Za kilka dni przeprowadzam się - żeby skrócić zawiłą historię powiem tylko, że z domu na wsi do mieszkania (dużego) w małym miasteczku/wsi.
Chwilowo jestem w miejscu przejściowym, więc koty mojej nie zabrałam - została w domu na wsi.


Kota moja Psikutka ma 9 lat z hakiem. Przez 4 lata mieszkała z nami w mieszkaniach krakowskich i generalnie to był sajgon. Uciekała przez okna, drzwi, szukałam jej wiecznie po dachach, piwnicach. Sikała, drapała meble. Ale była wtedy niewysterylizowana no i młoda.

Ostatnie 5 lat mieszkała na wsi - wychodziła, kiedy chciała, zwiedzała polne hektary, wracała zadowolona, żeby się wyspać i najeść. Polowała na wszystko, albo poprostu siedziała w trawie. Jest wysterylizowana i starsza - więc też uspokoila się. Generalnie agrecha i poziom świra spadł ze 100% do jakiś 40%. Choć i tak nadal sika po łóżkach.

Chciałabym ją zabrać ze sobą to tego nowego mieszkania. Bo już za nią tęsknię - a nie mam jej raptem 2 tygodnie. No i mam zajebisty zgryz.
Jeśli zostanie w domu będzie sypiać w piwnicy, bo nie będzie wpuszczana do domu. Nie będzie raczej głaskana. Będzie regularnie karmiona (raczej).

Jeśli ją zabiorę - nie będzie mogła wychodzić na zewnątrz, więc może to odczuć jak więzienie. Ale będzie kochana, głaskana, będzie spać w łóżku i grzac się na kaloryferze.

Co kotu jest bardziej potrzebne? wolność czy obcowanie z człowiekiem?... nie wiem co robić.

--------------------

Grusia, zabierz ją! Kotka mojej mamy przeprowadzała się z rodzicami dwukrotnie (była co prawda młodsza) i zawsze było ok.

--------------------

Daj Wam szansę i zabierz. Zawsze będziesz mogła zwrócić jej wolność (czyli odwieźć w poprzednie miejsce), gdy to się nie sprawdzi.

--------------------

Ja się nie znam zupełnie na kotach, ale też bym ją zabrała.

--------------------

Ja bym zabrała. Zabezpiecz okna siatkami jak możliwość, żeby się nie wysmyknęła.

--------------------

W sumie... nie wiem czemu nie pomyślałam o tej opcji "próby". Dzięki Wam od godziny szukam na all drapaka i hamaka na kaloryfer - żeby kocie uprzyjemnić nowe miejsce i żeby mi nie zajechała kanapy ( z mojego nowiutkiego narożnika na bokach wychodzi już gąbka ze środka bo tak potargane pazurami).

Jej - na samą myśl, że będzie mi się szwendać koło nóg mam już uśmiech od ucha do ucha

PS. Jaka zgodność w ankiecie

--------------------

to ja też wypełniłam, a co

Nafaszerowałabym chyba kotę czymś uspokajająco - wyciszającym, by się nie stresowała przeprowadzką, ale nie wiem, czy to dobry pomysł.
Wydaje mi się jednak, że nawet jak coś nie wyjdzie i pomęczycie się razem przez zimę, to na wiosnę będzie jej łatwiej tam, gdzie teraz mieszka.

--------------------

zaznaczyłąm opcje na nie, ale po chwili namysłu wybieram opcje na próbę a jak nie wyjdzie powrót do domu

cyd

Cyd, a masz jakieś niefajne dośw w tej kwestii?

--------------------

na tak- zawsze możesz jej zwrócić wolnośc. Ale widzę po moim kocie, jak wracam po wakacjach- mimo, ze ma opiekę- nie daje się głaskać "opiekunce dochodzącej "- znanej i lubianej przez kota osobie i baaardzo tęskni za mną.
Oby Kota się przyzwyczaiła do niewychodzenia - powodzenia!

--------------------

mam
mój własny kot, którego pochowałam 6 miesięcy po wyprowadzce,
mam pacjentów męża, którzy mają duże kłopoty za akceptacją nowych miejsc- właśnie koty ( głównie stare), żadko psy
dlatego w odruchu serca kliknełam nie
a potem napisałam, żeby dac szanse

z jednej strony wolne bieganie z drugiej wikt i opierunek plus opieka i przywiązanie
biorąc pod uwagę wiek i żywotność kotów będzie coraz starsza a wtedy liczy się bardziej ciepły kąt, miska obok i ktoś kto podrapie za uchem. Tak sądzę. A w sumie wypady jakieś będziesz mogła jej zrobić może co jakiś czas ?

