, dziś 5 marca dostałam wyniki histopatolog.- nie rozumiem ich Opcje

[Agutka]

Strasznie mi przykro 4niu...

[alcia]

[izoldciemnowlosa]

Witaj,
W grudniu urodziłam moje drugie dziecko - synka. Niestety po porodzie samodzielnie zrobił tylko dwa oddechy. podłączyli go do respiratora ale i tak żył tylko dwa dni
Wiem dokładnie co czujesz - niestety. Wiem, że jest Ci ciężko i zadajesz sobie mnóstwo pytań.
Moją siłą do życia jest Dominika - właśnie skończyła w zeszłym tygodniu 3 latka wiec jest w podobnym wieku co Twój synek. Również na początku miałam mało cierpliwości do niej, ale się bardzo starałam. Wydaje mi się, że teraz to dziecko, które masz powinno ci dostarczać siły, radości do życia. Wiem, że to trudne, ale u mnie zadziałało.
U mnie również sprawdziło się to że rozmawiałam o śmierci mojego synka z każdym kto chciał słuchać. Mówiłam tak prawie miesiąc - wiele osób było zdziwionych, że chcę rozmawiać, ale bardzo pomogło mi to. Wydaje mi się, że nie warto tracić kontaktu z otoczeniem, najbliższymi, przyjaciółmi. Łzy są nieuniknione - ja nadal mam wieczory gdy płaczę w poduszkę przez kilka godzin. Ale rano wstaję i uśmiecham się do mojego dziecka. To ono jest teraz dla mnie sensem życia.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę dużo siły. Lepsze dni przyjdą, ale najpierw musisz przejść ten najgorszy okres żałoby

[Anecznik]

4nia bardzo mi przykro Życzę Ci dużo siły...(Tobie i mężowi). A wiersz przepiękny...

Ten post edytował Anecznik pon, 22 lut 2010 - 16:15

[Anecznik]

Witaj,
W grudniu urodziłam moje drugie dziecko - synka. Niestety po porodzie samodzielnie zrobił tylko dwa oddechy. podłączyli go do respiratora ale i tak żył tylko dwa dni
Wiem dokładnie co czujesz - niestety. Wiem, że jest Ci ciężko i zadajesz sobie mnóstwo pytań.
Moją siłą do życia jest Dominika - właśnie skończyła w zeszłym tygodniu 3 latka wiec jest w podobnym wieku co Twój synek. Również na początku miałam mało cierpliwości do niej, ale się bardzo starałam. Wydaje mi się, że teraz to dziecko, które masz powinno ci dostarczać siły, radości do życia. Wiem, że to trudne, ale u mnie zadziałało.
U mnie również sprawdziło się to że rozmawiałam o śmierci mojego synka z każdym kto chciał słuchać. Mówiłam tak prawie miesiąc - wiele osób było zdziwionych, że chcę rozmawiać, ale bardzo pomogło mi to. Wydaje mi się, że nie warto tracić kontaktu z otoczeniem, najbliższymi, przyjaciółmi. Łzy są nieuniknione - ja nadal mam wieczory gdy płaczę w poduszkę przez kilka godzin. Ale rano wstaję i uśmiecham się do mojego dziecka. To ono jest teraz dla mnie sensem życia.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę dużo siły. Lepsze dni przyjdą, ale najpierw musisz przejść ten najgorszy okres żałoby

Dla Ciebie również wyrazy współczucia. Dobrze, że mimo tragedi uczysz się żyć na nowo i widzisz sens życia

[walizka]

Aniu,
nie masz powodów, żeby się obwiniać. Wszystko było dobrze, lekarz zapewniał, że dziecko zdrowe, a skurcze czy brak ruchów - to nie są symptomy na tyle niepokojące, żeby od razu reagować. Nie pomoże Ci wymyślanie scenariuszy "co by było, gdyby", choć wiem, że same układają się w głowie.

