zakładam wątek będący kontynuacją Majówek 2007! 
śro, 09 maj 2007 - 22:45
zakładam wątek będący kontynuacją Majówek 2007!
śro, 09 maj 2007 - 23:40
czw, 10 maj 2007 - 00:03
). W ubikacji zauwazyla na wkladce reszte czopa ktory juz chyba w calosci wyszedł. I myslalam ze to nic takiego i wrociłam do łóżka. Ale jak szlam to znowu poczułam ze robi mi sie mokro Wtedy zajażyłam ze to sa wody ale saczyly sie bardzo powoli. Pomyslamlam ze sie jeszcze troche zdrzemne ale jak ino sie polozyłam do łózka to doslownie polecialo jak bym sikała Spawdziłam torbe spakowałam kosmetyki i przed 3:00 pojechalismy do szpitala. Podczas jazdy zaczeły sie skurcze ale były cały czas bardzo nieregularne (co 5,6 i 7 min). W szpitalu mnie zbadali i stwierdzili rozwarcie tylko na 1 cm. I powiedzieli ze to troche potrwa. Umiescili mnie na sali porodowej ogolnej i tam podlaczyli do KTG. Skurcze wychodzily ale bardzo slabe jak na porod. Wiec zostalo tylko czekac. O 8:00 zaczely mnie te skurcze coraz bardziej bolec ale dalej byly nieregularne, a rozwarcie zrobilo sie tylko na 2 cm. I tak do godz 14:00 mialam juz bardzo bolesne skurcze ale rozwarcie wogole niepostepowalo. Caly czas albo skakalam na piłce albo bralam goraca kompiel zeby zlagodzic bolesnosc skurczy. Podali mi rowniez w sumie 3 zastrzyki rozkurczowe z nospy i co chwile masowali szyjke macicy (nie dosc ze bolalo przy skurczach to jeszcze masakrowali mnie tymi masazami 
) A tu dalej nici z rozwarcia. Byłam zalamana. Mowili mi ze moze byc cesarka jak tak dalej pojdzie ale sproboja mi podlaczyc oksytocyne i zobacza czy rozwarcie sie bedzie powiekszac. Wiec pare minut po 14:00 podłaczyli mi kroplowke. I zaczeło sie To była masakra. A ja myslalam ze skurcze ktore do tej pory odczowalam sa bardzo bolesne. Czułam sie jak by mi ktos na zywca macice wycinal. Ból nie do opisania. Nawet pilka juz nie pomagała a prysznice tylko delikatnie skaracaly dlugosc skurczy. Mialam je juz wtedy regularne co 2 min. A rozwarcie powiekszylo sie do 4 cm. Wiec jeszcze malo. Zaczelam blagac ich juz o cesarke. I przy kazdym skuczu mowilam ze nastepnego nie wytrzymam. A krzyczalam przy tym tak glosno ze chyba na drugim koncu szpitala bylo mnie slychac. Jak wiecie chcialam miec porod rodzinny. Ale z racji tego ze rozwarcie bardzo powoli postepowalo mimo bolesnych i czestych skurczy nie chcieli mnie dac do pokoju rodzinnego gdyz caly czas zastanawiali sie nad cesarka. Wiec meza wyslali do domu i powiedzieli zeby przyjechal o 18:00. A jak by co to zadzwonie po niego. Tylko jak oni se to wyobrazali skoro ja oprocz AAAAŁŁŁŁAAAAA nic nie bylam w stanie z siebie wydusić O godz 17:00 rozwarcie bylo juz na 6 cm. Wiec skoro postepowalo to powiedzili ze jeszcze czekamy i podkrecili oksy. Mnie juz i tak wystarczajaco bolalo wiec nie zrobilo mi to wielkiej roznicy. O 17:30 chcialam isc pod prysznic zeby se ulzyc w skurczach. Zbadali mnie jeszcze i stwierdzili rozwarcie na 8 cm. Jakos doczołgalam sie do łazienki i siadlam jeszcze na kibelek zeby sie wysikac. I nagle poczułam ze chce mi sie kupe (a bylam po lewatywie) i mowie poloznej ktora caly czas mnie pilnowala ze musze zrobic kupe. A ona ze nie ide jednak pod prysznic tylko na lozko sie zbadac. A ja ze nigdzie nie ide bo chce mi sie kupe i czuje ze zaraz ja zrobie. Ona na to ze chce miec ta kupe na łozku i ze mam wstawac 