--------------------

Mam dokładnie taką samą sytuacje. Przeprowadzamy się w tym tygodniu z miejsca pełnego zieleni i ogromnej przestrzeni do - jak ja to nazywam - domu za murem. Beton i 3 drzewa na krzyż. Koty nasze nie znają takiego życia. Tu gdzie teraz jesteśmy sypiają i jedzą w domu, reszte dnia sędzają na szwędaniu. Żal mi im to ukrócać, ale nie widzę innego wyjścia. Będą musiały się przyzwyczaić do nowych warunków. Bez nich przeprowadzki sobie nie wyobrażam szczerze mówiąc.

--------------------

nie zostawiłabym kota - ja mam teorię, że jednak koty do ludzi a nie do miejsc się przyzyczjają

--------------------

Ja bym zabrała: ona bardziej na pewno kocha Ciebie a nie kąty. Na czas zadamawiania się kupiłabym kocie feromony do gniazdka, żeby się uspokoiła + wszelkie zabawki, które lubi, jakaś poduszka ze starego miejsca, do której się przytulała - takie akcenty starego domu.

--------------------

Ja mojego kota zabrałam. Nie ze wsi, ale z mieszkania z tarasem, gdzie mogła wychodzić i włóczyć się po okolicy. Trochę jej było trudno na początku, ale się przyzwyczaiła.

--------------------

Weź ją koniecznie, z założeniem, że będzie potrzebowała czasu na aklimatyzację. To już starsza kota, na wsi - w warunkach o jakich piszesz przeżyje może ze dwa, try lata. Będzie potrzebowała coraz więcej uwagi, weta. Kochającego opiekuna.

Ja wzięłam kiedyś, nomen omen, w Wigilię, starszego dzikiego kocura ze schronu - po wypadku - musiał trafić do domu lub zostać uśpiony, był niepełnosprawny. Dorosły, niekastrowany, wolnozyjący. Pierwszy miesiąc spędził pod łóżkiem, potem przez kilka kolejnych poruszał się po mieszkaniu tylko nocą.
A potem - spał z nami w łóżku, mruczał, łasił się. Nie podchodził do okien, drzwi. Bał się, że będzie musiał wrócić na wolność.

--------------------

Ja napisałam tak, chociaż w przypadku naszego kota była to przeprowadzka w drugą stronę: z kamienicy do domu z ogródkiem.
Kot odżył, zaczął wychodzić (choć całe życie bał się opuszczać nasze mieszkanie) i widać było, że jest dużo szczęśliwszy.

--------------------

No więc wzięłam Psikutę.

Powiem tak - na pewno nie jest typem bojącym się okien i drzwi - przy dowolnej okazji wybrałaby wolność, nawet w śniegu, niźli niewolę. Ale mimo wszystko nie jest tak źle, jak się obawiałam, że będzie. Miała tylko kilka epizodów gdy stała pod drzwiami wejściowymi i z miną kota ze shreka błagała mnie donośnie, żeby ją wypuścić.
Poza tym nie umiera

po miesiącu sielanki zaczęła mi lać na łóżko, ale o dziwo obroża feromonowa daje radę i kota wyluzowała i przestała sikać. Więc jest nadzieja na porozumienie

w lecie rozważę, czy nie wysłać jej na wakacje do poprzedniego miejsca zamieszkania do domu i grasujących myszy

--------------------

nasze koty mieszkały kilka lat w domu z ogrodkiem i łaziły po całej okolicy, od czerwca mieszkamy na 3 pietrze w bloku, nie ma mowy o wylazeniu
przyzwyczaily sie momentalnie
a przyznam ze szukajac mowego mieszkania (do wynajecia) wlasnie ze wzgledu na koty szukalismy na parterze, zeby mogły wychodzic. balam sie ze sie nie przyzwyczaja i beda nieszczesliwe. potem okazalo sie ze mieszkania na parterze niegdzie nie ma

nie potrzebnie sie stresowalam

--------------------