Opcje

[eHermiona]

Sunno! Czy wydaje mi się, czy tez jesteś z Poznania? Nie wiem, czy tu można znaleźć adres "prywatny" - jeśli tak, to napisz do mnie! Dam Ci mój telefon, jeśli będziesz chciała, to pogadamy, albo przyjadę do Ciebie. A kiedy spodziewasz się rozwiązania? Pewnie, że będziesz miała pokarm. Ja przy pierwszym dziecku byłam "zielona" i z trudem karmiłam tydzień, mimo, że mleko leciało ze mnie ciurkiem. A przy drugim dziecku wszystko poszło świetnie (chociaż nie bez trudności na początku), ale to też zależy od nastawienia. Aha, obie ciąże też z trudem donosiłam.
Wszystko będzie dobrze. Trzymaj się ciepło i wiosennie. I odezwij się do mnie koniecznie! Monika

[Mika]

Sunna DASZ RADĘ
Ja po pordzie Oli przeszłam to samo co Ty,przy drugiej ciąży też miałam obawy i nawet nie liczyłam na to,że będę karmiła dłuzej jak miesiąc.Jednak Jaś chciał inaczej i przez pół roku nie myślał o niczym innym jak o cycu a i przez następne pół ssał jak "głupi" brałam też granulko homeopatyczne na laktację wierząc,że pomogą Jeśli będziesz chciała pogadać to wal do mnie śmiało możesz się wyżalić,ponarzekać i pochwalić Znam ten ból i wcale się nie dziwię,ze trapią Cie takie wątpliwości.Ja byłam to tego stponia ogłupiała,że wydawało mi się zboczeniem dawanie do buzi piersi....kobiecie ,facetowi to co innego

[Atena]

Sunna kochanie
Po pierwsze pokarm NAPEWNO będzie!!!!
Po drugie nie wolno Ci myśleć,że się nie uda!!!UDA się!!!to,że nie dalaś rady wykarmić córci nie znaczy w żadnym wypadku,że i z Mateuszkiem będzie to samo!!!Przecież nie jesteś już zupelnie zielona w tym temacie!!!swoje przeszłaś masz więc jakieś doświadczenia
Poza tym to poprzednim razem absolutnie nie była twoja wina!!!to wina położnych,że dały dziecku butlę!!!
Teraz jak stwierdzą,że Mateo jest głodny to nie pozwól dać butli...z karmieniam piersią już tak jest,że dziecko na początku jest głodne(nawet jeśli masz mleko)bo nie umie jeszcze ssać cyca,musi się tego dopieo nauczyć.A to niestety jest kwestja czasu...
U nie na przykład było tak,że Rybka w szpitalu ssała bardzo ładnie a jak przyszłyśmy do domu zaczęły się problemy,płakala jak ją przystawiałam,nie mogła chwycić brodawki,ciągle chciała ssać-a ja...niedoświadczona mama-wmówiłam sobie,że Rybka jest non stop głodna(choć przybierała dobrze na wadzę) i zaczęlam ją dokarmiąć z butli(a jakże)!!! i to był początek dopiero początek prawdziwych problemów.Jak Rybka skończyła 3 miesiące definitywnie znienawidziła cycusia-nie było nawet mowy o przystawieniu do piersi!!!!
To był dla mnie koszmar-tak strasznie chciałam karmić małą swoim mlekiem a tu taki numer...przeżyłam prawdziwe zalamanie nerwowe.
Postanowiłam,że muszę to przecież jakoś przeżyć,że wele dzieci(w tym ja)wychowało się na sztucznym mleku i dobrze się rozwijały,zdrowo chowały...itd...tak sobie tłumaczylam.
Jednak nie pomogły tłumaczenia,nie moglam się ztym pogodzić,nawet nie moglam spokojnie patrzeć na kobiety karmiące !!!
Po prawie deóch tygodniach nie karmienia zaczęłam ściągać resztki,które zostały po pokarmie,najpierw po kilka kropel dosłownie i stopniowo więcej i więcej.Teraz moja Rybka ma 8 miesięcy i nadal pije moje mleko!!!(z butli oczywiście)
Tak było u mnie...
Sunno!!! ja jestem pewna,że sobie poradzicie!!!
Zobaczysz,że mam rację-napewno mleczko będzie a Mateo będzie ciągnął cycusia jak się patrzy
Tylko nie wolno Ci w to wątpić i poddawać się za wcześnie.Wiem,że być może czasem będzie ciężko ale napewno dasz radę Sunno!!! NAPEWNO!!! NAPEWNO!!!NAPEWNO!!!
Rozumiesz?


