Czyli jak osoba jest świetna w tym co robi, dzieci ją uwielbiają, ciągle się kształci, kocha pracę z dziećmi a brzydzi się wycierania dzieciących tyłków to przedszkolanką być nie może.

A druga sprawa to często dzieci nie mówią, że zrobiły kupę a potem pretensje są do przedszkolanek. Przecież nie będą każdemu dziecu sprawdzać majtek? Jeśli dziecko idzie do przedszkola to choćby w wakacje rodzic powinien z nim potrenować. Bo potem rodzice mają dziwne pretensje o to, że dziecko ma brudne majtki. Czy przedszkolanka ma robić lekcję pokazową dla 25 dzieciaków? Owszem, jestem za tym żeby zgłosić problem, że dziecko nie potrafi zbyt dokładnie się podetrzeć i dać mokre chusteczki. I trenować w domu.

Dziecko nie będzie uwielbiać kogoś, kto z obrzydzeniem odmówi mu pomocy w ważnej dla niego sprawie.

--------------------

Inanna, bez jaj
brak obrzydzenia to musi mieć salowa albo pielęgniarka,a i one kasę biorą za taką "obsługę"
ja miałam cofkę jak musiałam ogarnąć własne dzieci
więc absolutnie nie dziwi mnie obrzydzenie ludzi którzy musieliby oporządzać cudze dzieci
napewno w tym wypadku pomocne są mokre husteczki

co do "molestowań" to u mnie nawet lekarz nie może bez mojej obecności tknąć przyrodzenia dziecka nawet w czasie badania i pomimo osoby trzeciej w postaci pielęgniarki
dlatego obawy nauczycielek mnie nie dziwią

--------------------

Hmmm, z niektórych wypowiedzi wnioskuję, że powinnam zrezygnować z pracy którą uwielbiam! Drogie mamy, po pierwsze do moich kompetencji nie należy wycieranie dziecięcych pup, ale nie w tym rzecz, ja tego nie robię tylko dlatego że się brzydzę i tyle. I nie rozumiem skąd ta nagonka. Zawsze będę uważała że świętym obowiązkiem rodziców jest nauczyć dziecko samodzielności. Niestety dzieci są coraz mniej samodzielne, nie potrafią najbardziej podstawowych czynności przy sobie wykonać, nie dlatego że "są słabe manualnie" ale zwyczajnie rodzicom nie chce się uczyć, najlepiej niech nauczycielka w przedszkolu po każdym posiłku jak dziecko musi się załatwić instruuje 25 dzieci. Na tym ma polegać edukacja przedszkolna?

ja pisałam o konkretnej sytuacji, gdy moje dziecko prosiło o pomoc i odmówiono mu jej. czuł się zawstydzony. nie piszę o dzieciach leniwych rodziców ani o tym, że do przedszkolanek należy przyuczanie dziecka w tej kwestii. pomyślałam jedynie, że nie chciałabym,aby moje dziecko będąc takiej, jak by nie było - normalnej sytuacji poczuło, że dla kogoś jest to obrzydliwe. czytałam zresztą, że nie można okazywać w takich momentach wstrętu, ponieważ dziecko odbiera to jako odrzucenie jego samego. doskonale rozumiem, że może to budzić obrzydzenie. myślę, że jednak nie można wypełniać swoich obowiązków zawodowych wybiórczo i tyle.
w przedszkolu, do którego chodził mój syn, dziecku(w grupie 3latków) kazano sprzątać po sobie, gdy popuściło kupę podczas leżakowania. te panie pewnie też się brzydziły.wyobrażam sobie, jak czuło się to dziecko.


--------------------

Naprawdę uważasz, że podcieranie tyłka obcemu dziecku (i odwrotnie - przez obcą osobę) jest sytuacją normalną?

I naprawdę uważasz, że podcieranie tyłka należy do obowiązków zawodowych nauczycielki?

