, jeszcze parę pytań nowych mam ;) str 5 Opcje

[milutka]

Dałam zapytanie do mojego tematu na wychowaniu, ale przeniosłam tutaj, bo więcej osób zagląda, a sprawa bardzo pilna.
Chodzi o mojego szwagra.

Kolega D. jeździ sam czasami na weekend do dziadków, coś tam im pomaga na warsztacie itp. D. już kiedyś chciał jechać z nim, ale nie pozwoliliśmy, dziś D. znów poruszył ten temat, że mama kolegi będzie chciała ze mną porozmawiać, od razu domyśliłam się, że chodzi o wyjazd.

No i teraz nie wiem, czy powinnam D. pozwolić jechać, skoro:
1.D. ma 17 lat, czyli jest niepełnoletni.
2.jesteśmy rodziną zastępczą, a co jak się coś stanie?
3.Trasa jest wyjątkowo niebezpieczna, jest dużo niebezpiecznych zakrętów, tysiące tirów, gdzieniegdzie bardzo zły stan dróg.
4.W jednÄ… stronÄ™ majÄ… ponad 200km.
5.Kolega kończy dopiero 19 lat w lipcu, prawko ma od 10 miesięcy, sam parę razy jechał tą trasą, ale sam, bez pasażera, nikt go nie rozpraszał, zresztą i tak się dziwiłam, że puszczają go samego w tak niebezpieczną trasę.
6.czasami lubi szybko jeździć z muzyką na full.
7.lubi pić, więc na pewno będzie tam D. namawiać do picia.

Ten post edytował milutka pią, 06 lip 2012 - 19:13

[dasza]

Co prawda mój syn ma dopiero 10 lat, ale gdyby miał już 17, to i tak bym go nie puściła. Najslabszy punk tej wyprawy to bezpieczeństwo na drodze. Co innego, gdyby chlopcy jechali z osoba dorosłą albo transportem publicznym. Co do alkoholu, to jak zechce gdzies cos wypic, to i tak nie zawsze nie upilnujesz. Nie chodzisz za 17 latkiem krok w krok.

[agama76]

Czy ja dobrze to rozumiem ze chodzi o wyjazd na weekend do pracy? Jeśli tak to generalnie bym się zgodziła, jeszcze bym się cieszyła ze dziecko w tym wieku chce pracować, w sensie szuka sobie jakiegoś zajęcia. 200 km nie brzmi jakoś szczególnie groźnie; ale skoro się tak tej trasy boisz - jest inna możliwość dojazdu? Pociągiem, autobusem?

A.

[dasza]

Tak na marginesie. Młodym ludziom bardzo dobrze robi zaangazowanie się w wolontariat. Trzeba tylko odrobinę cwaności, zeby w jakiś sposób ich namówić na taką pracę społecznie użyteczną. Wielu buntowników szybko dorasta, jak zaczyna pomagać i naprawdę się w to wciąga.

[lena77]

raczej bym sie zgodzila, ale porozmawialabym z matka kolegi, by wybadac jaki ma do tego wyjazdu stosunek i jaki ma kontakt ze swoim dzieckiem

[sammy]

Dałam zapytanie do mojego tematu na wychowaniu, ale przeniosłam tutaj, bo więcej osób zagląda, a sprawa bardzo pilna.
Chodzi o mojego szwagra.

Kolega D. jeździ sam czasami na weekend do dziadków, coś tam im pomaga na warsztacie itp. D. już kiedyś chciał jechać z nim, ale nie pozwoliliśmy, dziś D. znów poruszył ten temat, że mama kolegi będzie chciała ze mną porozmawiać, od razu domyśliłam się, że chodzi o wyjazd.

No i teraz nie wiem, czy powinnam D. pozwolić jechać, skoro:
1.D. ma 17 lat, czyli jest niepełnoletni.
2.jesteśmy rodziną zastępczą, a co jak się coś stanie?

Jakby był pełnoletni, to nie musielibyście być dla niego rodziną zastępczą. Może stać się coś wszędzie, łącznie z domem i przechodzeniem na drugą stronę jezdni

3.Trasa jest wyjątkowo niebezpieczna, jest dużo niebezpiecznych zakrętów, tysiące tirów, gdzieniegdzie bardzo zły stan dróg.

Czy mogłabyś powiedzieć, co to za trasa? Nie sądzę, żeby cała trasa składałą się z zakrętów. Tiry, niestety, są wszędzie

4.W jednÄ… stronÄ™ majÄ… ponad 200km.

panikujesz jakby ta trasa miałą conajmniej 2 tysiące kilometrów

5.Kolega kończy dopiero 19 lat w lipcu, prawko ma od 10 miesięcy, sam parę razy jechał tą trasą, ale sam, bez pasażera, nikt go nie rozpraszał, zresztą i tak się dziwiłam, że puszczają go samego w tak niebezpieczną trasę.
6.czasami lubi szybko jeździć z muzyką na full.
7.lubi pić, więc na pewno będzie tam D. namawiać do picia.