Doszlam powoli do lozka i jak sie polozylam to czulam zajebiste skurcze parte. Zbadali mnie i stwierdzili ze juz moge rodzic. Tylko gdzie moj maz ktory mial byc ze mna a oni kazali mu przyjechac o 18:00. Na szczescie moj kochany maz nie mogl usiedziec w domu i postanowil przyjechac wczesniej do szpitala i przyszedl jak juz zaczelam przec (dzialo sie to dalej na sali ogolnej gdyz juz nie bylo po co przechodzic na rodzinna) Widzialam ze sie bardzo denerwuje. Skucze parte okazaly sie najlepszymi skuczami jakie do tej pory odczuwalam. Bo przy parciu odczuwalam zajebista ulge. Jednak nie przy jednym gdy zrobili mi naciecie. Bolalo jak cholera ( a niby sie tego nie czuje) jak by mieli zajebiscie tempe nozyczki. Maz caly czas mnie trzymal za reke i przecieral czolo. Nie wiem ile bylo tych skurczy partych jak poczulam ze glowka zaczela wychodzic. Ale jeszcze 2 skurcze i mala byla na swiecie. Urodzila sie o 18:00. Dostała 10 punktow. A mnie zaczeli zszywac. Ale oprocz uklocia na znieczulenie czulam tylko delikatnie jak ciagnie za nitke. Ale nie bylo to bardzo nieprzyjemne.
czw, 10 maj 2007 - 14:11
). W ubikacji zauwazyla na wkladce reszte czopa ktory juz chyba w calosci wyszedł. I myslalam ze to nic takiego i wrociłam do łóżka. Ale jak szlam to znowu poczułam ze robi mi sie mokro Wtedy zajażyłam ze to sa wody ale saczyly sie bardzo powoli. Pomyslamlam ze sie jeszcze troche zdrzemne ale jak ino sie polozyłam do łózka to doslownie polecialo jak bym sikała Spawdziłam torbe spakowałam kosmetyki i przed 3:00 pojechalismy do szpitala. Podczas jazdy zaczeły sie skurcze ale były cały czas bardzo nieregularne (co 5,6 i 7 min). W szpitalu mnie zbadali i stwierdzili rozwarcie tylko na 1 cm. I powiedzieli ze to troche potrwa. Umiescili mnie na sali porodowej ogolnej i tam podlaczyli do KTG. Skurcze wychodzily ale bardzo slabe jak na porod. Wiec zostalo tylko czekac. O 8:00 zaczely mnie te skurcze coraz bardziej bolec ale dalej byly nieregularne, a rozwarcie zrobilo sie tylko na 2 cm. I tak do godz 14:00 mialam juz bardzo bolesne skurcze ale rozwarcie wogole niepostepowalo. Caly czas albo skakalam na piłce albo bralam goraca kompiel zeby zlagodzic bolesnosc skurczy. Podali mi rowniez w sumie 3 zastrzyki rozkurczowe z nospy i co chwile masowali szyjke macicy (nie dosc ze bolalo przy skurczach to jeszcze masakrowali mnie tymi masazami ) A tu dalej nici z rozwarcia. Byłam zalamana. Mowili mi ze moze byc cesarka jak tak dalej pojdzie ale sproboja mi podlaczyc oksytocyne i zobacza czy rozwarcie sie bedzie powiekszac. Wiec pare minut po 14:00 podłaczyli mi kroplowke. I zaczeło sie To była masakra. A ja myslalam ze skurcze ktore do tej pory odczowalam sa bardzo bolesne. Czułam sie jak by mi ktos na zywca macice wycinal. Ból nie do opisania. Nawet pilka juz nie pomagała a prysznice tylko delikatnie skaracaly dlugosc skurczy. Mialam je juz wtedy regularne co 2 min. A rozwarcie powiekszylo sie do 4 cm. Wiec jeszcze malo. Zaczelam blagac ich juz o cesarke. I przy kazdym skuczu mowilam ze nastepnego nie wytrzymam. A krzyczalam przy tym tak glosno ze chyba na drugim koncu szpitala bylo mnie slychac. Jak wiecie chcialam miec porod rodzinny. Ale z racji tego ze