Opcje

[Big Sister]

Witam:-)

Jestem samotną matką i staram sie o alimenty dla córki. Obczytałam się w temacie nieźle, zasięgałam różnych porad i stwierdziłam, ze przysłuzę się ludzkości dzielac się z Wami tą wiedzą

Jest parę kruczków w Kodeksie Rodzinnym pozwalających na dobrą argumentację przy walce o godziwe alimenty dla dziecka.

Najpierw trzeba zrobić dokładne i precyzyjne zestawienie miesiecznego kosztu utrzymania dziecka/dzieci. To jest podstawa. Od razu mówię, że wbrew pozorom rachunki nie są konieczne, sąd zwykle ich nie wymaga (ja przedstawię tylko za czynsz i media, bo tylko te mam). Ważne jest samo zestawienie kosztów, dające kwotę całkowitego utrzymania dziecka.
Tutaj macie przykładowe, bardzo dokładne wyliczenie kosztów, na podstawie kórego bez trudu można zrobić własne.

Uwaga: przy alimentach na 2 czy 3 dzieci nie wnosi się w pozwie o całą kwotę alimentów (czyli np. 1000 zł na 2 dzieci), tylko rozdziela kwoty na poszczególne dzieci (czyli np. wnoszę o alimenty w kwocie 500 zł na dziecko). To taki niewinny zabieg psychologiczny - lepiej wyglada to na papierze

Tutajmacie wzór pozwu o alimenty.

Jeśli ojciec dziecka zarabia dobrze, ma stała i pewną pracę na etat, najlepiej złożyć pozew o alimenty procentowe, czyli np. 30% dochodów ojca, jednak nie mniej niż np. 500 zł (gdyby ojciec dziecka nagle zmienił pracę na mniej płatna).

W innym przypadku, gdy ojciec dziecka np. ukrywa dochody, jest "bezrobotny", pracuje na czarno czy bardzo często zmienia pracę, najwłaściwszym będzie ustalenie stałej kwoty alimentów.

I teraz, bardzo ważne jest ustalenie procentowego podziału kosztów utrzymania dziecka pomiędzy oboje rodziców. Nie zawsze jest to 50% dla każdej ze stron i to jest bardzo ważne.
Jeśli np. jesteś samotną matką na urlopie wychowawczym/macierzynskim opiekującą się samodzielnie, bez udziału ojca (bo on np. tylko sporadycznie odwiedza dziecko) dzieckiem, to masz prawo do nierównego podziału kosztów utrzymania dziecka. Skoro sama wychowujesz dziecko i sama sprawujesz nad nim opiekę, co jest formą alimentacji, ojciec niech płaci większą częśc alimentacji materialnej (polecam w tej sytuacji taki podział kosztów dziecka: 30% płaci matka, 70% płaci ojciec, czyli przy koszcie utrzymani dziecka 900 zł miesięcznie, alimenty dla ojca wyniosłyby 630 zł).
Dokonując nierównego podziału kosztów utrzymania dziecka należy poprzeć się odpowiednim zapisem w Kodeksie Rodzinnym i Opiekunczym, a mianowicie:
art. 135, par2 KRiO:
"Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, moze polegać także, w całości lub w częsci, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie"

Oczywiście jeśli matka pracuje, a ojciec często opiekuje się dzieckiem, to sprawiedliwy byłby podział kosztów np. 60% (ojciec) na 50% (matka)( W ogólnym koszcie utrzymania dziecka nie wolno zapomnieć o uwzględnieniu kosztu opiekunki/przedszkola)

Jeśli ojciec jest bezrobotny, wykazuje niskie dochody itp. to należy poprzeć się tym zapisem w Kodeksie Rodzinnym:
art 135 par 1 KRiO:
"Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego",
który mówi o tym, że powinno się brać pod uwagę zdolność zarobkową ojca dziecka zależną od posiadanego zawodu,doświadczenia i wykształcenia, a nie stan wykazywanych przez niego zarobków. Krótko mówiąc, nie ważne jest ile zarabia, ale ile mógłby zarobić gdyby postarał się o lepszą pracę. Tutaj najlepiej podać dowód w postaci ogłoszeń o pracę w prasie/internecie dla zawodu ojca dziecka oraz w postaci podawanych często w prasie średnich zarobków dla danej grupy zawodowej w danym mieście.

