie. Wczoraj uslyszalam od swojej corki zdanie: KOKA MAMUNIA co znaczy ni mniej ni wiecej jak Kocham mamunie. No po prostu sie rozbeczalam ze szczescia. Wiedzialam ze to bedzie przyjemne ale nie wiedzialam ze az tak bardzo.

--------------------

Hej,

Współczuje historii samochodowych. Aż włosy dęba stają.

Gremi zdjęcia świtne. Gratuluję super wakacji. No a słowa Idusi - to musiało być nbieziemskie doświadczenie Gratuluję

CO do relacji z moją mamą. Mój mąż ma bardzo dobre. Zresztą moja mama i mój mąż obchodzą urodzinby tego samego dnia więc czego się spodziewać



--------------------

Elenka jeszcze nie powiedziala tak dosadnie,jak sie pytam czy kochasz mame to mowi i tatusia i Iki(Niki) ale na to pierwsze KOCHAM CIE MAMUS jeszze czekam,natomiast pamietam jak Niki mi powiedziala pierwszy raz byla wtedy juz wieksza a ja robilam kurs,popoludniami nie bylo mnie w domu i mala przyzwyczajona moja ciagla obecnoscia musiala sie stesknic na maxa,wysiadalam z autobusu a ona biegiem do mnie raczki rozlozone i wtedy powiedziala pierwszy raz ze mnie kocha
Wiec Gremi rozumiem cie doskonale ze sie wzruszylas

Tolala moj maz ma swietne relacje z moja mama,czasem jak sie razem wezma w kupe to nie ma szans zeby swoja racje przeforsowac,dogaduja sie bardzo dobrze,moze tez dlatego ze roznica miedzy nimi to tylko 8 lat...?

--------------------

trochę 'wybiłam' się z wątku, ale czasem podczytuję...

Pamiętam, że był tu poruszany temat bucików zetpol, tylko nie pamiętam opinii o nich, dlatego ponawiam pytanie o opinie na ich temat.


--------------------

Kurcze kiedy mój synek mi powie że mnie kocha jak narazie to tylko jak pytam jak mnie kochasz to mnie mocno przytula

Co do relacji mąz- mama to dogadują sie super, w szoku jestem bo moja mam nie była za moim związkiem z nim a teraz to najukochańszy zięciunio

--------------------

u nas Filuś bardzo często mówi "mama ko" czo oznacza dokładnie "kocham mame" zawsze wtedy też sie przytula i głaszcze mnie , wogóle jest bardzo przytulaśny i całuśny ,tak poprostu przychodzi i sie tuli ,Wercia w jego wieku taka nie była ,lubiła sie przytulać ale żeby tak sama od siebie przyjść i powiedzieć w przerwie na zabawę ze "ko" czyli kocham to nie bardzo.
moze faktycznie tak jest że gdy dziecko jest bardziej stęsknione to bardziej odczuwa potrzebę wyznania takich uczuć, u nas Filek widzi mnie tylko rano i dopiero późnym popołudniem,zawsze z ogromną rdaością nas wita

Jeżeli chodzi o pobyt Werci na koloni to nie jest najgorzej,w pierwszy dzień troche płakała ,ale to też ze zmeczenia ,a potem już było ok ,już sobie coś ponoć kupiła ,byli już na koniach coś tam zwiedzali,jutro jada na całodniowa wycieczkę (chyba do Szymbarku tam gdzie była Gremi w tym przewróconym domu ) dzwonię do jej Pani wieczorem to zawsze mi przekazuje relacje,niestety z Wercią rozmawiać nie mogę ,takie zasady

Filip pytany gdzie jet Weri mówi tylko ze smutkiem "pocio" co oznacza pociąg ,czyli to ze pojechała pociagiem,gdy bylismy oddwieźć ją na dworzec Filek bardzo chiciał jechac pociagiem i krzyczal "pocio jaaaa" ,mąż na chwile wszedł z nim do pociągu i straznie sie mu podobało ,nie chciał wysiadać musimy się chyba wybrać gdzies na wycieczkę pociagiem

--------------------

relację mojego m z moja mamą są bliżej nie okeslone ,nie ma zgrzytów ale wielkiej komitywy też nie ma ,moja mama jako była nauczycielka ma dość specyficzny charakter czasami cos za dużo powie ,ale stara się nie wtrącać


--------------------

Werjula - ja kiedys podobna niespodzianke sprawilam Idzie i pojechalysmy sie przejechac tramwajem. Ale byla radocha. A Idka byla grzeczna i tylko lepek jej latal naokolo bo wszystko chciala widziec.

A ja znowu w dola popadam. Oddalam Ide do przedszkola zeby znalezc prace i zeby ona w tym czasie zdazyla sie przyzwyczaic i odchorowac troszke te poczatki. Ale mija juz kolejny miesiac i NIC. Nie moge znalezc pracy a sytuacja robi sie coraz trudniejsza bo za 3 miesiace moja maz tez bedzie bezrobotny. I nie wiem czy mam ja zabierac z tego przedszkola czy tez liczyc ze w niedlugim czasie jednak znajde jakas robote. Ze tez musialam trafic na kryzys z tym szukaniem pracy.