--------------------

Skanna, ja uważam, że życzliwy dziecku nauczyciel, "uwielbiający" swoją pracę nie będzie robił z tego problemu - trzeba pomóc, to pomoże, czy to pomagając wytrzeć pupę, czy sprzątając jak zwymiotuje. Bo będzie miał na uwadze komfort dziecka a nie własny.

--------------------

Rola nauczyciela przedszkolnego nie zawęża się tylko do zabawy z dziećmi.Każdy kto się decyduje na ten zawód, chyba zdaje sobie sprawę,że z różnymi dzieci będzie pracował.Każde dziecko rozwija się inaczej.Nauczyciel jest od tego, aby pomóc w razie potrzeby,owszem nauczyć też,jesli dziecku pewne czynności idą opornie.
Moje strasze dziecko jest bardzo samodzielne od dawna,ale w przedszkolu pupe podciera jej Pani.Nie widzę w tym nic złego.Niektóre 5 latki nie potrafią tego zrobić,nie potrafią się same ubrać,ale przedszkole im w tym pomaga.

Naprawdę. A Ty nie?

czy piszesz o dziecku 3letnim i nauczycielce wychowania przedszkolnego?czy uważasz,że bardziej normalną sytuacją byłoby wzywanie rodzica do przedszkola w celu podtarcia tyłka swemu dziecku, by nie robiła tego "osoba obca", bo samo nie jest do tego wystarczająco gotowe i nie czuje się dobrze z pupą umorusaną w kale? piszę serio, bo zaczyna mnie ten temat wkurzac.
i zastanawiam się, czy mój dwuipółlatek natrafi od września w przedszkolu na panią, co to z obrzydzeniem nos zatyka i czy nie nabędzie się nawykowych zaparć, by fekaliami swymi humoru paniom nie zepsuć.

--------------------

Uważam, że trzyletnie dziecko, którego rodzice włożyli trochę wysiłku w naukę samoobsługi jest do tego wystarczająco gotowe. A jak nie, to znaczy, że rodzicom się nie chciało, bo traktują trzylatka jak małego dzidziusia.


--------------------

...tylka nie ale do zmiany pamersa dziecku przedszkolnemu (3 lata +) w greckim panstwowym przedszkolu wzywany jest rodzic gdyz na wstepie jest umowa, iz dzieci odpieluchowane przyjmowane sa do placowki. Z pielucha robia wyjatki ale w takim "ukladzie" wlasnie.

To taka luzna wstawka z gatunku "obce kraje i kultury"

--------------------

o ile mi wiadomo przedszkole jest dla dzieci OD 3 lat
dla młodszych jest żłobek i opieka pielęgnacyjna w cenie
uważam,że jeśli rodzic puszcza do przedszkola młodsze dziecko to dlatego,że dziecko jest samodzielne i dojrzałe emocjolanie (tak samo jak wcześniej do szkoły)

jeśli pomoc jest tak "wymagana" to gdzie jest granica?
rodzice uważają,ze ich dzieciom należy się pomoc jak psu buda,bo "chodzą do przedszkola"
ok,ale teraz obniżyli obowiązek szkolny i pięciolatki będą w szkołach
czy zaczną wymagać pomocy od nauczycieli szkolnych?
przecież to taki sam nauczyciel jak wychowania przedszkolnego

i jeśli już się czepiamy detali to nie nauczyciel przedszkolny,a POMOC przedszkolna jest od tego żeby ew. pomóc dzieciom
nauczycielki robią to z dobrej woli

--------------------

sądzisz zatem, że gotowość czy dojrzałość dziecka do czegokolwiek jest wynikiem starań rodzica? ciekawe.


--------------------

To akurat ani gotowość ani dojrzałość tylko opanowanie pewnej umiejętności.

--------------------

do opanowania każdej umiejętności potrzebna jest dojrzałość, chociażby manualna.
czy sądzisz również, że gdyby rodzic się przyłożył, to nauczyłby dwulatka rysować dowolne kształty?

