, czyli, czy kobieta musi gotować? Opcje

[Pogoda]

Hmmm... Ja rozumiem, że ty zwyczajnie NIE LUBISZ GOTOWAĆ. Tak?
Bo skoro we wszystkim dzielicie się równo, a tylko gotowanie tak bardzo cię dręczy, to chyba gotowanie samo w sobie jest dla Ciebie udręką?

Jeśli tak jest to pierwsze pytanie: Czy Twój mąż o tym wie?

Jeśli nie wie, to powiedz mu o tym. Powiedz, że organicznie nienawidzisz gotować a bajki o tym, że wszystkie kobiety rodzą się z naturalnym talentem i uwielbieniem dla stania przy garach to szowinistyczny bełkot .

Jeśli wie, to musi ZROZUMIEĆ. .

No i ostatecznie: Trzeba sprawę jakoś rozwiązać. RAZEM. Jednak najgorsze co można zrobić, to tak jak pisałam - zostawienie męża samemu sobie w kwestiach żywieniowych. Musicie dojść do kompromisu. W niektóre dni możesz gotować Ty, w niektóre On. W niektóre dni On może przywozić wykupiony wcześniej obiad dla wszystkich ze stołówki - na pewno jest taka opcja. W niektóre dni możecie iść rodzinnie do restauracji. W niektóre dni możecie zamówić pizzę czy inne żarcie z dowozem do domu. I przynajmniej raz na jakiś czas możecie sobie urządzić "zabawę w gotowanie" - albo wszyscy razem, albo tylko we dwójkę z mężem. Ot, po to, żeby przykrą czynność gotowania chociaż trochę oswoić i uczynić mniej przykrą...

[Inanna]

Aguutka, pytam, bo jestem ciekawa, czy ktoś czuje tak, jak ja: że kobieta, która zdecyduje się osobiście wychowywać swoje dzieci automatycznie traci na wartości jako człowiek. Zostaje automatycznie zdegradowana do roli sprzątaczki i kucharki, niezależnie od tego, jak wielkie miałaby ambicje dot. wychowania swoich dzieci. Obiad dla męża staje się priorytetem, dlatego, że kobieta nie zarabia pieniędzy. A przecież nie od tego jest urlop wychowawczy, żeby sprzątać i gotować.

[Inanna]

Inanna, a weź ustal z mężem stawkę za opiekę nad dziećmi (bo w końcu jesteś nianią), a jak zechce to dorzuci za odkurzenie czy ugotowanie obiadu. Czy taki układ Cię zadowoli?
Czy mąż musi żonie płacić? Nie rozumiem naprawdę Twojego punku widzenia.

Nie, nie jestem nianią. Niania to obca osoba, która zajmuje się wychowaniem dzieci. Ja jestem ich matką. Zapytałam o nianię, żeby uświadomić Wam, że zajmowanie się dziećmi jest osobnym "etatem", niezależnym od gotowania i sprzątania.

[Mafia]

Inanno, mój mąż nie pracował przez półtora roku po wypadku i ja OCZEKIWAŁAM tego przysłowiowego obiadu. Na mnie spoczywał obowiązek zarabiania pieniędzy i ten obiad był takim symbolem, wysiłku włożonego przez męża w naszą rodzinę.

[renata19750702]

Bo mąż ma kilka innych możliwości: może zjeść w zakładowej stołówce, może zjeść na mieście, może zamówić pizzę, może wreszcie ugotować sobie sam. Dzieci takich możliwości nie mają. Albo ja im ugotuję, albo będą głodne.
Ale mój mąż nie chce nauczyć się gotować. Nie zamierza tego robić. Uważa, że to ja powinnam. Dlatego, że on pracuje.

I właśnie po to, potrzebne Ci w miarę uniwersalne i elastyczne menu. Wtedy będzie jeden obiad, a nie trzy - obiad dla trzech facetów. Poza tym można gotować obiadki np. na 2 dni - do odgrzania, wtedy mniej czasu będziesz spędzała w kuchni.
I skończy się to rozgraniczanie na: mąż i dzieci, bo jaka różnica w zrobieniu jednej porcji więcej, jak i tak gotujesz.

[Inanna]

tak, uważam, że kobieta w domu na wychowawczym ma, pomimo wysiłku związanego z opieką nad dziećmi, znacznie bardziej luksusową sytuację niż tak, która pracuje, a po godzinach zajmuje się domem i dziećmi.

A jak najbardziej. To nie podlega dyskusji. Myślałam, że chodzi Ci o luksus w porównaniu z sytuacją pracującego męża.

[lornetka]

Inanna ale sama sobie to życie utrudniłaś, gdybyś gotowała JEDEN obiad nie byłoby problemu i nie widziałabyś tego w ten sposób. Mam wrażenie, że to nie o obiad chodzi, obiad jest pretekstem.