rozwarcie bardzo powoli postepowalo mimo bolesnych i czestych skurczy nie chcieli mnie dac do pokoju rodzinnego gdyz caly czas zastanawiali sie nad cesarka. Wiec meza wyslali do domu i powiedzieli zeby przyjechal o 18:00. A jak by co to zadzwonie po niego. Tylko jak oni se to wyobrazali skoro ja oprocz AAAAŁŁŁŁAAAAA nic nie bylam w stanie z siebie wydusić O godz 17:00 rozwarcie bylo juz na 6 cm. Wiec skoro postepowalo to powiedzili ze jeszcze czekamy i podkrecili oksy. Mnie juz i tak wystarczajaco bolalo wiec nie zrobilo mi to wielkiej roznicy. O 17:30 chcialam isc pod prysznic zeby se ulzyc w skurczach. Zbadali mnie jeszcze i stwierdzili rozwarcie na 8 cm. Jakos doczołgalam sie do łazienki i siadlam jeszcze na kibelek zeby sie wysikac. I nagle poczułam ze chce mi sie kupe (a bylam po lewatywie) i mowie poloznej ktora caly czas mnie pilnowala ze musze zrobic kupe. A ona ze nie ide jednak pod prysznic tylko na lozko sie zbadac. A ja ze nigdzie nie ide bo chce mi sie kupe i czuje ze zaraz ja zrobie. Ona na to ze chce miec ta kupe na łozku i ze mam wstawac Doszlam powoli do lozka i jak sie polozylam to czulam zajebiste skurcze parte. Zbadali mnie i stwierdzili ze juz moge rodzic. Tylko gdzie moj maz ktory mial byc ze mna a oni kazali mu przyjechac o 18:00. Na szczescie moj kochany maz nie mogl usiedziec w domu i postanowil przyjechac wczesniej do szpitala i przyszedl jak juz zaczelam przec (dzialo sie to dalej na sali ogolnej gdyz juz nie bylo po co przechodzic na rodzinna) Widzialam ze sie bardzo denerwuje. Skucze parte okazaly sie najlepszymi skuczami jakie do tej pory odczuwalam. Bo przy parciu odczuwalam zajebista ulge. Jednak nie przy jednym gdy zrobili mi naciecie. Bolalo jak cholera ( a niby sie tego nie czuje) jak by mieli zajebiscie tempe nozyczki. Maz caly czas mnie trzymal za reke i przecieral czolo. Nie wiem ile bylo tych skurczy partych jak poczulam ze glowka zaczela wychodzic. Ale jeszcze 2 skurcze i mala byla na swiecie. Urodzila sie o 18:00. Dostała 10 punktow. A mnie zaczeli zszywac. Ale oprocz uklocia na znieczulenie czulam tylko delikatnie jak ciagnie za nitke. Ale nie bylo to bardzo nieprzyjemne.
Cudna ! - jejku, jak ja bym chciała już mieć w domku następnego noworodka nawet mimo tego,że czytając Twój opis przypomniałam sobie swoje skurcze 
co 45 sekund....ufffff....
czw, 10 maj 2007 - 14:21
Cudna ! - jejku, jak ja bym chciała już mieć w domku następnego noworodka nawet mimo tego,że czytając Twój opis przypomniałam sobie swoje skurcze co 45 sekund....ufffff....
czw, 10 maj 2007 - 18:23
pią, 11 maj 2007 - 12:45
i czujemy sie swietnie, pomijajac troche bolu krocza:jak smutno mi 
nic nie pomagalo Kiedy przyszly skurcze parte podali mi znieczulenie. Wtedy zczal sie sajgon z bolami. NA poczatku szlo dobzre i maly zaczal wychodzic ale pod koniec jak juz glowka sie pokala to skurcze zanikly i nie chcialy wrucic. Staralam sie przecz bo kazali ale nic nie alo i lekarz stwierdzil ze nie moga dluzej czekac i polozna naciela mnie trzy razy. Lekarz lokciem macisnal na brzuch i wycisnal Witora a polozna wycagala glowke. Maly troszke sie owinal pepowina wiec musieli go odwinac i wyciagali dalej. Jak juz sie urodzil to czekalam na pierwszy krzyk.Wiktor urodyil sie z waga 3500g i mierzy 52cm.
