...dopiero trzecia, maz rzucil mi na lozko "prezent" i powiedzial"wsadz go sobie w d...", rozplakalam sie jak zwykle, trudna rozmowa ze tak nie mozna, nie mazna traktowac innych w ten sposob nawet jezeli ich sie nie kocha. powiedzial ze sie wyprowadza na jakis czas..odetchnelam ale jest ciezko bo jak to sie wszystko ulozy?...a potem skads dzwoni jakby sie nic nie stalo..a ja nie chce takiego zycia, a nie mam gdzie odejsc, mowi ze nie znajdzie czasu zeby sie z corka spotykac jak odejdzie,a jeszcze w drzwiach dziwi sie jak moge byc tak okropna matka...julia wciaz choruje...bardzo ja kocham , zrobie dla niej wszystko i nie chce zeby wysluchiwala tylu wyzwisk, krzyku...jakos tam bedzie...czy jest sens jeszcze walczyc?...

Walczyć ? o co ??
Usiądź i spójrz na siebie oczami innego człowieka. Zobacz kim jesteś, co sobą reprezentujesz. Oceń swoją wartość. A póżniej weż kartke i napisz co Cię trzyma w tym małżeństwie a co odpycha. Zobacz na którą stronę przechyla się waga.
Poproś męża o chwilę rozmowy, alew nie wtedy gdy on wychodzi, bo będzie ze się czepiasz w najmniej odpowiednim momencie. Wez ze soba kartke i spokojnie, bez szlochów i spokojnym głosem powiedz, że chciałabyś aby na pewien czas Wasze małżeństwo przestało istnieć. Że np. po 6 miesiącach znów wrócicie do sprawy - byc razem czy nie, że przez ten czas będziesz dostawała jakąć tam sumę (określ jaką) na życie dla Ciebie i TWojej córki. Zobaczysz sama ile ciekawych rzeczy możesz się o sobie dowiedzieć patrząc na siebie innymi oczami ...

Trzymaj się i pamiętaj - masz swoją godnośc, swoje życie i potrzeby. Nikt nie ma prawa traktiować Cię jak przedmiot. Nie daj się, podnieś wysoko głowę ! Należy Ci się to !