To chyba tyle

Pozdrawiam

[mellonik]

Witajcie Kobietki, bardzo was pozdrawiam już na samym wstępie

To straszne że aż tyle z nas ma podobne problemy. Pociesza mnie jednak to, że wiele z was dzieli się swoją wiedzą za co bardzo dziękuję.
Czytam i pewnie jeszcze nie raz czytać będę.
Jak już będę gotowa (bo jak na razie płacze w poduszkę i układam straszny mętlik z mojej głowy) napiszę wam swoją smutną historię.

Obecnie chcę się z wami podzielić odpowiedzią od prawnika na temat podziału majątku.

Mój małżonek chce rozwodu i to bardzo szybko, najchętniej w amerykańskim stylu.
Zostałam zmuszona do zasięgnięcia porady u prawnika. Efekt podaję poniżej. Mam nadzieje że się przyda.

"Szanowna Pani;

W pierwszej kolejności odniosę się do Pani praw majątkowych, oczywiście udzielając niniejszej odpowiedzi zakładam, iż nie podpisywała Pani z mężem żadnej małżeńskiej umowy majątkowej.
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Co do zasady oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Spadkobiercy małżonka mogą wystąpić z takim żądaniem tylko w wypadku, gdy spadkodawca wytoczył powództwo o unieważnienie małżeństwa albo o rozwód lub wystąpił o orzeczenie separacji.
Ustawa nie definiuje pojÄ™cia „ważne powody” . Ogólnie rozumie siÄ™ przez nie takie okolicznoÅ›ci, które oceniane z punktu widzenia zasad współżycia spoÅ‚ecznego przemawiajÄ… za nieprzyznawaniem jednemu z małżonków korzyÅ›ci z tej części majÄ…tku wspólnego w takim zakresie, w jakim nie przyczyniÅ‚ siÄ™ on do powstania tego majÄ…tku. Przy ocenie istnienia „ważnych powodów” , w rozumieniu art. 43 § 2, należy mieć na uwadze caÅ‚oksztaÅ‚t postÄ™powania małżonków w czasie trwania wspólnoÅ›ci majÄ…tkowej w zakresie wykonywania ciążących na nich obowiÄ…zków wzglÄ™dem rodziny, którÄ… przez swój zwiÄ…zek zaÅ‚ożyli (post. SN z dnia 5 października 1974 r., III CRN 190/74 , nie publ.).
Ważne powody ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym zachodzą nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz przede wszystkim wówczas, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównych udziałów, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania majątku wspólnego stosownie do posiadanych sił i możliwości zarobkowych (post. SN z dnia 26 listopada 1973 r., III CRN 227/73 , OSNCP 1974, nr 11, poz. 189).
Przyczynienie się małżonków do powstania majątku wspólnego stanowią nie tylko ich działania prowadzące bezpośrednio do powiększenia substancji tego majątku, ale kształtuje je całokształt starań o założoną przez zawarcie małżeństwa rodzinę i zaspokojenie jej potrzeb. O stopniu tego przyczynienia się nie decyduje wyłącznie wysokość zarobków lub innych dochodów osiąganych przez małżonków, wykorzystanych na zaspokojenie potrzeb rodziny. Dla jego określenia ma znaczenie, czy posiadanymi zasobami małżonkowie gospodarują racjonalnie, a w szczególności, czy lekkomyślnie ich nie trwonią.
Pani mąż nie ma żadnych podstaw do żądania nierównego podziaÅ‚u majÄ…tku dorobkowego, przyczyniÅ‚a siÄ™ Pani do powstania tego majÄ…tku w takim samym zakresie jak mąż – głównie jak domniemam poprzez sprawowanie osobistej pieczy nad dziećmi oraz zajmowaniem siÄ™ domem."