Opcje

[abys]

Witam!
Tydzień temu wróciłam ze szpitala wraz ze swoimi dwiema córeczkami .Obiecałam sobie,że po powrocie "rozsławię"pewien oddział ku przestrodze innym kobietom.Rodziłam w szpitalu na Kraśnickich.Miałąm cc przy znieczuleniu ogólnym.Po porodzie zostałam przewieziona na 2 piętro oddziału ginekologiczno-położniczego.To,co tam przeżyłam było dla mnie KOSZMAREM!Po cc trzeba wstać z łóżka po 12 godzinach.Nie było to dla mnie łatwe,osłabiony organizm,no i świeża rana...Na pomoc położnych nie mogłam liczyć,musiałam radzić sobie sama.Następnego dnia "uczył"mnie chodzić mój mąż.Moje córeczki musiały być dokarmiane,gdyż po cc pokarm pojawia się później.Woziłam więc je do położnych,aż pewnego dnia usłyszałam,że"udają,że pokarmu nie mają".Jedna z córeczek zabierana była na całonocną fototerapię.Na zapas wkładałam do balkonika pieluchy i chusteczki,ale żadna z pieluch nie została zużyta,a dzieciątko miało spieczoną pupcię i pozalewany rożek.Przewijałabym je sama,ale na boks można było wejść tylko w fartuchu,ktorych nie było,więc matki miały zakaz wchodzenia!Dużo by tu pisać,faktem niepodważalnym jest brak profesjonalizmu położnych pracujących na 2 piętrze oddziału ginekologiczno-położniczego szpiatal na Kraśnickiej.Są wyrachowane,złośliwe,matki nie mogą liczyć z ich strony na żadne wsparcie,śpią na zmianę w nocy,a gdy czegoś potrzebuje czy matka czy dziecko,zastawiaja się,że są tylko dwie!
Dla mnie osobiście przeżycia na tym oddziale to jak sceny z thrillera psychologicznego!Po kilku dniach pobytu poprosiłam swojego lekarza o przeniesienie mnie na jego oddział.I chociaż znalazłam się na poziomie -1(bliżej ziemi;) to czułam się tam niemal jak w raju.

[tulla]

abys - w lipcu też urodziłam bliźniaki w tym szpitalu i również po cc wylądowałam na 2 piętrze.
Wydaje mi się, że trochę przesadzasz

Po cc trzeba wstać z łóżka po 12 godzinach

a kiedy chciałabyś się podnieść? pionizowanie nie jest wymysłem strasznych położnych, tylko ma zapobiegać komplikacjom.

Są wyrachowane,złośliwe,matki nie mogą liczyć z ich strony na żadne wsparcie,śpią na zmianę w nocy,a gdy czegoś potrzebuje czy matka czy dziecko,zastawiaja się,że są tylko dwie!

Absolutnie się z Tobą nie zgodzę! Tylko jedną położną wspominam źle (być może to ona była autorką wspomnianego przez Ciebie komentarza).
Natomiast zgodzę się z Tobą, że w porównaniu z poziomem -1 podejście do pacjentek, a zwłaszcza mam bliźniąt pozostawia wiele do życzenia, ale nie można generalizować, że wszystko tam jest straszne.
I uwierz mi, one naprawdę mają co robić. Chodziłam do szkoły rodzenia prowadzonej przez oddziałową, uprzedzała nas, że często trzeba się po prostu upominać o swoje.
Czemu Twoja córeczka była zabierana? Przecież fototerapię można tam przeprowadzać na sali (jedna z moich sąsiadek tak robiła). Akurat w tej kwestii przyznam rację - niektóre położne (z noworodków), a zwłaszcza jedna, kompletnie ignorowały swoje obowiązki i dzieciaczki były biedne, jak dostały się w ich łapy.

