Opcje

[Madziara]

Ja nie wiem co robić moje 17 miesięczne dziecko bije inne dzieci. Ugryzła 8 letniego chłopca bo nie chciał zejśc z chuśtawki, 5 letnią dziewczyne bo zabierała jej wiaderko, kiedy ją zdejmowałam z tej dziewczynki i postawiłam na nogi ona dalej rzuciła się do bicia jej. Bije i gryzie swoją siostre bliźniaczke oraz 2 letnią córke sąsiadów, nie wspomne że na spacerku potrafi podejśc do dzieka i je uderzyć. Ja jejtyłmacze że nie wolno i pytam nie będziesz biła dzieci a ona wali się po głowie i mówi tak. Próbowałam ją uderzyć ale boje się że to wywoła jeszcze więcej agresji gdyż agresja budzi agresje. Koleżanka poradziła aby z nienacka krzyknąć aby się wystrzaszyła, ale też nie jestem pewna czy dobrze jest straszyć dziecko. Kidey namówiłam sąsiadki córke aby jej oddała to Zuza się śmiała z tego, a jak kazaliśmy Wiktori ją ugryść za to że ona gryzła to Zuza sama jej ręke do buzi włożyła a potem się śmiała i sama się gryzła, próbowałam ja ją ugryść ale stała przez chwile zdziwiona i też zaczeła sama się gryść i nie myślcie że lekko aż jej zęby zostawały. Ja już nie wiem co robić doradzcie albo pocieszcie że to minie.

[maggii]

Moja Wikusia też jest dość agresywnym dzieckiem (16 msc) często ucieka się do gryzienia, bije po twarzy i wogóle "na odlew".
U nas niestety jest to pewnie efekt wychowywania się z 2 starszych braci, którzy niestety też często w ten sposób "załatwiają" swoje porachunki.
Mała na to patrzy i uczy się

NIE POLECAM REAGOWAĆ AGRESJĄ NA AGRESJĘ.

Nie polecam mówić innemu dziecku, by ją ugryzło, gdy mała gryzie, bo w ten sposób nauczysz ją, że tak MOŻNA załatwiać porachunki.

Nie polecam straszyć małej - dla mnie to zupełnie dziwny sposób, hmmm

Nie polecam klapsów za bicie innych, bo utrwalisz w niej model bicia innych.

Powiem Ci, co ja robiÄ™:

Kiedy mała mnie bije (często po twarzy) odsuwam ja na "bezpieczna odległość" i patrząc w śliczne oczka mówię,spokojnie, aczkolwiek stanowczo: "Wiktorka, tak robić nie wolno"
Małej to się oczywiście nie podoba, często zaczyna płakać lub próbuje nadal, więc ja mówię: "Nie podoba mi sie twoje zachowanie, lepiej choćmy pobawić się klockami"
Najczęściej uda mi sie zainteresować ją jakaś zabawą i po chwili jest "po sprawie"
Myślę, że mój stanowczy głos (nie krzyk!) i zasmucona buzia bardziej na nią podziałaja, niz klapsy.
Także zbyt długie tłumaczenie, że takie zachowanie jest nie na miejscu mija się z celem (nasze dziewczynki na kazania rodziców są jeszcze za małe) wystarczy, jak stanowczo powiesz jej "nie wolno".
I oczywiście nie spodziewaj sie , że od razu mała się zmieni , na pewno nie, ale myślę, że gdzieś tam w główce własciwie jej poukładasz

Acha, a'propos podwórka: jeśli mój mały łobuziak za dużo dokazuje i sytuacja robi sie podbramkowa, po prostu łapie ją pod pachę "przy jej akompaniamencie" i wynosze do domu lub na inny plac zabaw.

Powodzenia i nie martw się, mnóstwo 1,5 roczniaków tak sie zachowuje

[Dorotka]

A ja wczoraj na spacerze zaobserwowałam coś następującego.
Kacper bawił się w piasku, przyszła starsza dziewczynka, która też chciała. Babcia podała jej dwie niewielke foremki (Kacper zawsze zabiera mnóstwo zabawek) ona w ryk że chce tr, którymi on akurat się bawił, powiedziałam, że może pobawić się innymi zabawkami synka. Kacper uwielbia robić babki, ale tylko po to aby je zniszczć Dziewczynak też robiła babeczki, mały podszedł i zdeptał jej jedną, ona wstała i go uderzyła. Synek nie wiele myśląc choć mniejszy spokojnie o głowę oddał jej i zabrał zabwki. pochował je i zaniósł do wózka, babcia coś pod nosem" jakie niegrzeczne dziecko", wrrr
Kacper poszedł do drewnianego domku i zaczał wyglądać przez okienko i machac do mnie, dziewczynka za nim. Odepchnęła Kacpra i wystawiła się przez okienko, Kacprowi chyba brakneło cierpilwości, bo trochę za mocno ją popchną i się przewróciła. Babcia była zbulwersowana zachowaniem mojego synka, tylko do głowy jakoś jej nie przychodziło, że to jej wnuczka zaczeła i pokazała Kacprowi, nową "formę zabawy".
Kacper takich rzeczy uczy się od innych dzieci na placu zabaw, wcześniej rozdawał swoje zabawki, ale jak kilka razy usłyszał od innych dzieci "nieeee to moje", zaczął zachowywać się podobnie
a staram mu się tłumaczyć jak powinien zachowywać się grzeczny chłopiec, ale od dzieci uczy się innego zachowania

[Grajka11]

Mój maluch jest w podobnym wieku co Zuzia i Natalka i też przerabialiśmy próby bicia nas, (na szczęście nie gryzie), ale chciałam napisać jak poradziliśmy sobie z tym problemem - otóż jak zaczynał nas bić łapałam rączkę w locie i przytrzymywałam mówiąc stanowczo - nie wolno bić, Grzesiu robi be, czy coś wtym stylu.
On oczywiście wyrywał się i zaczynał krzyczeć i płakać , ale spokojnie tłumaczyłam i czekałam, aż się niejako podda - przytulałam, pocieszałam brałam do zabawek i był już grzeczny. Ten sposób stosowali wszyscy domownicy i pomogło, właściwie nie zdarzają się już ataki agresji .

Pozdrawiam Grajka