Opcje

[edyska]

Co sÄ…dzicie o dawaniu dzieciom kieszonkowego?
Ostatnio zaczęliśmy z mężem zastanawiać się nad kieszonkowym dla starszego synka. Wkrótce skończy 7 lat, więc być może jest jeszcze za mały, ale warto już nad tym myśleć.
Jak sądzicie: w jakiej wysokości powinno być kieszonkowe, od jakiego wieku, co dziecko kupuje za kieszonkowe, a co nadal kupują rodzice?
Będę wdzięczna za wasze opinie; a może mamy starszych dzieci podzielą się swoim doświadczeniem?
Ani mąż ani ja nie dostawaliśmy kieszonkowego (po ustaleniach w domu rodzice kupowali lub dawali pieniądze na to, co było potrzebne), więc nie mamy doświadczenia w tej kwestii. A może lepiej nie wprowadzać zwyczaju dawania kieszonkowego?
zupełnie "zakręcona" mama przyszłego pobiorcy kieszonkowego
edyska

[chojnol]

Ja uważam, że kieszonkowe to świetna sprawa. Dziecię może w ten sposób szybko nauczyć się gospodarności. Ja dostawałam kieszonkowe, przeznaczałam je na własne przyjemności. Nie było za wielkie, więc musiałam uczyć się oszczędzać. Pamiętałam przy tym o kwiatkach dla mamy na urodziny, itp. Nie wiem, czy Twój synek umie już troszkę liczyć bo jeszcze malutki jest, ale to dobry moment, żeby go nauczyć. Pozwalaj mu robić zakupy za swoje pieniądze, np. gdy razem idziecie do sklepu. Tak myślę nad kwotą... Dla siedmiolatka to pewnie i 5zł tygodniowo wystarczy, żeby nie rozpuścić . A jaki ważny się wtedy poczuje, ho ho. No i obowiązkowo rodzice muszą być stanowczy: masz swoje pieniążki na "rozpustę", więc od nas już nie wyciągaj (np.na słodycze). Jak wyda wszystko od razu to zobaczy, że przez tydzień nie będzie już mógł sobie na nic pozwolić. A jak dojdziesz do wniosku, że to trochę za mało to można zawsze podnieść kwotę. A po jakimś czasie, jak już tej gospodarności przybędzie, może warto kieszonkowe dawać co miesiąc...
Pozdrawiam

[edyska]

Podoba mi się pomysł z kieszonkowym co tydzień, kwota jest jednorazowo mniejsza i dzieciak nawet jeśli początkowo wszystko wyda od razu, nie będą to duże pieniądze. Synek starszy liczy już (dodaje i odejmuje) biegle do 100, więc z tym nie ma problemu. Zastanawiam się, natomiast, jak postąpić z młodszym synkiem (4 lata). Z jednej strony wydaje się za mały na otrzymywanie kieszonkowego, ale z drugiej strony będzie mu przykro, gdy starszy brat będzie dostawał swoje pieniążki, a on nie. Poza tym, jeśli starszy będzie wydawał je na słodycze, to z "domowych" słodyczy już nie będzie mógł "korzystać"? Jak to zorganizować, żeby kieszonkowe uczyło dzieci gospodarności itd., a jednocześnie nie było przyczyną jakichś niesnasek w domu? A może poczekać jeszcze rok, to młodszy będzie już 5-cio latkiem i też będzie mógł mieć swoje fundusze? Jak myślicie?
Ojej, to jednak te pieniądze mogą skomplikować życie
edyska

[maggii]

Jako mama starszych dwóch dzieci dzielę się doświadczeniem :
Moich dwóch starszych chłopaków dostaje kieszonkowe.
Mała Wiki (1.5 roku) oczywiście jego nie otrzymuje, myślę natomiast, że jak troszke podrośnie, to żeby nie było jej przykro i w myśl sprawiedliwości zamiast kieszonkowego może dostanie jakiś drobny prezencik lub słodycze???
Chłopaki (8 i prawie 11 lat) dostaja kieszonkowe od 2 lat. Starszy w kwocie 20 zł a młodszy 15 zł miesięcznie.
Na pewno uczy ich to gospodarności, oszczędzania, wartości pieniędzy i ich braku!
Chłopaki wydaja je różnie: starszy na chipsy lub colę, a młodszy zbiera i kupuje sobie raz na jakiś czas najczęściej klocki LEGO.
Czyli wydają na to, na co nas nie stać
Inne zakupy typu szkolne dodatki kupujÄ… za "nasze".
Moi synowie zawsze pamiętają o naszych uroczystościech i zawsze dostaniemy jakiś drobny prezencik kupiony oczywiście z ich kieszonkowego.
Jestem bardzo "za" kieszonkowym, natomiast stanowczo nie zgadzam się z płaceniem dzieciom za oceny, ale o tym już kiedyś pisałam w innym poście...
Pozdrawiam.