[skanna]

To nie gotuj obiadu dla męża, ugotuj dla całej rodziny, będzie to miało funkcję wychowawczą i przestanie Ci się kłócić z ideą.

[Mafia]

Nie, nie jestem nianią. Niania to obca osoba, która zajmuje się wychowaniem dzieci. Ja jestem ich matką. Zapytałam o nianię, żeby uświadomić Wam, że zajmowanie się dziećmi jest osobnym "etatem", niezależnym od gotowania i sprzątania.

Ale sama siebie sprowadzasz dokładnie do roli niani. Tylko tym powinnaś się zajmować, gdyż jesteś na wychowawczym. Takie argumenty nam dajesz, gdyż nie chcesz etatu sprzątaczki czy kucharki. Osobiście nie jestem na żadnym z tych etatów, ale jestem w rodzinie i dlatego sprzątam czy piorę, ktoś inny wyniesie śmieci czy ugotuje, gdyż tak podzieliliśmy obowiązki.

[Uleńka]

Powinnaś gotować
Czy to sprawiedliwe nie wiem, ale wiesz co, ja też siedze w domu z dzieckiem, mąż pracuje od rana do nocy przyjeżdża do domu właśnie tylko na obiad, nie wyobrażam sobie żeby mu go nie zrobić. Czasem mam gorszy dzień jak każdy, więc robie cokolwiek byke mógł coś ciepłego zjeść.

Do głowy by mi nie przyszło powiedzieć mu po powrocie z pracy żeby zrobił sobie obiad

Mało tego mąż mój w domu nie robi kompletnie nic, czy to sprawiedliwe? Na pewno nie, ale obiad mu ugotuje

[Tusiol]

Takie dyskusje kto powinien, kto musi, co należy do obowiązków są kompletnie bez sensu.
Nikt nie doradzi Ci tak jakbyś sobie tego życzyła, bo oczekujesz aż ktoś Ci napisze, że gotowanie dla męża w sytuacji, gdy jesteś na wychowawaczym nie jest Twoim obowiązkiem.
A ja pojęcia nie mam co jest a co nie jest Twoim/Twojego męża obowiązkiem.
To chyba zależy tylko i wyłącznie od Was.

U nas w tygodniu ja nie gotuję. Weekendy gotuje tylko mój mąż. S pracuje w tygodniu do późna i je w pracy. Ja wtedy gotuję dla dzieci i dla siebie.
Na imprezy wszelkie gotuje S - lubi i umie (niestety aż za bardzo).
Ale za to ja - latam na szmacie .
Jednak nie odkurzam i nie myję podłóg.

Inaczej wyglądał też zakres naszych obowiązków jak siedziałam w domu a inaczej, jak wróciłam do pracy a jeszcze inaczej jak wróciłam na dyżury.
Naturalne było to, że więcej robiłam, jak byłam w domu z dziećmi (chyba jedyny czas, kiedy było czysto ). Natomiast teraz masę obowiązków domowych przejął S.
Ale ten podział obowiązków to tylko i wyłącznie nasza umowa, nasz układ, który nam musi odpowiadać.

[Inanna]

Ale sama siebie sprowadzasz dokładnie do roli niani. Tylko tym powinnaś się zajmować, gdyż jesteś na wychowawczym. Takie argumenty nam dajesz, gdyż nie chcesz etatu sprzątaczki czy kucharki. Osobiście nie jestem na żadnym z tych etatów, ale jestem w rodzinie i dlatego sprzątam czy piorę, ktoś inny wyniesie śmieci czy ugotuje, gdyż tak podzieliliśmy obowiązki.

Macia, ja też sprzątam, piorę, prasuję i gotuję bo jestem w rodzinie. Ale czy muszę to robić dlatego, ze nie zarabiam? Czy mój mąż może odmówić gotowania bo zarabia, a ja nie mogę, bo nie zarabiam?

[skanna]

To odmów, nie gotuj, ale w ogóle. Dla nikogo.

[Inanna]

To odmów, nie gotuj, ale w ogóle. Dla nikogo.

Ale to wtedy on też musiałby nie wydawać pieniędzy na nic. Zupełnie nic.

Czyli to, że ja nie ugotuję dla męża skutkuje tym, że on nie da kasy na dzieci. A miał nie dać na mnie. Odpada ten argument.

