Opcje

[olgaa]

Proszę o podzielenie się uwagami, doświadczeniami w takiej sprawie: za trzy
miesiące może będę musiała wyjechać na tydzień na konferencję. Moja córka
będzie miała wtedy rok i3 miesiące. Wydaje mi się, że będzie jeszcze za mała
na takie długie roztanie ze mną, próbuję załatwić wszystko tak, żeby mogła
pojechać razem ze mną. Wiąże się to z dodatkowymi kosztami i załatwianiem,
dlatego proszÄ™ napiszcie, co o tym sÄ…dzicie, bo czasmi siÄ™ zastanawiam, czy
nie przesadzam. Może takie rozstanie to już nie będzie dla niej problem.
Moja intuicja mówi mi, że nie powinnam jej zostawiać i wcale nie chcę.
A może znacie jakieś opinioe psychologów, czy pedagogów na ten temat,
ewentualnie, kiedy dziecko jest już gotowe na rozstanie (powiedzmy
tygodniowe) z matkÄ…?
Pozdrawiam wszystkie emamy

[Kasik]

Olgaa, nie przejmuj się. Jeśli naprawdę musisz wyjechać a dziecko będzie miało zapewnioną w tym czasie dobrą opiekę, to wszystko będzie dobrze. Uszy do góry.

[Kasik]

Wiesz wydaje mi się , że nie ma takiej granicy wieku. Jak zostawiłam moją Asię z rodzicami na weekend, okazało się , że tylko ja tak strasznie przeżyłam rozstanie. Aha, Asia ma teraz 18 m-cy.

[Guśka]

Olgaa nie martw się aż tak bardzo. Jestem pewna że bardziej Ty to rozstanie przeżyjesz niż Twoje maleństwo. Ja moją mała zostawiłam na tydzień jak miała 8 miesięcy. Była pod opieką mojej mamy, więc byłam pewna że krzywda jej się nie stanie Miała radochę, bo dziadki bardziej się nią zajmowały niż własna mamunia Fakt była wtedy malutka może mniej "kumała" ale z tego co babcia mówiła niespecjalnie zauważała moją nieobecność. Myślę że dla 15 miesięcznego malucha tygodniowy pobyt np. u babci może być niezłą frajdą. Najlepiej jednak byłoby to sprawdzić posyłając ja na weekend w dobre ręce i zobaczyć jak ona to przyjmie i co ważniejsze jak Ty to przeżyjesz
Nie martw się mycha, bądź dobrej myśli

[olgaa]

Dziękuję za słowa otuchy, chyba rzeczywiści największy problem miałabym ja. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Mam jeszcze trochę czasu na decyzję. Jeżeli zostanie, to i tak do babci będzie chodzić tylko w ciągu dnia, na noc pójdzie z tatą do własnego domku.
olgaa

[kas]

Paka z Wrocławia - pocieszyłaś mnie Wkońcu musze to jakoś przeżyć.... a i laktator właśnie załatwiam .
Pzdr
Kasia

[kas]

Paka, jak przeczytałam mojemu Pi (mężowi) Twój post...........
od razu stwierdził: Fifi i Ty sobie poradzicie !!! A co z Tatą? Zatem napisz, jak to Twoja połówka przeżyła. Miała kogoś do pomocy???
Pozdrawiam
Kas

[mag_duszka]

olgaa, nie denerwuj się tak bardzo... córeczka zostanie z babcia i tatą, będzie spała w swoim łóżeczku, bawiła się swoimi zabawkami w swoim domu, zamiast w hotelu. Myślę, że (i jak czytam nie tylko ja ), że mniej odczuje rozłąkę niż Ty... chociaż nie mieści się to w głowie, wiem.
Kostek miał 12 m-cy, właśnie wróciłam do pracy po urlopie i na dzień dobry musiałam wyjechać na tydzień; Branie synka ze sobą nie wchodziło w grę, bo miałam spędzać czas na budowie i rusztowaniach; Byłam przerażona; mąż wykazał za to mnóstwo entuzjazmu; weźmie urlop, zostanie z Ko i będzie super. Mam jechać spokojnie i odpocząć w miarę możliwości. No i pojechałam. Zostawiłam 100 tys. karteczek z Bardzo Ważnymi Sprawami, plan dnia, jadłospis, "mrożonki" mleczne (karmiłam jeszcze nocą) i jeszcze mnóstwo zbędnych przestróg. Wisiałam na telefonie, nie spałam, nie mogłam patrzeć na jedzenie i odliczałam godziny do powrotu.
A tymczasem panowie świetnie sobie poradzili; bawili się wyśmienicie, posprzątali, ugotowali - musiałam uczyć miesiącami, jak to wszystko pogodzić, a tu proszę mąż-geniusz . To - z perspektywy czasu oczywiście - był świetny pomysł. Pomogło mi zrozumieć (nie bez pewnej przykrości), że wcale nie znam się najlepiej na przewijaniu i karmieniu, a nawet jeśli Ko będzie miał mniej czystą buzię, to nic mu się nie stanie. Za to był zachwycony swoim tatą - i vice versa; baaardzo się zaprzyjaźnili. Nie wiem, czy gdyby nie ten przymusowy wyjazd, potrafiłabym się "oddać" synka jego tacie.

[AgnieszkaZ]

jesli twoja dzidzia lubi tylko twoje mleczko, to zacznij po trochu juz teraz odciagac i zamrazaj w zamrazarce, u nas sa w aptekach specjalne woreczki z klipsami do zamrazania kobiecego pokarmu, goraco polecam, a jak przyjedziesz do domku twoja dzidzia bedzie znowu cieszyc sie na toja piers
agnieszka

[.uzytkownik.usun...]

Myślę, że powinnaś robić tak jak podpowiada Ci intuicja. Bardzo często okazuje się, że dzieciaczki po prostu nie znają opinii psychologów i pedagogów i jak na złość nie wiedzą jak powinny się zachowywać.

Niedawno byłam w podobnej sytuacji, tylko że chodziło o pójście do pracy na jakieś 4 godzinki (moja dzidzia o wiele młodsza). Poszłam za radą starszych, doświadczonych przyjaciółek i postąpiłam wbrew sobie. Leo został z babcią i odciągniętym mleczkiem. No i ... jest to jedna z rzeczy, których długo nie będę sobie mogła darować. Podobno było widać, że maluszek tęskni: nic nie chciał jeść, płakał, szukał (mnie?) wzrokiem, spał ale bardzo niespokojnie. Nie mówiąc już o tym co zastałam po powrocie . Nic nie jest tego warte. NIC.

Pozdrawiam,

[zilka]

Ja Florki nie zostawiam. Najpierw się wymigiwałam od wyjazdów, pierwszy raz pojechałam w maju (nie musiałam ale chciałam zrobić dobre wrażenie ) ale dopasowałam termin tak, żeby tata Florki był w Polsce i mi ją "dowiózł" popołudniem i na noc.
Teraz znowu jadę i jedziemy całą paczka, ja, Florka, opiekunka i jej dziecko Za jakieś 2 tygodnie znowu wyjazd i pewnie pojedziemy podobnym składem, tzn. dziecko opiekunki już gdzieś wyjedzie więc będzie nas ciut mniej

Ale nie zostawiam i pewnie jeszcze długo nie zostawię. Jak się nie da zorganizować "dowozu" albo zabrania ze sobą to nie jadę.

Aczkolwiek każda matka i każde dziecko jest inne, nie mówię, że ta co zostawia jest be.