[pirania]

Prawde mowiac rodzice placili mi za stopnie.
Czy ktos moze mi wytlumaczyc dlaczego to jest takie zle?

moje dzieci jako kieszonkowe dostaja dodatek rodzinny czyli ok 50 zlotych miesiecznie- maja 11 i 12 lat- panstwo funduje )

Poniewaz to calkiem sporo- kupuja sobie za to pomoce szkolne, prezenty itp, czsami "pozyczja" niegospodarnym rodzicom )

Ksiazki szkolne kupujemy my
No i oczywiscie nie dostaja nic ekstra na wyjazdy- musza sobie odlozyc )

[pirania]

No wiesz martusia, kolezanka motywacje chyba niezla miala bo na medycynie na pierwszym roku taka srednia wyciagnac to chyba niewielu potrafi.
Byc moze uczylam sie dla kasy- tak na pewno bardziej dbalam o swoja srednia
Ale jednoczesnie- nadal sie ucze dla kasy poniekad bo na studiach doktoranckich jestem a tu placa ))
I powiedz mi jeszcze- slowem stypendium naukowe na wszystkich uczelniach jest zle????
Nie lubie takich sztampowych argumentow- uczy sie dla kasy a nie dla siebie. Na madycynie ponad 20 lat osoba uczy sie jedynie dla kasy?? To moze dobrze ze jej rodzice mieszkanie i samochod kupili za to ze sie uczty bo inaczej podlogi by myla )
Ja sie w kazdym razie ucze dla siebie co nie znaczy ze jak mi oseny do stypendium zabraknie- to nie zawalcze ))
Tym bardziej ze zawod zyciowy (czyli kura domowa)- nieplatny jest i wykonuje go z ochota i poswieceniem

[chojnol]

A mi się wydaje, że płacenie za obowiązki domowe to kiepski pomysł. I zaliczam do tego zarówno naukę jak i takie typu sprzątanie pokoju itp.
Stypendia naukowe są wg mnie nagrodą i dzieciakom za dobre stopnie można również zafundować jakieś fajne wakacje, to pewnego rodzaju dodatkowa motywacja, ale żeby płacić za każdy stopień, no nie wiem. Ja chciała bym dziecku przekazać troszkę inne wartości, np. takie że wiedza to skarb sam w sobie, to inwestycja na przyszłość. A w życiu to różnie bywa i jak rodzicom zabraknie czasem pieniążków to co? Dziecko oleje naukę? Zresztą, życie, którym żądzi mamona to nie mój ideał.

[pirania]

Wiesz nie sadze
Mi rodzice za stopnie placili mniej wiecej do polowy pierwszej licealnej. W liceum to chyba troche trudne technicznie, bo czlowiek ze stopni sie nie spowiada;)
Kiedy przestali- nie przestalam sie uczyc. To byla moja decyzja ze nie mowie im o stopniach i oni po prostu sie nie dopominali, ale i nie wkurzali ze nie wiedza jak sie ucze Dla nich bylo oczywiste ze za prace dostaje place jak to w zyciu
Mysle ze taka metoda dziala tak naprawde tylko w wypadku dobrych uczniow, czy tzw zdolnych ale leniwych uczniow slabych pograza w dlugach a takie osoby raczej nie przestaja sie uczyc. Przynajmniej ja sie nie przestalam. I bynajmniej w moim zyciu nie zradzi mamona ) wrecz przeciwnie jak sadze rzadzi glownie jej niedostatek

[Ika]

To jest złe bo dzieko uczy się dla kasy a nie dla siebie! a co potem w pracy nie zapłacą to już nie będzie pracował?!

No wybacz, ale jak mi w pracy nie będą płacić, to NA PEWNO nie będę pracować. Nie jestem instytucją charytatywną dla pracodawcy.
I mam taki pogląd mimo, iż mnie nikt za oceny nie płacił, więc nie zwalisz tego na zły nawyk z dzieciństwa.