Poczulam sie taka szczesliwa. Chialo mi sie wyc z radosci ale od tego wysilku nie mialam sil. Patrzylam na naszego synka i sciskalamwm w ramionach. Krysian nie mogl oderwac oczu od wiktora.Caly cas powtarzal "To niesamowite 
Taki olbrzymek w tobie byl" Naszczescie wszystko dobzre sie skonczylo i jestesmy dumnymi rodzicami. Z opieki w szpitalu jestem bardzo zadowolona. Naprawde cudowni ludzie tam pracuja. Zajeli sie nami jak trzeba. na karzde zawolanie bez kaprysow pzrychodzili a do dzieci z takim cieplem podchodzili jak do swoich.
pią, 11 maj 2007 - 15:56
i czujemy sie swietnie, pomijajac troche bolu krocza:jak smutno mi
nic nie pomagalo Kiedy przyszly skurcze parte podali mi znieczulenie. Wtedy zczal sie sajgon z bolami. NA poczatku szlo dobzre i maly zaczal wychodzic ale pod koniec jak juz glowka sie pokala to skurcze zanikly i nie chcialy wrucic. Staralam sie przecz bo kazali ale nic nie alo i lekarz stwierdzil ze nie moga dluzej czekac i polozna naciela mnie trzy razy. Lekarz lokciem macisnal na brzuch i wycisnal Witora a polozna wycagala glowke. Maly troszke sie owinal pepowina wiec musieli go odwinac i wyciagali dalej. Jak juz sie urodzil to czekalam na pierwszy krzyk.Wiktor urodyil sie z waga 3500g i mierzy 52cm.
Poczulam sie taka szczesliwa. Chialo mi sie wyc z radosci ale od tego wysilku nie mialam sil. Patrzylam na naszego synka i sciskalamwm w ramionach. Krysian nie mogl oderwac oczu od wiktora.Caly cas powtarzal "To niesamowite Taki olbrzymek w tobie byl" Naszczescie wszystko dobzre sie skonczylo i jestesmy dumnymi rodzicami. Z opieki w szpitalu jestem bardzo zadowolona. Naprawde cudowni ludzie tam pracuja. Zajeli sie nami jak trzeba. na karzde zawolanie bez kaprysow pzrychodzili a do dzieci z takim cieplem podchodzili jak do swoich.
pią, 11 maj 2007 - 17:31
pią, 11 maj 2007 - 17:50
. Troszkę sie przeraziłam bo jakoś psychicznie byłam nastawiona, ze wszystko zacznie sie we wtorek. No ale do rzeczy. Podłączyli mnie do KTG i maszyny która co 15 min. sprawdzała mi cisnienie. Porobili tez badania krwi i moczu i na szczęścei wyszły ok (bez białka, które tak zmartwiło mojego gina.... ufff). Ok.22 przyszedł gin który miał akurat dyżur i po porozumieniu sie z moim lekarzem zdecydowali, że zaczniemy od podania mi leku który spowoduje zmiękczenie szyjki bo szkoda mnie "mordować na siłę" ! Lek mi załozyli "do środka" . Po 12h mieli go wyjąć. Gin uprzedził mnie że u niektórych kobiet lek ten moze wywołać lekkie skurcze więc nie nalezy panikować. Cały czas byłam podłączona do KTG (mozna paść ze szczęścia jak przez całą noc masz pasy na brzuchu, kroplówkę podłączona do lewej dłoni a na prawym przedramieniu ciśnienie Ci mierzą co 15 min ). No i po 2 godzinach zaczęły mi się skurcze - nie jakies strasznie tragiczne, ale przez cała noc spałam może 2 razy po 40 min. Rano zaczęły mi sie czyścić jelita. Przyszła do mnie położna (super babka, zresztą cały personel do rany przyłóż) i mówi, że czyszczenie jest jak najbardziej ok i żeby sie tym nie przejmować i że gin dyżurny powinien byc u mnie koło 11 rano wyjąc lek i zbadać co w trawie piszczy. Ale sie nie doczekałam bo o 10 wody mi odeszły i gin przyleciał biegusiem