Do mojej bocianowej koleżanki przedwczoraj zadzwonił TEN telefon, po 5 miesiącach po kwalifikacji, mają synka, 2,5 miesięcznego, jest boski, śliczny, cudowny

--------------------

Milutka, co wpiszesz tutaj jakiś post to zaglądam z bijącym sercem, czy to aby nie do Ciebie TEN telefon zadzwonił!

--------------------

Ups


Oj my jeszcze poczekamy troszkę, bo koleżanka forumowa z grudnia 2011, jeszcze czeka w naszym oa na dziecko

--------------------

I ja

ja też weszłam, bo myslałam, że już. Milutka oglądnęłam pokoik. Aż pokazałam mężowi mojemu i chyba Was skopiujemy przy okazji remontu. Normalnie cudo Chociaż trochę mało miejsca na zabawki przeznaczyłaś, bo jak ciotki i wujki poznoszą to przekonasz sie, że zabawki rozmnażaja sie szybciej niż króliki

--------------------

Bo to sypialnia, będzie tylko kilka tam zabawek dziecko będzie miało na dole pokój zabawkowy, jak szwagier się wyprowadzi to tam zrobimy

Cieszę się, że podoba się pokoik


--------------------

Trzymam kciuki za telefon!
Moja koleżanka czekała 10 miesięcy adaptowali miesięczna dziewczynkę Fajnie bo kazali im przyjechać po Nowym Roku a dwa dni przed Wigilią zadzwonili, że zapraszają ich przed świętami Co to była za radość! - wyjątkowe święta...a reakcja nowej babci dziewczynki cudna ( mimo że ona miała najwięcej "ale" do adopcji) : "jaką mam piękną wnuczkę!!!!
Życzę krótkiego oczekiwania- a pokoik fajny, spodoba się córeczce albo synkowi!

--------------------

Kiedy zaglądam i widzę Twój post, też podświadomie czekam, że to "już". Wiem, że to trudna droga i długa, ale czekam, żeby móc powiedzieć "cieszę się razem z Tobą". Walczysz i już zasłużyłaś. I wiem, że szczęśliwe będzie to dziecko, które los Wam przeznaczy. I chcę, byście byli równie szczęśliwi z nim.

No czekam...na to już....I trzymam kciuki.

--------------------

Milutko piękny pokoik. I trzymam kciuki aby szybko nadszedł ten upragniony dzień.

--------------------

Dzisiaj, w kolejce do kasy w tesco, usłyszałam dialog dwóch pań, stojących za mną.

pani A: (...) yyyy stało się coś strasznego!
pani B: co, adoptowana jesteÅ›?
pani A: hehe nie!
pani B: no to ne ma nic straszniejszego.


Jak ja teraz żałuję, że się nie odezwałam, bo bardzo się spieszyłam.

--------------------

co za baby!
milutka trzymam za Was kciuki od początku Waszych starań. A teraz zaglądam tu w oczekiwaniu na wspaniałą wiadomość

--------------------

To nie tyle straszne, co głupie. Pogratulować rzeczonym paniom rozumku.

--------------------

a panie ile miały lat, bo dowcip na poziomie późnej podstawówki wrrrrrrrrrrrrrr

--------------------

E tam panie... ot głupie baby.

Ale nie pisz tak bez ostrzeżenia, bo jak zobaczyłam że tu piszesz to myślałam , że to już

już chciałam w tytule napisać hehe, jak będzie to już, to obiecuję, że zmienię najpierw tytuł tematu

Tak teraz myślę, że może jej chodziło, że dowiedzieć się , że jest się adoptowanym to coś strasznego.

Pani A gdzieś około 50, a pani B gdzieś około 25.


--------------------

Pamietam wlasnie z podstawowki, krazyly takie "dowcipy".

Milutka ja tez tu przybieglam zadna newsow

nie Ty jedna
Niestety mam wrażenie, że w naszym społeczeństwie pokutuje XIX wieczne wyobrażenie sieroty adoptowanej jako darmowa siła robocza. Szkoda, że tak mało mówi się o adopcji - może jakby społeczeństwo zobaczyło jak żyją adoptowane dzieci coś by się ruszyło i w końcu ten stan rzeczy zostałby zaakceptowany jako normalny. Z dzieciństwa pamiętam też takie dowcipy, jak robiła je moja siostra mi. Kiedys sie popłakałam, poszłam do mamy a ona na to "nie jestes adoptowana, ale nawet gdyby, to chyba dobrze, bo to by oznaczało, że wybraliśmy cie na swoje dziecko".
Ja obserwuję dwie skrajne postawy: jedna - adopcja to zło a dzieci adoptowane to mają przekichane, druga- jacy ci rodzice adopcyjni cudowni i wspaniali i w ogóle lepsi od biologicznych, a ich adoptowane dziecko powinno swoich rodziców adopcyjnych całowac po stopach. W zeszłym roku miałam zajęcia w ramach angielskiego z jedna babką, która wypowiedziała się z punktu widzenia rodzica adopcyjnego właśnie dyskryminowanego "dyskryminacja pozytyną" (nie wiem czy takie okreslenie istnieje w języku polskim - "positive discrimination"). Powiedziła coś w stylu, że czuje sie dyskryminowana, bo każdy uważa ją za nadczłowieka, bo adoptowała dziecko. A to jest jej dziecko i ona je wychowuje i nie ma znaczenia czy je urodziła czy nie.

--------------------

Moja forumowa koleżanka, mama adopcyjna od 8 lat usłyszała ostatnio od lekarza takie coś :




--------------------

Właśnie w DDTVN rozmawiają o abdurdach adopcyjnych w naszym krau. Skandal, że dziś obowiązują procedury ustalone 60 lat temu ... szkoda, że to tak wygląda bo większość maluszków mogła by mieć nowych Kochający rodziców.

--------------------

Nie wiem z czego wynikają takie komentarze, chyba z niedojrzałości ale komentarz tego typu z ust lekarza
Nie ważne kto spłodził, lecz ten kto wychował jest rodzicem. Ja zostałam wychowana przez ojczyma i dostałam od niego tysiąc razy więcej miłości, wsparcia i zainteresowania niż od biologicznego ojca.
Brak mi słów by odnieść się do komentarza tego lekarza.