[Ika]

podam przywbliżone kwowty oczywiście po denominacji

6=100 zł
5=50 zł
4= 20 zł
3=10 zł
2=0 zÅ‚  
1=-200zł

czyli dostajÄ…c dwie jedynki i szóstkÄ™ nie dostawaÅ‚m nic i nic ojcu nie pÅ‚aciÅ‚a.  

Hmmm... dostając dwie jedynki (-200 x 2 = -400) oraz szóstkę (+100) nic nie dostawała i nic nie płaciła? -400 + 100 = -300 Wychodzi na to, że powinna ojcu zapłacić 3 stówy.
Może koleżanka dzięki temu się choć nauczyła dobrze liczyć....
Pomijając oczywiście świetne wyniki w nauce i średnią na tak trudnym kierunku studiów.

[Ika]

Zgadzam się poniekąd z chojnol i z gwm, tak po trochę z każdą Chojnol, ja też chciałabym nauczyć Żuczka innych wartości niż mamona. Jednak z drugiej strony muszę nauczyć go umiejętności gospodarowania pieniędzmi. Chcę go nauczyć, że wiedza to wartość sama w sobie, ale znam przypadki osób, które lekceważą pieniądze i nie potrafią zadbać o rodzinę (ważne szczególnie w przypadku mężczyzn, mimo wszystko...) - i tego też chciałabym uniknąć.
Jakoś nie podoba mi się płacenie za każdą ocenę z osobna, natomiast pomysł z nagrodą w postaci fajnych wakacji (w dodatku jeśli miejsce dziecko może wybrać samo) podoba mi się znacznie bardziej
Natomiast absolutnie zgadzam się z GosiąWM, że jeśli dziecko jest zdolne, acz leniwe, to gratyfikacja finansowa może mu pomóc się zmobilizować, zaś nie sprawdzi się ten system u dziecka słabego, choćby było pilne i pracowite... To zależy od dziecka, indywidualnie
No i kwestia stypendiów naukowych - to jest płacenie za naukę. Po prostu.
Acha, z tym, że wydaje mi się, iż finansową gratyfikację, jesli wprowadzać, to nie dla małych dzieci, lecz takich, które już coś z tego zrozumieją... Które kojarzą już też, że nauka jest ważna sama w sobie, a kasa to po prostu dodatkowy zysk

Qrczę, nie wiem, czy nie namieszałam, chyba troszkę chaotycznie mi wyszło

[pirania]

No, niektorzy tak sie ucza zeby dostac. I nie mozna od razu ich wiedzy wartosciowac, uczyli sie zeby dostac stypendium, wiec sa gorsi co sie uczyli zeby umiec.

Myje podlogi. Ale na staz sie dostala. I moze lekarzem bedzie nizlym
Wszwecji podlogi bym pomyla, zalezy za co )

Na studiach doktoranckich sie dostaje stypendium tylko i wylacznie. To nie dokladnie to samo co asystentura- kazdy doktorant w naszym zakladzie ma obowiazek w ramach tego stypendium uczyc. A pewna jego czesc zalezy od ocen wlasnie )

Nie podoba mi sie w kosztorysie kolezanki zdecydowanie placenie za jedynki- kazdy ma prawo ja dostac. Rodzice nie placili mi za obowiazki oczywiste. Natomiast za mycie okien czy malowanie mieszkania mi juz placili. Placili tez za sprzatanie u babci (chociaz teraz juz mi nie placa zawsze jak u niej jestem sprzatam).
I te czesc na pewno zastosuje- uwazam, ze dziecko za pewne prace powinno dostawac wynagrodzenie, bo kazdy lubi czasem solidnie sie zmieczyc i dostac calkiem przyzwoite pieniadze. Tym bardziej ze w czasie pobytu w Anglii z poswieceniem wstawaly rano i pomagaly naszemu sasiadowi rozwozic gazety i im odpalil. A na wakacjach wstawaly o 4 lecialy do stadniny i sprzataly zeby potem jezdzic. Bardzo sie ciesze ze mysla w taki sposb zamiast przyjsc i wypalic mama daj na buty.

