W naszym przedszkolu dzieci mają bardzo dużo języka angielskiego (codziennie 2 x 30 min). Mi to odpowiadało, wiedziałam o tym wybierając przedszkole, nawet było to dla mnie jednym z decydujących kryteriów.
I nagle wczoraj dotarła do mnie wiadomość (oficjalna, na stronie internetowej), że od września 2011 jeden angielski dziennie zostanie zastąpiony przez hiszpański.
No i mnie zmroziło. Po pierwsze się wściekłam, że ktoś podjął za mnie decyzję czy, kiedy i jakiego drugiego języka będą się uczyć moje dzieci. Po drugie zastanawiam się, czy ma to w ogóle sens.

I stąd moje pytanie, szczególnie pewnie do lingwistek - czy ma sens nauczanie czteroletnich dzieci 2 języków obcych? Czy dzieciaki sobie z tym poradzą? Nie będzie im się mylić?

Wiem, że na forum są dzieci wielojęzyczne, ale najczęściej wynika to z narodowości rodziców czy miejsca zamieszkania i jest to naturalne.

No i co byście zrobiły na moim miejscu, gdyby Was postawiono w takiej sytuacji?

--------------------

jako ze uczenie sie jezyka przez 4 latki w przedszkolu traktuje jako wylacznie wartosc terapeutyczna dla rodzicow- uwazam ze czy jeden jezyk czy dwa- nie bedzie wielkiej roznicy. nic bym nie zrobila- powiedzialabym o fajnie hiszpanski i nie zajmowala sie tym wiecej

--------------------

I znajomym można się pochwalić. Że moje dziecko uczy się dwóch języków. Bo ja zajmuję takie stanowisko jak pirania w kwestii nauki języka obcego w przedszkolu i wcześniej: wszystko to po to, żeby myśleć o sobie: jakim ja jestem świetnym rodzicem.
A tak na marginesie: moje dzieci też w przedszkolu językowym

--------------------

eee, ale w przedszkolu językowym to chyba mają więcej angielskiego, niż 2 razy po 1/2 h?

zdanie mam podobne do piranii, aczkolwiek- po roku współpracy z przedszkolem językowym (takim, co to zanurzają dzieci w języku przez prawie cały dzień, nie uczą) obserwuję, iż w tym szaleństwie jest metoda

--------------------

Ale jasne, że w zanurzeniu w języku jest metoda ale to nie jest uczenie...

Flo miała w przedszkolu francuski, nie pamiętam nawet czy przez rok czy przez dwa lata ale traktowałam to generalnie wzruszeniem ramion, zawracanie głowy.

--------------------

Tym bardziej, że potem i tak muszą się uczyć wszystkiego od początku - pisać i czytać w obcym języku. Dlatego wolałabym, żeby moje dzieci uczyły się języka intensywnie i kompleksowo - gdy już opanują biegle sztukę czytania i pisania. I wtedy mogą się uczyć choćby i czterech jezyków na raz, jeśli zechcą. Teraz to tylko zabawa za ciężkie pieniądze.

--------------------

czyli kiedy?

Oczywiście, że zanurzenie w języku, to znana i z powodzeniem stosowana metoda nauczania. Trzeba tylko wiedzieć jak i czego uczyć takie maluchy, aby nauka nie była nauką języka jako takiego (gramatyka itp.), ale język, w którym się je celowo zanurza (aby uzyskać środowisko podobne do tego, w jakim żyją dzieci z rodzin dwujęzycznych), stał się ich narzędziem komunikacji- prawdziwej, wynikającej z chęci komunikowania się z nauczycielem/kolegą/koleżanką.

Ammm, przy tak małej ilości języka, nie przejmowałabym się tymi zmianami. A może akurat nauczyciel hiszpańskiego fajny będzie?


--------------------

Czyli k. 9 roku życia.

--------------------

No tak, tak, nauka, ale dla mnie to nie nauka bo te dzieci mają po prostu funkcjonować w danym języku. Zresztą to metoda przeze mnie ulubiona nie tylko dla dzieci...

--------------------

Wtedy Twoje dziecko, które będzie już potrafiło czytać i pisać w języku ojczystym, musi za wszelką cenę unikać takich nauczycieli języka obcego, którzy tę umiejętność (edit: pisania i czytania) przecenią, każąc uczyć się pisowni (bo przecież zna litery) i tłumacząc wszystko z ichniego na nasze (bo przecież potrafi sobie zapisać w zeszycie).

Tak naprawdę, boli mnie serce, kiedy widzę, jak uczy się angielskiego w klasach 1-3. Bo powinno to wyglądać prawie tak samo, jak w przedszkolu. A nie wygląda...

OT. Przepraszam.

--------------------

Mama_do_kwadratu, codziennie 2 x 30 min*, czyli w tygodniu 10 półgodzinnych lekcji, to chyba nie tak mało. Część zajęć odbywa się z nativami. I mimo chodzenia w kratkę, efektywnie może z półtora miesiąca to już sporo umieją - wszystkie kolory, części ciała, trochę nazw owoców i warzyw, zwierzęta + ich odgłosy (w sensie że dog robi woof, woof, a nie hau, hau), potrafią liczyć do 5, znają zwroty typu sit down, close your eyes, what's your name, up and down, big and small itp. Sama jestem w szoku, bo się zupełnie nie spodziewałam.

Ale jeżeli jest tak jak piszecie, że w tym wieku nauczanie języka obcego nie ma sensu, to tym bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że hiszpański jest im o kant d... potłuc i niech lepiej w tym czasie osłuchują się z angielskim.

Edit" *nowy plan jest taki, że będzie 5 x 30 min angielskiego i 5 x 30 min hiszpańskiego.

