Opcje

[Ida.dorota]

Gotujecie dla wszystkich, czy dla dzieci oddzielnie? Nie mam na myśli maluchów, które większości normalnych obiadów jeść nie mogą, ani alergików, bo wiadomo, że trzeba, ani też szczególnych sytuacji, gdy akurat gotuje się dla dorosłych coś super pikantnego, czego dzieci z zasady nie lubią. Ale tak na co dzień, czy kierujecie się przygotowując obiady upodobaniami Waszych dzieci, czy raczej dostępnością produktów lub własnym gustem licząc, że dzieci się do tych potraw przekonają?
Moje dzieci mają bardzo niewiele dań obiadowych, które naprawdę lubią. Do tego każde preferuje coś innego. Dlatego staram się częściowo uwzględniać ich upodobania, ale i przemycam dania, których nie lubią, albo nowości, licząc na to, że może jednak... A w weekendy gotuję raczej "pod dorosłych", starając się, by w zestawie znalazło się zawsze coś, co dzieci jednak zjedzą...

[Ania R.]

Gotuję to samo dla wszystkich (dzięki czemu ostatnio pierwszy raz od niepamiętnych czasów miałam okazję jeść pulpety drobiowe robione specjalnie pod kątem Emilki ). Jeśli na obiad jest coś na co Emilka wyjątkowo nie ma ochoty, to mam w szafce kilka zupek dziecięcych w słoiku - zjada wtedy jedną z nich. Ale generalnie zauważyłam, że smakują jej prawie wszystkie nowe potrawy - o ile oczywiście uda mi się ją namówić do tego, że warto ich spróbować

[Agnisma]

Od kiedy pamiętam Natalia dostaje "dorosłe" jedzenie, nie gotuję jej osobno( ma 3,5roku)

[EwaSerdeczna]

Zawsze gotowałam dla wszystkich i męża i dzieci.
Dziecko od poczatku powinno się przyzwyczajac do "dobrych" smaków(jesli tylko moze )

pozdrawiam serdecznie ewa

[agabr]

Ewo moim zdaniem przyzwyczajanie dzieci do "dobrych " smakow bigosu czy sledzi to znowu takie dobre nie jest . Zoladek dziecka rozni sie jednak od zoladka doroslego.
Jedrek nie je rzeczy ciezkostrawnych, ma mniej przyprawiane etc. b

[Marghe]

Osobno. NIestety GAba ze sporą rezerwą podchodzi do moich kulinarnych eksperymentów ... chociaż czasami potrafi sie skusić na ser pleśniowy, suszone pomidory czy jako tako pikantną zupę. Mam nadzieję, ze Jej sie kubeczki smakowe wyrobią z wiekiem

Jesli obiad jest w miarÄ™ tradycyjny to jemy wszyscy razem.

M.

[Jaco]

Gotuję dla wszystkich przy czym tę naszą dorosłą dietę przybliżyłam do dziecięcych potrzeb. Czyli znacznie mniej solę, robię raczej drób niż wołowinę. Częściej duszę niż smażę.

Jeśli wprowadzam coś nowego, to zakładam od razu, że Kubuś może niekoniecznie to zaakceptować. Mimo wszystko jednak podsuwam do pyszczka ociupinkę. Po kilku razach najczęściej znajduję formę tego czegoś, w jakiej jest do zaakceptowania przez malucha.

Na przykład: biały ser jest błeeee. Ale biały ser w formie kuleczek (cottage) już jest suuuper.

Groszek czy fasolka były błeee do czasu, gdy nie okazało się, że to są kuleczki. A kuleczki smakują całkiem całkiem

W tej chwili raczej nie ma potraw, których by mój maluch nie chciał jeść. No może młoda kapusta, ale to dla niego całkiem nowa nowość

No i jakoś tak się utarło, że nie przemycam niczego, tylko głośno mówię co je. Np jak robię placki z cukini, to pokazuję cukinię mówię, że ją obieram, wyjmuję pesteczki i ścieram na tarce. A potem pokazuję jak smażę. I mówię, że trzeba poczekać żeby wystygły bo są gorące.
A jak już można je jeść to maluch wcina i śmieje się, że je placuszki z cukinii. Potem tę samą cukinię łatwiej już zaserwować pod inną postacią, bo już jest "oswojona".

Śledzie, bigos i ser pleśniowy raczej omijam. Dla małego brzuszka to rzeczywiście niezbyt dobre. Jeszcze przyjdzie kiedyś na nie pora.

Jacobina

[amania]

Do 3 roku życia Marysi często gotowałam dla niej oddzielnie, ponieważ miała swoje ulubione, zdrowe potrawy. Czasem robiłam dla nas to samo co dla niej (mąż doprawiał sobie swoją porcję ).
Potem, w wieku 3 lat Marsyia przeszła na dietę bezglutenową, więc z konieczności gotowałam dla niej oddzielnie.
Teraz powoli odchodzimy od tej diety, ale gotuję zazwyczaj to co ona lubi i może jeść. Kiedy mamy ochotę na coś mało dziecięcego, gotuję Marysi coś innego.

P.S. Ale ja nie pracuję, więc mogę dłużej poszaleć w kuchni.

[i.]

Dla córki gotowałam oddzdielnie do roku czy półtora. Dla synka już nie - stałam się wygodnicka i karmiłam go słoikami Hippa i Gerbera. Teraz ma 2 i pół roku i je to co inni.
Odzielnie to ja gotuję dla siebie, bo jako jedyna w rodzinie jestem bezmięsna
A co do śledzi czy ogórków kiszonych to mój synek uwielbia je

[siłaczka]

Gotuję dla wszystkich ( czyt. dwóch sztuk: męża i córki) i dlatego niestety są to obiady dosyć monotonne. Czasami gdy mam coś na obiad dla córki to pozwalam sobie na jakąś ekstrawagancję w kuchni ale generalnie nasze jedzenie jest podporządkowane temu co może zjeść Michasia. I tak w zasadzie nie ma u nas w domu owoców, na okrągło gotuję ok. sześciu rodzajów zup . Niestety, innych nie chce. Teraz idzie lato, będzie więcej warzyw więc będzie lepszy wybór bo wg. mojej córci dobry obiad to obiad z surówką. Ale czasami jak już mamy dosyć buraczków i makaronu robię coś, czego córka nawet powąchać nie chce.

[Małgoś.dz]

Właściwie dla synka gotuję oddzielne obiadki, ale głównie dlatego, że my swoje jemy dość późno (bo między 18, a 19) i są to tzw. obiado-kolacje. Zazwyczaj Kubuś z naszego obiadu trochę podjada. A jak jest ryba - to zasadniczo ja muszę swój obiad odstąpić w całości.

[adzia]

Taaa, moje dziecko tez musi mieć kuchnię koszerną Tzn, mięso zje w kazdej postaci (zazdrościcie, nie? ) natomiast nie czepi się surówki, i niczego mącznego z wyjątkiem pierogów ruskich i kopytek, ale też trzeba uważać, zeby je okrasic masłem, bo słoninki niet, cebulki niet i bułki tartej niet

W zasadzie nie gotuję dla niej specjalnie, tylko używam mniejszej ilości dodatków, problemem jest, jak w sosie pływa kawałeczek papryczki czy marchewki...

[AdusiaR]

W zasadzie to gotuje dla wszystkich, ale są wyjątki, bo śledzia w śmietanie to moje dziecko nie je i wtedy gotuje jej np. makaron z sosem.
Ale wiele potraw Letycja zjada z nami (szczególnie zupy)