Zęby mleczne, a zęby stałe
Dynamika próchnicy w zębach mlecznych jest większa, niż w zębach stałych. Ich budowa nieco się różni. Szkliwo „mleczaków” jest dwukrotnie cieńsze niż w zębach stałych. Stan zdrowia zębów mlecznych wpływa na stan uzębienia stałego. Mleczaki są konieczne do żucia pokarmu, właściwego rozwoju mięśni i aparatu mowy, utrzymują przestrzeń dla zębów stałych. Przedwcześnie utracone zęby mleczne mogą mieć wpływ na powstawanie wad zgryzowych, a w konsekwencji konieczność leczenia ortodontycznego w przyszłości.
Okres pomiędzy pojawieniem się pierwszego zęba stałego, a utratą ostatniego zęba mlecznego może wynieść nawet 6 lat (okres uzębienia mieszanego). Leczenie zębów mlecznych eliminuje występowanie ognisk zapalnych oraz siedlisk bakterii próchnicotwórczych, które mogłyby objąć nowo wyrznięte zęby stałe.
Występowanie i leczenie próchnicy zębów mlecznych
Próchnica w uzębieniu mlecznym występuje przeważnie w anatomicznych zagłębieniach, bruzdach, powierzchniach przyszyjkowych i na powierzchniach stycznych. Zdecydowanie rzadziej na powierzchniach gładkich.
W leczeniu próchnicy zębów mlecznych stosuje się następujące metody:
- remineralizację – metoda stosowana w przypadku próchnicy początkowej (plama próchnicowa), polega na miejscowym stosowaniu związków fluoru, wapnia, hydroksypatytów i innych.
- impregnację – zabieg ma na celu przesycenie próchnicowo zmienionych tkanek zęba środkami chemicznymi działającymi bakteriobójczo i mineralizująco, impregnowane powierzchnie zęba zmieniają barwę na ciemną, zabieg powtarza się 3-krotnie podczas tej samej wizyty, a następnie podczas kilku wizyt w odstępach 7-10 dniowych.
- usunięcie próchnicy oraz wypełnienie powstałego ubytku zęba.
Lecznie zębów mlecznych u dzieci - czy warto je leczyć? - dodano: 2014-06-13