--------------------

Gremi znam to ;( Ja tak szuałam przez pół roku z Deborką w żłobku i **** blada. Rezultat-muszę wracac do mojej pracy, tam gdzie nie chcę Gdzie jest durna szefowa co potrafi powiedzieć: ciąża = duży problem, czy nie chcę pani w pracy bo ma pani małe dziecko no ale nie ważne. Ja bym na twoim miejscu trzymała Idę w przedszkolu. Jakby co to w każdym momencie możesz ją zabrać. A naprawdę lepiej żeby się przyzwycziła i oswoiła. Co do pracy- nie zagwarantuj, że znajdziesz. Ale może być i że znajdziesz i lepiej żeby Ida miała przedszkole, które zna, żeby z paniami się oswoiła i żeby swoje odchorówała. U nas to trwało ze trzy miesiące.

--------------------

Aylin - no wlasnie taki byl moj zamysl. Oddac Ide do przedszkola, przyzwyczaic i ja i siebie i w miedzyczasie znalezc prace. O ile Ida juz sie przyzwyczaila to ja pracy ciagle nie mam. Narazie jej jeszcze nie zabiore - bynajmniej do czasu kiedy moj maz pracuje. A potem sie zobaczy - w zaleznosci jaka prace znajdzie moj maz.


--------------------

Oj, to widzę, że tylko u mnie problem z relacjami. Kiedyś bylo inaczej, ale teraz to czysta wojna. Oj, sama nie wiem co robić. Oczywiście prawda leży pośrodku, tylko jak tu wytlumaczyć jednej i drugiej stronie, że każdy z nich ma trochę racji?

Gremi, mam nadzieję, że znajdziesz pracę. Trzymam kciuki. Ja bym zostawila Idę w przedszkolu; myślę tak jak Aylin.

Ja też stawiam na pozostawienie Idy w żłobku, bo jak znajdziesz pracę to będzie za późno na kolejne przyzwyczajanie. Moje dzieci chodziły bez problemu, ale teraz po miesiącu przerwy znów był płacz przy rozstaniu. Oczywiście, że lepiej to zniosły, ale znów przeżywały

Wycieczka pociągiem jest super - moje były zachwycone!

--------------------

Gremi ja też podpisuję się pod większością abyś zostawiła Idę w żlobku.

My wróciliśmy z wakacji. Jestem totalnie zjechana psychicznie bo zachorowały mi wszystkie dzieciaki (jakaś wredna angina 40st gorączki) a Dominika dostała jakiś drgawek z gorączki (takich padaczkowych tzn cała się wykręcała, rzucało nią, dostała oczopląsu i straciła przytomność.Wezwaliśmy pogotowie i zabrali nas do szpitala. W szpitalu trochę nas potrzymali, dostała antybiotyk i zrobili jej badania m.in. EEG po kątem padaczki bo niestety Dominika z racji MPDz jest w grupie obciążonej ryzykiem. Wyniku jeszcze nie mam bo babol poszedł na urlop i powiedzieli, że doślą mi pocztą we wrześniu. Więc narazie stanęło na tym, że to były drgawki gorączkowe, które moga sie niestety powtórzyć więc nie wolno dopuścić do takiej gorączki. Ja tylko modlę się aby to nie była padaczka bo to moje dziecko tyle przeszło i serce mi się ściska, że może się coś jeszcze przyplątać. Pobyt w szpitalu wykończył mnie psychicznie. Także wróciłam do domu totalnie wykończona psychicznie nie czując zupełnie żadnych wakacji.






--------------------

witajcie dziewczyny
ja to juz całkiem sie wyłączyłam z tąd , czasem podczytuje, ale zawsze gdzies ta wena twórcza mi ucieknie .
nasze dzieciaczki juz takie "dorosłe", chociaz moje Patrycja odbiega jeszcze od niektórych tutaj , mało mówi tych zrozumiałych słów a więcej po swojemu , czekam jak jej sie język bardziej rozplącze, za to nerwus na całej lini, potrafi walczyc jak lew byle tylko było po jej mysli przez co Klaudia czasem ta bardziej pokrzywdzona , ale mysle ze nie tylko u nas tak jest wszedzie gdzie jest rodzeństwo jest i czasowa rywalizacja.
ulubionym zajęciem Patrycji jest malowanie kredkami ,chociaz niekoniecznie na kartce , ściana tez poszła w ruch.


Agulka tobie życze żeby wszystko było po twojej mysli,

pozdrawiam.

Agulko,

Trzymam kciuki, żeby to nie byla padaczka. Mam nadzieję &&&&&&&&&&&&&&&


Mamarzena, moja już zdążyla pomalować krzesla dlugopisem. Takie jasne krzesla. nijak nie da się tego usunąć.