--------------------

nie nie nie Ammm- ja NIE twierdze ze nauka w tym wieku jest o kant de potluc. Twierdze natomiast ze szalenstwem jest oczekiwanie rezultatow. dziecko owczem zna nazwy ciala itd itp, wiesz ile czasu uczy sie takich hockow dziecko 10 letnie? a Dorosly? Moj syn tez zna rozne slowa po angielsku. Ale nie ma do czego tego przyczepic- w domu przeciez nie zagada I'll have some juice kiedy pojawia sie zrozumienie czym jest jezyk i po co i dlaczego- nauka rusza z kopyta.

Natomiast dziecko jezykiem sie bawi, osluchuje sie z jezykiem, mozna mu zbudowac przyjemnie skojarzenia, przekonanie ze kazdy sie jakiegos obcego jezyka uczy i to jest normalnie itd.

i tu uwazam ze dziecko moze sie usluchiwac i bawic jednym jezykiem a moze i dwoma nie powinno mu to mocno na psychice usiasc, szczegolnie jesli od hiszpanskiego jest inna pani. Inna pani inny jezyk jest git

--------------------

No dobra, czyli mam nie robić draki o ten hiszpański, tak? (bo taki miałam zamiar, ale stwierdziłam, że najpierw Was zapytam).

Generalnie chodzi mi o to, że jak zaczną teraz ten hiszpański, to potem będzie mi szkoda przestać i będę się czuła w przymusie gdzieś ich wozić na lekcje - bo ja nie lubię takiego marnotrawstwa zasobów
I wpienia mnie, że Pani Dyrektor podjęła tę decyzję za nas, nie pytając nas - rodziców o zdanie nawet w formie anonimowej ankiety. A nawet jak już tak zdecydowała to nie wyjaśniła dlaczego (ale tego to ja się dowiem). No, wygadałam się i mi trochę ulżyło.

--------------------

Ja się leniwie podpiszę pod piranią. Mnie zawsze bawi jak rodzice mówią 'on już się tyle nauczył, umie liczyć do 5, nazwać 4 zwierzątka i powiedzieć dziękuję' Ammm, to nie jest do Ciebie personalnie , takie uwagi są bardzo częste w wykonaniu wielu rodziców.

--------------------

A myślałaś w ogóle jakich języków chcesz, żeby się uczyły Twoje dzieci potem? Wiadomo, angielski pierwszy a dalej? My w pierwszej trójce mamy rosyjski, chiński, francuski ( a co, plany trzeba mieć) ale hiszpański też jest dość wysoko - to w końcu Ameryka Płd. i Łacińska w dużym stopniu.

--------------------

Święta racja. Dziewięciolatki tak naprawdę wcale jeszcze nie posługują się biegle językiem ojczystym - to znaczy nie na tyle, żeby to miało w jakikolwiek sposób pomagać w nauce języka obcego. Z tego co widzę - 11-latki też nie. Dla mnie optymalny wiek do nauki języka, oczywiście przy poważnym podejściu do sprawy i intensywnej nauce to 13 lat i więcej. I dlatego mam chytry plan wysłania dziecka do gimnazjum językowego, jeśli tylko się tam dostanie.

--------------------

git a nawet OPOL a wiec naukowo uzasadniony.

Zilka, rozumiem, ze Flo ma polska szkole jako dodatek do tej zasadniczej. Z jakich podrecznikow zglebia ortografie? My zaczynamy miec problem. Zoska mowi, czyta duzo i biegle po polsku, nie boi sie pisac ale nie mozemy jakos znalezc dobrego zrodla ortografii i gramatyki. Przerabia sobie z moja pomoca (albo i nie) Wesola Szkole klasa 2 oraz 3 ale jakos tam niewiele konkretow. Mozesz cos skondensowanego (oprocz mleka) polecic?


--------------------

No niestety nie wyglada.....ale czesto winni sa temu sami rodzice, ktorzy najpierw rzucaja sie na oferty "angielski dla niemowlakow" etc a potem w szkole atakuja nauczycielke, ze dzieci nic sie nie ucza na tym angielskim. Nic bo nic w zeszytach nie ma zapisane a jak nie ma na pismie to nie ma dowodu zato na prywatnych kursach juz wypelniaja cwiczenia w ksiazkach, maja slupki slowek do przepisania, wyuczenia etc.

--------------------

Ale zaraz, w szkole Julki (a to zwykła podstawówka)właśnie tak się uczą, może dlatego, że to dopiero pierwsza klasa, ale narazie nic poza kolorowaniem i zabawą nie robili.

--------------------

Zilka, no ja się właśnie absolutnie na nauczaniu języków obcych nie znam (jak zapewne większość rodziców), więc te powtarzane jak papuga słówka i zwroty są dla nas jakimś tam wyznacznikiem.
I dlatego też, że się nie znam - pytam.

I nie, nie zastanawiałam się jeszcze jaki ma być ich 2 język, myślałam, że mam na to jeszcze czas

Z tego, co piszecie przedszkolna nauka języka ma głównie na celu zapewnienie dobrego samopoczucia rodzicom, więc wprowadzanie kolejnego języka wydaję się być bez sensu. Czyli co? (tak łopatologicznie mi napiszcie) Tego hiszpańskiego i tak się nie nauczą, to może jednak próbować przekonać Dyrekcję przedszkola do pozostawienia tylko angielskiego? Czy dodatkowe 2,5 h angielskiego w tygodniu i tak nic nie da, więc niech się osłuchują z hiszpańskim? Zawracać sobie głowę czy nie?
Na razie napisałam maila do Pani Dyrektor z zapytaniem skąd taki pomysł, może sama mi coś wyjaśni.

--------------------