zobaczyc co się dzieje. No i okazało się, że mam 3 cm rozwarcia (szok że tyle sie rozwarło tylko na jakims stymulatorze). Po tym jak wody mi odeszły, skurcze zaczęły byc regularne i bardziej bolesne. O 11 podłączyli mi epidural i poczułam sie jak w niebie (polecam każdemu - super sprawa). Lekarz stwierdził, że po godzinie podłączą mi oksy na rozwieranie i gdzies ok. 18 powinniśmy rodzić (ok. 7 h po podaniu oksy). O 12 przyjechał mój gin i kontrolnie przyszedł mnie zabdać i ku wielkiemu zdziwieniu jego i całego personelu ( o mnie samej nie mówiąc) okazało się, że mam 10cm rozwarcia ----> po godzinie epiduralu, który teoretycznie spowalnia poród i totalnie bez oksy !!!!! Musiałam zadzwonić po M, który w międzyczasie pojechał sobie cos zjeść, żeby zbierał sie szybko i wracał do mnie bo wg gina miałam do 1.5h urodzić! M dotarł w ciągu 15min no i wystartowalismy... Bóle parte, których dzięki epiduralowi nie czułam jako bóle - jedynie jako potrzebę parcia.... No i zaczęła się moja i Olivki droga przez mękę. Odłączyli mi epidural, żebym mogła przeć efektywniej po czym dla zwiększenia częstotliwości skurczy podali oksy (tuż przed cc skurcze miałam co 35s i byłam juz totalnie bez znieczulenia). Wydulsili ze mnie blisko 3 godziny nieziemskiego wysiłku, na końcu nawet pomagali Małej przecisnąć sie przez moją miednicę przy pomocy próżnociągu, ale wtedy już tylko sklęłam gina i popłakałam się bo czułam się tak jakby ktos mi dziecko razem z macica chciał żywcem wyrwać. Nie ból był najgorszy w tym wszytkim ale fakt że można coś takiego zrobic. I to był mój koniec.... Gin widząc moją złość, gniew i wyczerpanie zarządził cc. W 10 minut znalazłam sie na stole operacyjnym i znowu od początku : epidural (dobrze że wejście miałam już założone), cewnik (który załozyli mi przy epiduralu a ściagli gdy zaczęłam przeć) i cały osprzęt typu parawan, czyszczenie itp. Nie pamiętam zbyt wiele z sali operacyjnej mimo, ze przeciez byłam przytomna, jednak skrajne wyczerpanie fizyczne i psychiczne dały znac o sobie. Wiem tylko ze prosiłam anastezjologa, żeby mnie tak nie ogrzewał bo zaraz spłonę a on mi na to, że mam dreszcze i chcą mi w ten sposób pomóc (miałam położone na klatce piersiowej coś na kształt poduszki powietrznej i to ona mnie tak grzała). Oprócz tego pamiętam tylko jeszcze widok mojej i M ręki splecionych razem pod przykryciem parawanowm i później słowa gina: Mamy dziewczynkę! Pokazali mi ją ponad parawanem a ja kazałam M iść z nią żeby sprawdził czy ma "wszystko". Strzasznie martwiłam sie tym, że te 3 godziny parcia mogły źle wpłynąć na moją córcię. M poszedł za Małą, przeciął nawet pępowinę chociaż zarzekał się, że tego nie zrobi bo wcześniej chyba zemdleje (jak chyba wiekszosc facetów boi sie krwi) a mnie zszywali. Wszystko oczywiście odbywało sie na jednej sali tak więc M widział i mnie i Olivkę. Po chwili połozna przyniosła mi pokazać Olivkę już umytą i ubraną. Jaka ona była słodka. Dałam jej całusa a ona popatrzyła na mnie swoimi wielkimi oczkami i od tej chwili wiedziałm, że dla tej malutkiej istotki jestem w stanie oddać zycie. Oczywiscie nie obyło się bez łez wzruszenia na stole operacyjnym ale o tym chyba nie musze Wam pisać!