[edyska]

maggi, czy z dziećmi ustalałaś, co mogą kupować za kieszonkowe, a co kupują nadal mama i tata?
Jeśli chodzi o płacenie za oceny, to nie mam zamiaru tego robić, bo jestem przekonana, że motywacja wewnętrzna jest cenniejsza i trwalsza niż motywacja zewnętrzna. Ta druga może zawsze, z różnych względów, zostać zabrana.
Nie sądzę też, żeby należało dzieciom płacić za pomoc w pracach w domu. W końcu to nasz wspólny dom, dbamy wszyscy o niego, a poza tym mi nikt nie płaci za sprzątanie czy pranie. Być może, że gdy dzieci podrosną, życie zweryfikuje moje poglądy, ale bardzo chciałabym je nauczyć tego, że np. myje się samochód za darmo, bo wszyscy z niego korzystamy, starszym sąsiadom robi się zakupy bezinteresownie, bo na tym polega solidarność i współczucie itd. Mam nadzieję, że choć częściowo uda się w moich dzieciach wykształcić takie właśnie postawy.
serdecznie pozdrawiam
edyska

[wiesiołek]

Zastanawiasz się czy 7 lat to nie za wcześnie na kieszonkowe. Ja uważam, że to absoplutnie nie za wcześnie. Może nawet należałoby zacząć w wieku 6 lat- wszak wtedy dzieci uczą się pierwszych działań matematycznych.

Nie bedę powtarzać wcześniej przytaczanych argumentów ,ale opowiem historyjkę z życia mojej koleżanki samotnie wychowującej kilkulatka. Dziewczyna ledwo koniec z końcem wiąże, ale synkowi niczego odmówić nie umiała, a ten to bezpardonowo wykorzystywał:

chcę loda (ksiażeczke, samochodzik)!
- nie mam pieniążków
- chcę loda (ksiażeczke, samochodzik)! !!
-jest za drogo
- nie jest za drogo!! chcę lodaaa (ksiażeczke, samochodzik)! !!!
- no, dobra, masz

To było na porządku dziennym

W końcu ktoś jej doradził przeznaczanie dla małego po złotówce w dzień powszedni i prawo do dysponowania tą kwotą kiedy tylko chce. i nie dokładanie ani grosza. Już dwa tygodnie później nastąpił taki dialog:

mały w sklepie:

-chcÄ™ ksiÄ…zeczkÄ™! ( takÄ… do malowania , z rebusami itp.)
- to sobie kup ze swoich pieniązków
-proszę pana, ile kosztuje ta ksiażeczka?
- 3,50zł
- uhm...no to drogo, wiesz mama dzis to nic nie kupię i będę mieć pieniążka ,a ksiązeczke to kiedy indziej sobie kupię

Dziecko miało 6 lat i było w zerówce.

Od tej pory problemy z wyciaganiem kasy skończyły się , a mały z rozrzutnika stał się niemal skąpcem

[maggii]

Edysko, podpisuję się rękami i nogami pod wyrażonymi poglądami
Oby tylko udało Ci sie wprowadzić je w zycie!!!
My dzieciakom też nie płacimy za prace domowe, ale wymyśliłam inny system.

Poniewaz moje chłopaki to leniuszki i nader często niepotrzebnie ze sobą wo[użytkownik x]ą, wprowadziliśmy system nagradzania "grzeczności" punktami a w efekcie jakimś prezencikiem.
I tak np. za zrobienie jakiejs dodatkowej pracy w domu, która należy do innego osobnika (czytaj mnie jest 1 punkcik.
Za pójście do sklepu, gdy nikomu się naprawdę nie chce, bo leci fajny film w TV, a akurat zabrakło chlebka na kolacje jest 1 punkcik!
Za wyjątkowo zgodny i przeżyty w miłości z bratem i siostrą wieczór (ach, rzadko się to zdarza - mamy wielodzietne to wiedzą) jest 1 punkcik!
Itp.
Punkty zbieramy w zeszycie i po uzbieraniu określonej ilości są "wypłaty"
3 pkt - guma do żucia
5 pkt - mars
10 pkt - duża Nutella na własność!!!!!!
Dzieciaki same decydują, czy chcą już nagrodę, czy zbieraja do Nutelli
System został szczegółowo uzgodniony z dziećmi, nie narzucałam im niczego.

Acha, oczywiście za złe zachowanie są punkty minusowe!!!!!!!!!!!!!!!!1

U nas sie sprawdza