Tutaj odpowiem tylko na ostatni punkt. Po pierwsze zaufaj D. Weź pod uwagę, że chłopak ma lat 17 i jak będzie chciał, to pierwsze, co zrobi, to kończąc 18 upije się jak dzika świnia. A im większy rygor w tym temacie, tym większe prawdopodobieństwo, że dziecko tak zrobi. Porozmawiaj z nim i jedno, co musisz zrobić, to wbić mu do głowy, że jeżeli kolega się napije, to z nim nie jeździ, nawet kosztem dzwonienia po Was. Albo daj mu pieniądze, by mógł wrócić autobusem/busem/pociągiem.

Tak, puściłabym.

pozdrawiam
s.

[moko.]

Puściłabym, ale pewnie wolałabym poznać kolegę i jego matkę.

[Filip_inka]

Ja tez bym puscila.
Rozmowa z matka jak najbardziej wskazana.

[m4rusia]

Sądząc po perypetiach ze szwagrem jakie zdarzały się Milutkiej, zastanowiłabym się dwa razy zanim bym puściła. Ze wczesniejszych opisów odniosłam wrażenie, że chłopak bywa nieodpowiedzialny.
Rozmowa z matką - no ale Ona może co najwyżej ręczyć za SWOJEGO syna (o ile możemy tu mówic o poręczeniu za 19 latka).
Milutka, Ty znasz szwagra najlepiej i najlepiej możesz się domyślić co może przynieść taka wyprawa- więcej pożytku czy szkody.

Sammy jesteś niekonsekwentna. Napisałaś najpierw

Jakby był pełnoletni, to nie musielibyście być dla niego rodziną zastępczą. Może stać się coś wszędzie, łącznie z domem i przechodzeniem na drugą stronę jezdni

a potem

panikujesz jakby ta trasa miałą conajmniej 2 tysiące kilometrów

No więc jak sama stwierdziłaś, jak ma się coś stać to sie stanie nawet na tych 200 km, prawda?

[sammy]

M4rusia, nie, chciałam tylko uzmysłowić Milutce, że wypadek może stać się wszędzie. Czy to 20, 200 czy 2000 km.

Nie uznaję paniki i nie trawię paniki, jest mi obca i nie ma dla mnie gorszej rzeczy niż panika, bo wóczas nie myśli się jasno, tylko wyszukuje wszystkie, nawet najbardziej absurdalne "nie" i "ale", żeby tylko nie puścić/nie zrobić/nie iść/nie jechać (niepotrzebne skreślić). W takich przypadkach analizuje się za i przeciw oraz rozmawia, a nie wynajduje mniej lub bardziej dziwne powody, żeby nie puścić dziecka.

pozdrawiam
s.

[agabr]

Przerazajace jest to co ktos u napisal , ze nie puscilby samego siedemnastolatka .Zawsze wydawalo mi sie , ze jestem nieco nadopiekuncza ale to serio przekracza nawet mnie .Dodam , ze majac 17 lat wyprowadzilam sie do innego miasta na studia , majac 17,5 przejechalam pol Europy .b

[aniakuleczka]

Milutka,
jesteś rodziną zastępczą ale nie aniołem stróżem - z prawnego punktu widzenia, cokolwiek mu się stanie nie z Twojej winy lub zaniedbania nie obwinia Ciebie.

Facet jest dorosły. 17letni i przecież niegłupi, tylko czasem nieposłuszny.

Zdecydowanie bym puściła chłopaków.
przy tym zastrzeżeniu, które dała sammy
Jak kumpel siÄ™ napije, to NIE WSIADAJ Z NIM DO SAMOCHODU.

i jeszcze bym im dobrych kabanosów na drogę zapakowała

[Ida.dorota]

Porozmawiałabym z matką kolegi, bo chciałabym wiedzieć coś więcej o rodzinie, do której jedzie moje dziecko, zresztą sam fakt zaangażowania rodzica i jego działania mają znaczenie dla dziecka, nawet jeśli są to interwencje bardzo ograniczone. Rozmawiałabym z samym chłopakiem o odpowiedzialnym zachowaniu i trzeźwości zwłaszcza w kontekście jazdy samochodem, także w roli pasażera. I tyle, siedemnastolatek to nie małe dziecko, które chroni się przed złym wpływem kolegów oraz tirami i rozpraszającą muzyką na trasie. Mam czternastolatkę, która w tym roku po wyjeździe na zimowisko zorganizowała sobie nocleg u koleżanki we Wrocławiu (tego dnia nie było już sensownego połączenia do Warszawy) oraz transport na dworzec następnego ranka, po czym wróciła sama pociągiem. Oczywiście wszystko dobywało się pod moim dyskretnym nadzorem, ale telefonicznie-zdalnym , bo jedynie na taki pozwalały warunki. Owszem, byłam niespokojna, ale uważam, że takie doświadczenia są dzieciom nizbędne, także po to byśmy jako rodzice mogli za kilka lat spać spokojnie wiedząc, że dziecko poradzi sobie w różnych sytuacjach i nie zacznie panikować nie radząc sobie z czymś nowym i nieznanym.