Wiem też, że najlepszym lekarzem w takich przypadkach jest czas - on pomoże Ci w końcu pogodzić się z tragedią. Nie mam dzieci, ale wydaje mi się całkiem normalne, że w tej chwili nie masz cierpliwości do synka. Trudno się dziwić, przeżyłaś ogromny stres. Ale też wierzę, że dzięki synowi, szybciej otrząśniesz się z tragedii.

Życzę Ci, żebyś znalazła w sobie jak najwięcej siły, bo teraz będzie Ci ona bardzo potrzebna. Pomóc sobie możesz na różne sposoby. Na pewno przez kontakt z mądrymi ludźmi, którzy dadzą Ci wsparcie - szukaj ich wokół siebie. Zawsze, kiedy nie umiałam poradzić sobie sama, szukałam na zewnątrz. To może być osoba duchowna, psycholog, grupa wsparcia... Ważne, żebyś miała do tych ludzi zaufanie. Próbowałam różnych sposobów. Najlepsze jest zajęcie, które zmusza Cię do wyłączenia myślenia - np. ostry trening. A może joga albo tai chi pomoże Ci złapać równowagę? I - może to kogoś zdziwić - ale ostatnio poskładałam się emocjonalnie przy pomocy bioenergoterapeutki....

Wierzę, że znajdziesz swój sposób. Nie poddawaj się

[iwonadancer]

Aniu przyjmij wyrazy współczucia nie potrafię powstrzymać łez, nie potrafię wyobrazić sobie twojego bólu, nie potrafię zrozumieć.... niech Bóg będzie z Tobą...

[Malmao]

Aniu, jesteśmy z Tobą, wirtualnie ale przytulam

[4nia]

mamusie jesteście kochane, dziekuję za ciepłe słowa!!!
Czy któraś z Was wie dlaczego tak sie dzieje ?? ;(

[captain.jmw]

Aniu, myślę, że nikt nie zna odpowiedzi na pytnie "dlaczego"
Mnie również to nurtuje ale chyba nie możemy dać się zwariować, przecież robiłyśmy wszystko aby nasze dzieciątka żyły.
Mamy dzieci dla których musimy jakoś w miarę funkcjonować.
Dziś mój młodszy synek przytargał mi do łóżka (w którym płakałam bez opamiętania) piękne różowe serducho namalowane na kartce A4.
Zaczęłam płakać jeszcze bardziej ale wiem, że muszę doceniać to co już mam.
Nie wiem, może za dużo chciałam? Nie wiem.
I oczywiście też myślę, że mogłam od razu do szpitala itd...
Kiedy dowiedziałam się o ciąży, modliłam się, aby dzieciątko było zdrowe... Może urodziłoby się chore?
Wariuję ale wiem, że muszę zebrać się do życia, bo za tydzień mój mąż wraca do kraju i zostanę tu sama ze wszystkim ale to inna historia.
Przytulam was mocno kochane dziewczynki.

[zalamana84]

nie bede pisala , ze zapomnisz ja jetem miesiac po i sama nie wiem jak to bedzie.
powiem tylko jedno, ja tez mam pretensje do siebie ze nie pojechalam w odpowiednim czasie do szpitala , ale tak naprawde troche jest w tym winy lekarzy , ze nie informuja nas o tym jak sie zachowac w pewnychsytuacjach , nie chce zwalac tu winy na innych ale skad kobiecie ktora jest w tym 20-24 miesiacu ciazy ma wiedziec ze zaczyna rodzic?!komu to przyjdzie do glowy

twoj aniolek bedzie czuwal nad toba i napewno wie ze bylabys doskonala mamusia

[MoniZ]

4nia organizm kobiety jest tak skonstruowany, że jak coś się źle dzieje z maluszkiem to je wydala(brzydko to brzmi ) ale tak mi się zdaje i tak mówią lekarze...
nie powinnyście się obwiniać, że to wasza wina... Wiem nie jest to łatwe

[captain.jmw]

Moni, dobrze ci się zdaje, tak właśnie się dzieje kiedy coś jest nie tak z tak malutkim dzidziusiem ale tak czy siak trudno pogodzić się z tym, że dzieje się źle...
Pozdrawiam was dziewczynki.

