, Żyjmy nadzieją każdego dnia a w sercu miejmy miłość Opcje

[Kaczuszka3Kaczor...]

https://www.medonet.pl/zdrowie-na-co-dzien,...l#czytaj-wiecej


Trudno mi skomentować ten artykuł, sama przeżyłam juz jeden poród, jedno poronienie, teraz jestem w ciazy. Znane mi jest uczucie, euforii po porodzie, zalamania po poronieniu i niepewnosci w czasie ciazy... Swojego nie narodzonego synka było dane mi pochowac, to ukoilo czesc bólu, mam gdzie go odwiedzać. Minął już rok a ja nadal czuje te uczucia... Teraz czekam na trzeciego synka, kazdego dnia sie boje zeby był w brzuszku jak najdłuzej..

Miesza się we mnie uczucie, smutku i radości ale patrze z nadzieją... Wszystkie nasze Aniołki są w niebie i tam mają lepiej...

[chaton]

Nie moge teraz czytac takich rzeczy

[captain.jmw]

Nie powinnam była tego czytać...
Z wielu powodów.

[aniuusx3]

chyba nie powinnam była tego czytać ;-(

Z drugiej strony dowiedziałam się , ze warto walczyć o ciałko Ninki .

[Kaczuszka3Kaczor...]

Owszem artykuł jest wstrzasający ale moim zdaniem niesie tez przesłanie pozytywne.

"29-letnia Aleksandra tuli dzisiaj do piersi 10-miesięcznego Carlosa. Niemowlę jest duże, śmieje się. Okaz zdrowia. - Jak się urodził, dostał 9 punktów w skali Apgar. Ważył prawie 4 kilogramy! - opowiada młoda matka z błyskiem w oku. (...)

Straciła dwoje dzieci, warunki i traktowanie w szpitalu nie nadają sie do skomentowania ale przeciez po tym wszystkim ma Carlosa.
Niech ten artykuł budzi nadzieje w NAS i niech zmieni traktowanie Aniołków i ich matek w chwili tragedii.
Niedawno nie było takiej możliwości żeby móc pochować malenstwa a rodzice nie mieli gdzie odwiedzac swoje Aniołki.

Pozdrawiamy wszystkie mamusie Aniołkow wezwanych do nieba zbyt wczesnie...

[aniuusx3]

Tak, masz rację ma on jednak pozytywne przesłanie, jednak czytając go łzy same napływają do oczu, chyba dlatego ze wszystko wraca .

Ja poroniłam niecałe 2 miesiące temu i ciałka mi nie wydano , mimo że był to 24 tc czyli ciąża obumarła, bądź dziecko martwo urodzone .

[nulek27]

Ja nie czytam bo się boję .Ostatnio mam wielki żal w sercu więc nie czytam !

[matylda315]

Nie czytaj Nulku ...żałuję ,że przeczytałam...to ciągle boli

[Kaczuszka3Kaczor...]

Kochane nie nakrecajcie sie negatywnie... Poronenie boli i nie zapomina sie o nim nigdy ale przeciez nie warto sie poddawac...

[matylda315]

A kto tu siÄ™ poddaje ? Nie rozumiem....

[Kaczuszka3Kaczor...]

W sensie, ze na samo wspomnienie o czyms zlym odrazu dziewczyny odpuszczaja i nie chca przeczytac...
A artykul w gruncie rzeczy jest pozytywny..

[matylda315]

Bo być może to co przeżyły jest bardzo bolesne ,świeże ...też żałuję ,że to przeczytałam. To co przeszłam to moje ...jakieś etapy już za mną i nie potrzebuję przypominać sobie pewnych rzeczy ...Niemniej mam świadomość ,że takie nieszczęścia ciągle się zdarzają...niestety...

Ten post edytował matylda315 nie, 04 gru 2011 - 06:37

[niunia23]

ansiux ale jak dostalas akt zgonu dziecka ? to powinni wydac ciało .

ja jak Marysia odeszla wszystko dalam do zalatwienia znajomej pani z biura pogrzebowego i Marysie pierwszy raz zobaczylam dopiero jak juz byla w trumnie byla śliczna mimo tego ze juz niezyla .......

[kasik30]

Trudno to skomentować niesety taka jest prawda. Jetem mama dwójki dzieci. starszy ma 11 lat drugi 2 . Rok przed urodzeniem młodszego syna poroniłam ciaże w 13 tygodniu. Wiem jak to jest rodzić w ubikacji obojetnośc personelu. Tak jakby chcieli sie zapytać o co jej chodzi czemu płacze przecież nic takiego sie nie stało.Też nie mogłam sie pozbierać . Załuję tylko ,że mnie nikt nie zapytał czy chce pochować swoje dziecko, to sztraszne tak jakbyśmy żyli w 16 wieku .

[nulek27]

Ja poroniłam w 9 t.c. ,lekarka nas namówiła na zrobienie testów genetycznych bo bardzo długo się staraliśmy o ciążę ,też żałuję że nie mogłam pochować naszego syna .

[Kaczuszka3Kaczor...]

Bezdusznosc opisanego personelu jest przerazajaca.. Wtedy sie nad tym nie zastanawialam.. Polozne gdy pojawilam sie w szpitalu odrazu powiadadomily mnie o mozliwosci pochowania.. bylam w szoku ze mozna pochowac malenstwo w 12tc.
Przy wypisie musialam zaznaczyc co chce zeby bylo zrobione z cialem.. formalnosciami w urzedzie zajol sie Maz, do ZUSu pojechalismy razem.. Nie bylo zadnych problemow z uzyskaniem zasilku pogrzebowego...Bedac jeszcze w szpitalu nie rozpaczalam, chyba chcac ochronic sama siebie podeszlam do pobytu zadaniowo.. Chcialam jak najszybciej wrocic do domu do Synka i Meza... To ze czekal w domu synek uchronilo mnie przed ogromna trauma.. Jedyne co mnie przerazilo to ten kubelek/ miseczka ktora mialam sobie podlozyc jak chodzilam do toalety. Polozne byly delikatne gdy bylam juz po... powiedzialy co bedzie sie dzialo z cialem az do odebrania go ze szpitala. Gdy przyjechalismy po Cialo, zaprowadzono nas do pokoju. Wyjeto cialko i mila pani zawinela je w haftowana chusteczke, pomodlila sie z nami.. Doceniam ten gest.. Wierze ze praktyki sredniowieczne przemina i wreszcie standardem sie stanie ludzkie traktowanie plodu i rodzicow ktorzy stracili je.

[aisha1111]

ja nie wiedzialam, że mogę pochować moje dziecko. owiedziałam się rok później. na moje pytanie dlaczego pielęgniarka odpowieziała, że ciałko "zutylizowano"