To metoda stosowana już od dość dawna, stale ulepszana tak, by zminimalizować ryzyko podrażnień, dzięki czemu obecnie stosowane peelingi chemiczne są łatwe w kontrolowaniu i coraz mniej kłopotliwe dla osób poddających sie zabiegom.
W zabiegach tych wykorzystuje się działanie substancji złuszczających, które w zależności od użytej substancji, jej stężenia, biologicznej dostępności w preparacie, wartości czynnika pH i czasu pozostawania na skórze działają na różnym poziomie skóry i dają różne efekty pielęgnacyjne i lecznicze.

Peelingi powierzchowne działają w obrębie zewnętrznych warstw naskórka. Zwykle do ich wykonywania wykorzystuje się kwasy AHA (alfa-hydroksykwasy) np. glikolowy, mlekowy, cytrynowy, jabłkowy, migdałowy i inne, kwasy BHA (beta-hydroksykwasy) głównie kwas salicylowy w stężeniu 1-30%, kwas trójchlorooctowy (TCA) w stężeniu do 25%, tretinoinę, płyn Jessnera, rezorcynę.

Peelingi średniogłębokie docierają do gĂłrnej warstwy siateczkowatej skĂłry właściwej – niszczą więc połączenia międzykomĂłrkowe wszystkich warstw naskĂłrka, jak rĂłwnieĹź gĂłrnych warstw skĂłry właściwej.

Są to np.: TCA w stężeniu 50%, tzw. peelingi skojarzone (np. płyn Jessnera lub kwas glikolowy z TCA), Yellow Peel.

Peelingi głębokie uzyskuje się głównie przy użyciu fenolu i są one bardzo uciążliwe dla osoby poddanej zabiegowi (substancja złuszczająca dociera aż do środkowej części warstwy siateczkowatej) i mogą być stosowane w ściśle określonych warunkach pod kontrolą lekarską (zwykle przez lekarzy medycyny estetycznej lub chirurgów plastyków).

Wskazania do wykonania peelingów chemicznych są bardzo szerokie. Obejmują takie problemy skórne jak trądzik (rozszerzone pory, zaskórniki, prosaki, nadmierny łojotok), różnego rodzaju przebarwienia, zmarszczki, rozstępy czy blizny.

NiĹźsze stężenia kwasĂłw działają przede wszystkim nawilĹźająco, powodują zwykle niewidoczne gołym okiem złuszczenia, wspomagają odnowę skĂłry poprzez delikatną stymulację komĂłrek zwanych fibroblastami (komĂłrki te produkują kolagen i elastynę – czyli główne włókna podporowe skĂłry odpowiadające za jej elastyczność i jędrność). Zwykle są to stężenia wykorzystywane w gabinetach kosmetycznych, a takĹźe – w tych najniĹźszych stężeniach (6-12%) - w preparatach do uĹźytku domowego. Im wyĹźsze stężenie kwasu tym silniejszy efekt złuszczenia (a co za tym idzie takĹźe oczyszczania skĂłry), pobudzenia procesĂłw regeneracyjnych i usuwania róşnych defektĂłw skĂłrnych. NaleĹźy pamiętać, Ĺźe aby usunąć zmianę znajdującą się na danej głębokości naskĂłrka, czy skĂłry właściwej, trzeba zadziałać substancją złuszczającą na tym właśnie wybranym poziomie.

Im głębszy peeling, tym skuteczniejsza naprawa uszkodzonych włókien elastycznych i odbudowa kolagenu w skórze, a także pogrubienie żywych warstw naskórka. Peelingi chemiczne regulują proces rogowacenia naskórka, co ma znaczenie zarówno w przypadku suchej skóry (zmniejsza się szorstkość naskórka), jak tez łojotokowej/trądzikowej (zmniejsza się skłonność do powstawania zamkniętych zaskórników). Zwiększają nawilżenie naskórka jak również regulują wydzielanie łoju (np. kwas migdałowy zmniejsza wydzielanie łoju o około 30%).

O ile inne metody oczyszczania skóry najlepiej łączyć z dodatkowymi zabiegami pielęgnacyjnymi, o tyle seria zabiegów złuszczania naskórka sama w sobie daje bardzo dobre i dosyć długotrwałe rezultaty pielęgnacyjne. Rodzaj peelingu dobiera zawsze osoba przeprowadzająca zabieg i jest to zawsze uzależnione od: problemu skórnego, rodzaju skóry, aktywności zawodowej osoby poddanej zabiegowi itd.

Istnieją oczywiście przeciwwskazania do wykonywania peelingĂłw chemicznych – są to: słońce (poniewaĹź promieniowanie ultrafioletowe sprzyja m.in. powstawaniu przebarwień, większość peelingĂłw powinno się robić w okresach zmniejszonego nasłonecznienia – tj. wiosną i jesienią), bardzo wraĹźliwa, alergiczna, płytko unaczyniona skĂłra, choroby skĂłry wirusowe, bakteryjne, grzybicze, trądzik w fazie ropnej.
__________________________________________________________________________________

Peelingi chemiczne - dodano: 2007-03-18