[Anecznik]

Czy któraś z Was wie dlaczego tak sie dzieje ?? ;(

Chyba nikt tego nie wie. Nie wiem czy jesteś wierząca czy tez nie, ale często właśnie wiara pomaga w tak trudnych chwilach....mnie pomogła przy moim poronieniu i przy śmierci taty, choć myślałam, że odwrócę się od Boga bo "zabrał" mi to co dla mnie najcenniejsze. Było inaczej...może to głupio zabrzmi, ale byłam bardzo zdziwiona, że nie podupadłam na duszy.

Ostatnio jednak w pewnym gronie znajomych wspominaliśmy najbliższych zmarłych i padło pytanie "dlaczego?"...ktoś odpowiedział słowami "bo tam na górze też są potrzebni dobrzy ludzie"...może to właśnie jest odpowiedź choć z pewnością dla niektórych dość banalna.

[4nia]

Dziekuję jeszcze raz kochane , jestem wierząca i chyba dlatego nie rozpaczam, ale wciaż myslę czy mogłam coś zrobić, przeciaz modliłam sie za małą i dlaczego Bóg jednak ją nie ochronił? nie dał myśli zeby jechać do szpitala? chciałabym by mi sie przyśniła ale niestety może nie zasługuję na to?
czy w nastepnej ciaży też tak moze sie stać? Moja mama mówi że moze to z powodu konfliktu, tzn ja mam - a mąż +. Ale przecież na począku ciaży byłam badana tzn mój organizm nie wytwrzał przeciwciał, no i miałam isć pod koniec 21 tyg na nastepne badanie - niestety nie zdążyłam

[konwalia]

4nia jeżeli zdecydujesz się kiedyś znowu na ciąże to na pewno będziesz pod większą kontrolą lekarską.
Bóg ją ochrania właśnie teraz, a przyśnić się nie chce żebyś nie była smutna.
Dbaj o siebie

[4nia]

Konwalio dziekuję! Czy jednak lekarz bedzie wiedział jak chronic moja kolejną dzidzię? przeciez nie zna przyczyny,, czy wynik histopatologiczny cos powie? pielegniarka mojemu męzowi powiedziała że tam nie bedzie podanej przyczyny śmierci
pozdrawiam

[konwalia]

4nia kochana z własnego doświadczenia wiem, że wynik badania histopatologicznego ograniczy się opisania badania, ale nie podadzą ci przyczyny... Także nie czuj się zawiedziona, ja sama nie rozumiem czemu tak robią.
Kiedy zdecydujesz się na następną ciąże to znajdź po prostu dobrego lekarza, który się tobą zaopiekuje.

[4nia]

Konwalio- skad bede wiedziała który lekarz bedzie dobry? ten wydawał sie dobry, z I ciazą miałam problemy-plamienia i mimo to urodziłam zdrowego synka, z II ciążą chodziłam zatem do tego samego lekarza, jest ordynatorem, czy to on zawinił? Szpital ten jest mały ale dobrze sie tam czułam dobra opieka, w okolicy nie ma lepszego lekarza, musiałabym jeździć ew. do Torunia ale te szpitale - miejskie mniej mi sie podobają

[konwalia]

4nia nie sądzę żeby lekarz zawinił. Będąc na wizycie co 3-4 tygodnie może nie uchwycić momentu w którym zaczyna się dziać coś niepokojącego. W poniedziałek na wizycie jest wszystko ok, a we wtorek sytuacja może się zmienić. Jedyne co możesz obwiniać to niesprawiedliwy los. Może w przyszłości zdecydujesz się np. na częstsze wizyty dla własnego spokoju? Chociaż podejrzewam, że każdy "dziwny" sygnał od swojego organizmu będziesz nawet nadwrażliwe kontrolować - ale to będzie przecież całkiem normalne. Pisałaś, że macie konflikt serologiczny - może warto też skupić się na częstym kontrolowaniu przeciwciał w twoim organizmie? Przy pierwszej ciąży nie ma z tym konfliktem aż takiego zagrożenia co przy następnych. Profilaktyka i ścisła kontrola.