Jakbyś chciała pogadać to pisz na priva,chętnie pomogę jak tylko mogę
szczucinska@poczta.onet.pl


całuję mocno
kasia z RybkÄ…

SUNNO BĘDZIE DOBRZE,NIE MARTW SIĘ

[pirania]

Sunna,
koniecznie zadzwon do Hermiony. Jak ja ja czytam a propos karmienia to sobie mysle ze pielegniarki z polozniczego powinny do niej na praktyki chodzic. Ona lepiej tlumaczy teoretycznie niz one w praktyce

[A_KA]

Sunna - ja tak jak dziewczyny wierzę, że będzie dobrze... Ty też w to uwierz . To, że nie udało Ci się długo karmić córeczki jest tylko winą położnych ze szpitala - niepotrzebnie podały jej butlę . W ten sposób mała przyzwyczaiła się, że pokarm łatwo, prawie sam leci. A przy cycusiu trzeba się troszkę pomęczyć . Tak więc już jej się nie chciało... Słyszałam o wielu takich przypadkach.
Z moją córeczką było tak : urodziła się maleńka i słabiutka pomimo przenoszonej ciąży, wciąż spała, w szpitalu nie chciała ssać piersi, z głodu płakała. Ja byłam zielona, zdenerowowana nieziemsko, nie potrafiłam przy niej nic zrobić, przewinąć, bałam się wziąść na ręce, wydawało mi się, że wszyscy mi patrzą na ręce, w dodatku nie miałam zbytnio pokarmu (mała nie chciała ssać, więc się nie wytwarzał). Płakała z głodu. Nie potrafiłam jej pomóc. Pielęgniarki mówiły niby co i jak ale to i tak niewiele dawało. Zaczęły ją czasami dokarmiać, ponieważ nie przybierała na wadze - jednak nie butelką tylko ze strzykawki (bez igły oczywiście), więc nie zaburzyły odruchu ssania... Jednak jak tylko wróciłyśmy do domu mała zaczęła ssać . Od razu, przy pierwszej próbie przystawienia... Teraz gdy na to patrzę z perspektywy czasu wiem - że to moje zdenerwowanie ją odrzucało. Nie powiem, żebym nie miała później żadnych obaw, problemów - wydawało mi się często, że mała się nie najada (ale z tego co słyszę to chyba każda matka ma takie obawy ). Ja dzwoniłam raz nawet do telefonu zaufania, znalazłam gdzieś namiary w internecie. Pani - matka chyba 5 dzieci - podbudowała mnie baaaardzo... W każdym razie jeszcze karmię swoją córeczkę i chcę to robić jak najdłużej się da, choć musze przyznać, że chwilami to już się robi uciążliwe...
Tak więc uwierz - będziesz mogła karmić synka. Zadbaj, żeby nie dano mu butelki w szpitalu. Masz tą przewagę, że to Twoje drugie dziecko, więc masz już doświadczenie. Ja teorię miałam w jednym palcu, ale to nie to samo. Przy drugim dziecku będzie napewno lżej. Przynajmniej odpadną inne obawy, więc będziesz mogła się skupić na karmieniu. I nie zrażaj się, gdy nie odrazu się uda. Chyba większość matek ma z początku problemy z przystawieniem noworodka.
Pozdrawiam i życzę optymizmu .

[eHermiona]

Sunno, mój adres: mmojpre@poczta.onet.pl

[ognistaplama]

Sunna, ja o cesarce i karmieniu piersią. Cesarka wcale nie musi zaburzyć karmienia. Po porodzie poproś położną, by przystawiła Ci dziecko. I powiedz, że prosisz o niedokarmianie dziecka, ale żeby przynoszono Ci dziecko za każdym razem do karmienia - i powtarzaj to każdej położnej!!! dopóki nie będziesz miała dziecka cały czas przy sobie. Dzieciaczek może stracić do 15 % wagi. Jeśli położna będzie chciała dać butelkę, to powiedz, że chciałabyś to przedyskutować z pediatrą. Jak pediatra mówi, żeby położna przyniosła Bebilon, to spytaj, czy nie można jeszcze zaczekać. Jak jedna położna nie pomaga Ci przystawić dziecka, wołaj drugą, nie czuj się skrępowana - masz prawo walczyć Jak położne nie chcą pomóc, zwróć się do lekarza. Ja jestem bardzo spokojnym człowiekiem, ale w takich sytuacjach potrafię być bardzo stanowcza.

U nas było tak: Jagódka urodziła się w sobotę o 23.40. Gdy mnie zszyto, poprosiłam męża, by poszedł na oddział noworodkowy i przyniósł dziecko do karmienia. W niedzielę prosiłam koleżankę z POP-u, by dzwoniła na noworodki, by przyniesiono mi dziecko - dzwoniła co chwilę, pewnie miano mnie tam dosyć Jagódka dużo straciła na wadze - przy poordzie waga 2860, przy wypisie 2560. Na pytanie położnej, czy dokarmiamy, powiedziałam, że jeszcze nie. We środę lekarak badała moje piersi i powiedziała, że jeszcze w nich nic nie ma...sama wiesz jak się czułam. Ale we środę po południu Jagódka zaczęła troszkę przybierać na wadze.
Potem był kłopot, gdy pokarmu zrobiło się bardzo dużo - piersi wtedy robią się twarde i dziecko nie może ssać. My ściągaliśmy wtedy pokarm, próbowaliśmy przystawiać, dziecko rzeczywiście głodne płakało, więc podkarmialiśmy ją ściągniętym mleczkiem strzykawką, gdy piersi trochę zmiękły, znowu do piersi... Spędziłam wtedy cały dzień w łóżku, mąż pędził po kapustę i laktator.
Sunna, wierzę, że będzie dobrze, życzę Ci powodzenia z całego serca!