(Olivka ma już 17 dni)
pią, 11 maj 2007 - 20:59
. Troszkę sie przeraziłam bo jakoś psychicznie byłam nastawiona, ze wszystko zacznie sie we wtorek. No ale do rzeczy. Podłączyli mnie do KTG i maszyny która co 15 min. sprawdzała mi cisnienie. Porobili tez badania krwi i moczu i na szczęścei wyszły ok (bez białka, które tak zmartwiło mojego gina.... ufff). Ok.22 przyszedł gin który miał akurat dyżur i po porozumieniu sie z moim lekarzem zdecydowali, że zaczniemy od podania mi leku który spowoduje zmiękczenie szyjki bo szkoda mnie "mordować na siłę" ! Lek mi załozyli "do środka" . Po 12h mieli go wyjąć. Gin uprzedził mnie że u niektórych kobiet lek ten moze wywołać lekkie skurcze więc nie nalezy panikować. Cały czas byłam podłączona do KTG (mozna paść ze szczęścia jak przez całą noc masz pasy na brzuchu, kroplówkę podłączona do lewej dłoni a na prawym przedramieniu ciśnienie Ci mierzą co 15 min ). No i po 2 godzinach zaczęły mi się skurcze - nie jakies strasznie tragiczne, ale przez cała noc spałam może 2 razy po 40 min. Rano zaczęły mi sie czyścić jelita. Przyszła do mnie położna (super babka, zresztą cały personel do rany przyłóż) i mówi, że czyszczenie jest jak najbardziej ok i żeby sie tym nie przejmować i że gin dyżurny powinien byc u mnie koło 11 rano wyjąc lek i zbadać co w trawie piszczy. Ale sie nie doczekałam bo o 10 wody mi odeszły i gin przyleciał biegusiem zobaczyc co się dzieje. No i okazało się, że mam 3 cm rozwarcia (szok że tyle sie rozwarło tylko na jakims stymulatorze). Po tym jak wody mi odeszły, skurcze zaczęły byc regularne i bardziej bolesne. O 11 podłączyli mi epidural i poczułam sie jak w niebie (polecam każdemu - super sprawa). Lekarz stwierdził, że po godzinie podłączą mi oksy na rozwieranie i gdzies ok. 18 powinniśmy rodzić (ok. 7 h po podaniu oksy). O 12 przyjechał mój gin i kontrolnie przyszedł mnie zabdać i ku wielkiemu zdziwieniu jego i całego personelu ( o mnie samej nie mówiąc) okazało się, że mam 10cm rozwarcia ----> po godzinie epiduralu, który teoretycznie spowalnia poród i totalnie bez oksy !!!!! Musiałam zadzwonić po M, który w międzyczasie pojechał sobie cos zjeść, żeby zbierał sie szybko i wracał do mnie bo wg gina miałam do 1.5h urodzić! M dotarł w ciągu 15min no i wystartowalismy... Bóle parte, których dzięki epiduralowi nie czułam jako bóle - jedynie jako potrzebę parcia.... No i zaczęła się moja i Olivki droga przez mękę. Odłączyli mi epidural, żebym mogła przeć efektywniej po czym dla zwiększenia częstotliwości skurczy podali oksy (tuż przed cc skurcze miałam co 35s i byłam juz totalnie bez znieczulenia). Wydulsili ze mnie blisko 3 godziny nieziemskiego wysiłku, na końcu nawet pomagali Małej przecisnąć sie przez moją miednicę przy pomocy próżnociągu, ale wtedy już tylko sklęłam gina i popłakałam się bo czułam się tak jakby ktos mi dziecko razem z macica chciał żywcem wyrwać. Nie ból był najgorszy w tym wszytkim ale fakt że można coś takiego zrobic. I to był mój koniec.... Gin widząc moją złość, gniew i wyczerpanie zarządził cc. W 10 minut znalazłam sie na stole operacyjnym i znowu od początku : epidural (dobrze że wejście miałam już założone), cewnik (który załozyli