Ten post edytował Inanna pon, 26 paź 2009 - 21:28

[trzkasienka]

Aguutka, pytam, bo jestem ciekawa, czy ktoś czuje tak, jak ja: że kobieta, która zdecyduje się osobiście wychowywać swoje dzieci automatycznie traci na wartości jako człowiek. Zostaje automatycznie zdegradowana do roli sprzątaczki i kucharki, niezależnie od tego, jak wielkie miałaby ambicje dot. wychowania swoich dzieci. Obiad dla męża staje się priorytetem, dlatego, że kobieta nie zarabia pieniędzy. A przecież nie od tego jest urlop wychowawczy, żeby sprzątać i gotować.

ale ja dalej nie rozumiem, co jest dla Ciebie wychowywaniem dzieci??? czytanie im bajek? włączaniem tv? bardzo bym chciała, byś rozwinęła tę kwestię. Podjęłaś decyzję, żę to Ty będziesz wychowywała dzieci, czyli co konkretne robisz? co Ty pod tym wyrażeniem "wychowywanie dzieci"rozumiesz?

jeżeli "siedzenie w domu" Ci nie odpowiada, to zamiast przekazwać swoje rozgoryczenie dzieciom bycia zdegradowaną do roli sprzątaczki, kucharki, wróć do pracy i naprawdę wyjdzie to na dobre wszystkim. Któraś z dziewczyn napisała, iz masz 4-letniego synka, więcej umiejętności społecznych zdobędzie on w przedszkolu niż u boku mamy.

[Inanna]

No, to wyobraźmy sobie taką sytuację, że faktycznie wracam do pracy. Obydwoje wychodzimy o 7 rano, wracamy ok. 16. Do dzieci zatrudniamy nianię. Kto gotuje i dlaczego ja?

[moko.]

Innana Ty lepiej pogadaj z mężem o zakresach obowiązków !

Ale np. mój mąż wkurzyłby się na mnie za takie traktowanie jego i dzieci - bo 2 obiady mogę gotować a 3 już nie ? Poczułby się zbędny - a radz sobie sam..... dla mnie to taki sam układ jakby zabrac na spacer tylko męża a dziecka nie.... bo już dzisiaj było na spacerze.


U mnie jest jasny podział - ja np. nie cierpie myć podłóg i garów i gotować, mój mąż nie cierpi gotowac, nie umie, nie chce się nauczyć. Dlatego ja gotuje a on myje gary i podłogę. Gotuje danie na 2 dni !
Kompromis, kompromis.
I naprawdę cieszy mnie kiedy mąż zachwala domowy obiad i bardzo mi się buzia śmieje, kiedy ja po obiedzie idę poleżakować a on myje gary !

[Pogoda]

Ale to wtedy on też musiałby nie wydawać pieniędzy na nic. Zupełnie nic.

Czyli to, że ja nie ugotuję dla męża skutkuje tym, że on nie da kasy na dzieci. A miał nie dać na mnie. Odpada ten argument.

Ja już kompletnie nic nie rozumiem...

Pytasz, czy kobieta, która jest na wychowawczym automatycznie powinna zostać zdegradowana do roli sprzątaczki/kucharki itd.

Ale okazuje się, że ta sytuacja Ciebie osobiście nie dotyczy, ponieważ w Twoim związku nie jesteś w żaden sposób "zdegradowana". Ty wychowujesz dzieci, On zarabia a - jak sama piszesz - obowiązkami domowymi dzielicie się równo.

Nie widzę tu nigdzie degradacji kobiety niepracującej jako człowieka - widzę normalny partnerski związek.

Skoro jest problem z gotowaniem, bo żadne z was nie lubi tego robić, to trzeba go rozwiązać kompromisem - nie wierzę, żeby to było niemożliwe, skoro w innych kwestiach jakoś się dogadujecie.


Jeszcze raz: Piszesz o degradacji kobiety, o ciężkiej doli kucharki/sprzątaczki itd. Jednak z tego co piszesz żadna z tych rzeczy nie odnosi się do ciebie, do Twojej sytuacji rodzinnej.

[renata19750702]

No, to wyobraźmy sobie taką sytuację, że faktycznie wracam do pracy. Obydwoje wychodzimy o 7 rano, wracamy ok. 16. Do dzieci zatrudniamy nianię. Kto gotuje i dlaczego ja?

TY. Bo Twój mąż nie umie, a Ty nie chcesz przecież, żeby dzieci były głodne. Mąż za to np. odrobi z nimi lekcje, posprzata w łazience, albo zrobi zakupy

[Pogoda]

No, to wyobraźmy sobie taką sytuację, że faktycznie wracam do pracy. Obydwoje wychodzimy o 7 rano, wracamy ok. 16. Do dzieci zatrudniamy nianię. Kto gotuje i dlaczego ja?

A dlaczego Ty? Gdzie tak jest napisane? Gdyby to była MOJA rodzina, to byłoby tak jak pisałam kilka postów wyżej- Jednego dnia gotuję ja, innego mąż, innego idziemy do restauracji, innego zamawiamy do domu, jeszcze innego niania gotuje bo jej dorzucam do pensji...