[abys]

Tulla źle mnie odczytałaś w związku ze wstaniem z łózka po cc.Chodziło mi głównie o to,że żadna z nich nie kwapiła się,aby w jakikolwiek sposób pomóc mi wstać.Wystarczyło tylko podać rękę...
"Upominanie się o swoje" wyglądało tak,że z łaską karmiły dzieci wstrzykując im mleko,które potem ulewało się masami...
Być może Twoja sąsiadka miałą więcej szczęścia do fototerapii.Moja córcia leżała całą noc w boksie i tam była naświetlana.Bałam się tylko,żeby mi jej nie przeziębiły,bo kiedy nie zaszłam to przeciąg gonił przeciąg,okna wiecznie otwarte.
Na -1 dostałam już lampy na salę i mogłam kontrolować,co dzieje się z moimi dziećmi,gdyż miałam je cały czas przy sobie.

[Zojka]

abys - współczuję przeżyć
Domyślam się, że nie chodzi o to aby zdyskredytować pracujący tam personel.
Ja w innym wątku opisałam też swoje wrażenia w związku z pobytem w szpitalu po operacji wyrostka w pierwszym trymestrze ciąży. Myślę, że przyczyną naszego "rozgoryczenia" jest nie to, że coś w szpitalu idzie nie tak jakbyśmy tego chciały, ale że czasem (przynajmniej ja tak mam) potrzebujemy po prostu ludzkich odruchów u czasem zmanierowanych i poddających się rutynie w wykonywaniu swoich zajęć pielęgniarek. Na pewno nie jest to łatwy i dobrze opłacany zawód, ale pacjenci nie mają przecież na to wpływu...

Pozdrawiam i gratuluję podwójnego Szczęścia

Ps. Na szczęście ludzi z powołaniem też można spotkać na oddziałach, na to liczę

[Alrys]

Ja rodziłam na Jaczewskiego również przez cc i też musiałam wstać po 12 godz. a na taki personel można wszędzie trafić

[madziambm]

cieszę się że (właściwie przypadkiem) trafiłam na ten wątek, bo jestem z lubelskiego i od pierwszych tygodni ciąży postanowiłam rodzić na kraśnickich własnie (choć tak naprawdę niewiem co przewazyło o tej decyzji). W każdym razie najpierw wybrałam szpital potem lekarza - warunek był tylko jeden -najlepszy z tego szpitala! A o szpitalach i położnych słyszy się naprawde różne rzeczy!!! wystarczy wpisać w google i poczytać kilka różnych forów na ten temat. Właśnie kiedy tak czytałam o tych położnych dowiedziałam się że oddziałowa prowadzi szkołę rodzenia trochę za późno ale się zapisałam, także dlatego - jak pisze "tulla" -aby poznać jeszcze "kogoś z tamtąd" kto jeszcze cokolwiek mi powie o tym miejscu i wogóle będzie znajomą twarzą... Termin mam na 8 stycznia, a do tej szkoły rodzenia mam zaczać chodzić z chyba troszkę późniejszą grupą, pod koniec października, ale mam nadzieję ze będę sobie wdziączna że się zapisałam.
Dzięki "tulla" za bardzo rozsadny i powazny wpis, cieszę się że go przeczytałam "ku pokrzepieniu"!!!
Pozdrawiam wszystkie "Pacjentki" Al. kraśnickich i proszę jeszcze o jakieś opinie!!!

[yennefer]

Rodziłam drugie dziecko w szpitalu przy ul. Kraśnickiej i jestem bardzo zadowolona z pobytu tam. Przy porodzie położna (nie żadna znajoma czy umówiona) baardzo mi pomogła, w każdej trudniejszej chwili mogłam na Nią liczyć. Potem od razu pomogła przystawić mi Mikołaja do piersi, przy wstawaniu położne chętnie pomagały (ja akurat bardzo dobrze zniosłam poród i wstałam bez problemu, ale sąsiadce z łóżka obok pomagały, zaprowadziły do łazienki, podawały dziecko, a wstawałyśmy w środku nocy). Rano pomogły jej pójść pod prysznic. Dziecko miałam cały czas przy sobie, no ogólnie tak miło wspominam pobyt tam, że chętnie urodziłabym sobie jakieś dziecko jeszcze ,