[Elak]

Milutka, ale przecież to jest już duży facet
Czy za rok według Ciebie nagle wydorośleje, stanie się odpowiedzialny i będzie mógł sam jeździć? Myślę, że dowód osobisty zbyt dużo nie zmieni.
Wypadek, jeżeli miałby się zdarzyć, to bez względu na to, czy twój szwagier pojedzie sam, czy z dorosłą osobą i odległość też nie ma znaczenia, bo może przecież wsiąść do samochodu i blisko domu mieć wypadek.


Osobiście podoba mi się, że chłopak chce zarobić i popierałabym chęć szukania w wolnym czasie zarobku. To dużo lepsze niż włóczenie się z kumplami gdzieś po osiedlu i robienie dziwnych rzeczy o których się nie dowiesz, choć wydarzą się "pod twoim nosem".

Z rodzicami kolegi porozmawiaj, daj szansę chłopakowi, myślę że on też doceni to, że Ty masz do niego zaufanie.

[gosiagosia]

ja uwazam, ze wiek 17letni, to glupi wiek. ale za rok (wcale nie tak dlugi odstep czasu), moze pojechac teoretycznie bez Waszej zgody. moze warto zrobic jakis krok do przodu, zeby chlopak nauczyl sie odpowiedzialnosci za swoje postepowanie.
ktos dobrze napisal, zeby nie godzic sie na jazde autem, jesli kierowca bedzie pod wplywem procentow i dac pieniadze na powrot innym srodkiem komunikacji. warto tez poinformowac, ze sie nie godzicie na jego picie i macie nadzieje, zenajpierw pomysli zanim cos zrobi i po prostu zyczyc mu udanego wyjazdu.
no i warto na pewno porozmawiac z rodzicami tego chlopaka. moze wziac namiar na tych dziadkow tez, na wszelki wypadek.

kazdy pisze ze swojego punktu widzenia. ja mialam wiecej swobody jako 9latka. wracalam kiedy chcialam do domu, chodzilam gdzie chcialam (chociaz duzo mozliwosci nei bylo wtedy), ale nie mialam takiego rygoru jak potem, jako juz dorosly niby czlowiek. caly czas slyszalam, ze dopoki mieszkam pod ich dachem, to mam robic tak, jak oni chca. no i jak wyprowadzilam sie, to zachlysnelam sie ta wolnoscia. nie sadze, zeby to byl dobry pomysl, zeby krotko trzymac i zakazywac takich wyjazdow. wychowanie, to nie tylko opieka i pilnowanie, zeby sie nic nie stalo, ale nauczenia czlowieka obracania sie w zyciu doroslych, co wcale nie jest takie proste.
a stac sie moze wiele nie wyjezdzajac.

nie napisze co bym zrobila, bo nie wiem. jak bede miala 17latka chcacego wyjechac, to sie bede mogla wypowiedziec.

[m4rusia]

Jestem przykładem 16-latki którą tata puścił samą do Katowic (400km) na koncert Backstreetboys Miałam ino bilet w pierwszej klasie PKP (że niby mniej meneli tak jeździ ) i przykaz nie rozmawiania z nikim po drodze Aaaa.... przesiadkę miałam po drodze... Wróciłam zywa aczkolwiek ochrypnieta

[madama]

Przerazajace jest to co ktos u napisal , ze nie puscilby samego siedemnastolatka .Zawsze wydawalo mi sie , ze jestem nieco nadopiekuncza ale to serio przekracza nawet mnie .Dodam , ze majac 17 lat wyprowadzilam sie do innego miasta na studia , majac 17,5 przejechalam pol Europy .b

Mam dokładnie takie same odczucia. Pomysł stawiania tego rodzaju zakazów siedemnastolatkowi to dla mnie kosmos, może dlatego, że zawsze miałam ogromne poczucie autonomii i już w późnej podstawówce czułam, że sama sobie jestem sterem, żeglarzem i okrętem. Rodzice zawsze traktowali mnie poważnie.

[m4rusia]

Mam dokładnie takie same odczucia. Pomysł stawiania tego rodzaju zakazów siedemnastolatkowi to dla mnie kosmos, może dlatego, że zawsze miałam ogromne poczucie autonomii i już w późnej podstawówce czułam, że sama sobie jestem sterem, żeglarzem i okrętem. Rodzice zawsze traktowali mnie poważnie.

Dla mnie to jest co najmniej dziwne, żeby 13-14 latek był sobie "sterem, żeglarzem i okrętem"

[gosiagosia]

no, tylko D. ma troche inne zycie

[madama]

Dla mnie to jest co najmniej dziwne, żeby 13-14 latek był sobie "sterem, żeglarzem i okrętem"

Napisałam, że miałam wtedy takie poczucie.

Ten post edytował madama śro, 06 cze 2012 - 12:06