--------------------

w moim przedszkolu w najmłodszej grupie pomoc nauczyciela pomagała dzieciom i wycierała pupy, a jak była potrzeba to myła i przebierała, natomiast nie zgodze sie z tym, że dziecko nie potrafi tego, bo rodzice sa leniwi i nie chce im się nauczyć, są rózne dzieci i np moj synek na 4,5 lat i ja mu wycieram pupę, a to dlatego,ze często robi taką luzniejsza, że nawet mi jest ciężko porządnie go wytrzeć i czasami musze go po prostu umyć, na szczęście w przedszkolu nie robi

poza tym uwazam, ze nauczyciel z powołania musi sie liczyc z takimi niespodziankami i nie mówię, ze ma to traktować z przyjemnością, ale na pewno nie z obrzydzeniem, mój synek miał duze problemy z wypróżnianiem, czasami meczył się dwa dni i kiedy był w maluchach Pani siedziała w takich sytuacjach z nim w ubikacji i masowała mu brzuszek i nie narzekała na zapachy

--------------------

Pamiętajmy, że dzieci poniżej trzeciego roku życia to dzieci żłobkowe i tam, opieka nad dzieckiem i wymogi, co do jego samodzielności są zupełnie inne, niż w przedszkolu. Jeśli placówka decyduje się na przyjmowanie dwulatków- powinna uregulować sprawę podcierania tyłków i zmiany pampków. Greckie rozwiązania są bardzo ciekawe

OT mały: Rodzice niestety bardzo często zostawiają przedszkolu naukę samodzielności dziecka- niektóre pięciolatki nie są w stanie założyć sobie rajstop, butów, ba, kurtek nawet! Rodzice za to z premedytacją zakładają pociechom buty na wiązanie, do tego takie z okrągłymi sznurówkami, które rozsznurowują się co pięć minut. Kolejny przykład- obsługa przy jedzeniu- dramat! Dzieci nie umieją się posługiwać łyżką (trzylatki), nie wspomnę o widelcu.

--------------------

dla mnie to jasne, że zadaniem rodziców jest wdrażanie dziecka do samodzielności. nie zgadzam się z traktowaniem wszystkich dzieci "pod linijkę". w tym przypadku: ma 3 latka, więc POWINNO samo podcierać sobie pupę.

jeśli chodzi o mojego 2,5 latka w przedszkolu, to myślę sobie, że skoro nie przekroczył owego magicznego progu 3 roku życia, panie nie będą od niego tego oczekiwać. wyobrażam sobie, że byłoby z jego samodzielności w tym zakresie więcej szkody niż pożytku. sprawę naturalnie omówię w placówce.

nie rozumiem w sumie o co tyle hałasu, co takiego uwłaczającego jest w wytarciu tyłka dziecku. czy ukończenie studiów wyższych gwarantuje nauczycielce wychowania przedszkolnego niewykonywanie tej czynności i zrzuca to na barki pomocy przedszkolnej? kurczę, trochę luzu.

--------------------

to też kwestia bezpieczeństwa i organizacji pracy
jeśli nauczycielka będzie miała w obowiazku wycieranie pup to raz,że w tym czasie nie pełni obowiazku opieki (nie pilnuje reszty dzieci)
w ciagu tych kilku chwil moze sie nic nie stac ale JESLI by sie cos stalo mialaby klopoty,bo bylo nie bylo spuscila grupe z oczu (rodzic poszkodowanego dziecka na bank miaby uzasadnione pretensje)
dwa- musi przerwać np. zajęcia zeby zajac sie potrzebujacym
i tak moze byc np 10-20-30 razy w ciagu dnia

dlatego sa panie do pomocy
a nauczyciel prowadzi zajecia i pilnuje dzieci

--------------------

ok, jasne. ale chodzi tu o wyjątkową sytuację, nie nagminną.

edit: zmieniłam zdanie i nic nie zmieniłam po edycji.

--------------------