mi przy epiduralu a ściagli gdy zaczęłam przeć) i cały osprzęt typu parawan, czyszczenie itp. Nie pamiętam zbyt wiele z sali operacyjnej mimo, ze przeciez byłam przytomna, jednak skrajne wyczerpanie fizyczne i psychiczne dały znac o sobie. Wiem tylko ze prosiłam anastezjologa, żeby mnie tak nie ogrzewał bo zaraz spłonę a on mi na to, że mam dreszcze i chcą mi w ten sposób pomóc (miałam położone na klatce piersiowej coś na kształt poduszki powietrznej i to ona mnie tak grzała). Oprócz tego pamiętam tylko jeszcze widok mojej i M ręki splecionych razem pod przykryciem parawanowm i później słowa gina: Mamy dziewczynkę! Pokazali mi ją ponad parawanem a ja kazałam M iść z nią żeby sprawdził czy ma "wszystko". Strzasznie martwiłam sie tym, że te 3 godziny parcia mogły źle wpłynąć na moją córcię. M poszedł za Małą, przeciął nawet pępowinę chociaż zarzekał się, że tego nie zrobi bo wcześniej chyba zemdleje (jak chyba wiekszosc facetów boi sie krwi) a mnie zszywali. Wszystko oczywiście odbywało sie na jednej sali tak więc M widział i mnie i Olivkę. Po chwili połozna przyniosła mi pokazać Olivkę już umytą i ubraną. Jaka ona była słodka. Dałam jej całusa a ona popatrzyła na mnie swoimi wielkimi oczkami i od tej chwili wiedziałm, że dla tej malutkiej istotki jestem w stanie oddać zycie. Oczywiscie nie obyło się bez łez wzruszenia na stole operacyjnym ale o tym chyba nie musze Wam pisać!
(Olivka ma już 17 dni)
pią, 11 maj 2007 - 21:00
Biedny lekarz zszywał mnie przez 2 godzinki.
O dziwo tylko u mnie była cicho i grzecznie spała. Pewnej nocy nawet lekarka osobiście mi ją przywiozła bo już nie dawała rady
No ale mała wykazała się pomysłowością i już na drugi dzień wypisano nas do domku. Oczywiście zastosowała przeraźliwy płacz Jeszcze tak szybkiego wypisu to nie widziałam, wszyscy cieszyli się że Julcia wychodzi hihi
pią, 11 maj 2007 - 21:09
Biedny lekarz zszywał mnie przez 2 godzinki.
O dziwo tylko u mnie była cicho i grzecznie spała. Pewnej nocy nawet lekarka osobiście mi ją przywiozła bo już nie dawała rady
No ale mała wykazała się pomysłowością i już na drugi dzień wypisano nas do domku. Oczywiście zastosowała przeraźliwy płacz Jeszcze tak szybkiego wypisu to nie widziałam, wszyscy cieszyli się że Julcia wychodzi hihi
pią, 11 maj 2007 - 21:10
pią, 11 maj 2007 - 21:38
Jak bedziesz miala chwilke to zajrzyj do listopadowek 2007 i zjedz nisko bo tam maja swoje statystyki.do osoby ktora prowadzi ten post kazda dziewczyna wyslala link na suwaczek ktory ma w profilu dotyczacy wieku dziecka...bardzo ladnie to wyglada i nie wiem czy moze nie lepiej by tak bylo u nas...wrazie czego to ja moge pomoc
pią, 11 maj 2007 - 22:07
Jak bedziesz miala chwilke to zajrzyj do listopadowek 2007 i zjedz nisko bo tam maja swoje statystyki.do osoby ktora prowadzi ten post kazda dziewczyna wyslala link na suwaczek ktory ma w profilu dotyczacy wieku dziecka...bardzo ladnie to wyglada i nie wiem czy moze nie lepiej by tak bylo u nas...wrazie czego to ja moge pomoc
sob, 12 maj 2007 - 01:50
sob, 12 maj 2007 - 02:20
sob, 12 maj 2007 - 10:29
!!! MAJUSIE 2007 !!!
| Wersja Lo-Fi | Aktualny czas: czw, 30 maj 2024 - 11:41 |
| lista postw tego wtku |
